اعتصاب سراسری یونان

برخلاف تبلیغات امپریالیسم خبری مبنی بر اینکه رکود اقتصادی سال های اخیر به پایان رسیده، بحران اقتصادی بی سابقه جهانی، همچنان قربانی می گیرد. در اتحادیه اروپا به عنوان یکی از قطب های سرمایه داری جهانی، این بحران سبب ورشکستگی اقتصادهای برخی کشور های عضو این اتحادیه نظیر اسپانیا، پرتغال، یونان، مجارستان و ایرلند گردیده و تعداد دیگری از کشورها مانند ایتالیا، اتریش، آلمان، دانمارک و فرانسه وضعیت مناسبی ندارند. برخلاف تبلیغات امپریالیسم خبری مبنی بر اینکه رکود اقتصادی سال های اخیر به پایان رسیده، بحران اقتصادی بی سابقه جهانی، همچنان قربانی می گیرد. در اتحادیه اروپا به عنوان یکی از قطب های سرمایه داری جهانی، این بحران سبب ورشکستگی اقتصادهای برخی کشور های عضو این اتحادیه نظیر اسپانیا، پرتغال، یونان، مجارستان و ایرلند گردیده و تعداد دیگری از کشورها مانند ایتالیا، اتریش، آلمان، دانمارک و فرانسه وضعیت مناسبی ندارند.
لبه تیز بحران متوجه زندگی میلیون ها تن از مزدبگیران و پیشاپیش آنها طبقه کارگر است. دولت های سرمایه داری در اتحادیه اروپا برای ”مقابله“ با بحران، یورش هدفمندی را به دستاوردهای سیاسی-اقتصادی و اجتماعی زحمتکشان تدارک دیده اند. افزایش ساعات کار، کاهش سطح دستمزدها، اخراج های گسترده، افزایش سن بازنشستگی و جز اینها بخش هایی از ”تدابیر“ دولت های عضو اتحادیه اروپا در قبال به اصطلاح حل بحران است. در مقابل این سیاست های ضد مردمی مبارزه ای همه جانبه از سوی احزاب کمونیست، چپ و ترقی خواه، سندیکاهای کارگری و نهادها و انجمن های مردمی جریان دارد. دو اعتصاب سراسری در یونان در بهمن ماه و روز 5 اسفندماه، نمونه های ارزنده و قابل توجه ای از این مبارزه دشوار و حیاتی زحمتکشان اروپا محسوب می شود. پایگاه اطلاع رسانی فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری (دبلیو-اف-تی-یو) در گزارشی به بازتاب اولین اعتصاب سراسری بصورت فشرده به آن پرداخته، بسیاری از پایگاه های اینترنتی و نشریات احزاب برادر و سندیکاهای کارگری نیز این دو اعتصاب سراسری را مورد توجه و تحلیل قرار داده اند!
اعتصاب سراسری با فراخوان سه مرکز سندیکائی یونان، «کنفدراسیون عمومی کارگران» (جی.اس.ای.ای.)، «مجمع عالی اتحادیه های کارگری بخش کارمندان دولت» (آ.دی.ای.دی.وای.)، و «جبهه مبارز همه کارگران یونان» (پی-آ-ام-ای)، و با حمایت فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری (دبلیو-اف-تی-یو) … در 70 شهر یونان برگزار شد.
«جبهه مبارز همه کارگران یونان» (پی-آ-ام-ای)، که در رابطه نزدیکی با حزب کمونیست یونان قرار دارد، نقش مهمی در تدارک و سازمان دهی این اعتصاب سراسری موفق ایفاء کرد.
این اعتصاب گسترده وموفقیت آمیز پاسخی به سیاست های مغایر منافع مردم دولت سوسیال دمکرات (حزب پاسوک) بود که با تدوین طرحی تحت پوشش ”نجات کشور“ از بحران اقتصادی و به منظور دستبرد به حقوق کارگران و زحمتکشان درصدد اجرای آن است. در این طرح کاهش حقوق و افزایش سن بازنشستگی در نظر گرفته شده و بسیاری از مزایای مزدبگیران از میان رفته و لطمه می بیند. اعتصاب کنندگان با اقدام خود به دولت یونان (عضو اتحادیه اروپا) نشان دادند که آنهائی که باید مسئولیت ورشکستگی را برعهده بگیرند، زحمتکشان نیستند. این کلان سرمایه داران و موسسات غول پیکر مالی سرمایه داری هستند که باید کسری بودجه و بدهی فعلی را برعهده بگیرند. کلان سرمایه داران و موسسات بزرگ سرمایه داری، هم در دوران قبل و هم دراوج بحران کنونی سودهای هنگفت و اعتبارات و حمایت مالی ویژه و عظیمی از جیب مردم به دست آورده اند و این بار نیزسعی می کنند بار سنگین ”ورشکستگی“ را بردوش مردم و کارگران و زحمتکشان بیاندازند.
از همان ساعات نخستین صبح روز اعتصاب عمومی (اعتصاب سراسری اول، 10 فوریه-21 بهمن 88) ده ها هزار نفر از کارگران و دانشجویان در خارج از کارخانجات و محیط های کارگری و دیگر محیط های کاری، گردهم آمده و همزمان به این اعتصاب سراسری پیوستند. واحدهای بزرگ صنعتی، کارکنان شرکت های فراملی، کارگران و کارمندان شاغل در اماکن در دست ساخت و ساز و کارکنان بزرگترین بندر یونان، بندر پیروس، به حمایت از این اعتصاب، کار خود را تعطیل کردند. در دومین روز اعتصاب عمومی در روز چهارشنبه 5 اسفندماه تمامی اقتصاد و امور اداری یونان به تعطی در آمد. 2 میلیون کارگر یونانی در این روز در اعتراض به طرح دولت دست از کار کشیدند.
شعار اصلی اعتصاب سراسری این بود: ”تاوان ورشکستگی و بحران سرمایه داری را نباید ما (زحمتکشان) پرداخت کنیم“!