روز شنبه ۲۷ آوریل (۷ اردیبهشت) مجمع عمومی سالانهٔ «انجمن ملّی زنان» بریتانیا برگزار شد. این انجمن سراسری بریتانیا، که از اعضای بسیار فعال فدراسیون دموکراتیک جهانی زنان است، در ماه مارس سال ۱۹۵۲ (اسفند ۱۳۳۰) بنیاد گذاشته شد که از آن زمان تا کنون در راه حقوق اجتماعی، اقتصادی، و سیاسی زنان و تحقق خواست‌های زنان بریتانیا مبارزه کرده است.
پروفسور "مری دی‌ویس"، تاریخ‌دان و نویسنده کمونیست، دیدگاه حزب کمونیست بریتانیا دربارهٔ تفاوت میان ظلم و تبعیض و دلیل اینکه چرا حزب با رواج سیاست‌های فردگرایانهٔ (اندیویدوآلیستیِ) هویت همچون سیاست‌هایی خطرناک برای جنبش زنان و فراسوی آن مخالفت می‌کند را توضیح می‌دهد.
روز جهانی زن، روز همبستگی رزمجویانه با مبارزات دلیرانهٔ زنان جهان، امسال همچون ۱۴ سال گذشته به‌دعوت و سازمان‌دهی کمیته هماهنگی حزب‌های کمونیست، با شکوهی ویژه و در مراسمی زیبا و متنوع همراه با شرکت نمایندگان سازمان‌های مترقی و پیکارگر زنان از کشورهای مختلف جهان جشن گرفته شد. برگزاری موفق این جشن در هفته پیش به همکاری نزدیک و هماهنگ "مجمع ملی زنان بریتانیا"، "تشکیلات دموکراتیک زنان ایران"، "زنان ترقی‌خواه قبرس"، "اتحادیهٔ [لیگِ] زنان عراق"، "جنبش زنان یونان"، "جنبش زنان دموکرات سودان"، "سازمان زنان ترقی‌خواه بنگلادش در بریتانیا"، مدیون است.
۸ مارس (۱۷ اسفند) روز جهانی زن، روز تجدید عهد و همبستگی با مبارزات زنان، برای ساختن جهانی عاری از فقر، خشونت، تبعیض، بی عدالتی، و تخریب محیط زیست، بر همه زنان ایران مبارک باد. ۸ مارس فرخنده روزی که زنان در سراسر جهان، یک صدا با هم، ندای صلح و آزادی و عدالت جنسیتی و طبقاتی را به گوش جهانیان رسانده و خاطره شکوهمند جنبشی که توسط کلارا زتکین و دیگر فعالان جنبش کارگری و کمونیستی پی نهاده شد، را هر ساله در کشورهای خود و به اشکال مختلف گرامی می دارند.
فرخنده باد هشتم مارس، روز گرامیداشتِ مبارزۀ تاریخی و قهرمانانهٔ زنان جهان برای رهایی از ستم جنسیتی، و برای برابری حقوق و دستیابی به دنیایی رها از خشونت و اندیشه‌های قرون وسطایی بر ضد زنان!
کمیتۀ مرکزی حزب تودۀ ایران فرا رسیدن هفدهم اسفند (هشتم مارس)، روز جهانی زن، را به همهٔ زنان ایران و جهان، و به همۀ رزمندگان و فعالان جنبش زنان که در راه دگرگون کردن روابط زن‌ستیز جامعهٔ کهنه و ایجاد نظام نوینی عاری از ستم طبقاتی و مبتنی بر برابری حقوق زن و مرد و عدالت اجتماعی تلاش می کنند، شادباش می‌گوید.
تعطیلی و رکود کارخانه‌ها و مرکزهای صنعتی- خدماتی بیکاری بخش وسیعی از زنان کارگر طی سالیان اخیر را سبب شده است. بر اثر سیاست‌های تبعیض‌آمیز رژیم ولایت فقیه، دستیابی زنان کارگر به مشاغل صنعتی و حضور آنان در بخش تولید و صنعت بسیار محدود گردیده و به‌ناچار اغلب زنان کارگر در بخش‌های خدماتی مشغول به‌کارند. به‌علاوه گروه بزرگی از زنان کارگر در کارگاه‌هایی کوچک که از شمول قانون کار خارج‌اند به‌کار گرفته می‌شوند. در این کارگاه‌ها از رعایت قانون کار، دریافت دستمزد بر اساس مصوبه شورای‌عالی کار، بهره‌مندی از حق بازنشستگی، بیمه، و دیگر مزایای قانونی خبری نیست.
روزنامه بشارت نو، ۵ اسفندماه، دربارهٔ پخش برنامه‌ای زن‌ستیزانه از سازمان صداوسیما، نوشت: "تصویر زندگی زن و مردی در صداوسیما و پس از آن پخش کلیپ آنها در فضای مجازی، جنجال‌هایی به‌دنبال داشت، زنی که در طول ۲۰ سال زندگی‌اش، به‌کرات کتک خورده و پس از آن ۲۷ بار برای طلاق به دادگاه رفته اما هر بار پشیمان می‌شود و باز هم به کانون خانواده‌ای در سایه کتک باز می‌گردد.
کارزار جهانی ۱۶ روزه برای رفع خشونت علیه زنان یا ”نارنجی ساختن جهان“ هر ساله از ۲۵ نوامبر روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان آغاز و تا ۱۰ دسامبر سالروز انتشار بیانیۀ جهانی حقوق بشر ادامه می یابد . این کارزار جهانی ۱۶ روزه که هر ساله میلیون ها نفر در آن شرکت دارند، بی شک یکی از دستاوردهای مهم جنبش جهانی زنان و دیگر نیروهای مترقی و مبارز جهان است .
بحران و رکود عمیق اقتصادی و کاهش چشمگیر نرخ ارز ملی، تاراج منابع ملی و اندوخته‌های زحمتکشان توسط کارگزاران رژیم، تشدید بحران معیشتی زحمتکشان و اعتراض های گستردۀ آنان در ماه‌های اخیر تعویض مهره‌های اقتصادی در ۵ آبان‌ماه را موجب گردید. موضوع اصلی سخنان نمایندگان مجلس و دفاع چهار وزیر پیشنهادی روحانی که به "کسب اکثریت آراء" نیز موفق شدند "رانت" و "فساد" حاکم بر رژیم ولایی بود. بحران اقتصادی و بیکاری میلیونی زحمتکشان اثرهایی شدیدتر بر معیشت زنان کارگر داشته است.
