مصاحبه نامه مردم با کریس ماتل‌هاکو، دبیر شعبه روابط بین‌المللی حزب کمونیست آفریقای جنوبی درباره کنفرانس صلح آسیا در کاتماندو- نپال
به ابتکار «شورای جهانی صلح» اخیراٌ کنفرانس با اهمیتی به میزبانی «شورای صلح و همبستگی نپال» در کاتماندو، پایتخت نپال، برگزار شد. در این کنفرانس که رفیق مداو کومارنپال، نخست وزیر نپال، آن را افتتاح کرد و از جمله گروهی از سیاستمداران برجسته این کشوردر آن شرکت داشتند، ادامه و تشدید وضعیت وخامت آمیز در سطح بین المللی و به ویژه تحولات منطقه آسیا- اقیانوس آرام مورد بررسی قرار گرفت و در رابطه با آن اظهار نگرانی شد.
بیانیه نهایی اجلاس کاتماندو متذکر می شود که منطقه آسیا – اقیانوس آرام هنوز به عنوان یکی از مناطقی مطرح است که امکان قوی جنگ و برخورد نظامی و تبدیل شدن به سکوی شروع تحریکات نظامی و درگیری های مسلحانه و همچنین تشدید نظامی گری و مداخله جویی که می تواند صلح و امنیت را در آسیا و در جهان به خطر بیاندازد، در آن وجود دارد. بیانیه، مداخله نظامی ایالات متحده و ناتو را به مثابه اقدامی عامدانه به منظور در دست گرفتن تقاطع مهم مناطق جنوبی، مرکزی و غربی قاره آسیا قلمداد کرد. بیانیه، نقش «سازمان همکاری شانگهای» را به مثابه نیروئی که می تواند به عامل قدرتمندی در ایجاد و حفظ ثبات در منطقه آسیای صغیر تبدیل گردد، مورد تائید قرار داد.
کنفرانی صلح آسیا شعار و کارزار شورای جهانی صلح برای امحاء همه سلاح های اتمی، و حق هر ملتی برای استفاده صلح آمیز از تکنولژی هسته ای را مورد حمایت قرار داد. «نامه مردم»، در پایان کنفرانس و جلسه هیئت دبیران شورای جهانی صلح که در مجاورت کنفرانس برگزار شد، مصاحبه کوتاهی با رفیق کریس ماتل‌هاکو، دبیر شعبه روابط بین المللی کمیته مرکزی حزب کمونیست آفریقای جنوبی و نماینده برجسته قاره آفریقا در شورای جهانی صلح در رابطه با کنفرانس صلح آسیا انجام داد که متن آن را در زیر می خوانید.
نامه مردم- موضوع اصلی جلسه اخیر شورای جهانی صلح در کاتماندو (نپال) چه بود؟
این جلسه یک نشست عادی دبیرخانه شورای جهانی صلح بود که پیش از کنفرانس صلح منطقه آسیا به میزبانی شورای همبستگی و صلح نپال برگزار شد. از همان زمان برگزاری جلسه پیش در دمشق (آبان ۸۸)، ضرورت یک گردهمایی برای تبادل نظر و تحلیل رویدادهای بحرانی احساس می‌شد، از جمله بررسی نقش و عملکرد سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) در دوران موجودیت نزدیک به ۶۱ ساله اش به عنوان ابزار سرکوب و نظامی‌گری امپریالیستی، که امروزه مرتکب اشتباه‌های مهلکی یکی پس از دیگری می‌شود، از جمله در سطح دیپلماتیک. امسال ناتو در پرتغال نشستی خواهد داشت تا استراتژی جدیدی را تدوین کند که با توجه به ماهیت این سازمان می‌توان گفت که مضمون این استراتژی، به خدمت در آوردن نیروهای نظامی بیشتر و افزایش حوزه نفوذ آن در اتحادیه اروپا و نیز به طور کلی در کشورهای امپریالیستی خواهد بود. اکنون دیگر ثابت شده است که به اصطلاح «جنگ برضد ترور» سفسطه و فریبی بیش نبوده و نیست، و به همین دلیل هم نیروهای مخالف آن گسترش یافته‌اند. باید از این حرکت ضدامپریالیستی، ضد جنگ و سوسیالیستی بهره گرفت.
نامه مردم- موضوع محوری کنفرانس صلح آسیا چه بود؟
کنفرانس صلح منطقه آسیا که از سوی شورای همبستگی و صلح نپال تدارک دیده و برگزار شد (۱و ۲ اسفند ۸۸) در حقیقت، و با توجه به دگرگونی‌های سیاسی – اجتماعی جاری در آن کشور، رویدادی مهم بود. اهمیت این کنفرانس همچنین در تلاش‌های نیروهای مترقی چپ در منطقه بود که در شرایط اوج‌گیری جنگ امپریالیستی در پاکستان و عراق، رخدادهای اخیر در یمن و شبه جزیره عربستان سعودی، ناآرامی‌های سیاسی در برمه، و به طور کلی مجموعه به هم پیوسته این رویدادها مبارزه می‌کنند. توجه به پیوند این رویدادها با استراتژی امپریالیسم در راه برافروختن شعله‌های جنگ در همه جای دنیا به منظور ادامه گسترش سرکردگی‌اش در بحبوحه بحران اقتصادی عمیق اخیر و پیامدهای به شدت منفی آن، برای نیروهای مترقی حائز اهمیت زیادی است. مخالفت با رویکرد نظامی‌گرایانه‌ای که در اتحادیه اروپا دنبال می‌شود، مدت‌هاست که ادامه دارد. گسیل نیروهای نظامی اتحادیه اروپا به کشورهایی مثل بوسنی و هرزه‌گوین، کوسوو، لبنان، افغانستان، عراق، چاد و جمهوری آفریقای مرکزی، و به علاوه، ایجاد ارتش اروپا و نیروهای واکنش سریع، نشانه‌های نگران کننده‌ای هستند.
رویدادهای نپال به واقع بسیار حساس‌اند. به همین دلیل، جلسه شورای جهانی صلح و کنفرانس صلح منطقه آسیا هر دو در پی یافتن راه‌هایی بودند برای به پیش بردن روند تدوین و اجرای قانون اساسی و در پیش گرفتن یک راهکار مسالمت‌آمیز در روند رخدادهای سیاسی نپال که اثر جنگ‌های تقریبا ده ساله مقاومت نیروهای مائوئیست را بر خود دارد.
به اعتقاد ما، که از کشوری می‌آییم که سال‌ها درگیر جنگی رهایی بخش بوده و دست آخر از راه گفتگو توانست مسائلش را حل و فصل کند، فرآیند برقراری صلح و تعهد طرف‌های سیاسی درگیر در نپال برای دست یافتن به یک راه حل سیاسی همه جانبه و مسالمت‌آمیز، عواملی کلیدی در رخدادهای آتی این کشور هستند، همان‌طور که در آفریقای جنوبی هم بود. کنفرانس منطقه‌ای صلح بر اهمیت صلحی پایدار تأکید کرد که هسته اصلی آن توجه اساسی و استراتژیکی به آرمان‌های مردم در کل، و به‌ویژه آرمان‌ها و خواست‌های طبقه کارگر و فرودستان روستاست.
نامه مردم- در مورد خاورمیانه چه بحث‌هایی شد؟
درباره اهمیت تلاش‌هایی بحث شد که باید به منظور ارتقای کارزار ضد امپریالیستی و تحقق و برقراری یک مصالحه سیاسی پایدار به سود مردم فلسطین به عنوان کلید برقراری صلح در این منطقه صورت گیرد. همچنین، بحث‌هایی داشتیم پیرامون مسئله گسترش سلاح‌های هسته‌ای. در این مورد نیز صحبت شد که اعضای پیوسته و وابسته شورای جهانی صلح در ماه‌های آتی باید به طور جدی به موضوع منع و کاهش سلاح‌های هسته‌ای بپردازند، از جمله در چارچوب کنفرانس و سمینارهایی که در ماه‌های آتی برگزار خواهند شد، از قبیل گردهمایی نیویورک در نیمه اول امسال (۲۰۰۹).
نامه مردم- چرا “ناتو” برای شورای جهانی صلح موضوع با اهمیتی است؟
ببینید، با توجه به بحران ساختاری آشکار و تعمیق یابنده سرمایه‌داری، که در رقابت‌های بین امپریالیستی و دسته بندی‌های جدید در مقیاس جهانی شکل گرفته و خود را نشان داده است، بسیار اهمیت دارد که ما به این عوامل و تحولات دیگری از این دست توجه کامل داشته باشیم. شورای جهانی صلح متشکل از گروه‌هایی از نیروهای ترقی‌خواه جهان است، و از زمان بنیان‌گذاری‌اش در بیش از ۶۰ سال پیش، تا کنون در قالب یک کوشش جمعی صلح‌جویانه و ترقی‌طلبانه به سود کارگران و تهیدستان و در مسیر رشد و توسعه ضد سرمایه‌داری نقش کلیدی و حساسی در بسیج کردن نیروهای ضد امپریالیستی و ترقی‌خواه داشته است. شورا بر این باور است که رخدادهای جاری جهان، از جمله تهاجم نظامی صورت گرفته از سوی قوی‌ترین قدرت امپریالیستی جهان و ناتو که پیامدهایی جهانی و چندجانبه دارد، باید با دقت و هشیاری تحلیل شوند. در قاره آفریقا، ما از تلاش‌هایی که برای نظامی‌گرایی زیر لوای به اصطلاح کمک‌های خارجی صورت می‌گیرد به‌خوبی آگاهیم. ما همچنین از فعالیت‌های مشابهی که افریکوم (مرکز فرماندهی آفریقای ایالات متحد آمریکا) دارد و تلاشی که برای جذب کردن دیگر دولت‌های مطیع آمریکا به حلقه نفوذ خود می‌کند، مطلع هستیم. همه این اقدامات تأثیری قطعی بر کوشش‌های توده‌های مردم دارد که خواهان در پیش گرفتن راه رشد و نظم جهانی متفاوت و مغایری با راه و نظمی هستند که ابرقدرت‌های امپریالیستی برای آنها در نظر دارند. همین جرأت مردم در تلاش برای یافتن راهی متفاوت، به طور طبیعی مردم را در مقابل امپریالیسم قرار می‌دهد!
بنابراین، هر جا که چنین وضعی مشاهده می‌شود، یک کوشش سراسری جهانی از سوی نیروهای ترقی‌خواه برای به راه انداختن یک پیکار جمعی و هماهنگ بر ضد تلاش‌های امپریالیست‌ها ضرورت پیدا می‌کند، که خود مستلزم همبستگی نیروهای ترقی‌خواه در هر کشور و و قار‌ه‌ای است. به این ترتیب، در حالی که کنفرانس سران ناتو به‌زودی در پرتغال برگزار می‌شود می‌بایست طنین خواست‌های مردم را نیز بلند کرد. باید بر حمایت همیشگی خودمان از جنبش جهانی صلح به رهبری شورای جهانی صلح تأکید و تصریح کنیم که ۶۰ سال مخالفت پیگیرانه با تجاوز امپریالیستی را در کارنامه خود دارد.
نامه مردم- به نظر ما هم شورای جهانی صلح از گردان‌های بسیار مهم نیروهایی است که در سراسر دنیا با امپریالیسم پیکار می‌کنند، و نیازمند حمایت و مشارکت فعال همه ماست.
کاملاً با این نظر موافقیم. ما هم در آفریقا باید برای پیوند مجدد با این سازمان پُر اهمیت ضد امپریالیستی و ضد جنگ تلاش بیشتری بکنیم.
نامه مردم- ممنون برای وقتی که به ما دادید.
متشکرم.
