مصاحبه ”نامه مردم“ با رفیق سوتیریس فلاس، معاون دبیرکل ”فدراسیون کار قبرس“

در آستانه روز اول ماه مه ”نامه مردم“ مصاحبه ای با رفیق سوتیریس فلاس، از رهبران برجسته جنبش سندیکایی قبرس و معاون دبیرکل ”فدراسیون کار قبرس“ در رابطه با عرصه های اصلی مبارزات سندیکایی انجام داد. ”فدراسیون کار قبرس“ که در سال 1941 تاسیس شده است، به دلیل اصولیت و پایبندی به حقوق و منافع کارگران قبرس اعتبار ویژه ای در این کشور دارد و در طرح و تدوین بسیاری از اصلاحات پایه ای به نفع زحمتکشان این کشور در 65 سال گذشته مستقیماٌ شرکت داشته است. ”فدراسیون کار قبرس“ عضو موثر فدراسیون جهانی سندیکاها است و به دلیل پایه های محکم آن در جنبش کارگری قبرس از احترام ویژه ای برخوردار است و در پروسه تدوین قوانین و مقررات ویژه در رابطه با کار و زندگی کارگران این کشور، رسماٌ منافع آنان را نمایندگی می کند.
نیکوزیا، 3 اردیبهشت 86

پرسش: به نظر شما شعارها و خواسته های اصلی روز جهانی کارگر در آغاز سدة بیست و یکم کدامند؟
پاسخ: در روز جهانی کارگر میلیون ها نفر در سراسر دنیا به صورت توده های انبوه و با پرچم های روز کارگر به خیابان ها و میدان ها سرازیر خواهند شد. اگرچه شعارهای تظاهرات روز کارگر به زبان های مختلفی خواهد بود، اما پیام همة آنها در همه جا یکی خواهد بود. جهانی بودن روز کارگر آن را به عالی ترین نماد مقاومت در برابر ”نظم نوین جهانی“ و جهانی سازی لگام گسیخته تبدیل کرده است. فریادهای زحمت کشان به زبان های گوناگون بر ضد جنگ در عراق، فلسطین، لبنان و افغانستان بلند خواهد شد. این فریادها صدای همبستگی زحمت کشان با مردم ایران، سوریه، سودان، کوبا و ونزوئلا خواهد بود. شعارها حول خواست حق کار برای همه، احترام به آزادی های سندیکایی، و پایان دادن به استثمار خواهد بود.
پرسش: جهانی سازی سرمایه داری چه تأثیری بر زندگی کارگران و فعالیت های سندیکاها در درون کشورهای پیشرفتة سرمایه داری داشته است؟ تأثیر خرید کالا و خدمات از کشورهای ”ارزان تر“ مثل چین یا کشورهای آمریکای لاتین، انتقال کارخانه ها و اشتغال از کشورهای پیشرفته به این کشورها، و افزایش بیکاری در کشورهای خریدار را چگونه می بینید؟ جنبش سندیکایی چگونه باید با این پدیده در سطح بین المللی برخورد کند؟
پاسخ: جهانی سازی برای خدمت به امیال شرکت های کلان و منافع اقتصادی انحصارها و شرکت های چندملیتی طراحی شده است. نتیجة رقابت بی رحمانه، اجازه ندادن به کشورها برای اجرای سیاست هایی که حافظ منافع خود آنهاست، و در هم کوبیدن فکر همبستگی، چیزی نخواهد بود جز گسترش بیکاری، بی قانونی و نبود مقررات تنظیم کنندة روابط کار، و تازش هر چه بیشتر به شرایط زندگی زحمت کشان. روش ها و سیاست هایی مثل خرید از کشورهایی که تولید در آن ها ارزانتر است و شیوه های استخدام موقت و غیر ثابت هدفی ندارند جز خلع سلاح و ضعیف کردن موقعیت جنبش سندیکایی و به حاشیه کشاندن آن، پایین آوردن ارزش نیروی کار، و استثمار زحمت کشان تا حداکثر ممکن. جنبش جهانی سندیکایی طبقاتی باید با سازمان دهی و هماهنگ کردن فعالیت زحمت کشان سراسر دنیا، به صورت مصصم ترین اهرم مقاومت در برابر این ترفند ها و نقشه ها در آید.
پرسش: برای تحکیم همبستگی کارگران سراسر جهان چه گام هایی می توان برداشت؟ به طور مثال، از طریق سازمان های بین المللی مانند فدراسیون جهانی سندیکاها (WFTU)؟
پاسخ: با توجه به واقعیت های ناشی از ”نظم نوین جهانی“ و جهانی سازی، ضروری است که جنبش جهانی سندیکایی نقش تعیین کننده ای در روند رویدادها به عهده بگیرد. به منظور مبارزه با حمله هایی که از سوی سرمایه های چند ملیتی بزرگ صورت می گیرد، ضرورت هماهنگی فعالیت و تقویت نقش مبارزة سندیکایی فراتر از سطح ملی کشورها و در عرصة بین المللی، بیش از پیش آشکار می شود.
در این تلاش، فدراسیون جهانی سندیکاها نقش پر اهمیتی به عهده دارد، که به رغم دشواری ها و موانعی که در این راه با آنها رو به روست، کماکان بیانگر راستین منافع زحمت کشان بر پایة سندیکاگرایی طبقاتی و همبستگی بین المللی است.
به ویژه پس از برگزاری کنگرة 15، فدراسیون ابتکارها و اقدام هایی را در سطح بین المللی برای هماهنگی و وحدت عمل در زمینة حل مسائل مبتلا به زحمت کشان آغاز کرده است.
پرسش: جنبش جهانی کارگری چگونه می تواند به جنبش کارگری کشورهای در حال رشد جهان در پیکار برای احقاق حقوق شان، از جمله حق تشکیل سندیکا، از میان بردن کار کودکان، تبعیض در محیط های کار، ایمنی و بهداشت در محیط کار و غیره، بهتر کمک کند؟
پاسخ: جنبش جهانی کارگری می تواند از راه هماهنگی فعالیت ها در زمینة مسائل مبتلا به زحمت کشان در سطح بین المللی، به همة جنبش های کارگری جهان، و به ویژه در کشورهای در حال رشد، کمک کند. جنبش جهانی کارگری و به خصوص فدراسیون جهانی سندیکاها، می تواند با هماهنگی، حتی معضلات و مسائل زحمت کشان را در سازمان ها و همایش های بین المللی مثل ”سازمان جهانی کار“ (ILO) مطرح کند. افزون بر این، فدراسیون جهانی سندیکاها می تواند در کار تدارک و سازمان دهی سمینارها شرکت کند. در همین کنگرة اخیر فدراسیون، تصمیم گرفته شد که یک انستیتوی علمی تأسیس شود که دربارة مسائل و معضلات گوناگونی که زحمت کشان با آنها رو به رو هستند مطالعه کند و پیشنهادها و خط مشی هایی ارائه دهد.
پرسش: امروزه، در دورانی که سودجویی و تمایل امپریالیسم به گسترش سیاست های برتری طلبانه اش به سراسر دنیا تهدیدی است برای صلح جهانی، محیط زیست، و ثبات اجتماعی در بسیاری از نقاط دنیا، به نظر شما نقش جنبش کارگری و سندیکایی در حفظ صلح، محیط زیست و… در دنیا چیست؟ کارزار دفاع از صلح و حفاظت از محیط زیست به عنوان بخشی از مبارزة سندیکاها از چه اولویتی برخوردار است؟
پاسخ: به ویژه امروز که در شرایط ”نظم نوین جهانی“ و جهانی سازی، آمریکا و متحدانش با توسل به جنگ برضد ”تروریسم“ سعی در تحمیل سیاست های شان و حفظ منافع شان از راه مداخله ها و جنگ های امپریالیستی دارند، ضروری است که جنبش کارگری نقشی محوری در حفاظت از صلح به عهده بگیرد. در چنین شرایطی، واکنش جنبش کارگری باید در پیش گرفتن سیاستی استوار با هدف ترویج هماهنگی و عمل مشترک حول محور دشواری ها و معضلات زحمت کشان باشد.
از آنجا که شرکت های چندملیتی در تکاپو برای به حداکثر رساندن سودشان حتی حداقل قوانین حفاظت محیط زیست را نیز رعایت نمی کنند ـ واقعیتی که تهدید کنندة شرایط و کیفیت زندگی زحمت کشان است ـ در چنین شرایطی حفاظت از محیط زیست نیز باید از اهمیت و اولویتی یکسان برای جنبش کارگری برخوردار باشد.
پرسش: در آستانه روز اول ماه مه، پیامتان برای سندیکالیست های ایرانی که در شرایط دشواری برای صلح، دموکراسی، و برای دستیابی به حقوق کارگری خود مبارزه می کنند، چیست؟
پاسخ: روز جهانی کارگر، همان گونه که پیشتر ذکر کردم، روز مقاومت در مقابل ”نظم نوین جهانی“، مقاومت در مقابل جنگ و جنگ طلبی، و روز همبستگی با همه مردمی است که برای حقوقشان مبارزه می کنند. در چنین چارچوبی ما حمایت و همبستگی مبارزه جویانه خود را با مبارزه بر حق مردم ایران برای اینکه حق تصمیم گیری در مورد آینده تحولات کشور خود را داشته باشند، با مبارزه آن ها برای صلح و دموکراسی، اعلام می کنیم.