از حقوق روزنامه نگاران حمایت کنیم!
اعمال فشار بر روزنامه نگاران، خبرنگاران و بطور کلی روشنفکران و نویسندگان دگر اندیش طی ماه های اخیر به میزان قابل توجهی افزایش یافته است.
دریکی از آخرین برخوردهای ارگان های سرکوبگر با روزنامه نگاران، دادگاه انقلاب اسلامی استان بوشهر، اسماعیل جعفری روزنامه نگار، عکاس و وبلاگ نویس را به علت انتشار گزارشاتی از اعتصاب کارگران در این استان به 5 ماه حبس تعزیری محکوم کرد.
این روزنامه نگار دگر اندیش پیش از این نیز در اوایل سال جاری به مدت چند هفته بازداشت شده بود که با وثیقه 20 میلیون تومانی آزاد شد. با دستگیری مجدد وی، روزنامه نگاران استان بوشهر در نامه ای به مقامات رسمی، ایراد هر گونه اتهام به او را مردود و محکوم داشته و خواستار آزادی بی قید و شرط جعفری گردیدند. اسماعیل حعفری ضمن همکاری با هفته نامه های محلی در استان بوشهر، وبلاگی نیز با نام ”راه مردم“ به تنهایی ایجاد کرده بود که در آن عکس های خبری، هنری و نوشته هایش را منتشر می ساخت.
روزنامه نگاران استان بوشهر در نامه خود در حمایت از این روزنامه نگار و عکاس از جمله تاکید کرده اند: ”در استان بوشهر پس از توقف و تعطیل کردن غیر قانونی دو هفته نامه ”سلام جنوب“ و ”سفیر دشتستان“، در هفته های اخیر فشار بر برخی نشریات افزایش یافته و تهدیدهایی علیه هفته نام ”اتحاد جنوب“ و روزنامه نگاران و خبرنگاران صورت گرفته است“.
علاوه بر این، گروهی از روزنامه نگاران و خبرنگاران مستقل و دگراندیش که در برخی روزنامه های سراسری نظیر روزنامه کارگزاران وابسته به جناح رفسنجانی مشغول به کار بودند، از چندی قبل به بهانه های گوناگون از سوی مسئولان این روزنامه که از اطرافیان رفسنجانی هستند، زیر فشار قرار گرفته تا ”بدون سروصدا“ محل کار خود یعنی تحریر روزنامه را ترک کنند. یکی از این روزنامه نگاران مستقل ضمن انتشار مطلبی با نام ” در این روزنامه، کارگران فرهنگی مشغول کارند!“ با اعتراض به رفتار مدعیان ”آزادی“ از جمله نوشت: ”روزنامه کارگزاران که متعلق به حزب مسلمانان لیبرالی است که در دولت های قبل به میانجی درآمد نفتی و البته با هزینه های گزاف و آزمون و خطا به ”تجربیاتی“ درحوزه ”مدیریت کلان“ دست یافتند و این آموزش یافتن شان به قیمت اجرای غلط ترین سیاست های مالی و اقتصادی تمام شده، شیوه ای ”واقعا عجیب“ را برای اعمال فشار و تصفیه کارگران فرهنگی اش (منظور روزنامه نگاران و خبرنگاران مستقل) برگزیده است … تکنوکرات ها… بر پایه تنها آموزه شان از پراگماتیسم لیبرال احساس می کنند که نیاز به ” رسانه همسو“ دارند ….بنابر این نیاز دارند که با تجمیع منابع، ”عجیب ترین شیوه های حذف ادغامی“ را برای کار آن ”رسانه فراگیر“ اتخاذ کنند، نپرداختن دستمزد… دراین شیوه عجیب حذف، کارفرمای فرهنگی (کارگزاران و هواداران رفسنجانی) کارگران فرهنگی (روزنامه نگاران و خبرنگاران مستقل) را در برابر دو انتخاب (انتخاب ناشدنی) مخیر کرده است. الف- ادامه کار بدون دستمزد تا زمانی نامعلوم ب- ترک کار با اعلام استعفا… ”. تصفیه هدفمند و برنامه ریزی شده روزنامه نگاران و خبرنگاران مستقل و دگر اندیش که به هیچیک از جناح های حکومتی وابسته نیستند، مانند نمونه تصفیه روزنامه نگاران مستقل از روزنامه کارگزاران، خود بخشی از اعمال فشار علیه روشنفکران و خبرنگاران و روزنامه نگاران قلمداد می گردد.
حمایت از منافع روزنامه نگاران و خبرنگاران از جمله محکوم ساختن دستگیری روزنامه نگار و عکاس مردم دوست دراستان بوشهر و پایمال ساختن حقوق و امنیت شغلی روزنامه نگاران دربرخی مطبوعات مجاز و سراسری، وظیفه همه نیروهای راستین مدافع آزادی و عدالت اجتماعی است.