تهدید و مداخله خارجی، مذاکرات هسته ای، و منافع ملی ایران
دیپلماسی هسته ای ولی فقیه- سپاه و دولت احمدی نژاد تاکنون خسارات جدی برای کشور به همراه داشته است و خطر جنگ ومداخله خارجی را افزایش داده است. مردم میهن ما و حزب های ترقی‌خواه و میهن دوست، با این سیاست مخالف بوده و هستند.
دیپلماسی هسته ای ولی فقیه- سپاه و دولت احمدی نژاد تاکنون خسارات جدی برای کشور به همراه داشته است و خطر جنگ ومداخله خارجی را افزایش داده است. مردم میهن ما و حزب های ترقی‌خواه و میهن دوست، با این سیاست مخالف بوده و هستند.
در ابتدای سال جاری موضوع پرونده هسته ای در کانون مباحث حاد و جدی کشور قرار گرفته و گمانه زنی پیرامون نتایج دور جدید مذاکرات جمهوری اسلامی و کشورهای ۵+۱ در میان حزب ها و نیروهای مختلف سیاسی جریان دارد.
پیش از سفر رجب طیب اردوغان به تهران، و گفتگوی وی با مقام‌های بلند پایه رژیم ولایت فقیه، دیپلمات های اروپایی از توافق نهایی ایران و گروه ۵+۱ بر سر زمان آغاز دور جدید مذاکرات هسته ای خبر داده بودند.
همزمان با انتشار این خبر، رسانه های همگانی داخلی و خارجی اعلام داشتند که، هیلاری کلینتون وزیر خارجه آمریکا طی دیداری با سرگئی لاورف، همتای روسی خود، تاکید کرده است که دور نوین مذاکرات هسته ای“آخرین فرصت تهران برای پیشگیری از جنگ است“. همچنین باراک اوباما، رییس جمهوری آمریکا، در جریان نشست کره جنوبی، در ارتباط با پرونده هسته ای جمهوری اسلامی خاطر نشان ساخته بود: ”پنجره ای از زمان برای حل دیپلماتیک این موضوع وجود دارد، اما این پنجره درحال بسته شدن است.“ در عین حال موافقت اوباما با اجرای تحریم های کنگره این کشور برضد سیستم مالی و صنعت نفت ایران یکی از آخرین اقدام های مشخص و معنادار سیاسی در آستانه برگزاری نشست جمهوری اسلامی با کشورهای۵+۱ بود. این حرکت کاخ سفید پس از انتشار بیانیه کشورهای عضو بریکس انجام پذیرفت.
مذاکرات ایران و کشورهای ۵+۱ که در تاریخ ۲۵ فروردین ماه برگزار خواهد شد، در اوضاعی متفاوت با گذشته، موضوع پرونده هسته ای را به بحث و بررسی می گذارد. جدای از تحریم های مداخله جویانه که تاثیری مخرب برجای گذارده، مهم‌ترین ویژگی دور کنونی مذاکرات تاثیر انکار ناپذیر تحول‌های منطقه ای بر موضع جمهوری اسلامی و دیگر طرف های مذاکره است.
این امر سیاست تاکنونی رژیم ولایت فقیه را درمذاکره با کشورهای۵+۱ با چالش هایی جدی روبه رو ساخته و اثر بخشی آن را در ابهام وتردید فرو برده است. در دیپلماسی هسته ای رژیم ولایت فقیه، خصوصا از زمان برگماری احمدی نژاد از سوی محور ولی فقیه- سپاه برکرسی ریاست جمهوری، تامین منافع ملی ایران و تضمین حقوق انکار ناپذیر کشور در دستیابی و بهره برداری از انرژی هسته ای و فن آوری های آن موضوع مرکزی واصلی و مورد توجه نبوده و نیست. واپس گرایان طی سالهای اخیر پرونده هسته ای را به دستاویزی برای پیشبرد هدف های داخلی و خارجی خود، و یا به عبارت دیگر، حل و فصل معضل‌ها به کار گرفته اند. استعمار وامپریالیسم نیز از این بهانه استفاده کرده و با اعمال فشارهای گوناگون به ویژه تحریم های مداخله جویانه و ویرانگر، طمع‌ورزی‌های گسترش جویانه خود را پیگیری کرده است. ارتجاع ایران با محوریت ولی فقیه، سپاه، و احمدی نژاد، با طرح شعارهای ماجراجویانه و عوام فریبانه درخصوص انرژی هسته ای، خطر مداخله خارجی را به منظور تحکیم موقعیت خود و سرکوب جنبش مردمی عمده ساخته و می سازد. درتمام طول چند سال گذشته عوام فریبی ارتجاع پیرامون انرژی هسته ای فقط و فقط در خدمت تامین منافع کانون های قدرت و ثروت در رژیم ولایت فقیه و سرکوب هر صدای حق طلبانه بوده است.
به هر روی، سیاست کنونی به دلیل‌های متعدد داخلی و خارجی، کارآیی و اثربخشی گذشته را برای ارتجاع حاکم نداشته و تردیدهایی بسیار جدی درخصوص ادامه آن درمحفل‌های بالای حکومتی پدید آمده است. سخنان علی خامنه ای در مشهد، در آغاز سال نو خورشیدی، وموضع شماری از چهره های شاخص حکومت در این زمینه، نشانه هایی از تردید در ادامه سرعت و این شکل دیپلماسی هسته ای با توجه به تحول‌های حساس داخلی و خارجی است. پرواضح است که چنین تردیدهایی به معنای رویکرد منطقی و مبتنی بر تامین منافع ملی و تلطیف فضای جنگ طلبانه و متشنج کنونی نیست.
آنچه درصدر برنامه های رژیم ولایت فقیه در مذاکرات هسته ای، به ویژه دور جدید مذاکرات قرار دارد، ”حل و فصل مشکلات“ با امپریالیسم درراستای تضمین بقای نظام است. به عبارت دقیق تر، مذاکرات با کشورهای ۵+۱ در ۲۵ فرودین ماه به موازات و همسو با جهت گیری های منطبق با اوضاع کنونی و مانورهای سیاسی همراه آن صورت می گیرد. نشانه هایی از این جهت گیری جدید، با شیب معینی درموضع‌ها و گفتار برخی مسئولان حکومتی مشاهده می شود. به عنوان مثال، می توان به سخنان احمد توکلی، رییس مرکز پژوهش های مجلس و از نزدیکان علی لاریجانی، اشاره داشت که در مصاحبه‌یی با سایت الف، ۷ فروردین ماه، در پاسخ به این پرسش که ”یک حدس در باره اتفاقات سال ۹۱ بزنید“ با صراحت می گوید: ”طبیعتا باید حدس خوش بینانه بزنم، فکر می کنم مذاکرات هسته‌ای پیشرفت می کند“، همچنین باید به سفر رییس پیشین گروه مذاکره کننده جمهوری اسلامی در مذاکرات هسته ای یعنی حسن روحانی به اروپا اشاره داشت، سفری که با ناخشنودی باندهای هوادار احمدی نژاد مواجه شد. سایت رجانیوز، ۷ فروردین ماه، دراین باره نوشت: ”سفر ناگهانی فوق (سفرحسن روحانی) به اروپا و همزمانی آن با مذاکرات ایران و ۵+۱ که قرار است به زودی برگزار شود، قابل تامل است.“ گرچه ادعای رجانیوز مبنی بر رابطه میان سفر روحانی و پرونده هسته ای از سوی دفتر حسن روحانی تکذیب شد، اما حضور رییس گروه مذاکره کننده قبلی به خودی خود در اروپا بی ارتباط با مسایل مذاکرات هسته ای نمی تواند باشد. مورد دیگری که باید بدان توجه داشت سخنان خامنه ای در دیدار با نخست وزیر ترکیه است. این سخنان گویای راهبردی است که در مذاکرات هسته ای ۲۵ فروردین ماه در دستور کار قرار دارد.
اشاره ظریف خامنه ای بر تمایل به مشارکت جمهوری اسلامی در روند دیپلماتیک مسایل منطقه، به ویژه موضوع سوریه، به معنی تایید سخنان علی اکبر صالحی وزیر خارجه دولت بود که قبلا تاکید کرده بود جمهوری اسلامی از طرح کوفی عنان پشتیبانی می کند.
درهمان حال علی لاریجانی نیز طی دیدار خود با اردوغان، با صراحت خاطر نشان کرد که، ایران و ترکیه با همکاری نزدیک می توانند بسیاری از معضلات و مشکلات پیچیده منطقه را سامان دهند.
نکته مهم قابل اشاره که می باید به آن توجه دقیق کرد، عدم حضور احمدی نژاد در دیدار ولی فقیه و اردوغان بود که علامت سیاسی مشخصی در آستانه برگزاری نشست ایران و گروه ۵+۱ قلمداد می شود.
از دیگر سو باید به عدم تصویب پیش نویس تحریم های جدید به ضد ایران در سنای آمریکا توجه لازم را کرد. این اقدام حرکتی با معنای سیاسی معین در آستانه برگزاری دوره جدید مذاکرات هسته ای محسوب می شود که از دید سران جمهوری اسلامی نیز پنهان نیست. پیش از این هم در اقدامی حساب شده آمریکا و متحدانش، در اواسط اسفند ماه سال گذشته، به دنبال یک جو سازی هدفمند و تبلیغات شدید، چراغ سبزی را به جمهوری اسلامی، با صدور بیانیه‌یی در آژانس بین المللی انرژی اتمی، نشان دادند.
ایرنا، ۱۸ اسفند ماه پارسال، درست زمانی که جمهوری اسلامی آمادگی کامل خود را برای آغاز مذاکرات هسته ای با کشورهای ۵+۱ اعلام داشت، درگزارشی چنین نوشت: ”قطع نامه منتفی شد. چند کشور معدود غربی … به صدور بیانیه … توسط شش کشور در باره ایران بسنده کرده اند. دراین بیانیه که به نشست شورای حکام ارایه شده است، شش کشور آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان، چین و روسیه خواستار ادامه گفت و گوهای ایران و آژانس شده اند.“ این مانورها و ارسال علایم سیاسی معین به نوبه خود اهمیت دور جدید مذاکرات وفضای متفاوت آن با گذشته را آشکار می سازد. برخی ارزیابی ها تاکید می کند که مذاکرات آتی دستاوردی سریع نخواهد داشت، اما گشایشی قابل قبول صورت خواهد گرفت. برطرف ساختن جو متشنج وخطرناک کنونی، دور ساختن سایه شوم جنگ، تهدید، و تحریم ها، همواره از خواسته های جنبش مردمی و نیروها و حزب های ملی و میهن دوست کشور بوده و هست. این خواست مردم ما از پشتیبانی نیروهای ترقی خواه جهان نیز برخوردار است. به عنوان نمونه، در جریان چهارمین اجلاس کشورهای عضو بریکس، بیانیه پایانی آن بر رد هر گونه جنگ و تجاوز بر سرماجرای پرونده هسته ای ایران تاکید شده و از حق ایران برای برخورداری از انرژی هسته ای در چارچوب مناسبات بین المللی، ضابطه‌ها و تعهدهای ناشی از آن صحه گذاشته شده است. رژیم ولایت فقیه، خصوصا ولی فقیه و دولت ضد ملی احمدی نژاد، در سال های اخیر با عوام فریبی درباره موضوع انرژی هسته ای، با این خواست بنیادی مردم میهن ما در تقابل و ستیز بوده اند.
برای دوری جستن از تهدیدها و جنگ طلبی امپریالیستی، میهن ما به یک سیاست خارجی فعال، صلح جویانه، و مبتنی بر تامین منافع ملی نیاز مبرم دارد. ارتباط با همه کشورهای جهان بدون استثناء، و برقراری روابط متقابلا سودمند و احترام آمیز و اعتماد سازی، سنگ پایه حل پرونده هسته ای وتضمین حق انکار ناپذیر ایران در دست یابی و بهره مندی از فن آوری انرژی هسته ای و استفاده صلح آمیز از آن است.
دیپلماسی هسته ای ولی فقیه- سپاه و دولت احمدی نژاد تاکنون خسارات جدی برای کشور به همراه داشته است و خطر جنگ ومداخله خارجی را افزایش داده است. مردم میهن ما و حزب های ترقی‌خواه و میهن دوست، با این سیاست مخالف بوده و هستند. از این روی، میهن ما بیش از هر زمان دیگری برای مقابله با تهدیدهای خارجی، به حکومت متکی به اراده مردم نیازمند است.
تامین حق حاکمیت ملی کشور، تضمین استقلال ملی با تامین حق حاکمیت مردم، نفی و طرد استبداد، و برقراری آزادی و عدالت اجتماعی در پیوند تنگاتنگ قرار داشته و دارد.
به نقل از نامه مردم، شماره 892، 21 فروردین ماه 1391
