همبستگی بین المللی با مبارزه کارگران ایران
رفیق ”رابرت گریفیث“، دبیر کل حزب کمونیست انگلستان، در نامه‌یی به تاریخ پنجم ژانویه ۲۰۱۳[۱۶ دی‌ماه] به مقام‌های رسمی جمهوری اسلامی ایران، مراتب اعتراض شدید خود را به عدم تأمین امکان معالجه برای رضا شهابی اعلام داشت.
سایت‌های خبری و صفحه‌های روزنامه‌های ترقی خواه و چپ در اروپا و آمریکای شمالی، در هفته‌های اخیر، منعکس کننده اخبار همبستگی جهانی با مبارزه تحسین برانگیز کارگران ایران بر ضد سیاست های سرکوبگرانه و استثمارگرانه کارفرمایان و ارگان‌های سرکوب رژیم بوده است. انتشار خبر اعتصاب غذای رضا شهابی، عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد، به‌منظور گرفتن مرخصی برای درمان جراحت های ناشی از شکنجه، در اواخر آذرماه، به موجی از نامه‌های اعتراضی به نمایندگان دیپلوماتیک رژیم در کشورهای جهان و انتشار مقاله‌های افشاگرانه در همبستگی با کارگران مبارز ایران، دامن زد. حزب‌های کمونیست، سازمان‌های مترقی، و اتحادیه‌های کارگری کشورهای اروپائی و آمریکای شمالی، آزادی این فعال سندیکائی و تمامی زندانیان سیاسی از سیاهچال‌های رژیم را خواستار شدند. اعضا و هواداران حزب توده ایران، همدوش دیگر فعالان نیروهای چپ، افکار عمومی جهان و نیروهای مترقی را به حمایت از مبارزه مردم برای صلح ، دموکراسی، حقوق و آزادی‌های دموکراتیک، و عدالت اجتماعی، فرا خواندند.
نشریه های چپ، مستقل، و ترقی خواه، با انتشار خبرهای مرتبط با اعتصاب غذای رضا شهابی، تصویرهای پلاکاردها، و خبرهای مربوط به آکسیون‌های اعتراضی کارگران کارخانه قند اهواز، خبر تهیه طوماری با سی‌هزارامضا در رابطه با مشکل‌های اقتصادی، اجتماعی، و حرفه‌ای‌ای که کارگران با آن‌ها روبه‌رویند، و ارائه آن به وزیر کار و اجتماع اعتراضی در مقابل مجلس و همچنین خبر محکومیت علی اکبر باغانی، دبیرکل کانون صنفی معلمان ایران، به یک سال حبس تعزیری و ۱۰سال تبعید به شهرستان زابل، خواستار گسترش جنبش همبستگی با مردم زحمتکش ایران شدند.
این نشریه‌ها افشا کردند که، ایران در طول ماه‌های گذشته با موج تازه و گسترش یابنده اعتراض از سوی کارگران و قشرهای زحمتکش، روبه‌رو بوده است. هواداران حزب ما از طریق کارزارهای همبستگی و از جمله ”کمیته دفاع از حقوق مردم ایران“ ،”کودیر“، که در اروپا و آمریکای شمالی فعال است، محفل‌های کارگری جهان را آگاه کردند که، همزمان و به موازات گسترش تحریم‌های اقتصادی کشورهای غربی برضد ایران، از آبان ماه ۱۳۹۰ زندگی کارگران و زحمتکشان میهن هر هفته و هر روز دشوارتر شده است. تحریم‌ها نه تنها کمبود کالاهای اساسی و دارو، گرانی، و تورم بی‌سابقه در کشور را باعث شده‌اند، بلکه همچنین به نایاب شدن مواد اولیه صنعتی، وسایل یدکی ضروری، و موج بی‌سابقه تعطیلی کارخانه‌ها و واحدهای تولیدی انجامیده است. هواداران حزب و ”کودیر“، در این باره که، سندیکالیست‌ها و کارگران مبارز در واحدهای تولیدی، مبارزه‌یی گسترده برضد موج اخراج، تأخیر طولانی زمان در دریافت دستمزد، تعطیل کردن کارخانه‌ها و مرکزهای تولیدی، را در پیش گرفته اند، اطلاع‌رسانی کردند.
در هفته‌های آخر آذر ماه و نیمه اول دی ماه، که نگرانی از به خطر افتادن جان سندیکالیست زندانی، رضا شهابی، افزایش یافت، بار دیگر ابرازِ همبستگی حزب‌های سیاسی، سازمان‌های دفاع از آزادی‌ها و حقوق اجتماعی، و فعالان اتحادیه‌های کارگری سراسر جهان با سرنوشت کارگران مبارز ایرانی را موجب گردید، و در کارزار برضد سرکوب کارگران از سوی رژیم ولایت فقیه، عرصه جدیدی گشود. “کودیر“، “فدراسیون بین‌الملی کارگران حمل و نقل“، “کنفدراسیون اتحادیه‌‌ای فرانسه“ (”ث.ژ ت“)، “)اتحادیه کارکنان دولت کانادا“(CUPE ، و “)کنگره سندیکایی بریتانیا“(TUC)، ”فدراسیون بین المللی کارگران حمل و نقل“(ITF)، و تمامی حزب‌های چپ و کمونیست، هر کدام به سهم خود، در شکل دادن و بالا بردن سطح کارزار برای آزادی زندانیان سندیکالیست، از جمله رضا شهابی، به‌نحوی مؤثر فعالیت کردند.
“کودیر“، در ارتباط با خواست آزادی زندانیان سندیکالیست، از جمله آقای رضا شهابی، بیانیه‌یی با عنوان: ”دعوت به حمایت از فعال سندیکایی اعتصابی در ایران“ منتشر کرد که در آن از جمله آمده است: ”رضا شهابی در اعتراض به رفتار سوءِ زندانبانان و همچنین ممانعت مقام‌های قضایی از معالجه او به وسیله پزشک، از ۱۷ ماه دسامبر[۲۷ آذرماه]، دست به اعتصاب غذا زده است. وی اعلام کرده است به واسطه این رفتار، از پیگیری هر نوع معالجه‌یی تا دسترسی به مراقبت‌های ضروری خودداری می‌کند. او دو سال پیش نیز در اعتراض به زندانی شدن خود دست به اعتصاب غذا زده بود. علاوه بر این، شهابی مورد ضرب و شتم و توهین از سوی زندانبانان قرارگرفته است.“ “کودیر“ در این بیانیه مطبوعاتی، که در روزنامه “مورنینگ استار“ (چاپ لندن) و نشریه ”جهانِ مردم“(نشریه حزب کمونیست ایالات متحده آمریکا) به‌چاپ رسید، این موردها را خواستار شد: ”تمام زندانیان سیاسی ایران فوراً آزاد شوند؛ به نقض حقوق بشر پایان داده شود؛ مقام‌های ایرانی قوانین سازمان جهانی کار و کنوانسیون‌های ۸۷ و ۹۸ مبنی بر حفظ آزادی و حقوق اتحادیه‌های صنفی و کارگری و آزادی عضویت در آن‌ها را به اجرا بگذارند؛ تظاهرات سازمان‌های حقوق بشری و اتحادیه‌ها برضد رفتارهای مستبدانه حکومت ایران آزاد شود.“ “کودیر“ با برجسته کردن مورد رضا شهابی، خواستار آزادی او شد.
هرچند که چندین سندیکالیست ایرانی، ازجمله چندین تن از اعضای سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی، بعد از کارزار اتحادیه بین‌المللی آزاد شدند، اما رضا شهابی در زندان باقی ماند و به شش سال زندان در آوریل ۲۰۱۲[فروردین- اردیبهشت] محکوم شد. در تابستان گذشته، سازمان عفو بین‌الملل با تمرکز بر پرونده رضا شهابی و سه زندانی سندیکالیست دیگر، با برپا کردن کارزار ارسال کارت پستال اعتراضی در انگلیس و ترکیه، فشار به جمهوری اسلامی را تشدید کرد.
جمشید احمدی، معاون دبیرکل ”کودیر“، جنبش سندیکائی در کشورهای جهان را فرا خواند تا از کارزار بین‌المللی برای آزادی آقای رضا شهابی، دیگر سندیکالیست ها و فعالان کارگری زندانی، و همه زندانیان سیاسی، فعالانه حمایت کنند.
از سوی دیگر، رفیق ”رابرت گریفیث“، دبیر کل حزب کمونیست انگلستان، در نامه‌یی به تاریخ پنجم ژانویه ۲۰۱۳[۱۶ دی‌ماه] به مقام‌های رسمی جمهوری اسلامی ایران، مراتب اعتراض شدید خود را به عدم تأمین امکان معالجه برای رضا شهابی اعلام داشت. در این نامه از جمله آمده است: ”این نامه با هدف ابراز نگرانی عمیق ما در مورد عدم پذیرش حق معالجه آقای رضا شهابی، یکی از اعضای ارزنده سندیکای کارکنان شرکت واحد اتوبوسرانی که هم اکنون در اوین زندانی است نوشته شده است. مخالفت مقام‌های زندان با معالجه رضا شهابی، که به همین دلیل در اعتصاب غذا به سر می‌برد، نقض تمام قوانین و مقرارت بین‌المللی در ارتباط با رفتار با زندانیان است. در عین حال، حزب ما به مبارزه خود برضد تحریم اقتصادی و کلیه اقدام‌هایی که به افزایش تنش و آغاز جنگ منجر شود ادامه می دهد. چنین رفتارهای نادرستی با آقای رضا شهابی، کار ما را با دشواری‌هایی جدی در این مبارزه روبه‌رو خواهد کرد.“ رهبر حزب کمونیست انگلستان، با ارسال رونوشت این نامه به خانم “فرانسیس اوگرادی“، دبیرکل ”کنگره اتحادیه های کارگری انگلستان“، از او خواست تا به صورت مقتضی مسئله اعتصاب غذای رضا شهابی را به اطلاع نهادهای مربوطه در سطح ملی و بین‌المللی برساند و همبستگی آن‌ها را طلب کند.
فدراسیون بین المللی کارکنان حمل و نقل، که رضا شهابی به آن تعلق دارد، برای آزادی فوری وی فراخوان داد. آقای “دیوید کاکرفت“، دبیرکل فدراسیون بین‌المللی کارگران حمل و نقل، گفت: ”رضا شهابی باید هرچه زودتر آزاد شود و مورد معالجه قرار گیرد.“ او دستگیری و صدور حکم غیرعادلانه برای شهابی را شدیدا محکوم کرد، و خواستار توقف فوری آزار و اذیت کارگران فعال در ایران شد (به نقل از: مورنینگ استار، روزنامه مترقی چاپ لندن).
رضا شهابی در زمستان سال ۸۳ به همراه چند تن دیگر از کارکنان شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه را تأسیس کرد. شهابی در خرداد ۱۳۸۴ به عضویت هیئت مدیره سندیکا انتخاب شد. اما در پی اعتصاب کارکنان شرکت واحد اتوبوسرانی در زمستان سال ۱۳۸۴، شرکت واحد تعدادی از اعضای سندیکای شرکت واحد، از جمله آقای رضا شهابی را اخراج کرد. آقای شهابی در ۲۲ خرداد سال ۱۳۸۸ از سوی نیروهای امنیتی بازداشت و زندانی شد. وی به جرم تبانی علیه امنیت کشور به شش سال حبس و ۵ سال ممنوعیت در فعالیت‌های سندیکایی و پرداخت ۷ میلیون تومان جریمه محکوم شده است.
آقای شهابی ضمن بازجویی، چندین بار مورد ضرب و شتم قرار گرفته و به سلامتی‌اش آسیب‌های جدّی وارد شده است. وی تابستان گذشته تحت عمل جراحی بزرگی از ناحیه گردن و ستون فقرات قرارگرفت. دکتر وی اعلام کرده بود که حداقل دو ماه استراحت در خانه برای وی ضروریست و ”قادر به تحمل دوران محکومیت خویش نیست.“ به‌رغم این هشدار، او را به بند ۳۵۰ در زندان اوین، که بند زندانیان کارگری و فعالان حقوق مدنی و سیاسی بعد از انتخابات سال ۸۸ است، بازگرداندند.
آقای شهابی روز ۱۷ ماه دسامبر[۲۷ آذرماه]، به اعتصاب غذا دست زد. مأموران او را به بیمارستان بردند، اما از انجام “ام‌آرآی“ او مانع شدند و به سلولش بازگردانده شد. آقای شهابی در اعتراض به این عمل مأموران زندان به اعتصاب غذا دست زد. در روز ۵ ژانویه [ ۱۶دی‌ماه]، ۵ زندانی سیاسی دیگر نیز به نشانه پشتیبانی از خواست‌های وی مبنی بر دسترسی داشتن مناسب به مراقبت‌های بهداشتی و درمانی، به اعتصاب غذای او پیوستند. در نتیجه برپایی کارزار بین‌المللی در حمایت از زندانیان سندیکالیست و سیاسی، و فشار بر جمهوری اسلامی، بعد از سه هفته اعتصاب غذا، در نهایت، رضا شهابی دوشنبه شب گذشته به طور موقت و با قید کفالت آزاد شد. آقای شهابی حدود ساعت ده و نیم شب بدون هیچ اطلاعی از پیش از زندان اوین آزاد شد. او ساعتی بعد که به خانه خود رسید، به اعتصاب غذای بیست و سه روزه خود پایان داد. شهابی از تابستان ۲۰۱۰ در زندان است. فدراسیون بین‌المللی کارگران حمل و نقل، و بسیاری از سازمان‌های بین‌المللی کارگری و حقوق بشری، اعلام کرده‌اند: ”آقای شهابی نباید به زندان بازگردانده شود. او یک سندیکالیست است و مرتکب عمل خلافی نشده است، و فقط در راهِ دستیابی به حقوق کارگران فعالیت کرده است.“
به نقل از نامه مردم، شماره 912، 25 دی ماه 1391
