مراسم بزرگداشت سالگرد فاجعه ملی کشتار زندانیان سیاسی در هلند
روز شنبه ۱۸ سپتامبر با شرکت احزاب، سازمان‌ها و تشکل‌های سياسی ايرانی، در شهر دلفت هلند، مراسمی به‌مناسبت بيست و دومين سالگرد کشتار زندانيان سياسی ايران در تابستان ۱۳۶۷ برگزار گرديد. به گزارش تارنمای کردانه اين مراسم به ابتکار کميته هماهنگی احزاب، سازمان‌ها و کانون‌های سياسی برپا شد. در اين گزارش آمده است نمايندگان احزاب و سازمان‌ها ضمن اعلام مواضع سازمانی، حزب و گروه خويش بر «پیگيری اين فاجعه ملی» تاکيد ورزيدند. نمايندگی هلند احزاب و سازمان‌های جبهه ملی ايران- اروپا، حزب توده ايران، حزب دمکرات کردستان ايران، سازمان اتحاد فدائيان خلق ايران، سازمان فدائيان خلق ايران اکثريت، کانون زندانيان سياسی ايران و کانون دفاع از دمکراسی در ايران در اين مراسم شرکت داشتند.
فریدون ابراهیمی به نمایندگی از طرف حزب توده ایران ضمن تشکر از برگزار کنندگان،در برابر مقام والای انسانی جانباختگان فاجعه ملی سر تعظیم فرود آورد .وگفت،ما امروز در یادمان فرزندان دلیری گرد هم آمده ایم که 22 سال پیش،در یک توطئه نفرت انگیز وبنا به دستور مستقیم خمینی در یک دادگاه چند دقیقه ای صرفآ به سبب اعتقادات خود به مرگ محکوم شدند.وی بعد از ارزیابی ریشه های این جنایت هولناک و چگونگی نمونه برداری شده از دادگاه های قرون وسطائی تفتیش عقاید،یعنی از همان نوع دادگاه هایی که گالیله در مقابل آنها باید به گناه بودن عقاید علمی خود اقرار می کرد اشاره نمود.و تکرار آن را در محاکمات فرمایشی اصلاح طلبان ونیروهای معترض به تقلب انتخاباتی مطرح کرد. بانو صابری از زندانيان سياسی سابق که در فاجعه ۶۷ همسرش را از دست داد از چگونگی اين رخداد تاريخی سخن گفت و بر مسئله پيگيری اين جنايت نه به عنوان انتقام‌گيری بلکه برای بازستاندن حق اعدام‌شدگان و خانواده‌های آنان سخن گفت.
محمود جعفری از جبهه ملی ايران- اروپا بر اين نکته تأکيد ورزيد که جنايات ۶۷ هنوز پايان نيافته است و خواهان پيگيری و کشاندن عاملان اين جنايت به دادگاه‌های صالحه نه به عنوان انتقام بلکه برای جلوگيری از تکرار اين فاجعه شد.
جهانگير اسماعيل‌پور(حجت) از کانون زندانيان سياسی و از بازماندگان کشتار زندانيان سياسی در زندان عادل‌آباد شيراز از فاجعه و گستردگی اعدام‌ها سخن گفت. وی افزود که ابعاد فاجعه آن‌قدر گسترده بود که حتا توابين و افراد آزاد شده را هم در اين فاجعه به جوخه‌های اعدام سپردند. آقای اسماعيل‌پور در کتابی به نام «عادل‌آباد، رنج ماندگار» که به تازگی منتشر شده در رابطه با اين کشتار به تفسير نوشته است.
سينا کيومرث‌پور از سازمان فدائيان اکثريت در رابطه با قتل عام سال ۶۷ و راهکار و پيشگيری از تکرار آن سخن گفت و محمدرضا اسکندری از کانون دفاع از دمکراسی در ايران (هلند) گزارشی از اعدام زندانيان در مناطق کردستان داد. فرنک ون دل، نماينده ايران کميته، طی سخنانی به زبان هلندی از فعاليت‌های خويش در رابطه با تلاش‌های اين ارگان برای نهادينه کردن دموکراسی در ايران سخن گفت.
منصور فرخی نماينده حزب دمکرات ايران در رابطه با مواضع اين حزب در رابطه با قتل عام ۶۷ صحبت کرد و از اين واقعه به عنوان يک «فاجعه ملی» نام برد. وی تأکيد کرد اگر همه احزاب و گروه‌ها نسبت به کشتار تابستان ۶۷ حساسيت لازم را نشان می‌دادند فاجعه کهريزک رخ نمی‌داد.
نماينده سازمان اتحاد فدائيان خلق ایران نيز ضمن خواندن اعلاميه اين سازمان بر پيگيری اين جنايات تأکيد ورزيد، که در بخشی از این اطلاعیه چنین آمده است: کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران بر این باور است که آنچه در تابستان 1367 در زندان های ایران رخ داد، جنایتی است که در عرف مراجع و نهادهای مدافع حقوق بشر و نیز حقوق بین الملل، جنایت علیه بشریت نامگذاری شده است. از این رو هر اقدامی که به روشن کردن ابعاد این فاجعه کمک کند، مثبت دانسته و از هر گامی که در این جهت و برای سپردن جنایتکاران بدست عدالت برداشته شود، پشتیبانی می کند و بار دیگر بر پیمان دیرینه خود برای پیگیری محاکمه دست اندرکاران این جنایت، پای می فشارد. ما معتقدیم که یکی از معیارهای دفاع از آزادی و دمکراسی و حقوق بشر در ایران، محکوم کردن قتل عام زندانیان سیاسی در سال 1367 و پشتیبانی از مطالبات قانونی خانواده های آنان است. در بخش دوم نيز سخنرانان به سئوالات حاضرين پاسخ دادند
نامه مردم 852
