۹ نوامبر (۱۸ آبان) امسال سی‌اُمین سالگرد گشوده شدن دیوار برلین است که به مدّت ۲۸ سال برلین شرقی (پایتخت جمهوری دموکراتیک آلمان) و برلین غربی را از یکدیگر جدا می‌کرد، و البته ربطی به تقسیم آلمان به دو بخش شرقی (جموری دموکراتیک آلمان) و غربی (جمهوری فدرال آلمان که پایتختش بن بود) نداشت. گفتنی است که پس از پایان جنگ جهانی دوّم و شکست آلمان، در کنفرانس یالتا در سال ۱۹۴۵ آلمان به چهار منطقهٔ زیر نظارت فرانسه، بریتانیا، آمریکا، و اتحاد شوروی تقسیم شد و قرار بود کل آن توسط این چهار قدرت اداره شود.

پیام "أی‌مَن عوده"، قانون‌گذار عرب اسرائیلی، خطاب به  "بنی‌گانتْس":  ما را در دولت بپذیرید!

پس از انتخابات ماه آوریل (فروردین/اردیبهشت) که بنیامین نتانیاهو موفق به کسب حمایت تعدادی کافی از نمایندگان کِنِسِت (پارلمان اسرائیل) نشد و درنتیجه نتوانست دولتی ائتلافی تشکیل دهد، حزب حاکم (لیکود) با منحل کردن پارلمان در ۳۰ ماه مه / ۹ خردادماه ۹۸، ضرورت برگزاری انتخابات دیگری را در ۱۷ سپتامبر/ ۲۶ شهریورماه ۹۸ را اعلام کرد.

دبیرکل حزب کمونیست ونزوئلا "اتحادِ گرایش‌های متنوع" در جنبش "چاویستا"- جنبش مردمی طرفدار سیاست‌های رئیس‌جمهور فقید ونزوئلا هوگو چاوز- را خواستار است.

اسکار فیگوئرا متولد ۱۹۵۴، در سال‌های اخیر دبیرکل حزب کمونیست ونزوئلا بوده است. او در ۱۷ سالگی، وقتی‌ کارگری فلزکار بود و در استان آراگوئا کار می‌کرد، در "اتحادیه مرکزی کارگران ونزوئلا" شروع به فعالیت کرد. در ۱۹۸۶ دبیرکل اتحادیه کارگری وابسته به حزب کمونیست ونزوئلا شد. او پس از اینکه در ۱۹۹۶ به مقام دبیرکلی حزب کمونیست ونزوئلا انتخاب شد، برای نخستین بار در ۲۰۰۵ به پارلمان ونزوئلا وارد شد. در این گفت‌وگو، اسکار فیگوئرا برنامهٔ حزب کمونیست به‌منظور غلبه بر بحران سیاسی- اجتماعی در ونزوئلا را توضیح می‌دهد.

* حزب کمونیست لبنان خواهان اعتصاب عمومی شد

* حزب کمونیست لبنان با تشویق مردم به گسترش قیام، خواستار اعتصاب عمومی برای مجبور کردن دولت به استعفا شد.

لبنان در ۱۰ روز گذشته صحنه مبارزه‌های برنامه‌ریزی ‌شده مردم این کشور علیه سیاست‌های اقتصادی نولیبرالی دولت با شعار: پایان فوری فساد حکومتی و برچیدن سیستم حکومتی بر مبنای تقسیم ارگان‌های قدرت بنا به‌ملاحظات دینی و اعتقادی!                                                                                                                  

 همبستگی با حزب کمونیست عراق و جنبش اعتراضی مردم عراق

در ارتباط با خیزش‌های مردمی اخیر در عراق، هیئت سیاسی حزب کمونیست عراق روز ۲۵ اکتبر (۳ آبان) بیانیه‌ای منتشر کرد که ترجمهٔ فارسی را در اینجا می‌خوانید.

بار دیگر تظاهرات مسالمت‌آمیز مردم مورد سرکوب خونینی قرار گرفته است که خشونت آن کمتر از خشونتی نیست که در نخستین روز این ماه و پس از آن رخ داد و سازمان‌های سیاسی و مردمی ملّی و بین‌المللی به طور گسترده‌ای آن را محکوم کردند. پس از کشتار عمدی‌ ددمنشانه‌ای که در آن روز صورت گرفت، دولت قول داد که در روزهای آینده طور دیگری رفتار و عمل کند.

نبش اعتراضی مردم شیلی به سیاست‌های نولیبرالی دولت دست راستی به ریاست‌جمهوری سباستین پینی‌یرا از نیمهٔ مهر (9 اکتبر) گسترش چشمگیری داشته است و مقام‌های حاکم را سراسیمه کرده است. افزایش بهای بلیت وسایل حمل‌ونقل عمومی و از جمله مترو که به طور عمده مورد استفادهٔ قشرهای زحمتکش و جوانان و دانشجویان است، دور تازه‌ای از خشم توده‌یی نسبت به سیاست‌های دولت حاکم را دامن زده است.

به‌مناسبت هفتادمین سالگرد بنیانگذاری جمهوری خلق چین، جشنواره‌هایی عظیم در سراسر چین به‌ویژه در شهر پکن، پایتخت تاریخی چین، برگزار شد که صدها هزار نفر در آن‌ها شرکت داشتند. مراسم رسمی هفتادمین سالگرد بنیادگذاری جمهوری خلق در پکن در روز سه‌شنبه اول اکتبر (۹ مهرماه) با جشنواره های مردمی در میدان "تیان‌آن‌مِن" [دروازهٔ صلح آسمانی] در قلب پکن و با رژه‌ای نظامی آغاز شد.

جمهوری خلق چین از راه اقدام‌هایی مثل برقی کردن همهٔ اتوبوس‌ها و تاکسی‌های شهر شِنژن و جنگل‌کاری در زمین‌هایی به وسعت کشور ایرلند، الگویی بی‌رقیب برای نجات و حفظ محیط‌زیست در جهان شده است.

واکنش ایالات ‌متحده به بحران نفت در خاورمیانه و عملکرد آن، حمایت کردن از عرضه نفت در سراسر جهان نیست، بلکه سفت و سخت کردن کنترل آن، و حفاظت از سود شرکت‌های فراملی نفت ایالات ‌متحده و تسلط بیشتر اَبَرشرکت‌های مالی، نظامی و دیگر بنگاه‌های غول‌آسای آمریکایی است. هزینه این عملکرد بر دوش کارگران جهان و ایالات ‌متحده گذاشته شده است و درعین‌حال سرنوشت نسل آینده را نیز به خطر می‌اندازد.

به‌اعتقاد پژوهشگران فعال در کتابخانۀ یادبود مارکس، همراه با روشن شدن دامنۀ بحران محیط زیست، آگاهی به مبرم بودن جایگزینی پایدار و سوسیالیستی برای این بحران نیز گسترش می‌یابد. جنبش "شورش علیه انقراض"* و اعتصاب‌های ستایش‌انگیز دانش‌آموزان و جوانان برای تغییرهای اقلیمی هر دو توانسته‌اند خطیر بودن تهدیدهای ناشی از تغییر آب‌وهوا را که تنها نقطهٔ آغازین فروپاشی محیط ‌زیست سرمایه‌داری‌اند را برای نسل امروز آشکار سازند.