ادامه مبارزه در راه ساختمان سوسیالیسم در شرایط چین
به مناسبت نودمین سالگرد بنیادگذاری حزب کمونیست چین
حزب کمونیست چین در ۱۲ تیرماه (اول ماه جولای)، نودمین سالگرد بنیادگذاری خود را جشن گرفت. بزرگ ترین حزب کمونیست جهان فعالیت رسمی خود را در ۱۹۲۱ در همین روز، و پس از گردهمائی نمایندگان کمونیست های سراسر چین در شانگهای، و در شرایطی که این شهر زیر نظارت نیروهای پلیس استعمارگران فرانسوی قرار داشت، آغاز کرد. فعالیت های موثر حزب کمونیست در این کشور فقر زده که با مشکلات گوناگون اجتماعی، اقتصادی و انسانی روبه رو بود، سبب شد تا دامنه نفوذش را به سرعت بین دهقانان و سایر زحمتکشان بگستراند. مبارزه انقلابی حزب در یک محدوده بیست ساله ـ میان ۱۹۲۹ تا ۱۹۴۹ ـ چنان گسترده بود که نیروهای زیر رهبری آن توانستند در اول اکتبر سال ۱۹۴۹ قدرت دولتی را به دست گیرند و تاسیس جمهوری خلق چین را اعلام دارند. حزب کمونیست چین در تاریخ خود با فراز و نشیب های فراون، در عرصه داخلی و خارجی، روبه رو بوده است اما با این حال توانسته است با در پیش گرفتن سیاست های لازم در هردو زمینه، به دستاوردها و موفقیت های بزرگی برسد آن گونه که در حال حاضر در مقام دومین قدرت اقتصادی جهان، نقشی تعیین کننده در مسایل اقتصادی و سیاسی جهان دارد.
تغییرات اقتصادی و سیاسی چین در مسیر تحولات کنونی این کشور، از ۱۹۷۹ آغاز شد. از آغاز این سال، بنا بر پیشنهادهای ”تنگ شیائو پینگ“، سیاست اصلاحات اقتصادی همه جانبه یی در جهت تغییر پایه ای ساختار اقتصادی این کشور پهناور با یک میلیارد جمعیت در پیش گرفته شد. هدف، بالا بردن جهشی تولید ناخالص ملی و غلبه بر عقب ماندگی اقتصادی و فقر وسیع در کشور بود. رهبران حزب کمونیست چین دست یابی به این مهم را در حکم پیش شرط ساختمان سوسیالیسم در کشور مطرح می کردند. پس از آغاز این اصلاحات، اقتصاد ملی و سیاست های اجتماعی در این کشور به دستاوردهای چشم گیری نائل آمد. این دوره شکوفاترین دوران سیاست های حزب کمونیست چین بود که ثمره آن بهبود وضعیت زیست مردم و رفاه اجتماعی آنان بوده است. در کشوری که در ۱۹۷۰ نزدیک به ۹۰ درصد مردم با مشکلات عمده اقتصادی دست و پنجه نرم می کردند، چنان بهبودی در سطح درآمد های سرانه به وجود آمده است که بنابر پیش بینی های آماری یی قابل اتکا، قرار است در سال آینده (۲۰۱۲) نرخ رشد مصرف در چین از ژاپن هم پیشی گیرد.
تنگ شیائو پینگ در رابطه با تغییر تحلیل رهبری حزب پس از درگذشت مائو تسه تونگ، که در نهایت به در پیش گرفتن سیاست های جدیدی در ۱۹۷۹ منجر شد، خاطر نشان کرده است: ” گروه چهار نفره معتقد بود که فقیربودن در سیستم سوسیالیسم بهتر از ثروتمند بودن در سیستم سرمایه داری است. این یاوه گویی است… البته ما خواهان سرمایه داری نیستیم، اما خواستار فقر در سیستم سوسیالیستی نیز نیستیم. در سوسیالیسمی که ما در نظر داریم، نیروهای مولده پیشرفته اند، و کشور قدرتمند و کامیاب است… ما معتقدیم که سوسیالیسم برتر از سرمایه داری است. برای نشان دادن چنین برتری، سوسیالیسم می بایست اوضاع و احوال مساعد تری را در قیاس با سرمایه داری به هدف گسترش نیروهای مولده، ایجاد کند. ”
بنا به گزارش خبرگزاری ”شین هوا“، ۱۲تیرماه، ”هیو جین تائو“، رییس جمهوری چین، در مراسم رسمی سالروز بنیان گذاری حزب کمونیست چین، ضمن قدردانی از دست آوردهای حزب کمونیست در ۹۰ سال گذشته گفت که، حزب طی ۹۰ سال گذشته، سه رویداد بزرگ را پشت سر گذاشته و سرنوشت و آینده مردم چین را تغییر داده است: نخستین رویداد، پیروزی انقلاب دمکراتیک و به دست آوردن استقلال و آزادی مردم است؛ دومین، پیروزی انقلاب سوسیالیستی و تحکیم پایه های اولیه سیستم سوسیالیستی است؛ و سومین رویداد، انقلاب بزرگ اصلاحات و گشایش و گسترش سوسیالیسم با مشخصات چینی آن است. هیوجین تائو همچنین متذکر شد که، حزب کمونیست با چالش های بسیاری روبه رو است که از جمله آن ها هدایت کشور در شرایط انطباق اصلاحات با باز تر کردن و گسترش اقتصاد بازار است. او از جمله دیگر مسایل نگران کننده به عدم نیروی کامل برای تحرک جامعه، بی کفایتی، جدایی از مردم، عدم ابتکار، و فساد اشاره کرد.
بنا به گزارش کتاب آبی آکادمی چین، سهم چین در رشد اقتصاد جهان برابر با ۳۰ درصد است، و رشد اقتصادی آن در دهه گذشته دو رقمی بوده است. این در حالی است که کشورهای قدرتمند سرمایه داری در بحرانی طولانی به سر می برند و رشد اقتصادی آن ها در بهترین شرایط بین ۵/. تا ۵ /۱ درصد است. با این حال، دولت چین این رشد اقتصادی را دلیل قدرتمندی کشور نمی داند و معتقد است که هنوز مشکلات فراوانی بر سر راه کشور وجود دارد.
یان جیه چی، وزیر امور خارجه چین، در یک نشست خبری، دوشنبه ۱۶ اسفند ماه ۸۹ ، با در نظر گرفتن اینکه چین با افزایش تولید ناخالص ملی خود از ژاپن پیشی جسته و در مقام دومین قدرت اقصادی جهان قرار گرفته است و همچنین اینکه در چنین شرایطی چه وظیفه های بین المللی یی بر عهده چین است، گفت: ” … رشد اقتصادی یک کشور نشانه قدرت کلی اقتصادی آن نیست… چین هنوز کشوری در حال توسعه است، و با وجود اینکه به دومین قدرت اقتصادی جهان تبدیل شده است، اما هنوز قدرتمند نیست و در روند پیشرفت با مشکلات بسیاری روبه رو است… چین تنها وظیفه های بین المللی یی منطبق با توان و وضعیت خود را می تواند بر عهده گیرد. ” او همچنین اضافه کرد که، چین در اجرای وظیفه های بین المللی نخست باید به منافع مردم خود توجه کند. از سوی دیگر، اندیشۀ مسؤولیت شناسی چین با دیدگاه غرب در این زمینه متفاوت است، و وقتی به وظیفه های بین المللی اشاره می شود باید پیشرفت و ویژگی های خود را مد نظر قرار دهد.
طبق آمار صندوق بین المللی پول، سرانۀ ارزش تولید ناخالص ملی چین در مقام یک صدمین در جهان قرار دارد، و طبق استاندارد سازمان ملل، هنوز ۱۵۰ میلیون نفر ازمردم چین باید از فقر رها شوند. علاوه بر این، این کشور با مسائلی چون عقب ماندگی ساختار صنایع، توسعۀ نامتوازن شهر و روستا، و وجود فاصله زیاد بین درآمد مردم، رو به رو است. یائو جیآن، وزیر بازرگانی چین، نیز در این باره می گوید که، در ابتدای اجرای سیاست اصلاحات و درهای باز، سهم چین در برانگیختن رشد اقتصاد جهان تنها ۳ در صد بود، اما در ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰، این رقم به بیش از ۵۰ درصد رسید، و همین امر به جای خود باید اجرای وظیفه های بین المللی تلقی شود.
چین در مقام یکی از مؤسسان سازمان ملل متحد، در امور بین المللی سیاست همکاری در پیش گرفته است و طبق مقررات بین المللی وظیفه های زیادی بر عهده دارد. این کشور بیش از ۳۰۰ پیمان جهانی را امضا کرده و به بیش از ۱۳۰ سازمان بین المللی پیوسته است. چین در میان ۵ عضو دائمی شورای امنیت بیشترین شمار نیروهای صلح را به نقطه های مختلف در جهان اعزام کرده و در مقابله با چالش های مشترک بشری مانند: تغییرات اقلیمی، آلودگی محیط زیست، و بلایای طبیعی، وظیفه های عمده ای را پذیرفته و اجرا کرده است. شایان ذکر است که، چین در امور بین المللی همواره به توسعه صلح آمیز پایبند بوده است، و به منظور ایجاد نظمی نو بر مبنای عدالت، همکاری، و منافع مشترک، فعالیت های زیادی کرده است. این کشور در دو سال گذشته، دست کم ۱۱۰ میلیارد دلار وام در اختیار کشورهای در حال توسعۀ دیگر گذاشته که از رقم وام هایی که “بانک جهانی“ اعطا کرده به مراتب بیشتر است. افزون بر این، چین در زمینۀ حل صلح آمیز مسائل منطقه ای و بین المللی مانند: مسألۀ هسته ای شبه جزیرۀ کره، ایران، و مورد هایی دیگر، نقش شایسته ای داشته است.
حزب توده ایران، نودمین سالگرد بنیانگذاری حزب کمونیست چین را گرامی می دارد، و پیروزی های هرچه بیشتر مردم، طبقه کارگر، و حزب کمونیست چین در مبارزه برای ایجاد پایه های ضرور به هدف ساختمان سوسیالیسم در این کشور پهناور و پرجمعیت را آرزو می کند.
به نقل از نامه مردم، شماره 874، 10 مرداد ماه 1390