خواست های کارگران صنوف کشور

” آیا برای کارگران صنوف قانونی وجود دارد؟!“

طی سالهای اخیر، به موازات اجرای سیاست های اقتصادی- اجتماعی مبتنی بر حضوصی سازی و در پی سلسله اقدامات جمهوری اسلامی در زمینه قوانین حاکم بر روابط کار، کارگران و زحمتکشان کشور با دشواری های بسیار رو به رو شده اند، در این میان کارگران صنوف وضعیتی وخیم را از سر می گذرانند، خروج کارگاه های زیر 5 نفر و سپس 10 نفر از شمول قانون کار و در طی ماه های گذشته، اصلاح قانون کار، این کارگران را بیش از سایر بخش ها هدف قرار داده و اکنون با اوضاع فوق العاده دردناک آنان رو به رو هستیم.
کارگران صنوف، مشمول بسیاری از قوانین کار و تامین اجتماعی نمی شوند. ساعات کار طولانی، دستمزد های پایین تر از حداقل تعیین شده از سوی شورای عالی کار، قراردادهای موقت و شفاهی، نبود امنیت شغلی، وضعیت نا بسامان بیمه درمانی و موانع ایجاد شده در راه احیا وایجاد و فعالیت قانونی سندیکاهای مستقل کارگران صنوف و جز اینها، در مجموع کار و زندگی را بر زحمتکشان شاغل در صنوف تنگ و سخت ساخته است. خبرگزاری ایلنا، 23 اسفند ماه سال گذشته با انتشار خبری از قول دبیر انجمن کارگران میادین میوه و تره بار تهران در این باره از جمله نوشت: ”در سال 1385 نیز همچون سال های گذشته کارگران کارگاه های کوچک بیش از 12 ساعت کار کردند، شب کاری داشتند، بیمه هایشان به موقع و کامل پرداخت نشد، تشکل قانونی خود را نداشتند و از حضور درمراجع تصمیم گیری محروم ماندند و صدها مورد دیگر که هر کدام جای بحث دارد. با کمال تاسف بخش های گسترده ای از کارگران از حق نمایندگی در مراجع قانونی و دخالت در امور زیر مجموعه های شان محروم ماندند. از آنجا که تاکنون هیچ مسئولی خود را مکلف به پاسخگویی ندانسته و نمی داند خواسته های خود را اعلام و منتظر پاسخگویی می مانیم.“ مطالبات و درخواست های کارگران صنوف نه تنها در رژیم ولایت فقیه گوش شنوایی نیافته است، بلکه با برنامه های وزارت کاردولت احمدی نژاد با آن مقابله و مخالفت صورت گرفته و می گیرد. چندی پیش معاون انجمن صنفی کارگران خباز(نانوایی) شهرستان مهاباد در گفتگویی با خبرگزاری کار ایران اعلام داشت: ”در سال جدید(1386) در طول یک هفته حدود 50 نفر از کارگران خباز (نانوا) شهرستان مهاباد از طرف کارفرمایان اخراج شده اند. وقتی کارگران نانوای اخراج شده به اداره کار مراجعه می کنند، مسئولین اداره کار به آنها می گویند، می خواهیم خبازی ها را از پوشش قانون کار خارج کنیم، این در حالیست که درطول این سال ها مبالغ بسیار کمی کارگران از بابت کارکردشان دریافت کرده اند، اضافه کاری، بن کارگری، حق اولاد و حق مسکن نیز دریافت نکرده و نمی کنند.“
علاوه بر این، در همین زمینه ها در اواخر اسفند ماه 85 کارگران صنف خیاط تهران و کرج و قزوین به سیاست های وزارت کار اعتراض کردند و خواسته های خود از جمله دریافت بن کارگری، حق مسکن و حق اولاد اعلام داشتند. کارگران صنف کفاش اصفهان نیز با اشاره به نبود امنیت شغلی و طولانی بودن ساعات کار و نداشتن حداقل یک روز تعطیلی رسمی، با امضای طوماری خواستار اجرای قانون در مورد خود شدند.
برخی خواست های کارگران صنوف سراسر کشور عبارتند از:
* رسیدگی به وضعیت وخیم حاکم بر کارگاه ها در زمینه ساعات کار روزانه و تعطیلی هفتگی کارگران شاغل در کارگاه های کوچک و
واحدهای صنفی بر اساس قانون کار؛
* جلوگیری از اصلاح قانون کار به زیان کارگران؛
*رفع موانع ایجاد شده بر سر راه فعالیت قانونی سندیکاهای کارگران صنوف؛
* ایجاد زمینه ها واتخاذ تدابیری که کارگران شاغل در کارگاه های کوچک و واحدهای صنفی در بیمه شدن و بیمه ای ماندن و لحاظ شدن سابقه دوران اشتغال در پرونده بیمه ای و برخورداری از بیمه درمانی کامل مطابق با قانون تامین اجتماعی؛
* به رسمیت شناخته شدن حق اعتصاب؛
*افزایش دستمزدها مطابق با نرخ واقعی تورم؛
* رعایت حقوق کارگران در خصوص فعالیت در سندیکاها و تشکل های صنفی؛
*کارگران صنوف خواستار آنند که تشکل های مستقل کارگری در کارگاه ها و صنوف در هر یک از بخش ها بتوانند شکل فراگیر مربوط به بخش خود را درسطح شهرها، استان ها تشکیل دهند.
اینها بخش های عمده ای از خواست های کارگران صنوف سراسر کشور است که از سوی مسئولان وزارت کار و دولت های جمهوری اسلامی در گذشته و حال، نادیده گرفته شده اند.
مبارزه کارگران صنوف برای تامین حقوق خود، بخشی از مبارزه سراسری طبقه کارگر ودیگر زحمتکشان میهن ما درراه احیای حقوق سندیکایی است. سندیکاهای کارگران صنوف همواره نقش موثر و ستایش برانگیز در مجموعه جنبش سندیکایی کارگران ایران داشته اند و هم اینک نیز از اجزای مهم و بسیار فعال این جنبش به شمار می آیند.
در سندیکاهای کارگری صنوف برخی از مبارزان بنام جنبش سندیکایی کشور، چهره هایی نظیر رفقا محمد جانجانیان (سندیکای بافنده سوزنی) محمدعلی طبرسی(سندیکای بافنده سوزنی)، حسین سمنانی ( سندیکای کفاشان) و نظایر این مبارزان قهرمان و فداکار پرورش یافتند و زندگی خود را وقف منافع کارگران و زحمتکشان کرده اند. نسل نو مبارزان سندیکاهای صنوف با نمونه قراردادن این شخصیتها و سنت های رزمجویانه آنان، اینک وظیفه دشوار تامین منافع صنفی – سندیکایی و سیاسی کارگران را برعهده دارند!