صدمین سالگرد انقلاب روسیه توجه زیادی را به خودش جلب کرده است، که البته همهٔ این توجه‌ها هم سودمند و روشنگر نیست. در این میان، جنبه‌ای از هر دو انقلاب سال ۱۹۱۷ روسیه (فوریه و اکتبر) که تقریباً به طور کامل نادیده گرفته شده است، موضوع نقش زنان در آنهاست.
دیدگاه پذیرفته شدهٔ عمومی این است که زنان روسیه فقط دوبار در سال ۱۹۱۷ چهره‌ای از خود نشان دادند. بار اوّل در پتروگراد در روز ۲۳ فوریه به منزلهٔ طلایه‌داران انقلابی که به استقرار دولت موقت منجر شد. و بار دوّم، در روز ۲۵ اکتبر که زنان بورژوای جزو گردان مدافع کاخ زمستانی، محل استقرار دولت موقت، در مقابل یورش بلشویک‌ها نقشی ارتجاعی بازی کردند.

زندگی‌نامه‌نویس، هنگامی که به‌نگارش ویژگی‌های شخصیتی دست به قلم می‌برد، نمی‌تواند از تسخیر شبانه‌روز ذهن خویش که او بختک‌وار اشغال کرده است بگریزد.
در این روز جهانی زن، النور (اِلِنا) مارکس حضوری نیرومند در اندیشه‌های من دارد. خواهران سوسیالیست النور مارکس در سال ۱۹۱۱، ۱۳ سال پس از درگذشت او، جشن سنتی آرمان‌خواهی زنان را با نام "روز جهانی زنان" در ایالات متحده آمریکا، بنیان نهادند، یعنی در کشوری که امکان‌ها و توانایی‌های نهفته، نابرابری‌ها و تضادهایش برای النور مارکس، جوان‌ترین دختر مارکس و مدیر اتحادیهٔ کارگران گاز در آن زمان، سال‌های پایانی دههٔ ۱۸۸۰، شناخته شده بودند و شاهد چه مضحکه‌یی می‌شد النور مارکس اگر ایالات متحدهٔ سالِ ۲۰۱۷‌را می‌دید. نمادی بهتر از "مجسمه آزادی" بنا شده در‌۱۸۸۶ - که نگاه النور مارکس برای نخستین بار هنگامی که با کشتی به بندر نیویورک نزدیک می‌شد به آن افتاد- نمی‌توان یافت که بیان‌گر نادرستی باور ملی ایالات متحده در این دوران باشد.

هم‌میهنان گرامی!
نیروهای مترقی و آزادی‌خواه جهان همه ساله از روز هشتم مارس (۱۷ اسفندماه)، روز جهانی زن، همچون روزی خجسته، روزی درخشان در مبارزهٔ زنان در سراسر گیتی بر ضد تبعیض جنسیتی، استقبال می‌کنند و خاطرهٔ شکوه‌مند جنبشی را  که  در  این روز تاریخی شکل گرفت و  دنیای کهنه و واپس‌گرای نگاهِ به زن در مقام کالا را به‌چالشی سرنوشت‌ساز طلبید و در خلال بیش از یک سده پیکار دشوار و پرفرازونشیب جهانِ ما را دگرگون کرد، گرامی می‌دارند.

خبرگزاری ایسنا، ۱۰ اسفندماه، سخنان خانم شهین مولاوردی، معاون رئیس‌جمهور در امور زنان و خانواده، در دانشگاه صنعتی اصفهان، را انتشار داده است. ایشان در این سخنرانی به موردهایی گوناگون اشاره می‌کند. سخنان طولانی مولاوردی در این نشست ازآن‌روی جالب است که او دربارهٔ سیاست‌های دولت در مورد زنان، همه‌چیز را بسته به‌آینده می‌داند و در جای‌جای سخنانش برای تحقق آن‌ها در چند سال آینده قول‌وقرارهایی می‌گذارد.

روزنامهٔ "شرق"، ۱۱ بهمن‌ماه، در مقاله‌یی، می‌نویسد:"در جریان رسیدگی به مفاد برنامهٔ ششم توسعهٔ کشور، مصوبه‌ای به‌پیشنهاد فراکسیون زنان مجلس از تصویب گذشت که بر اساس آن، زنان شاغل در دستگاه‌های دولتی و عمومی می‌توانند با ۲۰ سال سابقه کار و بدون محدودیت سنی تقاضای بازنشستگی پیش‌ از موعد کنند."

گزارش ها و مستنداتی که در رابطه با آسیب های اجتماعی در ایران انتشار یافته، جدید و پنهان نیست. ابعاد این آسیب ها در سال های اخیر آن چنان گسترده و نگران کننده شده است که ما به طور مداوم در روزنامه های مجاز، گزارش های گوناگونی را شاهد هستیم. انتشار این گزارش ها، روشنگر این مهم است که سیاست سکوت و پنهان کردن این معضلات کاربد خود را از دست داده و باید اذعان کرد بحرانی جامعه ما را فراگرفته که حکومتیان از کنترل آن عاجز هستند . روزنامه جهان صنعت، ۴ دی،  قاچاق زنان ایرانی به کشورهای همسایه را که چندان هم موضوع پنهانی نبوده مورد بررسی قرار می دهد.

"روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان"، روز آغاز "کارزارِ جهانی پایان دادن به خشونت نسبت به زنان" است که از ۲۵ نوامبر/۵ آذرماه شروع می‌شود و تا ۱۰ دسامبر/۲۰ آذرماه- "روزِ حقوق بشر"- ادامه می‌یابد. و هر ساله لحظه شروع کارزاری است گسترده که هرساله میلیون‌ها نفر، به‌ویژه زنان مبارز، در سراسر جهان در آن شرکت می‌کنند. تاریخ آغاز و پایان این کارزار نمایانندهٔ پیوندی نمادین اما راستین میان خشونت ضدِ زنان و نقضِ حقوق بشر است، یا به‌عبارت‌دیگر، برجسته کردن این نکتهٔ مهم است: خشونت ضدِ زنان، نقضِ حقوق بشر است.

مردم میهن ما هر روز شاهد گسترش ابعاد ظلم دستگاه بیداد قضایی رژیم ولایت فقیه هستند که این روزها مهمترین نقش آن روند ”قانونی“ کردن به سرکوب مدافعان آزادی و حقوق مردم ماست. بر اساس گزارش رسانه های گروهی در هفته های اخیر شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران حکم ۱۶ سال حبس برای نرگس محمدی، نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر را تایید کرد.

پیام تشکیلات دموکراتیک زنان ایران به کنگرهٔ شانزدهم فدراسیون دموکراتیک جهانی زنان

تلاش پیگیر زنان جهان برای صلح، دموکراسی، و عدالت
کنگرهٔ شانزدهم ”فدراسیون دموکراتیک جهانی زنان“ در روزهای ۲۴ تا ۲۸ شهریور با شرکت ۲۵۵ تن از فعالان زن به نمایندگی از ۶۴ سازمان چپ و ترقی‌خواه از ۴۴ کشور در پنج قارهٔ جهان در شهر بوگوتا، پایتخت کلمبیا در آمریکای جنوبی برگزار شد. مراسم بازگشایی کنگره به ریاست خانم سکِوی کوکوما، اهل قبرس و نایب‌رئیس اروپایی فدراسیون، شامل برنامه‌ای فرهنگی و هنری و خواندن پیام‌های شادباش بود.

"من اعتقاد دارم که، زنان کوبایی نمادی هستند از آنچه که توانسته‌ایم انجام دهیم. و فکر می‌کنم که همهٔ ما اهمیت داریم و در چالش‌هایی که امروزه به‌منظور ساختنِ ملتی مقتدر، مستقل، دموکرات، سوسیالیست، کامیاب و پایدار با آن رویاروییم، نقشی تعیین‌کننده‌ داریم." ترزا امارل بوئه