دربیستمین سالگرد فاجعه ملی، به یاد همه دلاوران سربلند و قهرمان

خاوران

از خاوران دریای بیداری هویداست
دراونشان راه مهر افروز فرداست

انبوهی از خورشید واران در دل اوست
فخر چنین خاکی از اینجا تا ثریاست

آیین رزم مردمی می تابد از او
او شعله ی هستی فروز روشنی هاست

درروزگارانی بغایت شوکرانی
دست پلید اهرمن کرد آنچه میخواست

تا کاروان روشنی خاموش سازد
از خون سرخ اختران، شامی درآراست

درآستان لحظه های سایه روشن
زد جمله ی رزم آوران را بی کم و کاست

آتش به جان جنگل شعر وادب ریخت
آنسان که دهر از این تبه کاری غم آواست

مهر، آفرینش می دهد، ظلمت، تباهی
راز نبرد نور و اهریمن دراینجاست

درواپسین دم، این سرود اختران بود
کز بام زندانها به سوی جاویدان خاست

یاران قسم برتکیه گاه رزم و پیکار
پیروزی و سرمستی ی آینده با ماست

چون موج خیزد لاجرم می روبد از خویش
هرجا پلشتی، ناروا برسطح دریاست

ترفند جانکاه قرون کافیست کافیست
هان ای سیاهی ایست نوبت نوبت ماست!

ایرج
مرداد 1387