سخنرانی نماینده کمیته مرکزی حزب توده ایران در ”مجمع پارلمانی شورای اروپا“

به دعوت کمیته امور سیاسی ”مجمع پارلمانی شورای اروپا“ نماینده کمیته مرکزی حزب توده ایران، در روز 27 ژانویه، در اجلاس ویژه ای در رابطه با تحولات ایران سخنرانی کرد.

علاوه بر حزب توده ایران ”مجمع پارلمانی …“ از تعدادی دیگر از احزاب سیاسی اپوزیسیون کشور و از جمله حزب دموکرات کردستان ایران، سازمان مجاهدین خلق ایران، جبهه ملی ایران و … به منظور تبادل نظر در رابطه با شرایط کشور و برداشت ها و سیاست های نیروهای مختلف طیف وسیع اپوزیسیون ایران برای شرکت در این جلسه که در مقر اصلی آن در استراسبورگ برگزار شد، دعوت کرده بود.
نماینده حزب توده ایران پس از ایراد سخنرانی، که متن کامل آن در همین شماره نامه مردم منتشر شده است، به سئوالاتی که از سوی نمایندگان حاضر در جلسه مطرح شد، پاسخ داد. دررابطه با مسئله آینده تحولات کشور نماینده حزبمان به ضرورت ایجاد جبهه متحدی از نیروهای دموکرات و مترقی اپوزیسیون کشور اشاره کرد و از اینکه اشکالات مصنوعی، غیرعمده و عمدتاٌ در رابطه با شخصیت ها جلوگیر چنین امر مهمی شده است، انتقاد کرد. او با اشاره به نکات کلیدی مشترک در تحلیل ها و سیاست های نیروهای اصلی اپوزیسیون کشور اظهار امیدواری کرد که در آینده چنین معضلی برطرف شود. او در پاسخ سئوالی در رابطه با آینده تحولات در ایران، ضمن اعلام ضروری بودن فاصله گبری از اظهارنظرهای بی پایه و اغراق آمیز، به اینکه به دلیل عدم وجود شرایط دموکراتیک، خلاء سیاسی و سرکوب شدید نیروهای سیاسی در ایران، تحولات در ایران از یک مسیر قابل پیش بینی شده پیش نمی روند، به امکان به هم گره خوردن پاره ای عوامل داخلی و بین المللی اشاره کرد. او خاطر نشان کرد همانگونه که روند رشد و انسجام انقلاب بهمن نشان داد، سرعت تحولات سیاسی کشور می تواند کیفیت ویژه ای به خود بگیرد و بر روند حوادث اثر بگذارد. نماینده حزب توجه حضار را به مبارزه وسیع مردمی که در ایران برای بازگشودن راه تحولات دموکراتیک و طرد رژیم مذهبی در جریان است جلب کرد و خواهان همبستگی وسیع بین المللی با مبارزه زنان، دانشجویان و اتحادیه های کارگری در ایران شد. او در پاسخ سئوالی در رابطه با موضع حزب توده ایران در رابطه با توسعه و گسترش فن آوری هسته ای در ایران، به صراحت اعلام کرد که چنین امری اگر در چارچوب استفاده صلح آمیز این فن آوری باشد حق طبیعی ایران است و به موجب موافقتنامه های بین المللی همه کشورها از آن برخوردارند. نماینده حزب مان در ادامه متذکر شد که به موازات این برداشت ما ”مخالف بهره برداری از این فن آوری برای توسعه سلاح های هسته ای از سوی همه کشورها و از جمله ایران می باشیم. ما بر این باوریم که ارگان های ذیصلاح سازمان ملل و از جمله ”آژانس جهانی انرژی هسته ای“ می بایست با اعمال نظارت دقیق در این رابطه مسئولیت ویژه ای ایفاء نمایند.“
از سوی نماینده حزب مان متن ترجمه انگلیسی سند مصوب پلنوم آذرماه کمیته مرکزی در رابطه با تحولات ایران، و همچنین نشریه انگلیسی زبان ”ایران امروز“ در اختیار نمایندگان شرکت کننده در این جلسه با اهمیت قرار گرفت.
در خاتمه آقای ”گوران لیندبلاد“، نماینده پارلمان از حضور نمایندگان احزاب اپوزیسیون ایران در این جلسه و شرکت در این تبادل نظر تشکر کرد.

متن سخنرانی نماینده کمیته مرکزی حزب توده ایران
”خانم‌ها و آقایان،
متشکرم که از حزب توده ایران برای بیان نظریاتش در کمیته امور سیاسی مجمع پارلمانی شورای اروپا دعوت کردید. این تبادل نظرها و بحث‌ها و گفتگوهای شما در اینجا، در زمانی که رویدادها و تحولات پیچیده‌ای در این منطقه و در جهان در حال وقوع است، به شکل‌گیری مشارکت سازنده‌ای یاری می‌رساند که به سود امر صلح و دموکراسی در ایران خواهد بود.
صحبتم را با ارائه تاریخچه مختصری از حزب‌مان آغاز می‌کنم. حزب توده ایران در سال ۱۳۲۰ و در پی رهایی زندانیان چپگرا و کمونیست بنیان گذاشته شد، و امروز کهن‌ترین حزب سیاسی در ایران است. این واقعیت تاریخی مُسلّمی است که از زمان بنیان‌گذاری حزب تا کنون تلاش‌های بی‌شماری برای محدود کردن فعالیت‌های آن صورت گرفته است و حزب ما بخش قابل توجهی از حیاتش را در شرایط سرکوب و اختفا گذرانده است. به رغم حملات رژیم شاه، چه پیش و چه پس از کودتای سیا و اینتلجنت سرویس، حزب ما نقش اساسی و مهمی در صحنه رویدادهای سیاسی ایران داشته است. حزب ما سهم عظیمی در شکل‌گیری و تحول امر سیاست و فعالیت‌های سیاسی به شکل امروزی، و نیز در فرهنگ و ادبیات مترقی در ایران داشته است. قانون کار ایران و فراگیر شدن موضوع‌ها و مفاهیمی مثل هشت ساعت کار در روز نتیجه فعالیت‌های حزب ما بوده است. برخی از برجسته‌ترین نویسندگان، شاعران، هنرمندان و هنرپیشه‌ها، و نمایشنامه نویس‌های ایران یا عضو حزب ما بوده‌اند یا در زمینه‌های گوناگون با آن همکاری داشته‌اند. در دهه ۱۳۲۰ حزب ما در دولت هم شرکت داشت. نگاهی به اسناد منتشر شده توسط دولت‌های انگلستان و آمریکا نشان می‌دهد که این حزب ما بود که نقشی اساسی و عمده در جنبش ملی کردن صنعت نفت ایران در دهه ۱۳۳۰ به عهده داشت. حزب ما فعالانه در انقلاب ۱۳۵۷ شرکت کرد که رژیم دیکتاتوری شاه را سرنگون کرد. حزب ما در دوران پس از انقلاب صادقانه در راه کمک به تکوین و رشد یک جامعه دموکراتیک در ایران کوشید ولی تصاحب قدرت از سوی رژیم مذهبی روحانیون و کنترل مطلق این رژیم بر اهرم‌های قدرت تمام این تلاش‌ها را خفه کرد.
ما حکومت روحانیون و وجود رژیم مذهبی (موسوم به رژیم ولایت فقیه) را در ایران مانع اصلی در برابر هر گونه تحول واقعی در ایران می‌دانیم. رژیم اسلامی کنونی در ایران نماینده منافع بورژوازی تجاری بزرگ و بورژوازی بوروکراتیک، و مسئول از میان بردن سرمایه‌های انسانی و حیف و میل همه منابع و امکانات طبیعی کشور است. آمار و ارقام رسمی گویای این واقعیت‌اند: ۱۴ میلیون نفر زیر خط فقر آن هم در یک کشور تولید کننده عمده نفت، گسترش اعتیاد و فحشا، فروپاشی اقتصاد ملی کشور، کاهش میانگین طول عمر، در حدود ۳ میلیون بیکار، بی‌توجهی شدید به مسائل جوانان، و انزوای جهانی کشور، فقط نمونه‌هایی مشحص در بیان وخامت وضع هستند. و همه اینها در شرایطی است که دست‌اندرکاران دولت و سرکردگان دستگاه نظامی و امنیتی رژیم از راه‌های غیرقانونی و خلاف به نوکیسه‌های اَبَرثروتمندی تبدیل شده‌اند. فاصله میان ثروتمندان و تهی‌دستان بسیار ژرف شده است.
پاسخ رژیم به تقاضای برحقّ مردم برای تغییر سمتِ حرکت چیزی نیست جز اقدامات سرکوبگرانه افسارگسیخته و ترور. هر گونه تلاش برای سازمان‌دهی مردم پیرامون خواست‌های‌شان با اعمال زور ددمنشانه رو به رو می‌شود. سازمان‌های غیر دولتی (NGO) از قبیل سندیکاها و سازمان‌های زنان، جوانان و دانشجویان مورد حمله قرار می‌گیرند و فعالان آنها ارعاب، دستگیر و شکنجه می‌شوند. سرکوب بی‌رحمانه اقلیت‌های ملی و قومی در ایران، و به ویژه کُردها، در سه دهه گذشته و به رغم تمام کنوانسیون‌های بین‌المللی که خود رژیم از امضا کنندگان آنهاست، صورت گرفته است و ادامه دارد.
حزب ما معتقد است که راه خروج از این وضعیت فاجعه‌بار، برقراری دموکراسی و احترام به حقوق بشر و دموکراتیک است. مردم ایران نشان داده‌اند که می‌توانند تغییر و تحوّل ایجاد کنند به شرط آن که سازمان بیابند و قادر به فعالیت باشند. ایران از سنّت و سابقه پرباری در زمینه فعالیت‌های سندیکایی در خدمت منافع ملی و مردم برخوردار است. جنبش زنان نشان داده است که به رغم رفتار خشن و تندی که نیروهای دولتی با آن می‌کنند، از توان بالایی برخوردار است. دانشجویان ایران نشان داده‌اند که نیروی پیشگامی در راه تغییر، دموکراسی و عدالت اجتماعی در کشور هستند. حزب توده ایران اعتقاد دارد که نیروهای اجتماعی و سیاسی در ایران می‌توانند جنبش سیاسی گسترده‌ای را بسیج کنند که تغییر و تحول را به رژیم تحمیل کند، و این کار را خواهند کرد. تحقق این امر مستلزم همکاری نزدیک تمام نیروهای دموکراتیک، میهن‌دوست و آزادی‌خواه است.
ایران این روزها به یک تقاطع تاریخی دیگر نزدیک می‌شود. نتیجه انتخابات آتی ریاست جمهوری در تابستان ۱۳۸۸ اهمیت تعیین کننده‌ای در اوضاع ایران خواهد داشت.
این واقعیتی است که در دوران هشت ساله دولت محمد خاتمی، از ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴، به رغم سست قدمی‌ها، ضعف‌ها، و کمبودهای جدی، تلاش‌هایی به منظور انجام اصلاحات صورت گرفت که تأثیر قابل توجهی بر رشد جنبش اجتماعی و مقاومت در برابر سانسور داشت. به همین دلیل بود که در انتخابات سال ۱۳۸۴ رژیم برای حصول اطمینان از شکست نامزد اصلاح طلبان و انتخاب شدن احمدی نژاد شیوه‌های مختلفی به کار برد، از جمله تقلب در رأی‌گیری و شمارش رأی‌ها، و گسیل نیروهای نظامی و انتظامی. ما بر این باوریم که رویکرد متحد نیروهای دموکراتیک و مترقی پیرامون کارپایه‌ای مشترک به منظور ایجاد تغییر می‌تواند مردم را طوری بسیج کند که از تکرار تجربه ۱۳۸۴ جلوگیری شود.
ما اعتقاد داریم که مبارزه مردم ایران علیه رژیم دیکتاتوری ایران مسئله‌ای است که فقط خود مردم ایران حق تصمیم‌گیری درباره آن را دارند. ما هر گونه مداخله خارجی در امور داخلی ایران را به هر بهانه‌ای که باشد به شدت محکوم می‌کنیم. نمونه عراق در دو دهه گذشته، چه اعمال تحریم‌های اقتصادی علیه این کشور و چه اشغال بعدی کشور، عواقب فاجعه‌بار چنین سیاست‌هایی را به صراحت نشان می‌دهد. قربانیان اصلی این گونه استراتژی‌ها فقط مردم غیرنظامی و به ویژه آسیب‌پذیرترین آنها، یعنی زنان، کودکان، سالمندان و ناتوانان هستند.
حزب ما همراه با دیگر نیروهای مترقی ایران از برقراری یک سیستم حکومتی فدرال، دموکراتیک و غیرمذهبی (سکولار) در ایران پشتیبانی می‌کند.
از شما به خاطر همبستگی‌تان با مبارزه مردم ایران در راه صلح، حقوق بشر، دموکراسی و عدالت اجتماعی سپاسگزارم.