مسایل سیاسی روز

پرواز ققنوس!

”حزب ما، توده را سازد پیروز
می‌رسد فردایی از پسِ امروز“
[برگرفته از: متن ”سرود چهارم حزب“]

ماه بهمن است. ماه انقلاب، ماه یورش وحشیانه گزمگان استبداد به کهن‌ترین حزب و سازمان سیاسی کشور، ماه گرامی‌داشتِ خاطره ده‌ها هزار جان‌باخته توده‌ای که در بیش از هفت دهه گذشته، در راه استقرار آزادی، عدالت اجتماعی، و رهایی میهن از بندهای بهره‌کشی و استعمار رزمیده‌اند. توده‌ای‌ها از ورای فریاد‌های ”نابود شد“ و ”منحل گردید“ سرانِ تاریک‌اندیشی و استبداد گردهم آمده‌اند، تا پس از گذشت سی سال، شکستِ توطئه‌های مداوم دستگاه‌های امنیتی و سرکوب رژیم را قاطعانه اعلام کنند، و فصل نویی را در تاریخ شکوهمند مبارزه حزب ارانی‌ها، سیامک‌ها، روزبه‌ها، وارطان‌ها، تیزابی و حکمت‌جوها، رحمان هاتفی و سیمین فردین‌ها، رقم زنند.
سه نسل از توده‌ای‌ها، از رفقایی که در سال‌های دهه ۱۳۲۰ به صف‌های حزب پیوسته بودند تا مبارزان دوران دشوار ستم شاهی، فاتحان زندان‌های شاه، و امروز فرزندان انقلاب بهمن ۵۷، زن و مرد، مسن و جوان، از هر سو گرد آمده‌اند. چهره‌ها مصمم اند، و رفقا با بوسه‌های گرم به استقبال یکدیگر می‌روند و مشتاقانه در انتظار شروع کارند.
پرچم‌ها در اهتزازند. سالن کنگره با تصویرهای زیبای رفقای قهرمان: رحمان هاتفی، خسرو روزبه، حیدر عمواغلی، فاطمه مدرسی، و دکتر تقی ارانی تزیین شده است. شعار: ”آزادی برای همه زندانیان سیاسی ایران“، در گوشه‌یی جلب توجه می‌کند. انتظار به پایان می‌رسد، و رفیق خاوری با اعلام یک دقیقه سکوت، به احترام خاطره تابناک شهدای توده‌ای و همه جان باختگان راه آزادی، استقلال، و عدالت اجتماعی، آغاز کار رسمی ششمین کنگره حزب تودة ایران را اعلام می‌کند. سکوت سنگین حاکم بر سالن، در گرامی‌داشتِ خاطره قهرمانان خاموشی که دیگر در میان ما نیستند، با خروش تندر آسای ”برشکن هر سد اگر خواهی آزادی“، چهارمین سرود حزب، درهم می‌شکند، و رفقا سرود خوانان به استقبال وظیفه‌یی پر اهمیت می‌روند.
سنگینی احساس مسئولیت بر چهره‌ها آشکار است. ششمین کنگره حزب توده ایران، در اوضاعی بسیار حساس و پر تلاطم از تاریخ معاصر میهن و حزب ما، برگزار می‌شود. آینده جنبش مردمی، خطرهای جدی‌ای که از خارج از مرزها میهن را تهدید می‌کند، و ضرورت درپیش گرفتن تصمیم‌های مهم سیاسی، تشکیلاتی، و برنامه‌ای، از جمله مسئله‌هایی‌اند در برابر کنگره قرار دارند.
نخستین وظیفه، انتخاب هیئت رئیسه کنگره، و سپس بررسی سندهایی است که در دستور کار کنگره قرار دارند. بررسی طرح برنامه نوین حزب، و پس از آن، گزارش کمیته مرکزی حزب درباره رویدادهای ۹ سال گذشته و ترسیم خطوط اساسی وظایف دشوار آینده، بحث و تبادل نظرهای کنگره را به خود اختصاص می‌دهند. رفقا فعالانه در جریان بحث‌ها شرکت می‌کنند. از نگرانی‌ها برای آینده، از عقیم ماندن جنبشی عظیم، از مماشات‌ها و سازش‌ها سخن گفته می‌شود. چگونه می‌توان جنبش را از مهلکه کنونی رهانید، و راه مبارزه برای طرد رژیم ولایت فقیه را گشود؟ وظیفه نیروهای مترقی و توده‌ای‌ها در شرایط کنونی چیست؟ بحث‌ها تا پاسی از نیمه شب ادامه دارد.
حتی در فاصله استراحت‌ها هم رفقا در گوشه و کنار به بحث و تبادل نظر مشغولند. در گوشه‌یی رفیق خاوری مشغول گفت‌وگو با یکی از رفقای قدیمی و از فعالان جنبش کارگری است. در گوشه‌یی دیگر رفقا دور استاد یگانه و سپید موی تئاتر و هنر میهن‌مان را گرفته‌اند و مشغول صحبت‌اند. در گوشه دیگر افسر قدیمی توده‌ای و نویسنده کتاب تاریخی و ارزشمند: ”نا گفته‌هایی پیرامون فروریزی حکومت مصدق و نقش حزب توده ایران“ از سوی رفقای جوان احاطه شده است و از بازگشتش به ایران، پس از انقلاب، و درس اقتصاد دادن در دانشگاه سخن می‌گوید. در گوشه‌یی دیگر چند رفیق زن و مرد مشغول بحث و تبادل نظر درباره جنبش زنان در ایرانند، و در بیرون از سالن، رفقا مشغول بحث‌اند و در میان آن‌ها نویسنده و مترجم نامدار میهن‌مان، نویسنده: ” آخرین نگاه از پل خرمشهر“؛ ”هنر وصف واقعیت در یادداشت‌هایی بر کارهای آنتوان چخوف“، ”لنین در مخفیگاه: دفترچه آبی“، و … به چشم می‌خورد. رفقای قدیمی افسر، از خاطرات زندان می‌گویند، و رفقای کمیسیون اسناد که از سوی کنگره انتخاب شده‌اند در گوشه‌یی مشغول بررسی پیشنهادهای رسیده و تنظیم و دقیق کردن اسنادند.
خواب در چشم همه شکسته است. پس از بحث‌های طولانی، با تصویب ”طرح برنامه نوین حزب“، کار روز نخست کنگره حزب توده ایران، با موفقیت به پایان می‌رسد. روز دوم به بررسی گزارش کمیته مرکزی و شعب آن، اختصاص دارد.
در جریان کنگره اعلام می‌شود که، بیش از ۵۰ حزب کارگری و کمونیستی جهان پیام‌های پرشوری را به ششمین کنگره و رفقای شرکت کننده در آن ارسال کرده‌اند. پیام‌های رسیده از سوی حزب‌های کارگری و کمونیستی جهان برای شرکت کنندگان در کنگره خوانده می‌شود. کمونیست‌های روسیه مبارزات طولانی توده‌ای‌ها را ستایش می‌کنند، کمونیست‌های ایتالیایی از نقش برجسته حزب توده ایران در جنبش جهانی، پس از فروپاشی سخن می‌گویند، رفقای شیلی درودهای پر شور می‌فرستند، رفقای آلمانی از اهمیت مبارزه حزب در ایران و منطقه سخن می‌گویند، و رفقای بحرینی اظهار اطمینان می‌کنند که مبارزه حزب توده‌ها و مردم ستم کشیده میهن ما به سرانجام پیروزمند خود خواهد رسید. فرصت برای خواندن همه پیام‌ها نیست. پیام‌ها با ابراز احساسات گرم شرکت کنندگان روبه‌رو می‌شود، و نشانگر اعتبار کم نظیر حزب ما و رهبری آن در منطقه و جهان است.
گزارش شعبه‌ها و کمیسیون‌های مختلف کمیته مرکزی شامل: کمیسیون زنان، کمیسیون کارگری، شعبه‌های مالی، تبلیغات، روابط بین الملل، و تشکیلات، مورد بررسی جدی و نقادانه رفقای شرکت کننده در کنگره قرار می‌گیرد.
شرکت کنندگان در کنگره گزارش سیاسی و گزارش شعبه‌های کمیته مرکزی را با اکثریت آرا به تصویب می‌رسانند. آنگاه نوبت بررسی سند ویژه‌یی درباره سی‌امین سالگرد یورش ددمنشانه رژیم جمهوری اسلامی برضد حزب است. در این بخش از بحث‌ها رفیق خاوری گزارش مفصلی از عملکرد رهبری حزب پس از انقلاب، و سپس یورش رژیم و تلاش‌های ارگان‌های امنیتی برای ضربه زدن به حزب ما، به کنگره ارائه می‌دهد. در پی این گزارش مفصل و بحث‌های همه جانبه پیرامون آن، سند ویژه به مناسبت سی‌امین سالگرد یورش جمهوری اسلامی به حزب، با اکثریت قاطع آرا به تصویب ششمین کنگره حزب توده ایران می‌رسد.
نوبت انتخاب کمیته مرکزی جدید فرامی‌رسد. رای‌ها به صندوق‌ها ریخته می‌شوند، و شمارش آرا را کمیسیون انتخابات کنگره تا ساعت‌ها پس از نیمه شب ادامه می‌دهد. انتخاب شدگان اعلام می‌شوند، و رفقای کنگره با کف زدن‌های ممتد برای رفقای انتخاب شده، در وظیفه دشواری که پیش رو دارند برای‌شان آرزوی موفقیت می‌کنند.
طنین سرود ”انترناسیونال“ در فضای کنگره می‌پیچد، و یاران ارانی با تجدید پیمان با آرمان‌های بزرگ حزب کارگران و زحمتکشان، با گرامی‌داشتِ دلاوری‌های اسطوره‌های در خاک خفته خلق، و با عزمی جزم شده برای شدت بخشیدن به مبارزه بر ضد رژیم استبدادی حاکم، با یک دیگر بدرود می‌گویند. حزب توده‌ها بار دیگر ققنوس‌وار از فراز خاکستر یورش سهمگین ارگان‌های امنیتی رژیم و بیش از سی سال تلاش‌ مزدوران ارتجاع برای نابودی آن به‌پرواز درمی‌آید. او نوید‌بخش آینده‌یی روشن و فردایِ حاکمیت خلق‌های محروم بر سرنوشت‌شان است.

به نقل از نامه مردم، شماره 915، 7 اسفند ماه 1391

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا