بدرود رفیق جواد ارتشیار
رفیق جواد ارتشیار كه عمری در خدمت به آرمان های والای زحمتكشان در صفوف حزب توده ايران با اراده ای آهنين و كم نظير رزميد، هفته پيش در تهران چشم بر جهان ما بست. رفیق جواد تا آخرين دم حيات پر بارش به باورهای حزبی خود وفادار ماند، و با ايمانی راسخ به حقانيت مشی حزب توده های كار و زحمت چشم از جهان فرو بست. او پس از انقلاب به عضویت افتخاری كميته مركزی حزب توده ايران در آمد. زنده یاد رفیق جواد ارتشیار در سال ۱۳۰۱ در منطقه داراب خان استان کرمانشاه متولد شد، پس از تحصیلات ابتدایی و متوسطه در سال ۱۳۲۰ وارد دانشکده افسری گردید و در پایان همین دوران بود که به عضویت حزب توده ایران در آمد. با آغاز جنبش خلقی و دمکراتیک آذربایجان، از سوی حزب در مقام افسر به این جنبش و صفوف حزب دمکرات آذربایجان پیوست. پس از سرکوب جنبش ۲۱ آذر، همراه گروه دیگری از افسران توده ای، رفقا: تفرشیان، احسانی، تیوای و… به صفوف ملا مصطفی بارزانی پیوست، و پس از چندی در عراق دستگیر و زندانی شد. در ۱۳۲۹ از سوی دولت عراق تحویل دولت ایران گردید. رفیق ارتشیار همراه با دیگر افسران مبارز و میهن پرست توده ای در سال ۱۳۳۳ از زندان های تهران به جزیره خارک تبعید شد. او که پس از تحمل چندین سال زندان به خارک تبعید شده بود، همه عمال رژيم شاه را از مقاومت و پايداری دلاورانه خود به ستوه آورده بود. مشقات و سختی های زندان و تبعيد در عزم وی در سپردن راه توده ها و باور او به آرمان هایش كوچك ترين خللی نتوانست وارد آورد.
رفیق در سال ۱۳۶۲ نیز، در یورش دوم به حزب توده ایران، دستگیر و چند سال در کمیته مشترک و اوین زندان بود.
در این دوره از زندان، وقار، شکیبایی، و شخصیت استوار او در اسارت رژیم تاریک اندیشی، الهام بخش جوانان نوخاسته توده ای در زندان بود. درگذشت رفیق ارتشیار را به خانواده، و رفقا تسلیت می گوییم. یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
رفیق رهبر از میان ما رفت
یلدای امسال رفیقی دیگر از کالبد حزب ما ربود! قلب نازنین رفیق زنده یاد دکتر علی اصغر رهبر، پس از عمری تکاپو و تلاش در راه بهروزی خلق از حرکت باز ایستاد. رفیق رهبر از دوران جوانی به جمع هواداران حزب توده ایران پیوست و تا پایان حیات پر بار خود به آرمان های حزب توده ها وفادار ماند. رفیق رهبر بعد از یورش گزمگان جمهوری اسلامی به حزب توده ایران، همچون بسیاری از رهبران و کادرها و هواداران حزب توده ایران روانه زندان شد و چند سالی در زندان تاریک اندیشان به اسارت سر برد. اینک دستان شفا بخش این پزشک محرومان دیگر بر دردهای مردم محروم کرج مرهمی نخواهند نهاد، و نگاه پرسشگر او دیگر دردها و آلام انسان ها را نخواهد کاوید. در گذشت آزاده ای اسارت کشیده و رفیقی پر صلابت را به خانواده اش و همه رفقا و دوستان حزب تسلیت می گوییم.
