پیروزی چپ در فرانسه
حزب سوسیالیست فرانسه (314 کرسی) و متحدان آن در جبهه چپ و حزب اکولوژی با 340 کرسی اکثریت مطلق پارلمان این کشور را بدست آورند.در آخرین لحظاتی که این شماره ”نامه مردم“ آماده چاپ می شد نتایج دور دوم انتخابات پارلمانی فرانسه، در روز 28 خرداد ماه، اعلام و ترکیب نهایی مجلس قانونگزاری این کشور مشخص شد.
حزب سوسیالیست فرانسه (314 کرسی) و متحدان آن در جبهه چپ و حزب اکولوژی با 340 کرسی اکثریت مطلق پارلمان این کشور را بدست آورند.
نتیجه دور اول انتخابات مجلس ملی (پارلمان) فرانسه در روز ۲۱ خردادماه نشانگر آن است که مردم فرانسه به طرد نیروهای راست از ارگان های تصمیم گیرنده انتخابی در فرانسه مصمم‌اند. در شرایط سیاسی بعد از انتخاب آقای فرانسوا الاند در ۱۷ اردیبهشت‌ماه(۶ ماه مه )، و بر پایه ارزیابی های کارشناسانه نظرسنجی ها، کسب اکثریت در مجلس از سوی نمایندگان چپ امکان پذیر است. این امر که در شرایط بحران کنونی جهان سرمایه داری و مشکل‌های بی سابقه در اتحادیه اروپا، نمایندگان چپ هم پست ریاست جمهوری و هم کنترل مجلس ملی فرانسه، یعنی هم قوه مجریه و هم قوه مقننه، را در دست دارند، دارای اهمیت ویژه‌ای است. آقای الاند، هفته گذشته، در پاسخ به خواست جنبش کارگری فرانسه، تصمیم دولت جدید به پائین آوردن سن بازنشستگی به میزان دو سال را اعلام کرد. دولت جدید فرانسه اعلام کرده است که با فاصله گرفتن از سیاست های ریاضت اقتصادی، سیاست های متضمن رشد اقتصادی را در پیش خواهد گرفت.
از مشخصه‌های بارز این دوره انتخابات مجلس ملی، یکی رویداد بی سابقه شرکت نکردن ۷۷/ ۴۲ درصد از دارندگان حق رای در آن، و دیگری دوقطبی شدن هر چه بیشتر فضای سیاسی است.
از زمان استقرار “جمهوری پنجم“ به وسیله ژنرال دوگل، ریاست جمهوری اهمیتی بیش از پیش کسب کرده است. این بار، پنج هفته پس از انتخابات ریاست جمهوری و طرد آقای نیکلا سارکوزی، رئیس جمهوری سابق، و راه یافتن آقای فرانسوا الاند به کاخ الیزه، بخشی از مردم فرانسه بازی را تمام شده تلقی کردند، و برای انتخابات مجلس به پای صندوق‌های رای نیامدند. طبق نظر سنجی موسسه ایبسس، یک روز قبل از انتخابات، از بین هر ۳ جوان کمتر از ۲۵سال، ۲ نفر قصد شرکت در انتخابات دور اول مجلس را نداشتند. ۵۳ درصد از کارمندان و ۴۹ درصد از کارگران نیز، بنابر این نظر سنجی، قصد رای دادن نداشتند. در مجلس کنونی یک نماینده هم از کارگران وجود ندارد، و عده نمایندگان کارمندان فقط ۱درصد است. همین در صد پائین رای دهندگان باعث شد که در بیشتر حوزه ها فقط ۲ کاندیدا به دور دوم راه یابند (نفر سوم باید ۵/ ۱۲ درصد از کل افراد ثبت نام شده در لیست انتخاباتی را به دست می‌آورد) و چون حدود نیمی از مردم به پای صندوق های رای نیامدند، رسیدن به چنین در صدی برای حزب‌هایی که کمتر از ۲۵ درصد رای می آوردند عملی نبود. به باور نیروهای سیاسی معتقد به مبارزه، برای ایجاد تغییرهای پایه ای در فرانسه این امر مسئله‌یی است اساسی و به رفرم جدی نیاز دارد. “حزب کمونیست فرانسه“ و “جبهه چپ“ در کارزارهای خود به منظور به وجود آوردن تغییرهای ضرور در قانون اساسی، خواهان انجام اصلاح‌هایی در این رابطه اند. برای مثال، آقای ژان لوک ملانشون، کاندیدای ریاست جمهوری از “جبهه چپ“ و کاندیدای مجلس در یکی از حوزه های شمال فرانسه، با وجود به دست آوردن ۲۱ درصد رای‌ها در دور اول انتخابات مجلس که ۸ درصد بیش از رای‌های او در انتخابات ریاست جمهوری بود، نتوانست به دور دوم راه یابد. آقای فرانسوا بیرو، از حزب راست میانه (مودم)، که در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۷ و ۲۰۱۲ به ترتیب ۵۷/ ۱۸ درصد و ۱۳/ ۹ درصد رای آورده بود، در دور اول انتخابات این مجلس فقط ۷۶/ ۱ درصد رای‌ها را نصیب حزبش کرد واحتمال می‌رود که هیچ نماینده‌یی از این حزب به مجلس راه نیابد. “جبهه چپ“ با ۹۱/ ۶ درصد رای‌ها، بین ۱۰ تا ۱۹ کرسی مجلس را به دست خواهد آورد. ”جبهه چپ“ برای به دست آوردن ۱۹ کرسی باید در دور دوم به طور نسبی ۷ برابر حزب سوسیالیست رای بیاورد.
نتیجه حزب‌های دیگربه قرار زیر است:
حزب سوسیالیست ۲۵/ ۲۹ درصد، حزب راست ( یو ام پ) ۱۲/ ۲۷ درصد، حزب راست افراطی جبهه ملی (اف ان) ۶/ ۱۳ درصد، سبزها ۴۶/ ۵ درصد، چپ های مختلف ۴۰/ ۳ درصد.
حزب سوسیالیست و متحدانش با ۴/ ۳۴ درصد رای‌ها، بین ۲۸۳ تا ۳۲۹ کرسی مجلس را به دست خواهند آورد (اکثریت مطلق ۲۸۹ کرسی است).
تنها شانس جناح راست و سرمایه داری نولیبرال فرانسه در دور دوم انتخابات، جلب رای‌های راست افراطی است. و دیر زمانی است که راست نجات خود را در افراطی کردن هر چه بیشتر موضع‌اش جستجو می کند واین سیاستی است که در سطح اروپا نیز به چشم می خورد و بسیار خطرناک است. رهبران جناح راست در فرانسه حاضرند همه چیز را زیر پا بگذارند تا بتوانند تا آنجا که ممکن است کرسی ها و شاید کنترل خود بر مجلس را حفظ کنند.
بنابر یک نظر سنجی(۳۰۸۷نمونه*) از هر سه رای دهنده جناح راست دو نفرشان حاضرند که حزبشان با حزب راست افراطی، قراردادی امضا کند که در صورت رویارویی با چپ، یکی به نفع دیگری کنار برود. بدتر آنکه، در صورتی که راست افراطی در برابر چپ قرار گیرد فقط ۱۴ درصد از طرفداران راست حاضرند به منظور طرد راست افراطی، به چپ رای دهند.
حزب کمونیست فرانسه، هفته گذشته، کارزار خود را معطوف به بسیج هواداران جبهه چپ برای حضور در حوزه های رای گیری و حمایت از کاندیداهای جبهه چپ متوجه کرد. روزنامه اومانیته با تقبیح اتحاد بی شرمانه جناح راست با فاشیست های ”جبهه ملی خانم له پن“، از هواداران چپ خواست که با حضور یکپارچه در انتخابات و رای یکپارچه به نفع کاندیداهای چپ، حزب‌های راست را تنبیه کنند. حزب سوسیالیست، حزب سبز (اکولژی) و جبهه چپ برای جلوگیری از تقسیم رای‌های خود در رویارویی با راست، توافق کرده اند که فقط یک کاندیدا داشته باشند. این کاندیدا، کاندیدائی خواهد بود که در دور اول بیشترین آراء را کسب کرده است.
ساختار انتخابات و همچنین تنظیم محدوده جغرافیایی حوزه های انتخاباتی از سوی آقای سارکوزی، کارزار انتخاباتی را برای حزب کمونیست و جبهه چپ ساده نمی کند. با وجود این، آن‌ها انتظار دارند که بتوانند گروهی در مجلس آینده تشکیل دهند. خانم ماری ژورژ بوفه، نماینده مجلس از حزب کمونیست فرانسه و رهبر سابق حزب، می گوید: “امیدوارم که جبهه چپ به منظور کمک به پیروزی چپ بتواند گروهی تشکیل دهد. ما خواهان آنیم که با روشی بسیار سازنده به جبهه چپ کمک کنیم تا بتواند به انتظارات مردم پاسخ گوید.“
پیر لوران، دبیر ملی حزب کمونیست فرانسه، از این هم فرا تر می رود و چنین اظهار می کند:“ در بسیاری از حوزه‌ها، پویائی بسیج کننده جبهه چپ طی کار زار انتخاباتی مجلس، به تحکیم خود ادامه می دهد. مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری ومجلس در این چند ماه، امیدی است برای آینده و برگ برنده و شانسی است برای چپ که بدون آن پیروزی میسر نیست.“
آقای ژان لوک ملانشون، کاندیدای جبهه چپ در انتخابات ریاست جمهوری، اظهار داشت:“ من کوشش خود راکردم، مبارزه ما عقیدتی و ریشه دار است. من به کارزار انتخاباتی در این ناحیه برای پیروزی جبهه چپ در دور دوم انتخابات مجلس ادامه می دهم.“
به نقل از نامه مردم، شماره 897، 29 خرداد ماه 1391
