شادباش نوروزی کمیته مرکزی حزب توده ایران

نوروزتان خجسته و پیکارتان بر ضد استبداد و تاریک اندیشی پیروز باد!

هم میهنان گرامی!
کمیته مرکزی حزب توده ایران، فرا رسیدن نوروز و آغاز سال 1389 را به شما صمیمانه تبریک می گوید و برایتان سالی سرشار از شادکامی و موفقیت آرزومندست. برگزاری جشن نوروز سنت کهن و خجسته اجداد ما، جشن پیروزی روشنایی بر تاریکی، جشن نو شدن و چیرگی بر کهنگی است. ایرانیان نوروز را برای هزاران سال به عنوان نماد نو شدن طبیعت و در عین حال پیروزی مبارزه توده های کار و پیکار، پیروزی کاوه آهنگر بر ضحاک جشن گرفته اند و با وجود تلاش اشغالگرانی که در طول قرون بی شمار بر میهن ما حکومت کردند، این سنت خجسته همچنان پابرجاست. امسال نیز غاصبان حکومت و ادامه دهندگان راه ضحاک و دشمنان مردم میهن ما تلاش می کنند تا با فتوا صادر کردن ولی فقیه ارتجاع و انصارش و غیر شرعی“ دانستن مراسم چهارشنبه سوری میلیون ها ایرانی را از برگزاری سنن خجسته خود منع کنند. این نخستین بار نیست که مرتجعان و تاریک اندیشان در این زمینه تلاش کرده اند و بی شک همچون گذشته این تلاش ها در برابر بی اعتنایی و مقاومت مردم بی اثر خواهد ماند.

هم میهنان گرامی!
ایران سالی پرحادثه و دشوار را پشت سر گذاشت. آغاز سال 1388 مصادف بود با آغاز کارزار انتخاباتی ریاست جمهوری و شرکت میلیون ها ایرانی در جنبشی عظیم برای تغییر دولت برگمارده ولی فقیه. برگزاری همایش های گوناگون انتخاباتی با شرکت صد ها هزار تن از طرفداران اصلاحات در گوشه و کنار کشور با خواست های مردمی در زمینه تغییر شیوه حکومت مداری حاکم بر میهن ما و حاکمیت یافتن مردم بر سرنوشت شان، آنچنان هراس مرتجعان حاکم، ولی فقیه و انصارش را برانگیخت که سران ارتجاع کودتای انتخاباتی خرداد 1388 را به مرحله اجرا درآوردند و در یکی از بزرگ ترین تقلبات انتخاباتی تاریخ 30 ساله میهن ما، با پایمال کردن رای میلیون ها ایرانی دوباره گمارده تاریک اندیشی و دولت ضد مردمی احمدی نژاد را بر کرسی نشاندند. خروش و حرکت خشمناک میلیون ها ایرانی در خیابان های شهرهای بزرگ در اعتراض به این کودتای ضد مردمی آنچنان عظیم و گسترده بود که هراس عمیق سران رژیم را برانگیخت. پای فشاری نامزدهای جنبش اصلاحات، موسوی و کروبی بر احقاق مردم و باز پس گیری آرای پایمال شده ده ها میلیون ایرانی، گسست بی سابقه مراجع تقلید با سیاست اعمال شده ولی فقیه و نظامیان حامی او و اعتراضات گسترده میلیون ها ایرانی در تمامی شهرهای بزرگ رژیم ولایت فقیه را با چالشی بی سابقه رو به رو کرد. پاسخ سران ارتجاع به این بحران مشروعیت به خیابان آوردن نیروهای نظامی سپاه، بسیج و نیروهای انتظامی و عملا حاکم کردن حکومتی شبه نظامی بر ایران، سرکوب خونین مردم بی دفاع و به بند کشیدن هزاران انسان آزاده می باشد. ابعاد این جنش اعتراضی توده ها در نه ماه گذشته، با وجود اعمال سیاست خشن سرکوب، آنچنان بوده است که سران رژیم، با وجود همه ادعاهای دروغین ”حمایت مردمی“ از ولی فقیه، تا به امروز حاضر نشده اند اجازه تظاهرات آرامی را به جنبش اصلاحات بدهند و هزاران تن از فعالان اجتماعی در آستانه سال نو هنوز در بندند.

هم میهنان آزاده!
سال 1388، همچنین سال ادامه و تشدید دشواری های اقتصادی-اجتماعی بود. ورشکستگی صد ها واحد تولیدی، بیکاری مزمن و بی سابقه، گرانی و تورم فزاینده و تعمیق دره عظیم میان فقر و ثروت زندگی در رژیم ولایت فقیه را برای ده ها میلیون خانوار ایرانی با دشواری های عظیم رو به رو کرده است. سیاست اقتصادی دولت احمدی نژاد در چهار سال گذشته در راستای منافع کلان سرمایه داری تجاری و بورژوازی بوروکراتیک حاکم بر دستگاه دولتی بوده و ثمره اش فاجعه اقتصادی اجتماعی کنونی است. بر خلاف همه ادعاهای ”ضد آمریکایی“ و ”ضد استکباری“ دولت احمدی نژاد سیاست اتخاذ شده از سوی دولت او همان سیاست های نو لیبرالی دیکته شده از سوی صندوق بین المللی پول و بانک جهانی است که بسیاری از کشورهای در حال پیشرفت جهان را به ورطه سقوط کشانده است. تهاجم بیش از پیش به حقوق کارگران. تلاش برای باز بینی در قانون کار و نابودی ته مانده حقوق کارگران، پایمال کردن اصل 44 قانون اساسی به فرمان ولی فقیه و اتخاذ سیاست های ماجراجویانه بین المللی که امنیت و منافع ملی ایران را با خطرات جدی رو به رو ساخته است میزان واقعی ادعاهای دولت منفور احمدی نژاد در زمینه دفاع از حقوق ”مستضعفان“ است.
یکی از ویژگی ها دوران پنج ساله دولت برگمارده احمدی نژاد حضور بی سابقه و خطرناک رهبران سپاه پاسداران در همه عرصه های حیات سیاسی-اقتصادی کشور بوده است. این روند ماهیت روابط سیاسی کشور را دگرگونه کرده و ایران را بیش از پیش به سمت یک حکومت استبدادی خشن و نظامی حول می دهد. نقش فرماندهان سپاه در تعیین سیاست روز و خصوصاً نقش اساسی آنها در سرکوب خونین جنبش اعتراضی توده ها در ماه های اخیر مسئله کلیدی یی است که نمی توان بی توجه از کنار آن گذشت. با گسست بخش های وسیعی از مراجع تقلید و شخصیت های مذهبی -سیاسی، که نقش مهمی در رهبری جمهوری اسلامی، در سال های نخست پس از پیروزی انقلاب داشتند، از رژیم کنونی و محدود شدن بیش از پیش پایگاه اجتماعی مرتجعان حاکم ماهیت و شیوه عملکرد ارتجاع در میهن ما نیز به سرعت دستخوش تحولات است که بی شک نقش مهمی در تحولات آتی میهن ما به همراه خواهد داشت.

هم میهنان گرامی!
سال 1388، سال پیروزی بزرگ توده ها در آزمونی دشوار و تاریخی بود. مبارزه نه ماه گذشته در همه ابعاد آن، اتخاذ تاکتیک های گوناگون، مقابله با دستگاه عریض و طویل سرکوب رژیم، در شرایط تشدید سرکوب، بستن همه امکانات ارتباطات جمعی، بستن مطبوعات مستقل و پایگاه های خبری اینترنتی، نشانگر توان عظیم جنبش و رشد و بلوغ سیاسی بی سابقه آن است. رژیم نه تنها نتوانسته است این جنبش عظیم اعتراضی را با شکست رو به رو کند بلکه با باز شدن کوچکترین روزنه ای دوباره این جنبش عظیم در صحنه مبارزه حضور نیرومند خود را نشان خواهد داد. ادامه مبارزه جنبش زنان و جوانان و دانشجویان کشور در کنار روند رشد یابنده شرکت طبقه کارگر و زحمتکشان در جنبش اعتراضی توده ها و همچنین شرکت متحد بخش های وسیعی از نیروهای سیاسی کشور در این جنبش نوید دهنده ادامه جنبش در سال 1389 و تداوم چالش های جدی یی است که رژیم ولایت فقیه با آن رو به روست. ما در این مبارزه، همچون سال های گذشته در کنار جنبش مردمی خواهیم بود و تمامی تلاش و توان خود را برای پیروزی آن به کار خواهیم گرفت. ما باردیگر ضمن شادباش فرا رسیدن نوروز و آغاز سال نو، هم صدا با میلیون ها ایرانی خواهان آزادی فوری همه زندانیان سیاسی و پایان دادن به روند خشونت و سرکوب از سوی سران رژیم هستیم.

کمیته مرکزی حزب توده ایران
22 اسفند ماه 1388