بدرود رفیق ابوذر

رفیق ابوذر تا پایان عمر به آرمان روزبه ها، افضلی‌ها و سیامک‌ها وفادار ماند.
رفیق ابوذر در سحر گاه جمعه ۲۸ بهمن پس از یک نبرد جانکاه با بیماری سرطان دیده از جهان فرو بست.

رفیق ابوذر غلامی در سال ۱۳۳۳ در روستای خمیران بندر انزلی دیده به جهان گشود، تحصیلات ابتدائی و متوسطه را در بندر انزلی به پایان ‌رساند و در سال ۱۳۵۱ وارد دانشکده افسری گردید. پس از اتمام تحصیلات نظامی در نیروی زمینی‌ به خدمت مشغول شد. فضای آکنده از تبعیض ، فساد و نادرستی با روح حساس این افسر جوان دمساز نبود و او را به یکی‌ از مخالفان فکری سلطنت تبدیل کرد. عشق سوزان او به زحمت‌کشان و کسب اطمینان از نادرستی مشی‌ چریکی او را به راه حزب ‌کشانید. پس از پیروزی انقلاب بهمن از طریق زنده یاد رفیق رضا شلتوکی به صفوف نظامیان مرتبط با حزب پیوست. رفیق ابوذر در اردیبهشت سال ۱۳۶۲ در یورش دوم به حزب دستگیر و در بیدادگاه انقلاب ارتش به ۴ سال زندان محکوم گردید. او پس از زندان در کنار امور معیشتی به کار مورد علاقه خود یعنی ادبیات و شعر روی ‌آورد. اولين مجموعه شعر او به نام ”رنج و برنج“ در سال ۱۳۸۱ از سوی انتشارات حرف نو انتشار یافت.
دومين كتاب او مجموعه شعر گيلكی به نام ” سيل كول توسه دار“ بود كه در سال ۱۳۸۳ از سوی انتشارات گيلكان و سومين كتاب او مجموعه شعری به نام ”فصل پنجم زمين“ بود كه در سال ۱۳۸۶ از سوی انتشارات فرهنگ ايليا چاپ شد.
مقالات و اشعار رفیق ابوذر در ماهنامه‌های چیستا، دانش و مردم، گیله وا، بام سبز و روز نامه گیلان امروز به چاپ می‌رسید. رفیق ابوذر تا پایان عمر به آرمان روزبه ها، افضلی‌ها و سیامک‌ها وفادار ماند.
رفیق ابوذر در سحر گاه جمعه ۲۸ بهمن پس از یک نبرد جانکاه با بیماری سرطان دیده از جهان فرو بست. یاد و خاطره رفیق ابوذر غلامی گرامی‌ خواهد ماند.

به نقل از نامه مردم، شماره 890، 22 اسفند ماه 1390