پیامِ ”پلنومِ کمیته مرکزی حزب توده ایران“ به خانواده جان‌باختگان، و زندانیان سیاسی
«پلنوم» به شما، که چهره‌های دردمندتان پیام‌آور توأمانِ شکیبایی و امید به آینده بی‌گمان روشنِ فردای مردم و میهن است، درود می‌فرستد، چرا که هم گذشتگان و هم آیندگان، مهر و وفا به عهد و پیمان با مردم را از مادران و خواهران و دختران، پدران و برادران و پسران شما خانوادهای جان‌باختگان آموختند و خوهند آموخت؛
شما تجسم و یادآورانِ چهره‌های قهرمانان مردمید: انسان‌های والایی که در راه سعادت توده‌ها گرامی‌ترین تعلق خاطرشان، یعنی هستیِ گران‌بهای خویش را نثار کردند. یاد این به‌خون خفتگان راه بهبود زندگی مردم و استقلال و گسترش عدالت در پهنه میهن عهدی فراموش نشدنی در دل‌های نسل بعد از نسل ایرانی می‌بندد تا لحظه‌یی از کوشش برای رسیدن به جامعه‌یی آزاد و فارغ از ستم از پای ننشینند؛ و «پلنوم» همین گونه نیز به شما، خانواده‌های زندانیان سیاسی درود می‌فرستد، به شما یعنی خانواده‌های: سندیکالیست‌های مبارز، دانشجویان فریادگر برضدِ یبدادها، فعالانِ سیاسی و حقوق بشری، وکیلانِ مستقل و مدافعِ حقوق بی‌حقوق شدگان در بیدادگاه‌های رژیم، روزنامه‌نگاران دلیر و افشاگرِ تعدی‌هایی که بر مردم می‌شود، نویسندگانِ درد‌آشنایِ توده‌ها، که دشمنان مردم پنداشتند با درافکندن عزیزان‌تان به سیاه‌چال‌ها، خواهند توانست پرده فریبی بر غارت بی‌محابای ثروت‌های ملی کشور، بر معضل‌های برخاسته از در پیش گرفتن سیاست‌های ضد منافع ملی در امور داخلی و خارجی میهن، و بی‌کفایتی و بی‌تدبیری‌های خود فرو افکنند.
خانواده‌های دلیر جان‌باختگان و زندانیان سیاسی!
هر روزی که از عمر رژیم ولایی سپری می‌شود، حقانیت و شرف آمیخته با احساس مسؤلیت عزیزان‌تان در قبال مصائبی که نتیجه پشت کردن حاکمان به منافع ملی میهن ماست، که به چالش طلبیدن این سیاست‌ها انگیزه دستگاه بی‌اسقلال قضایی و نیروهای سرسپرده امنیتی جرم و گناه اصلی در بازداشت شدن، شکنجه و اهانت دیدن، و به شهادت رسیدن‌شان بوده است، بیش از پیش آشکارتر می شوند.
بی‌زوال باد خاطره جان‌باختگان راه سعادت میهن‌مان ایران؛
استوار باد پایمردی و رزمِ پرشکیب زندانیان سیاسی؛
آزادی برای همه زندانیان سیاسی!
«پلنومِ کمیته مرکزی حزب توده ایران»
مهرماه ۱۳۹۱
به نقل از نامه مردم، شماره 906، 1 آبان ماه 1391
