تمرکز همه توان در مبارزه سرنوشت ساز
مصاحبه با رناتو رابلو: صدر حزب کمونیست برزیل
بلافاصله پس از اعلام رسمی مراجع رسمی نظارت بر انتخابات مبنی براین که انتخابات ریاست جمهوری برزیل به دور دوم کشیده شده است رناتو رابلو، رهبر ملی حزب کمونیست برزیل به تحلیل نتایج برآمده پرداخت. از نظر او دور نخست انتخابات، محبوبیت لوئیز ایناسیو دا سیلوا ” لولا“ را ” که از سوی مخالفین خود و رسانه های گروهی در کارزاری نفرت انگیز، هدف قرار گرفته شده است“ مورد تأیید قرار داد و بیان گر نیاز مبرم به ” اتحاد نیروها و تمرکز همه ی توان ها در نبرد دوره ی دوم انتخابات است.“ رهبر کمونیست های برزیل در سخنان پر اهمیتی مطرح می کند که: ” شرایط لحظه، حضور فشرده همه دموکرات ها، میهن دوستان و طرفداران گرایش های صدیق چپ را برای متوقف ساختن خطر برگشت راست ئو لیبرال به قدرت را طلب می کند ”.
در مصاحبه زیر رفیق رناتو رابلو جنبه های اصلی تحلیل کمونیست های برزیل را در مبارزه حساس برای تعیین مسیر آینده تحولات این کشور مورد توجه قرار می دهد.
تحلیل شما از نتایج حاصل از انتخابات ریاست جمهوری که در آن ”لولا“ رییس جمهوری فعلی با نزدیک به ۵۰% ( 79/۴۹) آرا، به دور دوم رسیده است چیست؟
رناتو رابلو: نخست باید توانایی های ” لولا“ را مشخص کرد. از نتایج رأی گیری بدست آمده می توان این طور درک کرد که در برابر حمله ی وسیع و ناجوانمردانه ارتجاع هیچکدام از نامزدهای ریاست جمهوری نمی توانستند از چنین حمایت صریح و پرمعنایی برخوردار گردند. از سال گذشته، مخالفین دست راست و رسانه های گروهی به یک کارزار فشرده فرسایشی برای به زیر کشاندن دولت کنونی دست زدند. رییس جمهوری ” لولا“ نه تنها در مقابل آنها با موضعی مستحکم مقاومت کرد بلکه کسب آرای خود را بطور مجموع از بخش های گوناگون جامعه، بخصوص قشرهای مردمی تثبیت کرد. نیروهای راست گرا همراه با رسانه ها، در دو هفته اخیر، با دستیازی به ایجاد بحران سیاسی جدید به اصطلاح ”جنگ پرونده ها“، گفتمان شبه کودتایی خود را تقویت کردند. دولت های پیشین برزیل هرگز با چنین نفرتی از سوی نخبه گان بنیادگرا مواجه نشده بودند. این تهاجم، که از همان ابتدا بیرحمانه بود بدتر نیز شد.
نیروهای لیبرال محافظه کار مخالف نشان دادند که دموکراسی را تحمل نمی کنند. آنها با استفاده از شگردهای کودتایی، از جعل هیچ گونه افترایی کوتاهی نکردند. آنها به روشنی نشان داده اند که آماده پذیرش پیروزی ” لولا“ نیستند و برای کشاندن این انتخابات به دوره دوم دست به هر کاری خواهند زد. و بدتر از این اعلام کردند که انتخاب دوباره ” لولا“ را تحمل نخواهند کرد و از سرکار آمدن او جلوگیری به عمل خواهند آورد. همچنین اعلام کردند در صورت موفق نشدن کودتا، بر خلاف خواست رأی دهندگان از هیچ کوششی برای خلع او فرو گذاری نخواهند ورزید. باید گفت رسانه ها در این فرآیند، نفرت انگیز ترین نقش خود را در تاریخ ما ایفا کردند. یکی از گزارش گران مستقل بنام لوییس ناسیف نوشت: ”یک رقابت جدی در میان رسانه ها بوجود آمده است که ببینند چه کسی در از میدان بردن رییس جمهوری سرآمد خواهد بود.“
با وجود مواضع مخالفین و رسانه ها، رییس جمهوری به تقریب توانست اکثریت آرا را از آن خود سازد. این نکته ای است که در این مرحله باید بر آن تأکید شود. این ثروت مورثی ما است که باید در دوره ی دوم انتخابات از آن محافظت کنیم. تأکید براین مسئله ضروری است که نو لیبرال های راست گرا از یک مناظره روش مندانه و مقایسه گر بین دولت رییس جمهوری کنونی و دولت فرناندو هنریکه کوردوسو، رییس جمهوری پیشین طفره رفتند. اما در مورد مسئله فساد، توضیح این نکته نیز ضرورت دارد که تا پیش از روی کار آمدن دولت ”لولا“ هیچگاه این مقدار رسیدگی به اقدامات غیرقانونی صورت نگرفته بود. هنگامی که فرناندو هنریکه کاردوسو کلاه برداری های موجود مانند خرید رأی برای انتخاب دوباره اش، دادن امتیاز به بانک داران را در پوشش برنامه خصوصی سازی بنهان ساخت دولت ” لولا“ چندین نهاد، از جمله پلیس فدرال را برای سازمان دهی بزرگ ترین اقدام در جهت از بین بردن فساد بکار گرفت.
اکنون رویارویی در مرحله ی دوم انتخابات چگونه خواهد بود؟
با توجه به عملکرد نولیرال های جناح راست در کشاندن انتخابات به مرحله ی دوم تصور این که این نیروها در ۳۰ روز آینده به چه اقداماتی دست خواهند زد دشوار نخواهد بود. آنها در تلاش خود برای بی اعتبار سازی و فرسودگی دولت کنونی حتی از برداشتن گام های تندروانه نیز ابایی نخواهند داشت و از هر ساز وکار قانونی و غیرقانونی برای جلوگیری از پیروزی نیروهای مترقی استفاده خواهند کرد. رودررویی در این مرحله از شدیدترین نوع آن خواهد بود. رسانه های گروهی برای مسموم ساختن ذهن مردم به هر کاری دست خواهند زد و مخالفان دولت از بوجود آوردن محیطی شبه کودتا به هر کاری اقدام خواهند کرد.
در چنین شرایط تحریک یافته ای، باید شماری از گام های مشخص را به کار گرفت. اول از همه التزام دارد که با دوجانبه ساختن مناظره، جامعه را سیاسی کرد. باید حتی به طبقه متوسط تفهیم کرد که پیروزی جرالدو آلکمین به معنای ضد ضربه ای برای نولیبرال ها و نیروهای راست گرا به شمار می رود. و این ضد ضربه بیان گر اجرای برنامه خصوصی سازی، قطع اقدامات دولت در زمینه رفاه عمومی، پایان روند یکپارچگی امریکای لاتین، رویکردی نو به موافقت نامه مناطق آزاد تجاری قاره امریکا، غیرقانونی ساختن جنبش های اجتماعی است. باید به سیاسی کردن جامعه اعتقاد داشت.
دوم، گسترش اتحادها و ضرورت گردآوری همه ی نیروهای صادق ملی، دموکراتیک و چپ است. هیچ نیروی چپ صادقی در مقابل خطر ضربه های متقابل نولیبرال ها در زمینه غیرقانونی کردن جنبش های اجتماعی، خصوصی سازی و موافقت نامه مناطق آزاد تجاری قاره امریکا بی تفاوت نخواهد ماند. اکنون زمان آن است که برای متوقف ساختن برنامه واپس گرای نولیبرال های جناح راست، همه نیروهای مترقی گرد هم آیند. جرالدو آلکمین نماینده واپس گراترین و خودکامه ترین جناح راست و نماینده بخش فرا لیبرال هایی است که از امکان در اختیار گرفتن دوباره دولت مرکزی برانگیخته شده اند. هیچ کس نمی تواند از این لحظه تعیین کننده چشم پوشی کند. باید در جهت پس راندن دشمن بزرگ تر اختلاف ها را به کنار گذاشت.
سوم، و این بسیار کلیدی است، ضرورت دارد که در ۳۰ روز آینده همه ی توانایی های پیکارگرایی را در خیابان ها به نمایش گذاشت. لازم خواهد بود که ائتلاف هایی به منظور روشنگری پیامدهای محتمل انتخابات و خطر واپس گرایی، تشکیل یابند. اکنون زمان آن فرا رسیده است که تشخیص داده شود چه کسانی براستی هوشیار، درگیر و نگران آینده برزیل هستند. در چند روز آینده، حجم کار نیروهای مبارز چندین برابر خواهد شد. این دوره می تواند در تضمین پیروزی نیروهای دموکراتیک مردمی تعیین کننده باشد.
سرانجام، عملکرد حزب کمونیست برزیل را در این انتخابات چگونه ارزیابی می کنید؟
حزب کمونیست برزیل بخش جدایی ناپذیر کارزار انتخاب دوباره رییس جمهوری کنونی است و همه ی توان خود را برای دستیابی آن بکار گرفته است. به همین سبب، حزب از تهاجم بی رحمانه راست در این مدت برکنار نمانده است. نخستین ارزیابی نشان می دهد که با وجود دشواری های موجود، حزب کمونیست برزیل در کنشگری خود، برخلاف سال های اخیر اثرگذار بوده است. اگر چه حزب ما نیز همانند دیگر احزاب کمونیست هنوز در موضع دفاعی برای کسب حقانیت بسر می برد در عین حال نیروی آن افزایش می یابد.
اما برای مبارزان کمونیست، نبرد هنوز به پایان نرسیده است. حزب کمونیست برزیل در کارزار انتخاب دوباره ” لولا“ نقش تکاور را داشته است. از این امر نیز بخوبی آگاه است که استقرار واپس گرایی در کشور می تواند تأثیرات فاجعه باری برای پیکار زحمت کشان و موجودیت خود حزب به ارمغان بیاورد. در صورت برگشت نولیبرال های راست گرا به قدرت، در هجوم به جنبش های اجتماعی سبعیت بیشتری از خود نشان خواهند داد و به تغییرات ضد دموکراتیک سیاسی فراگیری دست خواهند زد.
برای کمونیست ها، نبرد اساسی باید تضمین پیروزی ” لولا“ در این انتخابات باشد. حزب کمونیست برزیل از مبارزه نمی گریزد و از وظایف تاریخی خود نیز بخوبی آگاه است. کمونیست ها نقش دوران سازی در پیروزی این مرحله از انتخابات خواهند داشت.
