پیام ششمین کنگره حزب توده ایران به: کارگران و زحمتکشان
آینده جنبش کارگری و چگونگی عملکرد و جایگاه آن در مجموعه جنبش مردمی برضد استبداد و مداخله خارجی، به‌این مبارزه، یعنی جستجو برای فراهم‌ساختن زمینه اتحادعمل درچارچوب جبهه وسیع ضددیکتاتوری بستگی دارد. فراموش نکنیم که، سرنوشت جنبش کارگری، با سمت و سوی مبارزه مردم میهن ما در هر مرحله با ارتجاع و استبداد و استعمار، در پیوند تنگاتنگ قراردارد.
ششمین کنگره حزب توده ایران درودهای گرم و رزم‌جویانه‌اش را به طبقه کارگر و دیگر زحمتکشان کشور تقدیم می‌دارد.
در طول بیش از سه دهه اخیر و زیر سایه استبداد ولایی، امنیت شغلی، سطح زندگی و معیشت و حقوق کارگران و زحمتکشان میهن ما، این آفرینندگان ثروت‌های ملی، بیش از پیش روبه وخامت نهاده‌است. این درحالی‌است که طبقه کارگر ایران نقشی کلیدی و اساسی درسرنگونی دیکتاتوری سلطنتی و به پیروزی رسیدن انقلاب بهمن برعهده داشت. اینک سی و چهار سال پس از این رخ‌داد تاریخی، و به‌دنبالِ شکست انقلاب و حاکم شدن واپس‌گرایان، کارگران و زحمتکشان از بدیهی‌ترین حقوق شناخته‌شده‌شان درعرصه‌های مختلف مانند: حقوق سندیکایی، حق برپایی تشکل‌های مستقل- سندیکاها- امنیت شغلی، حق اعتصاب، و حضور و مشارکت در فعالیت‌های سیاسی مربوط به زندگی و سرنوشت خود، محرومند.
کارگران و زحمتکشان آگاه!
در بیش از سه‌دهه اخیر و با اجرای سیاست‌های اقتصادی- اجتماعی ضدمردمی‌ای همانند برنامه تعدیل اقتصادی، اصلاح ساختار اقتصادی، مقررات زدایی، خصوصی‌سازی، و آزادی‌سازی اقتصادی (هدفمندی یارانه‌ها)، که همگی فرمان‌های صادرشده ازسوی “صندوق بین‌المللی پول“ و “بانک جهانی“ بوده‌اند، سطح زندگی و امنیت شغلی طبقه کارگر و دیگر زحمتکشان به‌شدت کاهش‌یافته و پایمال شده است. این اوضاع در چند سال اخیر، خصوصاً ازهنگام اجرای برنامه آزادسازی اقتصادی (هدفمندی یارانه‌ها)، درمقایسه با گذشته وخیم‌تر گردیده است. رشد نرخ تورم، فروپاشی بنیه تولیدی- صنعتی کشور، افزایش نرخ بیکاری، کاهش سطح دستمزدها، و رواج قراردادهای موقت، نمونه‌هایی گویا و درمعرض دید از نتیجه‌های اجرای سیاست‌های فاجعه‌بار اقتصادی- اجتماعی رژیم ولایت‌فقیه است که به‌وسیله دولت ضدملی احمدی‌نژاد و با حمایت ولی‌فقیه به‌اجرا درآمده‌اند.
آنچه این اوضاع را نگران‌کننده‌تر و تحمل ناپذیرتر می‌سازد، تحریم‌های مداخله‌جویانه امپریالیستی است که بردامنه فقر و تیره‌روزی مردم به ویژه زحمتکشان بسی افزوده است. زندگی شما کارگران، نمونه گویا و مشخص فقر براثر سیاست‌های رژیم و تحریم‌های امپریالیستی است. در طول ماه‌های اخیر، براثر نوسان‌های بازار ارز و کاهش ارزش پولِ ملی، به طور رسمی اعلام شد که، دستمزد کنونی زحمتکشان فقط برای گذرانِ ۱۰ روز کافی‌است. درعین حال، بیش از ۸۰ درصد کارگران کشور با قراردادهای موقت و سپیدامضا مشغول به‌کارند، و هرگاه کلان‌سرمایه‌داران اراده کنند آنان اخراج و بیکار می‌شوند. دراین زمینه آمارها نشان می‌دهد که، رشد شاخص مزد و حقوق کارگران واحدهای صنعتی بزرگ و کلیدی کشور در ۵ سال اخیر، ۳۳ درصد کمتراز رشد شاخص هزینه‌های زندگی بوده است. علاوه براین، برآوردهای رسمی منتشر شده حاکی از آنست که، فقط طی یک سال قدرتِ خرید کارگران و زحمتکشان بیش از ۷۵ درصد کاهش داشته است.
به‌این موردها اصلاح قوانین کار و تامین اجتماعی را باید افزود تا ژرفای یورش ارتجاع به‌حقوق و دستاوردهای طبقه کارگر ایران و نیز زندگی و معیشت ناگوار آن‌ها به‌خوبی درمعرض داوری قرارگیرد. با تغییر و اصلاح قوانین کار و تامین اجتماعی، بسیاری از حقوق کارگران نظیر: حق تشکل، افزایش دستمزدها، تامین امنیت شغلی، دسترسی به بهداشت و درمان، حق بازنشستگی، و موردهایی مهم ازاین قبیل، به کلی نابود می‌گردند.
درچنین وضعیتی، مبارزه دلیرانه شما کارگران و فعالان سندیکایی حتی در چارچوب قوانین موجود به‌سختی و باشدت هرچه تمام‌تر سرکوب می‌گردد. اعمال فشارهای هدفمند به سندیکالیست‌ها، تهدید، اخراج، و بازداشت کارگران فعال در سندیکاها و تشکل‌های مستقل، سیاست دایمی و شناخته‌شده ارتجاع حاکم در رویارویی با طبقه کارگر و دیگر زحمتکشان میهن ما بوده و هست. به‌علاوه، تهدید، تطمیع، و فریب، ازدیگر اجزای سیاست ارتجاع در برابر جنبش کارگری به‌شمار می‌آیند.
کارگران و زحمتکشان، فعالان آگاه و پیشروِ جنبش کارگری!
در شرایط ضعف نیروی سازمان‌یافته طبقه کارگر، آن‌چنان که تجربه کودتای انتخاباتی سال ۸۸ ثابت کرد، امکان درهم کوبیدن ارتجاع حاکم و گشودن مسیر برای نیل به‌آزادی و عدالت اجتماعی وجود نداشته و ندارد. ازاین‌روی، برای روبه‌رو شدن با تحول‌های صحنه سیاسی کشور، ازجمله تحول‌های مربوط به انتخابات پیش‌روی ریاستِ جمهوری، تقویت نقش و جایگاه جنبش کارگری از اهمیت بنیادین برخوردار است. مبارزه هوشیارانه و ستایش برانگیز شما درراه احیای حقوق سندیکایی و احیا و برپایی سندیکاهای مستقل- سندیکاهایی که برپایه صحیح طبقاتی شکل‌گرفته باشند- بخش مهم و موثر این پیکار سرنوشت‌ساز تاریخی است.
جنبش کارگری و نیز سندیکایی زحمتکشان میهن ما برای آنکه بتواند نقش و رسالت تاریخی خود را در رویارویی با ارتجاع و امپریالیسم دراین مقطع زمانی حساس به‌خوبی ایفا کند، پیوند مستحکم باجنبش دمکراتیک و آزادیخواهانه سراسری مردم علیه دیکتاتوریِ حاکم نیازمند است. زمینه‌ها و محمل‌های ضرورِ عینی به‌منظور تقویت جایگاه جنبش کارگری و نیز یافتن فصل مشترک‌ها بین خواست‌های طبقه کارگر و دیگر طبقه‌ها و لایه‌های اجتماعی وجود دارند. رواج اقتصاد انگلی و غیرمولد و پیامدهای فاجعه‌بار آن، ضرورت مبارزه با روبنای به‌غایت فاسد استبدادی، مقابله و مخالفت با تحریم‌های مداخله‌جویانه، و هرگونه مداخله خارجی‌ای که به نقض استقلال ملی و حق حاکمیت ملی منجرشود، از زمره زمینه‌هایی به‌شمار می‌آیند که می‌تواند به پیوند میان جنبش کارگری با دیگر جنبش‌های اجتماعی یاری رساند، و زمینه‌های اتحاد عمل را بین خواست‌های زحمتکشان و دیگر لایه‌های اجتماعی پدید آورد. درمرحله مشخص کنونی، درکنار مسئله‌های پراهمیتی چون احیای حقوق سندیکایی، بالا بردن سطح همبستگی و سازمان‌دهیِ جنبش کارگری، و تقویت صف‌های جنبش سندیکایی موجود زحمتکشان- برپایه استقلال عمل و ماهیت طبقاتی آن‌ها- ضروری است که، جنبش کارگری و سندیکایی گام‌هایی معین به‌منظور یافتن فصل مشترک‌ها با دیگر جنبش‌ها و نمایندگان سیاسی طبقه‌ها و لایه‌های اجتماعی دیگر که با رژیم ولایت‌فقیه و سیاست‌های اقتصادی- اجتماعی آن درمخالفت و تقابل قراردارند، به‌پیش بردارد. آینده جنبش کارگری و چگونگی عملکرد و جایگاه آن در مجموعه جنبش مردمی برضد استبداد و مداخله خارجی، به‌این مبارزه، یعنی جستجو برای فراهم‌ساختن زمینه اتحادعمل درچارچوب جبهه وسیع ضددیکتاتوری بستگی دارد. فراموش نکنیم که، سرنوشت جنبش کارگری، با سمت و سوی مبارزه مردم میهن ما در هر مرحله با ارتجاع و استبداد و استعمار، در پیوند تنگاتنگ قراردارد.
کارگران و زحمتکشان!
ششمین کنگره حزب توده ایران، باردیگر با قاطعیت تمام، و همچنان که تاریخ پرفراز و نشیب و پرافتخار حزب طبقه کارگر ایران- حزب توده ایران- نشانگر آن است، با شما عهد می‌بندد تا در مبارزه برای تأمین منافع آنی و آتی کارگران و زحمتکشان، همراه، همگام، و درکنار شماست، و به پیکار خستگی ناپذیر خود ادامه می‌دهد.
پیش به سوی احیای حقوق سندیکایی طبقه کارگر ایران!
برقرار باد پیوند مستحکم جنبش کارگری با جنبش دمکراتیک و آزادیخواهانه مردم ایران برضد استبداد ولایی!
درود آتشین به کارگران گرفتار در بندِ رژیم، و همه فعالان آگاه و پیشرو طبقه کارگر ایران!
درود بر حزب توده ایران، سنگر استوار طبقه کارگر و همه زحمتکشانِ فکری و یدی ایران!
برقرار باد جبهه واحدِ ضدِ دیکتاتوری برای آزادی، صلح، استقلال، عدالت اجتماعی، و طرد رژیم ولایت‌فقیه!
ششمین کنگره حزب توده ایران
بهمن ماه 1391
به نقل از نامه مردم، شماره 915، 7 اسفند ماه 1391
