»نامه مردم «در جشن روزنامه عصر ما ارگان مرکزی حزب کمونیست آلمان

غرفه نامه مردم نیز بنا بر سنت دیرینه خود با ارائه کتب گوناگون فارسی و نامه مردم، در این جشن شرکت فعال داشت و رفقای حزبی در روزهای برگزاری جشن جزوه ها و اعلامیه های حزب را به زبان آلمانی، از جمله اعلامیه هواداران حزب توده ایران در آلمان با عنوان ”کشتار جمعی زندانیان سیاسی، فاجعه ای که هرگز فراموش نخواهد شد“ و نیز ”توده اینفو“ را پخش و توزیع کردند

جشن روزنامه ”عصر ما“ ارگان مرکزی حزب کمونیست آلمان در روزهای ۲۲، ۲٣ و ۲۴ ژوئن ۲۰۰۷ با شرکت بیش از پنجاه هزار نفر در یکی از پارک های شهر دورتموند برگزار شد. از سوی احزاب کمونیستی و کارگری جهان ۲۴ نماینده و برای نخستین بار نماینده حزب کمونیست ونزوئلا و سفیر این کشور در آلمان، در این جشن شرکت کردند، حضور هیئت های نمایندگی از کشورهای گوناگون در این جشن، نمایشی از همبستگی متقابل بین المللی بود.
حضور ۷ تن از نمایندگان پارلمانی حزب چپ آلمان، سخنگوی سازمان آتاک، سندیکالیست ها، از جمله آقای هورست اشمیت هِنر، عضو رهبری سندیکای فلزکاران آلمان و سایر گروه های چپ و مترقی در این جشن، نشان دهنده اهمیت این جشن در میان نیروهای چپ و مترقی آلمان است.
این جشن محلی برای آشنایی با دیگر نظرات، بویژه با نظرات حزب برادر و تبادل نظر و تعمیق همکاری میان نیروهای سیاسی بود و همزمان جلوه ای از همبستگی، مقاومت و عزم رزمجویانه شرکت کنندگان را علیه حاکمیت سرمایه به نمایش می گذاشت.
در این جشن در کنار برگزاری برنامه های گوناگون فرهنگی و هنری، نمایشگاه کتاب، جلسات سخنرانی و برنامه های ویژه واحدهای استانی حزب، ۵ جلسه بحث و گفتگو نیز با عناوین زیر در نظر گرفته شده بود:
١ – جهانی دیگر شدنی است.
۲ – چگونگی ادامه راه پس از هایلیگندام Heiligendam
٣ – حال و آینده سوسیالیسم
۴ – امریکای لاتین در آستانه شکوفایی
۵ – جایگزین هایی برای جنگ ستیزی، محو دموکراسی و نابودی دستاوردهای اجتماعی
چادر های محل برگزاری جشن پر از جمعیت بود و سخنرانان و بازدید کنندگان بسیاری فعالانه در مباحث آن شرکت داشتند.
رفیق هاینتس اشتِر در سخنان خود در جلسه بحث و گفتگو پیرامون موضوع ”چگونگی ادامه راه پس از هایلیگندام“ ، از جمله گفت: ”۹۰ درصد مردم آلمان سیاست کنونی دولت را رد می کنند… برای بسیاری از مردم دیگر آشکار شده است که چگونه استراق سمع و خانه ها را بازرسی می کنند… تنها با فعالیت مشترک اتحادیه ها و دیگر جنبش های اجتماعی می توان تناسب نیروها را دگرگون ساخت ”.
رخداد های امریکای لاتین به دلیل اهمیت آن توجه بسیاری از شرکت کنندگان در جشن را به خود جلب نموده بود. خانم بلانکانیو پورتوکاره رو، سفیر ونزوئلا در آلمان، در سخنرانی دو ساعته خود به توضیح چگونگی روند انقلابی در کشور خود پرداخت و در حالی که بشدت تحت تاثیر محیط جشن قرار گرفته بود از جمله گفت: ”در اینجا امید دوباره زاده می شود“ . وی همچنین پیرامون اهمیت احزاب کمونیستی در جهان سخن گفت و افزود: ”کمونیسم ایدئولوژی زندگی است“.
رفیق کارولوس ویمر، دبیر بین المللی حزب کمونیست ونزوئلا، در بخشی از سخنان خود در جلسه بحث و گفتگو پیرامون موضوع ”حال و آینده سوسیالیسم“ گفت: ”دگرگونی های سیاسی که در هشت سال پیش توسط رئیس جمهوری، چاوز در ونزوئلا آغاز شد، نمونه ای بود برای کشوری که در آن سرمایه داری دیگر جذابیت خود را به مثابه یک مدل سیاسی از دست داده است“. وی پس از اشاره به تجاربی که حزب کمونیست ونزوئلا در این مدت بدست آورده است افزود: ”این اندیشه دیگر در جامعه ما جا افتاده است و اکنون خروج از سرمایه داری و بحث بر سر چشم انداز آینده سوسیالیستی آغاز گردیده است“.
در جریان بحث ها و گفتگوها آشکار گردید که همکاری تنگاتنک میان جنبش کارگری و اتحادیه های کارگری با دیگر جنبش های مترقی اجتماعی و همکاری نیروهای چپ، شرط بنیادی برای دگرگون ساختن تناسب نیرو ها در آلمان و جهان است. امسال در مقایسه با جشن سال های پیش، حضور فعال جوانان، کاملا بارز و چشمگیر بود. سازمان جوانان حزب کمونیست آلمان ( SDAJ) نیز برنامه های گوناگونی را که برای این جشن تدارک دیده بود برگزار کرد.
غرفه نامه مردم نیز بنا بر سنت دیرینه خود با ارائه کتب گوناگون فارسی و نامه مردم، در این جشن شرکت فعال داشت و رفقای حزبی در روزهای برگزاری جشن جزوه ها و اعلامیه های حزب را به زبان آلمانی، از جمله اعلامیه هواداران حزب توده ایران در آلمان با عنوان ”کشتار جمعی زندانیان سیاسی، فاجعه ای که هرگز فراموش نخواهد شد“ و نیز ”توده اینفو“ را پخش و توزیع کردند و با پاسخ به پرسش های شرکت کنندگان ایرانی و آلمانی و در کنار پذیرایی از آنها تا پاسی از نیمه شب فعالیت داشتند.
نماینده حزب توده ایران با رفقای آلمانی، فلسطینی، یونانی و پرتغالی دیدارهایی داشت، و آنان را در جریان تحولات سیاسی ایران قرار دادند، و قرارهایی برای ادامه و افزایش فعالیت های مشترک گذاشته شد.
جشن روزنامه عصر ما در شامگاه روز یکشنبه ۲۴ ژوئن ۲۰۰۷ در محیطی سرشار از همبستگی بین المللی و همدلی و خوشبینی، و لبریز از نیرو و امید برای پیروزی در مبارزات آتی، به پایان خود رسید.