شرکت نماینده کمیته مرکزی حزب توده ایران در نوزدهمین کنگره حزب کمونیست پرتغال
نماینده حزب: سیاست‌های نابخردانه رژیم ولایت فقیه و ادعاهای غالبأ جنجالی و تحریک‌آمیزش از سویی، از سوی دیگر تهدید‌های جنگ‌جویانه حکومت تجاوزکار اسرائیل، تحریم‌های فلج کننده و به‌طور دائم فزاینده اقتصادی، وضعی به‌غایت خطرناک را در منطقه به‌وجود آورده است. به همراهِ همه این‌ها، مدتی است که سیاست ”آلترناتیو“سازی‌ای در مورد ایران، مشابه با آنچه که در لیبی و سوریه پیاده شده است، از سوی آمریکا در حال پیاده شدن است.
نوزدهمین کنگره حزب کمونیست پرتغال، از جمعه تا یکشنبه، ۱۰ تا ۱۲ آذرماه، درشهر کارگری آلمادا، در نزدیکی لیسبون، پایتخت پرتغال، برگزارشد. محلِ برگزاریِ کنگره پر اهمیت حزب کمونیست پرتغال، استادیوم سرپوشیده مجتمع ورزشی بزرگ شهر آلمادا بود. شهردار و اکثر عضوهای ”شورای شهر آلمادا“ از حزب کمونیست پرتغالند. بحث‌های این کنگره، که در شرایط دشوار آشکار شدن همه‌جانبه بُعدهای اثر و پیامدهای بحران اقتصادی در زندگی زحمتکشان پرتغال در ماه‌های اخیر، برگزار می شد، همگی به بررسی راه‌های مقابله با سیاست‌های دولت سرمایهداری از منظر سازمان‌دهیِ مبارزه با راهکردهای ویرانگر ”اتحادیه اروپا“ می‌پرداخت، و دارای اهمیتی استراتژیک بود. هیئت‌های نمایندگی ۵۸ حزب کمونیست و کارگری جهان و سازمان‌های ترقی‌خواه، در پاسخ به دعوت حزب کمونیست پرتغال، در کنگره شرکت داشتند. پرشمار‌ترین هیئت نمایندگی از سوی حزب کمونیست جمهوری خلق چین در کنگره شرکت کردند، و پنج نماینده را، که همگی دارای عالی‌ترین مسئولیت‌های حزبی و دولتی بودند، دربر می‌گرفت. نماینده کمیته مرکزی حزب توده ایران نیز به دعوت رهبری حزب برادر در کنگره نوزدهم شرکت کرده بود.
کارِ کنگره با سخنرانی مفصل رفیق ”جرونیمو دوسوسا“، دبیرکل حزب کمونیست پرتغال آغاز شد. او در سخنرانی خود، همراه با تحلیل شرایط سیاسی و اقتصادی موجود در جهان، درباره بحران کنونی از جمله گفت: ”وضعیت بین‌المللی در حال حاضر، دو صفت عمده دارد. یکی بحران ساختاریِ عمق‌یابنده سرمایهداری است، که تهاجم خشونت‌آمیز بهره‌کشانه با هدف از میان برداشتن تمامی دستاوردهایی که مردم در طول قرن بیستم به آن دست یافته‌اند، را به همراه داشته است، و دومی مقاومت قدرتمند و مبارزه متقابلی است که کارگران و مردم در همه قاره‌ها درگیر آنند، یعنی: مبارزه‌یی که رسانه‌های توده‌گیرِ عمده، برای نادیده گرفتن و سکوت در باره آن تلاش می‌ورزند، و ما به بسیاری دلیل‌ها به آن می‌باید پوشش رسانه‌ای دهیم، چرا که این امر به تشویق مردم به پیوستن به مبارزه ما در پرتغال، خدمت می‌کند… این وضعیتی متناقض، بسیار پیچیده، و ناپایدار است که در آن، خطر بزرگ واپس‌گراییِ اجتماعی در بُعدهای جهانی همراه با چشم‌اندازی واقعی برای تغییرهای مترقیانه و انقلابی به‌طورهمزمان وجود دارد. درپیش نویس قطعنامه سیاسی طرح شده در کنگره، آمده است: ”تهاجم امپریالیسم دربردارنده خطرهای بزرگی است، اما به‌طورهمزمان، توسعه مبارزه، و گسترش آگاهی درباره ماهیتِ واقعیِ سرمایهداری درحکم سیستمی بهره‌کش، تهاجمی، و غارتگر، وجودِ پتانسیلِ واقعی به‌منظور مقاومت در برابر امپریالیسم و نیز دامنه‌دار کردن مبارزه به هدف غلبه بر سرمایهداری از راهِ انقلاب را بشارت می دهد.“ تحول‌های روی‌داده در وضعیت بین‌المللی در خلال چهار سال گذشته، تجزیه‌و‌تحلیل‌های ارائه شده از سوی کنگره هجدهم [کنگره قبلی] ما را تایید کرده‌اند. بحران‌های اَدواریِ سرمایهداری که از ۲۰۰۷ آغاز شد، بدون وجود هیچ چشم‌اندازی برای پایان یافتن آن، همچنان ادامه دارد. این بحران، قدرت‌های بزرگ سرمایهداری را در دوره طولانی‌ای از رکود اقتصادی و کساد فرو برده است، و حتی در ایالات متحده آمریکا، تهدید انفجاری جدید در مقیاس بزرگ، مطرح است. این بحران، تصویر کننده بحران عمیق و ساختاری‌ای است که به سببِ غلبه بخش مالی بر اقتصاد و شدت یافتنِ سوداگری مالی، به طرز ویژه‌ای حاد و مخرب شده است.“
نماینده کمیته مرکزی حزب ما، در طول زمان برگزاری کنگره، با نماینگان رهبری و مسئولان بخش روابط بین‌المللی حزب کمونیست پرتغال ملاقات و گفت‌و‌گو کرد. نماینده حزب ما پیام همبستگیِ “کمیته مرکزی حزب توده ایران“ را به مناسبت برگزاریِ نوزدهمین کنگره حزب کمونیست پرتغال، به هیئت‌رئیسه کنگره تقدیم داشت. در این پیام، کمیته مرکزی حزب ما درودهای برادرانه خود را به حزب کمونیست پرتغال به مناسبت تشکیل کنگره نوزدهم آن عرضه داشت. در این پیام مفصل از جمله آمده بود: ما آرزومندیم که نوزدهمین کنگره شما در تدوین سیاست‌های حزبتان در جهت پیشرفت، دموکراسی، و عدالت اجتماعی با موفقیت کامل روبه‌رو باشد. این اعتقاد راسخ ماست که حزب کمونیست پرتغال، بر پایه آزمون پر بارش در طول نود سال مبارزه انقلابی در راهِ صلح و پیشرفت، می‌تواند در مبارزات توده‌ای برای به‌وجود آوردن دگرگونی در شرایط سیاسی، اقتصادی، و اجتماعی پرتغال، رهبری خود را به‌طورعملی به‌کار ببرد. بحران اقتصادی کنونی، و ورشکستگیِ نیروهای راست در ارائه راه حل در برابر چالش‌های پیچیده‌یی که کشورهای سرمایهداری با آن درگیرند، بیانگر ناتوانی‌شان در ارائه هرگونه راه حلی در این زمینه است.
در پیام حزب ما، به معضل‌های عمده‌ای که فرا روی مردم و زحمتکشان جهان، اروپا، خاورمیانه، و ایران است، توجه شده است، و از جمله درباره شرایط حساس و خطرناک منطقه خاورمیانه، اشاره می شود: ”اغراق‌آمیز نیست اگر گفته شود که اوضاع در خاورمیانه بی‌سابقه است. از سویی پدیداریِ جنبش‌های واقعیِ مردمی برای دموکراسی، اصلاحات، و دگرگونی در کشورهای دارای حکومت‌های دیکتاتوری- که بسیاری از آن‌ها متحدان امپریالیسم ویا جزو ارتجاع منطقه‌اند، را شاهدیم، و از سوی دیگر تلاش امپریالیسم و ارتجاع را شاهدیم که به صورت‌های مختلف سعی در خرابکاری و توطئه‌چینی در رابطه با این جنبش‌ها دارند، و می‌کوشند آن‌ها را – همچون نمونه‌های لیبی و سوریه- به مسیری سوق دهند تا اطمینان حاصل کنند که در حوزه نظارت و مهارشان قرار دارند.“
برگزاریِ کنگره با برنامه‌ریزی‌ای دقیق با رهبری کمیته مرکزی حزب کمونیست پرتغال و مشارکت ارگان‌ها، سازمان‌ها، و حوزه‌های حزبی تدارک و سازمان‌دهی شده بود. شرکت کنندگان در کنگره از سه گروه تشکیل می‌شدند: نخست، نمایندگان اصلی کنگره که از سوی واحدها و سازمان‌های پایه حزب انتخاب شده بودند؛ دوم، مهمانانی از سازمان‌های دموکراتیک کشور، که اینان نمایندگان و فعالان اتحادیه‌های کارگری، سازمان‌های جوانان و دانشجوئی، سازمان‌های دهقانی و به‌طورخلاصه نمایندگانی از تمامی زحمتکشان پرتغال، که سکوهای سالن محل برگزاری کنگره را پر کرده بودند؛ سوم، هیئت‌های مهمان از حزب‌های کمونیست و کارگری جهان بودند.
در روزِ نخست کارِ کنگره، به دعوت یکی از مسئولان کمیته روابط بین‌المللی، و به‌منظور آشنائی بیشتر با نظرگاه‌های حزب ما درباره کشورمان ایران و همچنین منطقه، دیدار و گفت‌و‌گویی با رفیق مسئول حزب کمونیست پرتغال صورت گرفت. در این گفت‌و‌گو، نماینده حزب ما در باره عرصه‌های متفاوت تحول‌های سیاسی در ایران و خاورمیانه و تحلیل حزب توده ایران توضیح‌هایی داد. او با استناد به تحلیل‌های حزب توده ایران، درباره شرایط بسیار حساس و خطرناک منطقه، و به ویژه سوریه، اشاره کرد که، در سوریه هم قصد امپریالیسم پیاده کردن ”سناریو“یِ لیبی است. او گفت که، نقش مداخله‌جویانه دولت ترکیه، که عضو ناتو است، همراه با دخالت‌های مرتجع‌ترین حکومت‌های منطقه مانند قطر و عربستان‌سعودی، و در مجموع، با هدایت و رهبریِ آشکار ایالات متحده آمریکا در دست‌چین کردن دارودسته بازیگرانی که قرار است به نمایندگی از طرف امپریالیسم در تحول‌های آینده نقش ایفاء کنند، وخامت اوضاع را شدت بخشیده است.
نماینده حزب ما گفت که، حمله جنایتکارانه اسرائیل به نوارِغزه- در آستانه طرح درخواستِ تازه سازمان آزادی‌بخش فلسطین در سازمان ملل متحد- که به هدف جلوگیری از تصویب آن درخواست صورت گرفت، و از هیچ سوئی کوچک‌ترین اعتراضی به آن نشد، سیاست‌های اهریمنانه امپریالیسم جهانی در قبال خلق‌های منطقه را افشا کرد.
نماینده حزب موقعیت بغرنج کنونی ایران را تشریح کرد و یادآور شد که، وضع به‌طرز آشکاری خطرناک است. سیاست‌های نابخردانه رژیم ولایت فقیه و ادعاهای غالبأ جنجالی و تحریک‌آمیزش از سویی، از سوی دیگر تهدید‌های جنگ‌جویانه حکومت تجاوزکار اسرائیل، تحریم‌های فلج کننده و به‌طور دائم فزاینده اقتصادی، وضعی به‌غایت خطرناک را در منطقه به‌وجود آورده است. به همراهِ همه این‌ها، مدتی است که سیاست ”آلترناتیو“سازی‌ای در مورد ایران، مشابه با آنچه که در لیبی و سوریه پیاده شده است، از سوی آمریکا در حال پیاده شدن است. چنین وضعی می‌تواند برای منطقه و حتی فراتر از آن، پیامدهای پیش بینی نشدنی‌ای دربرداشته باشد.
نوزدهمین کنگره حزب کمونیست پرتغال، در روز ۱۲آذرماه، با انتخاب کمیته مرکزی، هیئت اجرائی، و هیئت سیاسی، و پس از سخنرانی رفیق ”جرونیمو دوسوسا“، که در نخستین پلنوم کمیته مرکزی جدید پیش از پایان کنگره به مقام دبیرکلی حزب انتخاب شد، به کار خود پایان داد.
به نقل از نامه مردم، شماره 910، 27 آذر ماه 1391
