هیئت نمایندگی کمیته مرکزی حزب توده ایران در دهمین نشست احزاب کارگری و کمونیستی جهان در برزیل

بیانیه سائو‌پالو: سوسیالیسم جایگزین مناسب شرایط کنونی است!
پیام ریاست جمهوری برزیل به دهمین نشست احزاب کارگزی و کمونیستی جهان
قطعنامه نشست احزاب کارگری و کمونیستی جهان بر ضد امپریالیسم و در همبستگی با مردم ایران

دهمین نشست جهانی احزاب کمونیست وکارگری، از 1 تا 3 آذرماه (21الی 23 نوامبر2008) با موفقیت کامل در شهرسائوپولوی برزیل، به میزبانی حزب کمونیست برزیل، برگزار شد. 65 حزب کمونیستی و کارگری از55 کشور مختلف جهان در این نشست شرکت کردند.
نمایندگان احزاب شرکت کننده در بارهُ موضوع این نشست که عبارت بودند از:“پدیده های نو در نظام بین المللی، وخیم تر شدن معضلات و تناقض های ملی،اجتماعی، زیست محیطی و رابطهُ میان امپریالیست ها، مبارزه برای صلح ، دموکراسی، استقلال، پیشرفت وسوسیالیسم، واتحاد عمل احزاب کمونیست وکارگری“ سخنرانی هایی ایراد کردند. متن کامل این سخنرانی ها را حزب میزبان به طور کامل منتشر خواهد کرد . این نشست انجام تبادل نظرهای با اهمیتی بین احزاب شرکت کننده را ممکن ساخت. 
دهمین نشست، پیامی از سوی لویس ایناسیو لولا دسیلوا، رئیس جمهوری فدرال برزیل، دریافت کرد که در آن ”قدر شناسی“ او از ”تمامی مبارزات“ احزاب کمونیستی و کارگری ”در دفاع از کارگران وفقرا“ و“تعهد“ احزاب کمونیست وکارگری ”به پایه ریزی یک نظم اقتصادی نوین بین المللی“ ابراز می گردد. دهمین اجلاس درخلال بحران شدید سرمایه داری، یعنیموضوعی که تمام سخنرانی ها معطوف به آن بود، بر گزار گردید. بسیاری از شرکت کنندگان در نشست، بر ماهیت سیستماتیک وساختاری بحران تاکید ورزیدند، در حالی که خاطر نشان کردند که این بحران مشخصه ای است ویژه از توسعه سرمایه داری که در این مورد با سیاست های مالی نو لیبرالیِ دهه های اخیر، تشدید یافته است .   
سخنرانان اجلاس استدلال کردند که، بحران اخیر شکست کامل وفروپاشی نو لیبرالیسم را نمایش می دهد، اما به خودی خود به معنای پایان سرمایه داری نیست. برعکس، بورژوازی در توسعه یافته ترین کشورها، قدرت سیاسی خود را برای سازماندهی ”عملیات نجات“ سیستم هایشان به کار می زند. اما این سیاست ها، فراترازمطلوب سازی سرمایه داری، هدفش آن است که کارگران را به پرداخت هزینه تلاش در جهت حل تضادهای ذاتی سیستم وادار سازند. این بحران شدید، همچنین این افسانه را که ضدّ انقلاب های 1989-1991 به معنای پیروزیِ نهایی وبازگشت ناپذیرِ سرمایه داری بود، از اعتبار انداخت. این بحران هم محدودیت سیستم سرمایه داری به عنوان یک سیستم اجتماعی، وهم نیاز به برانداختنِ آن به شیوه ای انقلابی را برجسته ساخت.
دررابطه با مسئله مورد بحث، یعنی بحران سرمایه داری، 65 حزب شرکت کننده در اجلاس ”بیانیه سائو پولو“ را که اظهار می دارد: ”سوسیالیسم بدیل سرمایه داری است ” به تصویب رساندند.
بسیاری از احزاب بر معنای مثبت به چالش طلبیدن فزایندهُ برتریِ ایالات متحده در جهان تاکید کردند، در حالی که یاد آور شدند که بشریت به مرحلهُ مبارزهُ ضد امپریالیستی نیروی تازه یافته ای برای استقلال، توسعه، و پیشرفت اجتماعی مردمان وملت ها وارد شده است.  درهمین رابطه برخی از احزاب اهمیت فوق العاده ائتلاف های تازهُ کشورهای درحال توسعه را- نظیرIBSA (تریبون آزاد سه جانبه، بین هند، برزیل وافریقای جنوبی) ودیدارهای منظم BRIC (برزیل، روسیه، هند، چین) به عنوان سیما هایی از روابط نیرویِ تازه یافتهُ جنوب– جنوب خاطر نشان کردند.
برای تمام احزاب کمونیستی وکارگری حاضردر نشست، بحران جاری سرمایه داری، نیاز به مطرح کردنِ موضوع گذار به سوسیالیسم ، وتشدید مبارزهُ اندیشه ها در میان مردم، به هنگامی که محدودیت های سرمایه داری در پیش چشم همگان آشکار گردیده است، تقویت می کند.
احزاب حاضر همچنین بر اهمیت نمادین برگزاری نشست سالانه احزاب برای اولین بار در امریکای لاتین،  بر بین المللی شدنِ روند نشست های سالیانه ، و توجه به اینکه این منطقه به قطب مقاومت ضدنو لیبرالی وضد امپریالیستی تبدیل شده است، تاکید کردند.
دهمین نشست بیانیهُ ”همبستگی با خلق های امریکای لاتین وکارائیب“ رابا استقبال از مبارزات توده ای وپیروزی های کسب شدهُ اخیر درسراسر قاره به وسیلهُ نیروهای دموکراتیک ، مترقی وضد امپریالیست ، از جمله کمونیست ها، به تصویب رساند.
شرکت کنندگان در اجلاس نگرانی عمیق خودرا نسبت به اوضاع انفجاری خاورمیانه به سبب طرح های امپریالیسم برای تغییر شکل منطقه ، اشغال عراق وتعدی مداوم اسرائیل به خلق فلسطین ابراز کردند.احزاب شرکت کننده توجه ویژه به بحران انسانی در غزه به دلیل محاصره توسط اسرائیل را ضروری دانستند، و خواستار پایان دادن به محاصره ونیز برچیدن دیوار نژاد پرستانه وشهرک های اسرائیلی گردیدند.   
شرکت کنندگان نشست، تشویق یک رشته اقدام های مشترک، نظیر ابتکارعمل هایی در باره بحران سرمایه داری، کارزارهای همبستگی با کوبا به مناسبت پنجاهمین سالگرد انقلاب کوبا؛ ابتکار عمل های ضد ناتویی به مناسبت شصتمین سال بنیانگذاری آن؛ همبستگی با فلسطین، از جمله دیدارهایی از سوی هیئت های نمایندگی ازغزه، راتصویب کردند. 
در پایان روز دوم اجلاس نمایندگان 65 حزب کمونیست وکارگری در یک گردهماییِ همبستگی با مبارزات خلق های امریکای لاتین شرکت کردند. آنها در این گردهمایی فرصت همراهی با رزمندگان حزب کمونیست برزیل ، و هیئت های نمایندگی جنبش های سیاسی واجتماعی مترقی امریکای لاتین را یافتند، همبستگی انترناسیونالیستی خود را تصریح کردند.  
 
سائوپولو- حزب کمونیست برزیل
23 نوامبر 2008

بیانیه سائو‌پالو: سوسیالیسم جایگزین مناسب شرایط کنونی است!

جهان با بحرانی اقتصادی و مالی در ابعادی وسیع روبرو است. این بحران، بحرانی است مربوط به سرمایه داری که از سرشت آن و از تناقض های غیر قابل آن جدا نشدنی است و احتمالا سنگین ترین بحران از زمان رکود اقتصادی سال ۱۹۲۹ بوده است و مثل همیشه کارگران و زحمت‌کشان قربانیان اصلی آن هستند.
بحران کنونی بیانگر بحران ژرف‌تری است که ذانی نظام سرمایه‌داری است و گواه بر محدودیت‌های تاریخی سرمایه‌داری، به سان یک نظام اجتماعی، و ضرورت سرنگونی انقلابی آن است. بحران کنونی همچنین تهدیدی بسیار جدی از پسروی اجتماعی و دمکراتیک به همراه دارد و چنان که تاریخ نشان داده است می‌تواند زمینه را برای اقدامات نظامی‌گرانه و سرکوب‌گرانه فراهم سازد که هوشیاری هر چه بیشتر احزاب کمونیستی وهمه نیروهای دمکراتیک و ضد امپریالیستی را طلب می کند.
در زمانی که میلیاردها دلار از خزانه ملی برای نجات مسئولان بحران کنونی- یعنی کلان سرمایه‌داران، سرمایه مالی و بورس بازان -پرداخت می‌گردد زحمت‌کشان، زمین‌داران کوچک، لایه‌های میانی و تمامی کسانی که برای گذران زندگی کار می‌کنند زیر فشار شرکت‌های انحصاری قرار گرفته‌اند و در این رهگذر استثمار و بی‌کاری، دست‌مزدها و حقوق بازنشستگی کم‌تر، ناامنی، گرسنگی و فقر بیشتری را تجربه خواهند کرد.
کارزارهای ایدئولوژیک انجرافی نیرومند، درپی پنهان کردن خاستگاه اصلی این بحران و مسدود کردن راه به سوی راه حل هایی است که به سود توده‌های مردم پشتیبان موازانه ای نو از قدرت، برقراری نظم بین المللی یی نو به سود نیروهای مردمی، همبستگی بین‌المللی و دوستی میان خلق هاست. قدرت‌های عمده سرمایه‌داری: ایالات متحده امریکا، اتحادیه اروپا و ژاپن با بکارگیری سازمان‌های بین‌المللی زیر سلطه خود مانند صندوق بین‌المللی پول، بانک جهانی، بانک مرکزی اروپا، ناتو و دیگران و نیز با جوسازی و بهره‌برداری از آن به سود اهداف خویش در سازمان ملل، برای نجات کوتاه‌مدت با سراسیمگی بدنبال ”راه‌حل‌هایی“ هستند (که خود بذرهای بحران‌های نوینی خواهند شد) تا بتوانند سازوکار ستم‌گری و بهره‌کشی امپریالیستی را دوباره نقویت بخشند.
آنها با طفره رفتن از تبین عوامل اصلی و تأکید بر گزینش‌های ناکارآمد برای تدوین ”مقررات“،و اقدامات ”انسان‌گرایانه“ و اصلاح سرمایه‌داری، تنها خواهان تغییر سیمای سرمایه‌داری با حفظ ماهیت آن هستند. احزابی که از سرمایه پشتیبانی می‌کنند احکام ”اجماع واشنگتن“ را که در اقتصاد مالی‌گرایی قماری ددمنشانه جان تازه‌ای دمیده است با شتاب‌زدگی پذیرفتند. سوسیال‌دمکراسی با پنهان سازی تمکین خود به نولیبرالیسم و تبدیل به یکی از شالوده‌های امپریالیسم،در برگشتی تآخیرآمیز به ”مقررات“ آموزه کنیزیان که سرشت طبقاتی قدرت و مناسبات مالکیت را دست‌نخورده باقی می‌گذارد به روشنی از پذیرش گزینه‌های انقلابی برای زحمت‌کشان و مردم پرهیز می‌کند.
ناکامی این چشم‌انداز نیز اجتناب‌ناپذیر است.
همان گونه که تاریخ نشان داده است اگر کارگران و مردم متحد شوند می‌توانند در تعیین مسیر رویدادهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی اثرگذار باشند و با در تنگنا قرار دادن سرمایه بزرگ، آن را به دادن امتیازات مهم به سود توده‌ها وادار و از پیشرفت بسوی فاشیسم و جنگ جلوگیری کنند و راه را برای فرارفت‌های عملی مترقی و حتا انقلابی بگشایند.
آینده، در آستانه یک مبارزه طبقاتی بی‌امان و فزون‌یابنده در سطح جهان قرار گرفته است. بشریت لحظات بسیار دشوار و پیچیده‌ای از تاریخ را می‌پویدکه در آن با بحران اقتصادی جهانی همزمان با بحران‌های سوخت و غذا و بحران جدی زیست‌محیطی مصادف شده است؛ به سخنی دیگر دنیایی سرشار از بی‌عدالتی ونابرابری، جنگ و کشمکش.
ما اکنون در برابر یک تقاطع تاریخی و تعیین‌کننده قرار گرفته‌ایم: در یک سو صلح جهانی، حق حاکمیت، دمکراسی و حقوق زحمکشان و مردم قرار دارد و در سوی دیگر توانمندی سترگی برای پیکار و پیشرفت آرمان رهایی کارگران و توده‌ها، آرمان پیشرفت اجتماعی، صلح، آرمان سوسیالیسم و کمونیسم.
احزاب کمونیست و کارگری که در دهمین نشست خود در سائو‌پالو گرد آمده‌اند به به مبارزه توده‌ای پدید آمده بر ضد ستم و بهره‌کشی امپریالیستی، بر ضد افزایش دست‌اندازی به دست‌آوردهای تاریخی جنبش کارگری و بر ضد حملات نظامی‌گرایانه و ضد دمکراتیک امپریالیسم درود می‌فرستد.
تأکید بر این امر ضروری است که باید ورشکستگی نولیبرالیسم را نه در کاستی‌های شیوه‌های مدیریت سرمایه‌داری بلکه شکست خود سرمایه‌داری و درستی اهداف آرمانی و برنامه کمونیستی دریافت. ما تصریح می‌کنیم که آرزوی والای رهایی زحمتکشان و توده‌ها تنها در گسستگی قدرت کلان سرمایه، قدرت‌های امپریالیستی و متحدان آن و نیز با دگرگونی بنیادی با ماهیت آزادی‌گرا و ضد انحصاری تحقق خواهد یافت.
ما طبقه کارگر، زحمتکشان و خلق‌های جهان را با یقین به درستی گزینه سوسیالیسم، راهی به یک استقلال واقعی و کامل خلقی، راهی برای تصریح حقوق زحمتکشان و تنها راه پایان دادن به بحران‌های ویران‌گر سرمایه‌داری، فرا می‌خوانیم تا به رسالت کمونیست‌‌ها و انقلابیون بپیوندند و با اتحاد پیرامون منافع طبقاتی و آرمان‌های عدالت‌جویانه، با دست‌های خود ساختمان آینده‌ای شکوفا، عادلانه و سرشار از آرامش را برای بشریت پی‌ریزی نمایند. بدین ترتیب شرایط برای پیوستن مبارزات مردمی به یکدیگر و مقاومت در یک جنبش گسترده بر ضد سیاست‌های سرمایه‌داری در رابطه با بحران‌ها و تحریکات امپریالیستی که صلح جهانی را به خطر می‌اندازد پدید می‌گردد.
با اطمینان به امکان‌پذیر شدن جهانی دیگر، جهانی بدون استثمار طبقاتی و ستم‌گری سرمایه‌داری، ما پشتیبانی خود از ادامه پویش تاریخی برای ساختمان جامعه‌ی نوین، بدون بهره‌کشی و ستم‌گری طبقاتی یعنی سوسیالیسم را اعلام می‌کنیم.

بیانیه ریاست جمهوری، لوییس ایناسیو لولا دسیلوا
به دهمین گردهمایی احزاب کمونیست و کارگری

برزیل، ۲۱ نوامبر سال ۲۰۰۸
رفیق گرامی رناتو رابلو،
رفقای گرامی،
ادای احترام من به دهمین گردهمایی احزاب کمونیست و کارگری تنها انجام وظیفه رسمی نیست بلکه سپاسگزاری از پیکاری است که همهُ شما در دفاع از کارگران و تهیدستان به پیش برده‌اید، سپاسگزاری از آن احساسات انسانی است که راهنمای مبارزه‌ی شما برای ریشه‌کنی فقر، گرسنگی و نابرابری موجود در بین خلق‌ها است و سپاسگزاری از تلاش شما برای ساختمان یک نظم اقتصادی نوین جهانی می‌باشد.
ما با بحران الگوی سیاست‌های نولیبرالی که کارآیی خود را در سه دهّ اخیر بر ساختار قدرت و تولید جوامع جهان نهاده است روبرو هستیم. اقتصاد بی‌نظم و لجام‌گسیخته جهانی منطق غیر مسئولانه‌ی قمار سرمایه‌داری را درپی گرفته است. سیاست‌های همگانی، به ویژه خدمات اجتماعی، جای خود را در برنامه‌های خلقی از دست داده اند و ماشین عدم توسعه جایگاه بزرگی را برای خود کسب کرده است.
بنابراین، اساسی است که لحظهُ کنونی را مورد بحث قرار دهیم. البته من قصد پیش‌گوئی گام بعدی در تاریخ را ندارم – و توانایی چنین کاری را ندارم – لیکن مایلم به کردهائی اشاره کنم، که اهمیت پر بهایی در گفتمان دوره‌ای که آغاز می‌شود، خواهند داشت.
نخست، بر این باورم که زمان رهائی کارگران فرا رسیده است – از کارگرانی که در مزارع و کارخانه ها کار می‌کنند تا آنهائی که در پیش‌رفته‌ترین آزمایشگاه‌های کامپیوتری اشتغال دارند. زمان رهائی کار بعنوان منبع بزرگ ثروت و کامیابی، در مبارزه برای توسعه فرا رسیده است. لازم است که تولید را افزایش دهیم و اولویت بیشتری به زیربنای عمومی و آموزش و پرورش برای رفاه همگانی بدهیم.
افزون بر این، نباید فراموش کنیم که همبستگی زمانی معنای حقیقی خود را خواهد یافت که منافع جهانی و همه‌ی انسان‌ها را هدف قرار دهد. جامعه‌ی مدنی متشکل، نهادهای بین‌المللی و سازمان های گوناگون، باید واقعیت‌های نوین و بازگشت‌ناپذیر اعضای جامعه جهانی را بازتاب دهند. عواملی که ما را بعنوان یک خلق، با حقوق و وظایفی که مسئول سرنوشت بهم پیوسته‌ی تمام کره‌ی زمین می‌باشیم، بهم پیوند می‌زنند.
هم اکنون، انسان برای رفع نیازهایش بیش از اندازه تولید می‌کند. لیکن آینده تنها در صورتی پایدار خواهد بود که دیگر گرسنگی، تهدیدی برای ۸۵۵ میلیون ساکنین این کره نباشد.
همانطوری که همه می‌دانیم، لحظات بحرانی یک رشته فرصت هائی را نیز در بر دارند. ما دیگر باید بدانیم که برای باز یافتن ارزش‌های همبستگی، برابری، و عدالت، چگونه از این فرصت‌ها استفاده نماییم.

با تشکر فراوان
لوییس ایناسیو لولا دسیلوا
رئیس فدراسیون جمهوری برزیل

همبستگی احزاب کمونیست و کارگری جهان با مبارزات مردم ایران

در جریان دهمین نشست بین المللی احزاب کمونیست و کارگری جهان، در سائوپولو، قطعنامه ای در رابطه با تهدیدهای ایالات متحده بر ضد ایران و همچنین در همبستگی با مبارزات جنبش رو به اعتلای مردم ایران مورد بررسی و تصویب قرار گرفت. این قطعنامه که مورد حمایت یکپارچه 60 هیئت نمایندگی از سراسر جهان قرار گرفت، ضرورت همبستگی از مبارزات جنبش کارگری، زنان و جوانان ایران به مثابه اجزای کلیدی جنبش صلح رو به اعتلای کشور را مورد توجه قرار می دهد.
حضور رهبران و دبیر کل های احزاب کمونیست هند، برزیل، ونزوئلا، آفریقای جنوبی، فدراسیون روسیه، مجارستان، یونان، نپال، آرژانتین، کلمبیا در میان امضاء کنندگان این قطعنامه کاملاٌ چشمگیر می باشد. جالب توجه است که اکثریت مطلق احزاب کمونیست- کارگری شرکت کننده از کشورهای آمریکای لاتین از این قطعنامه حمایت کردند.

قطعنامه دهمین نشست بین‌المللی احزاب کمونیست و کارگری
بر ضد تهدیدهای امپریالیسم و برای صلح و دموکراسی در منطقه خاورمیانه و ایران

ما، احزاب و سازمان‌های امضا کننده این بیانیه، شرکت کنندگان در دهمین نشست بین‌المللی احزاب کمونیست و کارگری در روزهای ۲۲ تا ۲۴ نوامبر ۲۰۰۸ (۱۵ تا ۱۷ آذر ۸۷) در شهر سائوپولوی برزیل، نگرانی عمیق خود را نسبت به ادامه حضور نظامی امپریالیسم آمریکا و متحدانش در منطقه خاورمیانه، ادامه تجمع نیروهای نظامی آمریکایی در منطقه خلیج فارس، و ادامه موضع نظامی‌گرایانه و برتری‌طلبانه آمریکا در مقابله با ایران اعلام می‌داریم. جورج بوش، که سیاست‌هایش در انتخابات اخیر آمریکا با قاطعیت از سوی مردم آمریکا طرد شد، به مشی جنگ‌طلبانه‌اش ادامه می‌دهد و در هفته‌های اخیر باز هم تمایل‌اش به ”اقدام‌های اضطراری بر ضد ایران“ را تکرار کرده است. به اعتقاد ما، سیاست‌های آمریکا نسبت به ایران در هشت سال گذشته، و نیز اشغال نظامی عراق و افغانستان و تهدید بر ضد سوریه، همگی بخشی از نقشه‌ها و طرح‌های آمریکا برای ”خاورمیانه بزرگ“ است که هدف آنها تأمین سرکردگی و تسلط آمریکا بر منابع انرژی گسترده این منطقه است.
رژیم مذهبی ایران از جوّ متشنج کنونی در ارتباط با امپریالیسم و نیز سیاست‌های مداخله‌جویانه آمریکا نسبت به ایران به منظور توجیه و گسترش سرکوب نیروهای مترقی، سندیکاهای صنفی، و جنبش‌های زنان و جوانان و دانشجویان بهره‌برداری می‌کند. این جنبش‌ها اجزای کلیدی جنبش اوج‌گیرنده صلح و عدالت اجتماعی در ایران هستند. ما همچنین با نگرانی شاهد وخیم‌تر شدن وضعیت حقوق بشر در ایران در چند ماه اخیر هستیم. بر اساس گزارش‌هایی که به دست ما رسیده است، در چند هفته گذشته حملات تازه‌ای بر ضد فعالان جنبش زنان صورت گرفته است.
ما پیمان می‌بندیم که کارزاری را دنبال کنیم با این هدف که دولت آینده آمریکا را واداریم سیاست‌های تجاوزکارانه بوش نسبت به ایران را کنار بگذارد و خط مشی تازه‌ای را بر پایه گفتگو و عدم مداخله در پیش گیرد. ما بار دیگر مخالفت کامل خود را با هر گونه تجاوز نظامی آمریکا، اتحادیه اروپا یا اسرائیل بر ضد ایران اعلام می‌کنیم. تصمیم‌گیری در مورد سمت‌گیری تحولات آینده ایران فقط باید توسط خود مردم ایران صورت بگیرد و نه دیگران.
ما خواهان امحای سلاح‌های هسته‌ای در خاورمیانه و دیگر نقاط دنیا، رعایت کامل و بی‌چون و چرای پیمان منع گسترش هسته‌ای، و اعلام این منطقه به عنوان منطقه عاری از سلاح‌های هسته‌ای هستیم.

احزاب رای دهنده به قطعنامه

برزیل – حزب کمونیست برزیل (PCdoB)
الجزایر – حزب دموکراسی و سوسیالیسم الجزایر
آرژانتین – حزب کمونیست آرژانتین
بلاروس – حزب کمونیست بلاروس
بلژیک – حزب کارگران بلژیک
بولیوی – حزب کمونیست بولیوی
برزیل – حزب کمونیست برزیل
بلغارستان – حزب کمونیست بلغارستان
کانادا – حزب کمونیست کانادا
شیلی – حزب کمونیست شیلی
کلمبیا – حزب کمونیست کلمبیا
قبرس – حزب مترقی زحمتکشان قبرس (آکل)
جمهوری چک – حزب کمونیست بوهم و موراوی
دانمارک – حزب کمونیست دانمارک
دانمارک – حزب کمونیست دینامارکا
اکوادور – حزب کمونیست اکوادور
فنلاند – حزب کمونیست فنلاند
گرجستان – حزب کمونیست متحد گرجستان
آلمان – حزب کمونیست آلمان
بریتانیای کبیر – حزب کمونیست بریتانیا
یونان – حزب کمونیست یونان
مجارستان – حزب کمونیست کارگران مجارستان
هندوستان – حزب کمونیست هندوستان
هندوستان – حزب کمونیست هندوستان (مارکسیست)
عراق – حزب کمونیست عراق
ایران – حزب توده ایران
ایرلند – حزب کمونیست ایرلند
ایرلند – حزب کارگر ایرلند
ایتالیا – حزب کمونیست رفونداسیون
ایتالیا – حزب کمونیست‌های ایتالیا
لائوس – حزب انقلابی مردمی لائوس
لتوانی – حزب سوسیالیست لتونی
لبنان – حزب کمونیست لبنان
لوکزامبورگ – حزب کمونیست لوکزامبورگ
مکزیک – حزب کمونیست‌های مکزیک
نپال – حزب کمونیست نپال (مارکسیست – لنینیست متحد)
هلند – حزب کمونیست جدید هلند
نروژ – حزب کمونیست نروژ
فلسطین – حزب کمونیست فلسطین
فلسطین – حزب مردم فلسطین
پاناما – حزب خلق پاناما
پاکستان – حزب کمونیست پاکستان
پاراگوئه – حزب کمونیست پاراگوئه
پرو – حزب کمونیست پرو (میهن سرخ)
پرو – حزب کمونیست پرو
پرتغال – حزب کمونیست پرتغال
روسیه – حزب کارگران کمونیست روسیه
روسیه – حزب کمونیست فدراسیون روسیه
صربستان – حزب کمونیست جدید یوگسلاوی
آفریقای جنوبی – حزب کمونیست آفریقای جنوبی
اسپانیا – حزب کمونیست خلق‌های اسپانیا
سوریه – حزب کمونیست سوریه (خالد بکتاش)
سوریه – حزب کمونیست سوریه (یوسف فیصل)
سوئد – حزب کمونیست سوئد (SKP)
ترکیه – حزب کمونیست ترکیه
اوکرائین – حزب کمونیست اوکرائین
اوکرائین – اتحادیه کمونیست‌های اوکرائین
ایالات متحد آمریکا – حزب کمونیست ایالات متحد آمریکا
اوروگوئه – حزب کمونیست اوروگوئه
ونزوئلا – حزب کمونیست ونزوئلا