وظایف دشوار جنبش دانشجویی درمرحله کنونی

مبارزه با دولت برآمده از کودتا از راه های مختلف وظیفه اصلی همه گردان های جنبش مردمی از جمله جنبش تاثیرگذار دانشجویی است. جنبش پرتوان دانشجویی میهن ما که نقش بسیار با اهمیت و ارزنده ای درمبارزه با کودتای انتخاباتی برعهده داشته و دارد، درهفته های اخیر به مراتب بیش از گذشته تحت پیگرد و اعمال فشار مرتجعان کودتاچی قرار گرفته است.
سخنان ولی فقیه دردیدار با جمعی از روسای دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی درروز 8 شهریور ماه و تاکید او بر“ ارایه نقشه جامع علمی“ که به معنای تدوین برنامه ای مشابه ”انقلاب فرهنگی“ درابتدای انقلاب است، محتوی سیاست های کودتاچیان علیه جنبش دانشجویی و میزان هراس آنان از این جنبش ریشه دار و تاثیر گذار را به خوبی آشکار می سازد. خامنه ای دردیدار فوق از جمله گفته بود: ”برنامه ریزی کنونی دررشته های گوناگون علمی از یک تقسیم عادلانه و منطبق با نیاز کشور برخوردار نیست و این مشکل با ارایه نقشه جامع علمی قابل حل است … حدود 2 میلیون دانشجو … در رشته های علوم انسانی هستند، این مساله نگران کننده است زیرا توانایی مراکز علمی و دانشگاه ها درزمینه کار بومی و تحقیقات اسلامی درعلوم انسانی و همچنین تعداد اساتید مبرز و معتقد به جهان بینی اسلامی رشته های علوم انسانی درحد این تعداد دانشجو نیست. …مراکز تصمیم گیری اعم از دولت، مجلس و شورای عالی انقلاب فرهنگی باید موضوع را مورد توجه قرار دهند. انتظار از اساتید دانشگاه ها دراین جنگ و مبارزه نرم (کودتای مخملی) فراتر از انتظاری است که از دانشجویان وجود دارد … وظیفه اساتید بالا بردن قدرت تحلیل دانشجویان … درجهت مخالف برنامه دشمن در دانشگاه ها است. نظام، تصمیم برمجامله و گذشت ندارد … ”.
پیش از ایراد این سخنرانی و اعلام رسمی تهیه برنامه ای برای خاموش ساختن صدای دانشجویان و اساتید مینهن دوست و مردمی، غلام علی حداد درجریان همایش آموزشی سالیانه اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان گفته بود: ”هدف دشمنان ما این است که دانشجویان را برای مقابله با نظام تحریک کنند، این مساله ممکن است درماه های آینده ابعاد تازه ای به خود بگیرد. … آنها (مخالفان جمهوری اسلامی) می خواهند اینگونه وانمود کنند که تحصیل کرده ها و دانشمندان خواهان جدایی دین از سیاست (حکومت) می باشند.“
دراین میان مواضع نماینده ولی فقیه دردانشگاه ها از صراحت بیشتری برخوردار بود. وی با زبان تهدید آمیز اعلام کرده بود، دانشجویان مخالف اقلیتی از جوانان هستند که، ”قطب نمای دلشان به سمت کاخ سفید درایالات متحده است آنها حقیرتر از آن هستند که درمقابل نظام قدرت ایستادن داشته باشند.“
به موازات این موضعگیری ها، خبر وجود طرحی در شورای عالی انقلاب فرهنگی مبنی بر تعطیلی ترم پاییزه دانشگاه ها به صفحات مطبوعات کشید. گرچه دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی وجود چنین طرحی را انکار کرده و آن را شایعه نامید، اما ادوار نیوز 7 شهریور ماه گزارش داد: ”برخی روسای دانشکده های دانشگاه تهران از جدی بودن طرح تعطیلی این دانشگاه و زیر فشار بودن مسئولان آموزشی برای آمادگی دراین خصوص خبر داده اند.“
همه این مسایل نشانگر آن است که کودتاچیان به شدت از مبارزه جوانان و دانشجویان و خیزش دانشگاه ها و سرایت آن به عرصه ی جامعه نگران اند و با شتاب برنامه های مختلفی را تهیه دیده اند که زمینه چینی برای انقلاب فرهنگی دوم، تعطیلی ترم ها و احضار و تهدید دانشجویان از آن جمله می باشند.
بدون تردید دولت برآمده از کودتا از روی یک برنامه حساب شده و چند وجهی با جنبش دانشجویی برخورد می کند و هدف نهایی نیز سرکوب و مهار مبارزه دانشجویی و ممانعت از سرایت اعتراضات به جامعه است. کودتاچیان تاکنون برای مقابله با جنبش دانشجویی به این روش ها متوسل شده اند: ایجاد فضای رعب و وحشت با فعال کردن کمیته های انضباطی که درهفته های اخیر بویژه دربرخی دانشگاه های مانندعلم و صنعت تهران، فردوسی مشهد، همدان ومازندران ده ها جوان را فراخوانده و مورد تهدید قرار داده اند، صدور احضاریه هایی از سوی وزارت اطلاعات و همچنین احضاریه از سوی دادگاه انقلاب اسلامی، دردانشگاه های امیرکبیرتهران، شیراز و رشت درروزهای اخیر وزارت اطلاعات و دادگاه های انقلاب اسلامی برای ترساندن دانشجویان بویژه دانشجویان سال اول، گروه قابل توجهی از افراد را احضار کرده و مورد پرس و جو و بازجویی گاه توام با تهدید قرار داده وبه آنها اعلام کرده اند درصورت فعالیت سیاسی بازداشت و اخراج خواهند شد. دردانشگاه تهران این احضاریه ها رواج دارد، دراواخر تیرماه امسال برای 14 دانشجو و درمرداد ماه برای 50 دانشجوی دانشگاه تهران از سوی دادگاه انقلاب اسلامی احضاریه صادر شد.
تهیه لیست افراد به اصطلاح ”خاطی وخطرناک“ که از آن به عنوان لیست سیاه یاد می شود. این لیست نام افرادی را دربرمی گیرد که توسط بسیج دانشجویی، حراست و ماموران وزارت اطلاعات ”خطرناک“ توصیف می شوند و باید درصورت لزوم از دانشگاه اخراج شوند. دردانشگاه تهران لیستی 100 نفره و دراصفهان، تبریز، اهواز و کرج لیست هایی 30 و 70 نفره تهیه گردیده است. علاوه بر اینها،دانشجویان دربند به عنوان گروگان تحت انواع فشارهای روحی و جسمی قرار دارند و سپاه و وزارت اطلاعات درخصوص این زندانیان سیاسی شایعات بسیاری را درمحیط های دانشجویی رواج می دهند، کودتاچیان با این جنگ روانی-تبلیغاتی سعی درایجاد تفرقه درصفوف جنبش دانشجویی دارند. با آنچه مورد اشاره قرار گرفت، می توان به اهمیت حضور فعال و کارساز جنبش دانشجویی درمبارزه سراسری علیه کودتای انتخاباتی و برکناری دولت کودتا پی برد.
جنبش دانشجویی باید با صبر و هوشیاری از دام های پیش روی خود بر حذر باشد. نباید گذاشت کودتاچیان با برانگیختن احساسات دانشجویان را وادار به عکس العمل زود هنگام کنند. یکی از طرح های کودتاچیان که ولی فقیه با موافقت خود، اجرای آن را خواستار شده، به تحلیل بردن نیروی جنبش دانشجویی درمنازعات فرعی و غیر واقعی است. لبه تیز مبارزه دانشجویان درمرحله کنونی متوجه بسیج دانشجویی وعناصر منفعل و حراست دانشگاه ها نیست، باید از افتادن دردام این طرح خطرناک پیش گیری کرد. مبارزه امروز جنبش دانشجویی با اصل کودتای انتخاباتی و دولت برآمده از آن است. باید به هر شکل ممکن از تصادم فرساینده وخطرناک دانشجو با دانشجو پرهیز کرد. بروز این مساله درسطح دانشگاه ها یعنی رودررویی با بسیج دانشجویی و تنزل مبارزه برای برکناری دولت کودتا به مقابله با ارگان های وابسته به رژیم دردانشگاه ها به این معنا خواهد بود که مساله اصلی یعنی اعتراض به کودتای انتخاباتی و کشتار و جنایات اخیر به دست فراموشی سپرده شود. دراین باره پایگاه اطلاعاتی-خبری موج سبز 9 شهریور ماه درمطلبی تحت عنوان، ”ارزیابی استراتژی کودتاچیان برای مهار اعتراضات دانشجویی دردانشگاه ها“ از جمله نوشته بود: ”سخنان هفته گذشته رهبری (ولی فقیه) دریک جمع دانشجویی دست چین شده و وابسته، راه سومی را ترسیم کرد که هم هزینه ها(نظام) را دربرخورد با اعتراضات دانشجویی کاهش می دهد و هم دردراز مدت موجب تحلیل رفتن توان دانشجویان در تاثیرگذاری پیرامونی خواهد شد. ازاین راه سوم (دو راه دیگر سرکوب شدید و تعطیلی دانشگاه هستند) باعنوان استراتژی رودررو قراردادن دانشجویان نام برده ایم. البته این راه بی سابقه یا بدیع نیست، اما به نظر می رسد به شاهراه کلیدی برای به خاموشی کشاندن دانشگاه بدل شده است. به طور ساده ماجرا از این قرار است که با تحریک و سازماندهی طیفی از نیروهای حامی حاکمیت و به ویژه طرفداران رهبری و نه الزاما هواداران دولت کودتا با این دستاویز که کشور و نظام در خطر است، منازعه دانشگاه (بخوان جنبش دانشجویی) با دولت را به منازعه دانشجو با دانشجو بدل می شود و دردرگیری های مداوم دانشجویان با هواداران وضع موجود در دانشگاه ها در دراز مدت به فرسایش و تحلیل رفتن توان معترضان خواهد انجامید.“
مبارزه با دولت برآمده از کودتا از راه های مختلف وظیفه اصلی همه گردان های جنبش مردمی از جمله جنبش تاثیرگذار دانشجویی است. نباید لحظه ای این وظیفه عاجل و مقدم به دست فراموشی سپرده شود. درلحظه حساس کنونی وظایف دشوار و خطیری بردوش دانشجویان و فعالان جنبش دانشجویی قرار دارد. باید با هوشیاری و درایت این وظایف را انجام و کودتاچیان را به زانو درآورد!