پیام های تبریک احزاب کارگری و کمونیستی جهان
پیام حـزب کمونیسـت فدراسیون روسـیه به کمیتۀ مرکزی حـزب تودۀ ایران
پیام شادباش کمیته مرکزی حزب کمونیست یونان به کمیته مرکزی حزب توده ایران
پیام حزب کمونیست فرانسه به کمیته مرکزی حزب توده ایران
پیام تبریک حزب کمونیست عراق به مناسبت هفتاد سالگی حزب توده ایران
پیام تبریک حزب کمونیست برزیل به کمیته مرکزی حزب توده ایران
پیام حـزب کمونیسـت فدراسیون روسـیه
به کمیتۀ مرکزی حـزب تودۀ ایران
رفـقای گرامی
کـمیتۀ مرکزی حـزب کمونیسـت فدراسیون روسـیه از صمیم قلب هـفـتادمـیـن سـالگرد بنیاد گـذاری حـزب تودۀ ایران را به هـمۀ اعـضا و هـواداران حـزب تبریک می گوید. حـزب شـما با پذیرش مارکسـیسـم- لنینیسـم و در مقام ادامه دهـندۀ راه حـزب کمونیسـت ایران، از روز بنیاد گـذاری برای صلح و سـوسـیالیسـم مبارزه می کـند، در مقام حـزب طبقۀ کـارگـر از روز نخست فـعالانه در مبارزه به خاطر مـنافع حیاتی زحـمتکـشـان و عـدالت اجـتماعـی برای هـمۀ طبقات مردم، کـارگـران، دهـقانان، و روشـنفکران شـرکـت کرد. حـزب شـما کـارگـران را برای تشـکیل سـندیکاها و هـمچـنین زنان و جوانان را برای دگرگونی های مترقـیانه بسـیج کرد. حـزب تودۀ ایران اولین سـازمان سـیاسـی بود که ضرورت ایجاد جـبهۀ مـتحـد نیروهای مترقی برای مبارزه با ارتجاع و امپریالیسـم را درک کرد. حـزب تودۀ ایران با پایداری و آبدیدگی در دوران تنگنا های بی سـابقۀ نیمۀ دوم قرن بیسـتم، امروزه نیز به مبارزۀ خـود در راه صلح ، دمکراسـی، حـقـوق بشـر، و عـدالت اجـتماعـی ادامه می دهـد. رفـقـای گـرامی، در این مبارزه به خاطر آیندۀ بهتر خلقـ های ایران و در راه سـوسـیالیسـم، ما آرزومند موفـقـیت های بزرگ و پیروزی برای شـما هسـتیم.
هـیأت رئیسـۀ کـمیتۀ مرکزی حـزب کمونیسـت فدراسیون روسـیه
مسـکو، ۸ مهرماه ۱۳۹۰ (۳۰ سپتامبر ۲۰۱۱ )
پیام شادباش کمیته مرکزی حزب کمونیست یونان به کمیته مرکزی حزب توده ایران
رفقای گرامی
کمیتۀ مرکزی حزب کمونیست یونان شادباش های رفیقانه خود را به اعضای حزب توده ایران و طبقه کارگر ایران به مناسبت هفتادمین سالگرد بنیان گذاری حزب شما تقدیم می دارد.
رفقای گرامی
حزب کمونیست یونان همبستگی استوار خود را با پیکار طبقه کارگر و توده های مردم در دفاع و دستیابی به حقوق اجتماعی و دمکراتیک، استقرار دوباره آزادی های سیاسی و اتحادیه ای، و آزادی تمامی زندانیانی که برای حقوق کارگران و مردم می رزمند اعلام می دارد. حزب کمونیست یونان قانونی کردن فعالیت حزب توده ایران و فعالیت سیاسی آزادانه کمونیست ها را خواهان است.
حزب کمونیست یونان در عین حال قاطعانه با هرگونه در سر پروراندن مداخله امپریالیستی که زیر پوشش و به بهانه تولید سلاح های هسته ای و شرایط حاکم بر ایران، و همچنین طرح حمله به ایران و پیاده کردن برنامه تغییر دوباره ”خاورمیانه بزرگ“ به هزینه مردم منطقه را مردود می داند. جدا از دستاویزی که امپریالیست ها برای پنهان کردن اعمال تجاوزگرایانه خود از آن استفاده می کنند، خلق ها باید به صورتی همگانی با این اعمال به مخالفت پرداخته و مانع عملی شدن آن ها گردند. در هر صورت، تنها مردم ایران اند که زمینه راه یابی و بحران زدایی را باید فراهم کنند. در چنین شرایط پرخطری، تشدید مبارزه ضرورت دارد: در محکوم کردن گسترده هرگونه تلاشی در مورد حمله به ایران به منظور جلوگیری از شرکت یونان در جنگ امپریالیستی احتمالی با ایران. عدم پایبندی یونان در مورد دخالت مستقیم یا غیر مستقیم به هرگونه ”التزام پیمان نامه ای“. بر ضد استفاده از پایگاه نظامی آمریکایی سودا و برای بستن فوری این پایگاه. برای بازگرداندن سربازان یونانی یی که در خارج از مرزهای آن انجام وظیفه می کنند. لغو عملیات نمایشی نظامی و موافقت های همکاری نظامی با اسرائیل. برای تحکیم همبستگی با مبارزات کارگران و مردم ایران و درخواست برای قانونی کردن فعالیت حزب توده ایران.
رفقای گرامی
تحولات در منطقه های پیرامونی ما (جنوب دریای مدیترانه، خاورمیانه، خلیج فارس، دریای کاسپین[خزر] و قفقاز) انفجارآمیز بوده است و در شرایطی بسیار مخاطره انگیز قرار گرفته اند که پیامدهای منفی چشمگیری در زندگانی کارگران داشته اند. امپریالیست ها پس از مداخله امپریالیستی در لیبی، که چماق غارت را دست به دست می گرداند، و افزایش تهدیدهای ترکیه بر ضد قبرس، تیره شدن روابط میان ترکیه و اسرائیل، تعرض های گستاخانه اسرائیل به ضد مردم فلسطین، لبنان، و مصر، و هم زمان طرح های امپریالیستی برای مداخله در سوریه و تهاجم به ایران با دستاویز قرار دادن برنامه هسته ای آن را در سر می پروراند و در دست اقدام دارد. این دگرگونی ها در پیوند با صف بندی های جدید در منطقه اند که با نقشه های امپریالیستی برای ”خاورمیانه جدید“، و تغییرات در شمال آفریقا و خاورمیانه پس از سرنگونی دولت های ضد مردمی در مصر و تونس، و کوشش برای سازمان دهی نظم نوین سیاسی بورژوایی در پاسخ به نیازهای سوداگرانه کنونی سرمایه داری مرتبط است، صورت می گیرند. این واقعیت با موضع ”بهار عربی“ که بورژوازی و نیروهای فرصت طلب به بازتولید آن می پردازند، مخدوش گشته است.
چنین حالتی در شرایط بحرانِ هم زمانِ سرمایه داری ـ به سبب اضافه انباشت سرمایه که به دنبال یافتن راه های سودآوری بالاست ـ پدیدار می گردد. این وضع با تشدید تضادهای درونی امپریالیست ها برای قبضه منابع طبیعی و انرژی زا که در شرایط بحران سرمایه داری شدت می یابند و می توانند با مداخله های گسترده نظامی مانند ادامه جنگ های امپریالیستی، همان گونه که ایالات متحده، ناتو و اتحادیه اروپا در گذشته ای نه چندان دور بر ضد یوگوسلاوی، افغانستان، عراق، و لیبی به راه انداختند، مشخص گردند. خطر درگیری های نظامی جدید به ویژه در این منطقه کلیدی، در راستای صف بندی نوین نیروها در هرم امپریالیستی در حال افزایش است. ایالات متحده، اتحادیه اروپا، چین، روسیه، و جز این ها، با پیمان نامه ها و ائتلاف هایی وارد عرصه رقابت شدید به منظور تقسیم چپاول گری منابع عظیم انرژی و ثروت منطقه گردیده اند. این کشمکش می تواند تمامی منطقه را با درجات کمتر یا بیشتر دربرگیرد.
حزب کمونیست یونان بر این موضع استوار است که، دگرگونی های موجود ضرورت بهره گیری از منابع طبیعی در راستای منافع کارگران از راه همکاری مشترک خلق ها را برجسته می سازند. یکی از پیش شرط های دست یافتن به این دیدگاه، انتقال قدرت به مردم است تا بدین وسیله راهِ همگانی شدن ثروت طبیعی، ابزار تولید انحصاری را که باید در تملک مردم باشند هموارسازد، و اقتصادی با برنامه ریزی مرکزی و نظارت مردمی رشد یابد. در غیر این صورت، این ثروت طبیعی همچنان میان شرکت های انحصاری و میان دولت های سرمایه داری که برای کنترل و بهره کشی از منابع طبیعی با یکدیگر درافتاده اند و برای حفظ سودهای شان مردم را بدون هیچ درنگی روانه کشتارگاه می کنند و تا هنگامی که مردم برای بنزین، گاز طبیعی، و انرژی به طور کلی بهایی گزاف می پردازند از نابودی محیطزیست ابایی ندارند، مایه ناسازگاری همچنان برجا خواهد ماند.
حزب کمونیست یونان، حزب های کمونیست و کارگری و جنبش های ضدامپریالیستی در منطقه را فرا می خواند تا پیکار خود را به ضد تمامی قدرت های امپریالیستی و جنگ های شان نیرومندتر سازند، و توده های مردم را فرا می خواند که این یا آن قدرت امپریالیستی را برنگزینند، خود را با این یا آن بخش طبقه بورژوازی و ائتلاف هایی را که آنان با قدرت های امپریالیستی دیگر برای تضمین ادامه بهره کشی سرمایه داری تبلیغ می کنند در یک صف قرار ندهند، با هرگونه مدیریت بورژوایی چه در پوشش سکولار یا هر چیز دیگر به مبارزه برخیزند، با هرصدای گمراه که استدلال می کند سرمایه داری می تواند انسانی گردد مبارزه کنند، مبارزه طبقاتی را گسترش دهند، مبارزه هماهنگ ضدامپریالیستی را قاطعانه و با اطمینان در جهت برتری خود به پیش برند و برای جامعه ای آسوده از بهره کشی فرد از فرد برزمند.
حزب کمونیست یونان با استواری به همکاری خود با حزب های کارگری و کمونیستی دیگر به طور دو جانبه، منطقه ای، و بین المللی، به ادامه و بهبود همایش های بین المللی و منطقه ای حزب های کارگری و کمونیستی، برای ترویج فعالیت مشترک و همکاری، برای تقویت مبارزه ضد امپریالیستی و در برابر مداخله و جنگ امپریالیستی ادامه خواهد داد.
همه ما باید در سامان دهی شرایط حاکم در جنبش کمونیستی تلاش کنیم و بر اساس جهان بینی مان گردآیه ای از مسائل را در راستای وحدت سازمانی و نظری با خطمشی انقلابی روشن کنیم. ما بر این باوریم که برگزاری نشست های بین المللی، منطقه ای برای احزاب کمونیستی ضرورت دارند. اما نیاز عاجل تر، شکل دهی به حضور متمایز آن حزب های کمونیستی و کارگری یی است که فعالانه در جهت برنامه یی راهبردی انقلابی متحد جنبش جهانی کمونیستی، در دفاع از خطمشی مارکسیسم – لنینیسم، انترناسیونالیسم پرولتری، دستاوردهای سوسیالیسم در اتحاد شوروی و اصول انقلاب و ساختمان سوسیالیسم عمل می کنند.
زنده باد مارکسیسم لنینیسم، زنده باد انترناسیونالیسم پرولتری
پرولتاریای تمام کشورها متحد شوید
۱۰ مهرماه ۱۳۹۰ (۲ اکتبر ۲۰۱۱)، کمیتۀ مرکزی حزب کمونیست یونان
پیام حزب کمونیست فرانسه به
کمیته مرکزی حزب توده ایران
رفقای گرامی،
حزب کمونیست فرانسه برادرانه‌ترین درودها و تبریک‌های خود را به مناسبت هفتادمین سالگرد بنیادگذاری حزب توده ایران، به شما و همه اعضای حزب تقدیم می‌کند. حزب شما، به عنوان وارث شایسته و والای حزب کمونیست ایران، نقش بزرگی در مبارزه در راه صلح، دموکراسی، و عدالت اجتماعی در ایران داشته است. امروزه این مبارزه برضد حکومت اسلامی ادامه دارد که حقوق اجتماعی و سیاسی مردم ایران را پایمال می‌کند و در رویارویی با همه مخالفان، به‌ویژه جوانان و زنان، به سرکوب شدید متوسل می‌شود.
سیاست شما مبنی بر همیاری همه دموکرات‌های ایرانی، شرط اساسی راه گشایی به آینده یی نوین در یک ایران سکولار و دموکراتیک، همراه با پیشرفت اجتماعی و صلح است.
حزب کمونیست فرانسه مجدداً بهترین آرزوهایش را برای موفقیت تان تقدیم شما می‌کند، و بار دیگر به مناسبت هفتادمین سالگرد پایه‌گذاری حزب توده، پیمان دوستی و همبستگی برادرانه‌اش را با شما تجدید می‌کند.
حزب کمونیست فرانسه، ۱۱ مهرماه ۱۳۹۰ (۳ اکتبر ۲۰۱۱)
پیام تبریک حزب کمونیست عراق به مناسبت هفتاد سالگی حزب توده ایران
رفقای گرامی،
بدین وسیله گرم‌ترین درودهای کمونیست‌های عراقی را به مناسبت هفتادمین سالگرد بنیادگذاری حزب برادر، حزب توده ایران، تقدیم شما می‌کنیم.
این مناسبت یادآور پیکار خستگی‌ناپذیر حزب توده در هفت دهه گذشته در راه رهایی ایران از سلطه استعمار و امپریالیسم و یوغ ارتجاع و دیکتاتوری، برای دست یافتن به آزادی، دموکراسی، حقوق بشر، و عدالت اجتماعی است. به همین مناسبت، خاطره شمار زیادی از رهبران و کادرهای حزب توده را، میهن‌دوستانی واقعی که جان خود را در راه آرمان‌های والای کمونیسم و دفاع از آرمان عادلانه مردم و طبقه کارگر ایران فدا کردند، گرامی می‌داریم و به آنان درود می‌فرستیم. نمونه رفیق خسرو روزبه، قهرمان مردم ایران، که در اردیبهشت ۱۳۳۷ بی‌باکانه در برابر جوخه اعدام ایستاد، الهام‌بخش نسل‌های پی‌درپی کمونیست‌ها در سراسر جهان بوده است. ما همچنین با افتخار از پیوند و رابطه ویژه میان دو حزب‌مان یاد می‌کنیم که در دهه‌های گذشته و در شرایطی که هر دو حزب ما در معرض سرکوب و ترور رژیم‌های ضدکمونیست و ارتجاعی- یکی پس از دیگری- قرار داشته‌اند، مستحکم‌تر از پیش شده است.
در همین ارتباط، به رابطه استثنایی میان دو حزب اشاره می‌کنیم که در سال‌های دهه ۱۹۵۰ (۱۳۳۰ش) و ۱۹۶۰ (۱۳۴۰ش)، به‌رغم شرایط بسیار دشوار قوام گرفت، که در پی کودتاهای فاشیستی سیاساخته در هر دو کشور، کمونیست‌ها و دموکرات‌ها متحمل اعدام‌های دسته‌جمعی و ترور فاشیستی شدند.
بار دیگر در اواخر دهه ۱۹۷۰ و اوایل دهه ۱۹۸۰ شاهد این روح انترناسیونالیستی درخشان و ستایش‌انگیز بودیم. در جریان جنگ خونین ایران- عراق که ۸ سال ادامه یافت و عواقب فاجعه‌آمیزی داشت و منجر به کشته شدن صدها هزار تن از هر دو طرف شد، کمونیست‌های ایرانی و عراقی کارزاری بین‌المللی را برای پایان دادن به جنگ و برقراری صلح و دموکراسی در هر دو کشور به راه انداختند و به پیش بردند.
کمونیست‌های عراق این میراث انترناسیونالیستی را گرامی می‌دارند و به تلاش خود به منظور تحکیم این پیوندهای مبارزه‌جویانه در امر پیکار مشترک در راه آزادی، صلح و عدالت اجتماعی، و ساختن آینده‌ای بهتر برای هر دو ملت ایران و عراق، ادامه خواهند داد.
رفقای گرامی،
هیچ کشوری در خاورمیانه در برابر تأثیر و نفوذ توفان‌های دگرگونی و تغییری که در ده ماه گذشته منطقه را در نوردیده است مصون نمانده است، اگرچه هر کشوری شرایط خاص خود را دارد.
ملت‌های مصر و تونس در تلاش برای رهایی از استبداد و سرکوب رژیم‌های حاکم در آن دو کشور موفقیت‌های عمده‌ای به دست آوردند. اخیراً هم شاهد سرنگونی شرم‌آور رژیم دیکتاتوری قذافی در لیبی بودیم. ملت‌های دیگر نیز در منطقه ما در راه کسب آزادی، دموکراسی، و عدالت اجتماعی، و تأمین و تضمین یک زندگی شایسته و احترام به حقوق بشر گام برداشته‌اند. منطقه ما شاهد موجی از تظاهرات اعتراضی و دیگر شکل‌های فعالیت‌های توده‌ای برای رسیدن به این هدف‌ها بوده است.
جنبش‌ها و خیزش‌های سراسری مردمی در برخی از کشورها بی‌تردید با موفقیت‌هایی همراه بوده و تخت و تاج‌هایی را سرنگون کرده است که گمان می‌بردند زیر پایشان بسیار محکم است. به رغم چالش‌ها و مانع هایی که جنبش‌های مردمی در کشورهای دیگر همچنان با آن روبه رویند، اکنون تردیدی نیست که اوضاع دیگر به دوره پیش از ژانویه ۲۰۱۱ باز نخواهد گشت. اما نیروهای انقلابی و جنبش‌های مردمی یی که به پا خاسته‌اند، هنوز راه درازی در پیش دارند. این راهی است دشوار، و پُر از کشمکش و مبارزه میان آن ها که می‌خواهند انگل‌وار ثمره مبارزه مردم را غصب کنند، و آنان که می‌خواهند با ارتقای جنبش توده‌ای مردمی و تبدیل آن به یک انقلاب واقعی آن را به پیروزی نهایی برسانند، و گزینه مورد خواست مردم را به قدرت برسانند، یعنی رژیم‌های مدنی دموکراتیک که در آن ها عدالت اجتماعی تحقق خواهد یافت. این جنبش گسترده بار دیگر نشان داده است که دگرگونی‌ها و رخ دادهای بنیادی و رادیکال فقط به وسیله ملت‌ها و با اختیار و خواست خود آن ها، و زمانی انجام می‌گیرد که آن ها به منافع خود آگاه می‌شوند. ملت‌ها سازندگان تاریخ بوده‌اند و خواهند بود. عوامل داخلی همیشه نیروی محرکه اصلی اند، اما تردیدی نیست که عوامل خارجی نیز تأثیر و نفوذ خود را دارند، اگرچه در درجه بعد از عوامل داخلی قرار دارند. این دو بر یکدیگر تأثیر متقابل دارند. آنچه تاکنون رخ داده است، می‌توان گفت که در مجموع نه خود‌به‌خودی، بلکه نتیجه یک روند انباشت درازمدت بوده است. شکی نیست که خیزش‌ها و عمل توده‌ای مردم جدا و بی‌تأثیر از بحران‌های ناشی از سیاست‌های ”درهای باز“ اقتصادی و نولیبرالیسم، و اداره اقتصاد مطابق با نسخه‌های صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی نبوده که به وجود آورنده پدیده‌های قطبی شدن ثروت، محرومیت میلیون‌ها تن از مردم، افزایش گسترده بیکاری، و کاهش سطح زندگی بوده است. همان‌طور که در بیانیه مشترک حزب‌های کمونیست مصر و اردن، حزب مردم فلسطین، جبهه دموکراتیک آزادی فلسطین آمده است (که در اواخر ماه مه در امان، اردن منتشر شد)، باید در برابر نقشه‌های امپریالیست‌ها، صهیونیست‌ها، و نیروهای ارتجاعی که هدف‌شان خرابکاری و کارشکنی در خیزش انقلابی ملت‌های عرب است، نهایت هشیاری را داشت.
رفقای گرامی،
رخدادهای اخیر در منطقه، مردم عراق را نیز به حرکت واداشته است تا سدِ ترس و درنگ را بشکنند و به خیابان‌ها بیایند. سهم جوانان در این جنبش شاخص و چشمگیر بوده است. نیروهای امنیتی برای سرکوب این جنبش اعتراضی مردمی دست به ارعاب و اقدام‌های سرکوبگرانه زده‌اند. در تظاهرات روز ۲۵ فوریه در بغداد و استان‌های دیگر، ۱۷ تن کشته، و در تظاهرات اواخر ماه ژوئن شماری از فعالان جوان بازداشت شدند. اخیراً، در روز ۱۸ شهریور( ۹ سپتامبر)، تظاهراتی در بغداد و ۹ استان دیگر سازمان داده شد که در آن ده‌ها هزار تن بر ضد فساد و وخیم‌تر شدن وضع زندگی اعتراض کردند و خواستار پایان دادن به سیستم تقسیم قدرت فرقه‌ای-ملیتی و خروج کامل نیروهای آمریکایی از عراق تا پایان سال ۲۰۱۱ شدند. کمونیست‌ها و نیروهای دموکرات در این جنبش تظاهراتی گسترده فعالانه شرکت دارند. هم زمان، تدارک برای برگزاری یک کنفرانس در بغداد در اواخر ماه اکتبر در جریان است. هدف از برگزاری این کنفرانس، شروع به کار و فعالیت ”جریان دموکراتیک“ است که جنبش گسترده‌ای متشکل از شخصیت‌ها و سازمان‌های دموکراتیک سیاسی و اجتماعی است، و وظیفه و هدف عمده آن بسیج مردم در راه برقراری یک کشور مدنی دموکراتیک و یک عراق فدرال دموکراتیک و آزد است که از استقلال ملی کامل برخوردار باشد.
رفقای گرامی،
در این دوران پرُچالش، در حالی که توفان‌های دگرگونی و تغییر منطقه ما را در می‌نوردد، و خطرهای سهمگینی که هر دو کشور ما با آن ها روبه رویند، تحکیم و تقویت پیوندهای انترناسیونالیستی، و همبستگی مؤثر و عملی میان نیروهای کمونیست، ترقی‌خواه، و دموکرات در منطقه خاورمیانه و جهان اهمیت حیاتی پیدا می‌کند.
بار دیگر درودهای گرم خود را به مناسبت هفتادمین سالگرد تأسیس حزب برادر، حزب توده ایران، تقدیم شما می‌کنیم و بر عزم راسخ خود برای تحکیم و تقویت پیوندهای برادرانه میان دو حزب‌مان و پیوندهای تاریخی دوستی میان مردم ایران و عراق تأکید می‌کنیم.
با گرم‌ترین درودهای رفیقانه،
کمیته مرکزی
حزب کمونیست عراق
۱۲مهرماه ۱۳۹۰(۴ اکتبر ۲۰۱۱)
پیام تبریک حزب کمونیست برزیل به کمیته مرکزی حزب توده ایران
رفقای گرامی حزب توده ایران، گرم‌ترین درودهای حزب کمونیست برزیل را به مناسبت هفتادمین سالگرد بنیادگذاری حزب توده ایران بپذیرید. از دید ما، بزرگداشت هفتاد سالگی حزب توده ایران رخداد سیاسی بزرگی در پیکار مردم ایران در راه ساختمان سوسیالیسم است. هفت دهه تاریخ حیات حزب توده ایران پیوند تنگاتنگی با تاریخ مبارزات مردم ایران دارد.
رفقای حزب توده،
رفقای شما زمانی هفتادمین سالگرد تأسیس حزب را جشن می‌گیرند که نیروهای انقلابی و دگرگونی‌خواه با چالش‌های فراوانی روبه رویند. دنیا اینک در معرض توفان بزرگ ترین بحران نظام سرمایه‌داری از قرن نوزدهم به این سو قرار گرفته که بر تمام عرصه‌های اقتصادی، سیاسی، و اجتماعی جامعه و جهان تأثیر گذاشته است.
بحران کنونی سرمایه‌داری ویژگی‌های خود را داراست، از جمله اینکه در قلب نظام سرمایه‌داری، یعنی در ایالات متحده آمریکا، ظهور کرد و به اروپا و ژاپن گسترش یافت، و افول نسبی امپریالیسم آمریکا را تشدید کرد. ویژگی دیگر این بحران آن است که در مقطعی از زمان رخ می‌دهد که دنیا در یک روند گذار و تحول قرار دارد که در آن قدرت‌های تازه‌ای مثل برزیل، روسیه، هندوستان، چین، و آفریقای جنوبی پدیدار شده اند که پشتیبان صلح و پیشرفت در پهنه جهانند.
در چنین شرایطی، امپریالیسم همچنان از جنگ و تجاوز به ملت‌ها برای حفظ قدرت خود در قلب نظام بین‌المللی سرمایه‌داری بهره می‌گیرد. امپریالیسم برای غارت کشورهایی مثل لیبی، عراق، و افغانستان، بازوی نظامی خود، یعنی ناتو، را به کار می‌گیرد. استفاده از زور وسیله یی راهبردی برای امپریالیسم است.
رفقای حزب توده،
در آمریکای لاتین، پس از سال‌ها مبارزه با نولیبرالیسم، ما اکنون در شرایط عینی نوینی زندگی می‌کنیم. قدرت‌گیری دولت‌های مترقی در منطقه ما نشانه دفاع از استقلال ملی، یکپارچگی و همبستگی در بین ملت‌های قاره، و تلاش برای دست یافتن به دور تازه‌ای از رشد اقتصادی و اجتماعی است.
برزیل، به جلوداری رئیس جمهوری، دیلما روسِف، یکی از ارکان و اجزای این روند تاریخی است. امروزه کشور ما در راه حصول دستاوردهایی بزرگ در زمینه دموکراسی، تقویت و تحکیم استقلال ملی، و دور تازه‌ای از پیشرفت اجتماعی و عدالت اجتماعی گام برمی‌دارد. حزب کمونیست برزیل با دولت دیلما روسف همکاری می‌کند و برای همیاری در راه تکوین و اجرای طرح نوین ملی به منظور رشد کشور تلاش می‌کند.
رفقای گرامی حزب توده،
اکنون دنیا در مقطعی از تحولات و دگرگونی‌هایی بزرگ به سر می‌برد که نیروهای انقلابی و تحول‌طلب در آن نقشی اساسی به عهده دارند. ما اطمینان داریم که حزب توده ایران به پشتوانه حیات ده‌ها ساله‌اش، نیرویی حیاتی در مبارزه مردم ایران با امپریالیسم و در راه سوسیالیسم است.
فرخنده باد هفتادمین سالگرد تأسیس حزب توده ایران!
پاینده باد دوستی میان مردم ایران و برزیل!
با درودهای برادرانه،
حزب کمونیست برزیل
سائوپولو، ۸ مهرماه ۱۳۹۰ (30 سپتامبر ۲۰۱۱)
به نقل از نامه مردم، شماره 879، 18 مهر ماه 1390
