پیام های احزاب کارگری و کمونیستی جهان به ششمین کنگره حزب توده ایران
پیام حزب کمونیست آفریقای جنوبی
پیام حزب کمونیست یونان
پیام حزب کمونیست آلمان
پیام شادباش حزب کمونیست عراق
پیام حزب کمونیست آفریقای جنوبی
رفقا!
درودهای برادرانه ما از سوی حزب کمونیست آفریقای جنوبی را به مناسبت برگزاری کنگره تاریخی ششم حزب توده ایران بپذیرید.
ششمین کنگره حزب توده ایران در لحظه‌یی تاریخی برگزار می‌شود که برای کمونیست‌ها و نیروهای ترقی‌خواه جهان به‌طورکلی، هم فرصت‌ها و هم خطرهای زیادی به‌همراه دارد. بحران‌های پی‌درپی و ادامه‌دار نظام سرمایه‌داری چرخه‌های خطرناک و زیان‌باری از واکنش‌ها را به دنبال داشته است. این بحران‌ها به خطر نظامی‌گری، یک‌جانبه‌گرایی و تحریک‌هایی دامن زده است که هدف آنها فرو بردن جهان در بحرانی است که به نظام غارتگر سرمایه‌داری این امکان و اجازه را خواهد داد که راه‌هایی را برای نجات و جان گرفتن دوباره خودش بیابد، و فرصت زندگی دوباره‌یی پیدا کند. اما مردم عادی در درون مرزهای ملّی کشورهای گوناگون جهان، در برخورد با این واکنش‌ها دست روی دست نگذاشته‌اند، بلکه در هر گام و مرحله، دست به مبارزه‌یی پیروزمندانه زده‌اند.
منطقه خاورمیانه نیز از تأثیر این بحران‌ها در امان نبوده است. امپریالیسم و بحران‌های سرمایه‌داری، خود را به صورت‌های گوناگون نشان داده‌اند، و از راه‌های مختلف، اثرهای گوناگونی بر اوضاع سیاسی و اقتصادی گذارده‌اند. حزب توده ایران، که در تاریخ فعالیتش، همواره مبارزه در راه سوسیالیسم، صلح، ترقی، و گذار مترقیانه را در ایران به پیش برده است، چالش‌های این منطقه و شرایط ملّی ایران را به‌خوبی درک می‌کند. حزب توده ایران در آستانه یک انقلاب، هم در ایران و هم در منطقه، ایستاده است و برای به پیش بردن این مبارزه اساسی در این منطقه دنیا، به بسیج برجسته‌ترین رهبران، هشیاری، و کاربرد عملی تئوری مارکسیسم- لنینیسم [در شرایط ایران] نیاز دارد.
حزب کمونیست آفریقای جنوبی، چالش‌های رویاروی حزب توده را درک می‌کند، و با آن حزب و رهبران و اعضای آن که در این مبارزه، هم در ایران و هم در تبعید، درگیرند، اعلام همبستگی می‌کند و به‌طورکامل از حزب توده ایران حمایت می‌کند.
به مناسبت برگزاری ششمین کنگره حزب توده ایران“، حزب کمونیست آفریقای جنوبی همبستگی برادرانه خود را با شما در راه تحقق هدف‌های سوسیالیسم، صلح، دموکراسی، جدایی دین از حکومت (سکولاریسم)، و گذار مترقیانه به حکومتی که آرمان‌ها و آرزوهای مردم عادی، زحمتکشان، زنان و جوانان، شهرنشینان و روستانشینان را در مرکز توجه خود قرار خواهد داد، اعلام می‌کند.
آینده از آنِ سوسیالیسم است.
چه ماتلهاکو
شعبه بین‌المللی حزب کمونیست آفریقای جنوبی
پیام حزب کمونیست یونان، به مناسبت برگزاری ششمین کنگره حزب توده ایران
رفقای گرامی،
درودهای گرم و رفیقانه کمونیست‌های یونان را تقدیم شما می‌کنیم، و آرزومندیم که “کنگره ششم“ حزب شما با موفقیت کامل برگزار شود.
دو حزب ما سابقه همکاری و هبستگی طولانی‌ای با یکدیگر دارند؛ سنّت‌های مشترکی در مبارزه قهرمانانه در راه حقوق طبقه کارگر و مردم دارند؛ و تجربه زیادی در مقاومت و پیکار در شرایط پیگرد خشن و بی‌رحمانه حکومت‌های بورژوایی و نیروهای سرمایه دارند. دو حزب ما تجربه گران‌بهایی دارند که در اوضاع و احوالی که در حال حاضر در منطقه ما در حال شکل‌گیری است، حائز اهمیت فراوانی است.
حزب کمونیست یونان موضع‌گیری‌ها، ارزیابی‌ها، و فعالیت‌های حزب شما را از نزدیک دنبال می‌کند. همچنین، ما رخدادهای کشور شما را دنبال می‌کنیم که نشان از شدیدتر و حادتر شدن رقابت میان امپریالیست‌ها در این منطقه دارد، و حاکی از شدت گرفتن تضادهای میان بورژوازی در سطح کشور در شرایطی است که بحران سرمایه‌داری در حال عمیق‌تر شدن است.
ما همبستگی طبقاتی استوار خود را با کمونیست‌های ایران، با مبارزات طبقه کارگر وقشرهای مردمی کشور شما برای دفاع از حقوق اجتماعی و دموکراتیک خود، برای بازیابی حقوق سیاسی و سندیکایی، برای آزادی مبارزانی که در راه تأمین حقوق زحمتکشان پیکار می‌کنند، و برای قانونی شدن فعالیت حزب توده و آزادی فعالیت سیاسی کمونیست‌ها، اعلام می‌کنیم.
حزب کمونیست یونان، درعین‌حال، هرگونه مداخله امپریالیستی در ایران را قاطعانه مردود و محکوم می‌داند. در صورت چنین مداخله‌یی، صرف‌نظر از آنکه بهانه آن چه باشد، آنچه هدف مداخله‌گران است، پیگیری اجرای نقشه ”خاورمیانه بزرگ“ به هزینه ملّت‌های منطقه است. ما از حقوق مردم ایران برای تعیین سرنوشت کشور خود دفاع می‌کنیم.
رفقای گرامی،
کنگره حزب شما در زمانی برگزار می‌شود که به‌ویژه برای منطقه ما بسیار حیاتی و حساس است. خطر مناقشه‌های منطقه‌ای فراگیر، و حتّیٰ جنگی امپریالیستی و فراگیرتر در منطقه‌یی گسترده‌تر، رو به افزایش است. محورها و اتحادهای امپریالیستی در حال شکل گرفتن است. با دخالت و شرکت مستقیم یونان، زمینه و امکان‌ها برای مداخله امپریالیستی‌ای فراگیر در منطقه تدارک دیده می‌شود. این در حالی است که رخدادهای سوریه در مرکز توجه آنها قرار دارد و امکان حمله به ایران نیز وجود دارد که به قطعه قطعه شدن کشورهای منطقه، و بی‌ثباتی کشورها یکی از پس دیگری منجر خواهد شد. حاصل همه این‌ها، مداخله‌ها و جنگ‌های امپریالیستی تازه خواهد بود.
امروزه، و با توجه به امکان پیش آمدن چنین اوضاعی، آماده‌سازی ویژه جنبش کارگری و مردمی ضرورت می‌یابد. تشدید مبارزه، با هدف مقابله با انحصارهای سرمایه‌داری، تشدید تقابل ایدئولوژیکی با این هدف که نیروهای مردمی زیر پرچم این یا آن قطب امپریالیستی به دام نیفتند، مقابله با ”میهن‌پرستان“ بورژوایی، ناسیونالیست‌های خرده‌بورژوا، و نیز فاشیست‌ها، و جریان‌های سیاسی اپورتونیست که در شرایط بحران سر بلند می‌کنند، ضرورت دارد. میهن‌دوستی معاصر در این شرایط، در مبارزه برای الغای استثمار و سرنگون کردن سرمایه‌داری تبلور می‌یابد.
در یونان، حزب کمونیست یونان در شرایط دشواری پیکار می‌کند، که بحران در حال عمیق‌تر شدن است و قشرهای گسترده مردمی به یأس و درماندگی کشانده می‌شوند. این در حالی است که روند تغییر شکل دادن به ساختار سیاسی شتاب گرفته است، و تلاش پردامنه‌یی برای بازیابی سوسیال- دموکراسی به دست حزب اپورتونیست ”سیرزا“ صورت می‌گیرد.
حزب کمونیست یونان با هرگونه پشتیبانی از آن نیروهای سیاسی‌ای که از این یا آن فرمول‌بندی مدیریت اوضاع برای تداوم و بقای سرمایه‌داری حمایت می‌کنند، مخالف است. ما برای تجدید سازمان جنبش کارگری و در راه ایجاد ”ائتلاف مردمی“ای مبارزه می‌کنیم که منافع طبقه کارگر، نیمه‌پرولترها، خودشاغل‌های شهری، و روستایی را نمایندگی می‌کند. هدف این ائتلاف و مبارزه، گرفتن قدرت از دست انحصارها و اجتماعی کردن وسایل تولید است که در دست آنها متمرکز شده است.
حزب ما به ضروت تقویت ”جنبش بین‌الملل کمونیستی“، و فعالیت مشترک حزب‌های کمونیست و کارگری معتقد است. به همین دلیل، حزب ما به تلاش خود برای تشکیل ”قطب کمونیستی“ و نیز ادامه نشست‌های بین‌المللی، موضوعی، و منطقه‌ای حزب‌های کمونیست و کارگری، و مخالفت با طرح‌های ”گسترده‌تر کردن این نشست‌ها“ و شرکت دادن نیروهای به‌اصطلاح چپ در آنها و تغییر دادن ماهیت آنها، ادامه خواهد داد. ما همچنان به حمایت خود از سازمان‌های ضدامپریالیستی بین‌المللی ادامه خواهیم داد.
با توجه به آنچه گفته شد، موفقیت کامل شما در برگزاری کنگره و تحکیم هرچه بیشتر روابط برادرانه میان دو حزب را آرزو داریم.
کمیته مرکزی حزب کمونیست یونان
پیام حزب کمونیست آلمان، به مناسبت برگزاری ششمین کنگره حزب توده ایران
رفقای گرامی،
”حزب کمونیست آلمان“[”د.کا.پ“]، به مناسبت برگزاری ”ششمین کنگره“ شما، درودهای صمیمانه خود را تقدیم‌تان می‌کند. برای شما در بحث‌ها و تصمیم‌گیری‌های کنگره، و به‌ویژه در مورد ”برنامه نوین حزب توده ایران“، آرزوی موفقیت داریم.
حزب شما از زمان بنیادگذاری‌اش در بیش از ۷۱ سال پیش، همواره در راه صلح، دموکراسی، و سوسیالیسم رزمیده است. در این راه هزاران تن از اعضای حزب شما زندانی، شکنجه، و اعدام شده‌اند. امروز در ایران نیروهای چپ دموکراتیک و رفقای حزب توده ایران برای پایان دادن به [حاکمیت]ارتجاع و برقراری دموکراسی، و برای پیشرفت کشور و رسیدن به سوسیالیسم، پیکار می‌کنند.
ایران بیش از پیش در مرکز مناقشه‌ها و برخوردهای عمده روزگار ما قرار می‌گیرد. شرایط ناپایدار در منطقه، در کنار تلاش امپریالیسم برای تحمیل قدرتش، فضایی را به وجود آورده است که ممکن است به جنگ‌های نظامی و داخلی بیشتری منجر شود. اوضاع کنونی سوریه، مصر، و فلسطین خود تأکیدی است بر این وضعیت نگران کننده.
حزب توده ایران در برنامه نوین‌اش قطعاً گزینه‌های گوناگونی را در امر یافتن راه‌حل برای اوضاع موجود مطرح خواهد کرد. برنامه شما [در اوضاع کنون جهان] سهم ارزنده و مهمی در بحث‌ها و تبادل نظرهای بین‌المللی جاری و شکل‌گیری دیدگاه‌های نیروهای ترقی‌خواه در میان احزاب چپ و کمونیست و کارگری خواهد داشت.
ضمن ابراز همبستگی با شما، بار دیگر بر حفظ روابط دوستانه خود با حزب توده ایران تأکید می‌کنیم.
با درودهای کمونیستی،
بِتینا یورگِنسِن
صدر حزب کمونیست آلمان[د.کا.پ] ۹ فوریه ۲۰۱۳ [۲۱ بهمن‌ماه ۱۳۹۱ ]
پیام شادباش حزب کمونیست عراق به ششمین کنگره حزب توده ایران
رفقای گرامی،
گرم‌ترین درودهای حزب کمونیست عراق را تقدیم شما می‌کنیم و برای کنگره ششم حزب برادر، حزب توده ایران، و همه شرکت کنندگان در آن کنگره، آرزوی موفقیت فراوان در بحث‌ها و تصمیم‌گیری‌ها داریم.
ما تردید نداریم که کنگره ششم شما نقطه عطف دیگری در تاریخ پیکار قهرمانانه حزب توده ایران در بیش از ۷ دهه فعالیت در راه رهایی ایران از تسلط استعمار و امپریالیسم و یوغ ارتجاع و دیکتاتوری خواهد بود. کنگره شما تشکیلات حزب را نیرومندتر خواهد کرد و با دفاع پی‌گیر از منافع و حقوق دموکراتیک طبقه کارگر و مردم ایران، موقعیت حزب را در جامعه تقویت خواهد کرد. این کنگره همچنین به شکل‌گیریِ عمل مشترک نیروهای ترقی‌خواه ایران کمک خواهد کرد، [یعنی نیروهای ترقی‌خواهی] که در راه صلح، دموکراسی، حقوق بشر، و عدالت اجتماعی، و برضد نیروهای ارتجاعی و دسیسه‌های امپریالیستی می‌رزمند. این کنگره به ترویج و ارتقای هدف‌ها و آرمان‌های سوسیالیستی نیز کمک خواهد کرد. از این لحاظ، کنگره ششم شما به رشد نقشِ فعّال حزب توده در نیرومندتر کردن همبستگی بین‌المللی برضد سیاست‌های جنگ‌طلبانه امپریالیسم و یورش جهانی‌سازی سرمایه‌داری، و ضرورت حمایت واقعی از مبارزه‌های جاری در سراسر جهان، به‌ویژه در خاورمیانه، به‌منظور دستیابی به صلح، آزادی، دموکراسی، و پیشرفت اجتماعی، یاری خواهند رساند.
کنگره شما فرصت مناسب دیگری است برای ادای احترام و فرستادن درود به خاطره جمع بزرگی از رهبران و کادرهای حزب توده که میهن‌دوستانی حقیقی بودند و جان خود را در راه اندیشه‌های والای کمونیسم، دفاع از آرمان‌های عادلانه مردم و طبقه کارگر ایران فدا کردند. این انسان‌های نمونه، سرمشق و الهام‌بخش نسل‌های آینده کمونیست‌ها در سراسر جهان هستند و خواهند بود.
مایه افتخار کمونیست‌های عراقی است که در دهه‌های گذشته، به رغم آنکه هر دو حزب ما، در معرض سرکوب و ترور رژیم‌های پی‌درپی ارتجاعی و ضدکمونیستی بوده‌اند، روابط ویژه میان دو حزب ما تقویت گردیده است. در این زمینه، از رابطه استثنایی میان دو حزب در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰میلادی (۱۳۳۰ و ۱۳۴۰خورشیدی) یاد می‌کنیم، که به‌رغم شرایط دشوار پس از کودتاهای فاشیستی ”سیا“ساخته و اعدام‌های جمعی و ترور فاشیستی کمونیست‌ها و دموکرات‌ها، شکل گرفت. بار دیگر در پایان دهه ۱۹۷۰ میلادی (۱۳۵۰خورشیدی) و اوایل دهه ۱۹۸۰ میلادی (۱۳۶۰خورشیدی) شاهد همین روح و شور انترناسیونالیستی درخشان بودیم. در جریان جنگ خونین ایران-عراق، که ۸ سال به درازا کشید، و پیامدهای فاجعه‌باری داشت و در آن صدها هزار تن از مردم از هر دو طرف کشته شدند، کمونیست‌های ایرانی و عراقی نیروی پیش‌برنده کارزاری بین‌المللی به‌منظور پایان دادن به جنگ و برقراری صلح و دموکراسی در هر دو کشور بودند.
کمونیست‌های عراقی این میراث انترناسیونالیستی را گرامی می‌دارند، و در مبارزه مشترک در راه صلح، آزادی، پیشرفت اجتماعی، و ساختن آینده‌یی بهتر برای هر دو ملّت ایران وعراق، به تحکیم پیوندهای پیکارجویانه خود با حزب شما ادامه خواهند داد.
رفقای گرامی،
ما بار دیگر بر حمایت خود از آرمان‌های برحق مردم ایران برای صلح، دموکراسی، و حقوق بشر، تأکید می‌کنیم. همان‌طور که در بیانیه‌های همبستگی بین‌المللی در سال‌های اخیر آمده است، و از سوی بسیاری از حزب‌های برادر امضا شده است، نسبت به ادامه نقض خشن حقوق بنیادی بشر و دموکراتیک و نیز اقدام‌های سرکوب‌گرانه برضد جنبش مردمی ایران، نگرانی عمیقی وجود دارد. این نکته بسیار مهم است که، حمایت از آرمان صلح و محکوم کردن تهدیدهای امپریالیستی از خارج برضد ایران، باید با دفاع از حقوق بشر و حقوق دموکراتیک مردم ایران همراه باشد. این یکی از درس‌های حیاتی تجربه عراق است، که بر هم‌پیوندی تنگاتنگ میان مبارزه در راه صلح و دموکراسی، و ضرورت تأمین و حفظ ارزش‌های حقوق بشر تأکید دارد. این موضوع به‌ویژه در امر برپا داشتن جنبش کارآی همبستگی بین‌المللی[با ایران] دارای اهمیتی ویژه است، [یعنی] جنبشی که همواره و به طور پی‌گیر در کنار مردم و نیروهای دموکراتیک کشور مربوطه بایستد، و از رویکرد یک‌جانبه و زیان‌باری که چشم خود را به روی نقش حقوق بشر و حقوق دموکراتیک می‌بندد، پرهیز کند.
ما با شما هم‌عقیده‌ایم که، این حق خود مردم ایران است که درباره سرنوشت خود، به اراده آزاد خود تصمیم بگیرند، آینده کشور خود را شکل دهند، و به صلح، دموکراسی، و پیشرفت دست یابند.
رفقای گرامی،
از همین فرصت استفاده می‌کنیم و مراتب حق‌شناسی و سپاس خود را نسبت به همبستگی انترناسیونالیستی آن حزب برادر با کمونیست‌ها، دموکرات‌ها، و مردم عراق، ابراز می‌کنیم. پیام شادباش شما به نهمین کنگره سراسری حزب ما که در ماه مه (اردیبهشت) سال گذشته برگزار شد، با استقبال گرم بیش از ۲۶۰ عضوِ شرکت کننده در کنگره روبه‌رو شد.
رفقای گرامی،
هیچ کشوری در خاورمیانه در برابر پیامدهای توفان تغییر و دگرگونی‌ای که از حدود دو سال پیش این منطقه را در بر گرفته است، مصون نمانده است؛ اگرچه هر کشور مشخصه‌ها و جزئیات ویژه خود را داشته است. این جنبش گسترده برای تغییر، بار دیگر نشان داد که دگرگونی‌ها و رویدادهای عظیم و ریشه‌ای و بنیادی، به وسیله ملّت‌ها، وقتی به منافع خود آگاه می‌شوند، و با اراده آزاد خود آنها صورت می‌گیرد. ملّت‌ها همیشه سازندگان تاریخ بوده‌اند و خواهند بود. عامل‌های درونی همچنان نیروی محرّکه اصلی‌اند. البته تردیدی نیست که عامل‌های بیرونی نیز اثر و نفوذ خود را دارند، اما نقش آنها نسبت به عامل‌های درونی ثانویه است، و البته باید توجه داشت که این دو عامل بر یکدیگر تأثیر متقابل نیز دارند. آنچه رخ داده است، در کل، رخدادی خودجوش و بی‌مقدمه نبود، بلکه نتیجه انباشتی درازمدت بود. همچنین، شکّی نیست که این خیزش‌ها و اقدام‌های توده‌ای مردم جدا از بحران‌هایی نبودند که سیاست‌های اقتصادی ”درهای باز“ و نولیبرالیسم به وجود آورده بودند. اداره اقتصاد کشور بر اساس نسخه‌های “صندوق بین‌المللی پول“ و “بانک جهانی”، که به‌وجود آورنده پدیده قطبی شدن ثروت، محرومیت میلیون‌ها تن از مردم، گسترش بیکاری و وخیم‌تر شدن شرایط زندگی بوده‌اند، عامل این بحران‌ها بوده است.
جنبش‌ها و خیزش‌های توده‌ای مردمی در این منطقه بی‌تردید موفقیت‌هایی به‌همراه داشته است، و رژیم‌هایی را سرنگون کرده است که به نظر می‌آمد جایگاهی محکم داشتند. اکنون مسلّم شده است که اوضاع به آنچه پیش از ژانویه ۲۰۱۱ (بهمن‌ماه ۱۳۸۹) برقرار بود، باز نخواهد گشت. اما مردمی که به پا خاستند، هنوز راه درازی در پیش دارند. این مسیری است دشوار و پر از پیکار، میان آنان که می‌خواهند انگل‌وار ثمره مبارزه مردم را غصب و از آنِ خود کنند، و آنان که می‌خواهند جنبش مردمی توده‌ها را به سرانجام پیروزمند خود برسانند و گزینه مطلوب مردم را عملی کنند: رژیم‌های مدنی دموکراتیکی که در آنها مردم از عدالت اجتماعی برخور گردند.
همان‌طور که در تبادل نظرها و موضع‌گیری‌های مشترک توافق شده از سوی حزب‌های برادر در منطقه، در دو سال گذشته، خاطر نشان شده است، نهایت هشیاری در برابر دسیسه‌های امپریالیستی، صهیونیستی، و محفل‌های ارتجاعی‌ای که در صدد خرابکاری و کارشکنی در خیزش انقلابی ملّت‌های عرب‌اند، ضرورت تام دارد. مخالفت و مقاومت در برابر همه تلاش‌های امپریالیسم آمریکا و همه متحدانش، از طریق ”ناتو“ یا راه‌های دیگر، به منظور به راه انداختن آتش جنگ و مداخله نظامی برای رسیدن به هدف تسلط بر کشورهای منطقه و مقهور کردن ملّت‌های این کشورها، از اهمیت زیادی برخوردار است. بنابراین، فعّال‌تر کردن نقش ”چپ“ در جنبش‌های اجتماعی، و تدوین بینش سیاسی‌ای انتقادی نسبت به رژیم‌های موجود در این منطقه، ضرورت مبرم دارد. هدف اصلی برنامه تغییری که نیروهای ”چپ“ تدوین می‌کنند می‌بایست برقراری رژیم دموکراتیک ملّی‌ای با گرایش سوسیالیستی باشد که جایگزین رژیم‌های وابسته و گوش‌به‌فرمان موجود بشود. در این عرصه، ”چپ“ باید بکوشد کارگران، دهقانان، روشنفکران ترقی‌خواه، و دیگر قشرهای اجتماعی را در جنبشی توده‌ای بسیج کند تا از این راه بتوان به تغییر دموکراتیکی واقعی دست یافت. وظیفه‌های اصلی چنین جنبشی، مبارزه در راه عملی شدن جنبه‌های در هم گره خورده دموکراسی را دربر می‌گیرد، که عبارتند از: دموکراسی سیاسی و دموکراسی اجتماعی. دست یافتن به دموکراسی و برپایی حکومت قانون و نهادهایی که مبتنی بر اصول شهروندی‌اند، ضامن پیشگیری از تفرقه‌های متعصبانه و فرقه‌گرایانه خواهد بود. از این لحاظ، دفاع از حقوق بشر، به‌ویژه حقوق زنان، حقوق دموکراتیک بنیادی و حقوق سندیکایی، اهمیت فراوانی برای ”چپ“ دارد، چرا که بخشی و مجموعه‌یی از کل مسئله‌های بزرگ ملّی‌اند.
رفقای گرامی،
پایان یافتن حضور نظامی آمریکا در کشور ما در پایان سال ۲۰۱۱ (۱۳۹۰خورشیدی)، پیروزی‌ای برای اراده مردم عراق و گام مهمی در راه بازیابی استقلال کامل و حق حاکمیت ملی بود که برآمدِ اتفاق نظری ملّی و موضع‌گیری متحد مردم بود. حزب کمونیست عراق هرگونه تلاش برای ادامه حضور نظامی خارجی در خاک عراق را به هر بهانه یا عنوانی، مردود دانسته و با آن مخالف است. ما همچنین بر این باوریم که، یکی از پیش‌شرط‌های لازم برای حاکمیت و استقلال کامل، و پایان دادن به سرسپردگی عراق بر اساس فصل ۷ منشور سازمان ملل متحد، و مخالفت قاطع در برابر طرح‌های آزمندانه برخی از کشورهای همسایه است که از آشتفتگی اوضاع و وضعیت دشوار عراق سوءِاستفاده می‌کنند.
عراق در بحران سیاسی‌ای ژرف دست‌وپا می‌زند که از زمان انتخابات پارلمانی ماه مارس ۲۰۱۰ (اسفندماه ۱۳۸۸) تا کنون ادامه دارد. ریشه‌های این بحران در نظام مشارکت قدرت فرقه‌ای- قومی است که از سال ۲۰۰۳ (۱۳۸۱خورشیدی) تا کنون برقرار است. این بحران، درها را به روی مداخله بیش از پیش نیروهای خارجی، به‌ویژه آمریکا و نیروهای منطقه‌ای، باز گذارده است. همچنین، برنامه کار نیروهای سیاسی حاکم و ستیز آنها را بر سر حفظ امتیازهای خود و موقعیت خود در قدرت سیاسی آشکار کرده است، و این در حالی است که رنج و خشم مردم در نتیجه بیکاری لگام‌گسیخته، فساد اداری، وضعیت وخیم خدمات عمومی از جمله بهداشت و آموزش، و نیز بدتر شدن وضعیت امنیت کشور، شدت یافته است.
حزب ما از جنبش‌های اعتراضی توده‌های مردم که خواهان اصلاح ریشه‌ای‌اند و مشارکت فعّال جوانان[در این جنبش‌ها] مشخصه بازر آنها است، حمایت کرده است. این جنبش‌ها، سیاست‌های ضددموکراتیک حاکمان و ورشکستگی نظام مشارکت فرقه‌ای- قومیِ قدرت را افشا کرده‌اند. این جنبش‌ها همچنین، خواهان انجام اقدام‌های قاطع برضد فسادی‌اند که حکومت را در بر گرفته است. حزب ما دخالت حکومت در امور سندیکاهای کارگری، انجمن‌های حرفه‌ای، و سازمان‌های مدنی اجتماعی، را قاطعانه محکوم کرده است. در ماه‌های سپتامبر و اکتبر ۲۰۱۲ (مهر و آبان‌ماه ۱۳۹۱)، به‌رغم تحریک‌ها و تهدیدهای گروه‌های بانفوذ حاکمیت که تلاش کردند در اراده کارگران خدشه وارد کنند و سرکردگی خود را بر سندیکاها تحمیل کنند، هزاران کارگر در انتخابات آزاد سندیکایی شرکت کردند. نقطه اوج این انتخابات، برگزاری کنفرانس ملّی فدراسیون سراسری سندیکاهای عراق در روز ۶ نوامبر ۲۰۱۲ (۱۶ آبان‌ماه ۹۱) بود.
در هفته‌های اخیر، کشور ما شاهد رخداد جدیدی در بحران سیاسی بود که خطری جدّی محسوب می‌شود و صلح و بافت ملّی کشور را تهدید می‌کند. حزب ما از دولت خواسته است که هرچه زودتر و جدّی‌تر به خواست‌های عادلانه و برحق مردم پاسخ دهد. حزب ما برضد توسّل به خشونت نسبت به تظاهرات صلح‌آمیز مردم هشدار داده است. آتش گشودن یک واحد نظامی بر روی یکی از تظاهراتی که اخیراً در فلوجه برپا شد، قاطعانه تقبیح و محکوم شده است.
رفقای گرامی،
حزب ما که نیروی عمده چپ در عراق را نمایندگی می‌کند، تلاش خستگی‌ناپذیری در راه دستیابی به وحدت عمل در میان نیروهای دموکراتیک به خرج داده است و می‌دهد. حزب ما نقش پیشاهنگ در ایجاد ”جریان دموکراتیک“ی داشته است که در اکتبر ۲۰۱۱ (آبان‌ماه ۱۳۹۰) فعالیت خود را در بغداد آغاز کرد. حزب ما با جدیت می‌کوشد که این نهاد را به نیروی عمده کارایی در مبارزه شدت یافته جاری بر سر آینده عراق، متحوّل کند. این بینش، مستلزم کوششی بیشتر برای درگیر کردن جنبش سندیکایی و سازمان‌های دموکراتیک، به‌ویژه جنبش‌های زنان و جوانان و دانشجویان و دیگر سازمان‌های اجتماعی مدنی در مبارزات توده‌ای، به منظور دفاع از حقوق بشر و حقوق دموکراتیک کارگران و مردم است.
در ماه‌های اخیر حزب ما همراه با ”جریان دموکراتیک“ فعالانه درگیر برپایی ائتلاف‌های انتخاباتی مدنی دموکراتیک گسترده در بغداد و استان‌های دیگر در آستانه انتخابات استانی آوریل ۲۰۱۳ (فروردین‌ماه ۱۳۹۲) بوده است.
به اعتقاد ما، غلبه بر بحران نظام مشارکت قدرت فرقه‌ای- قومی فقط از راه تغییر توازن نیروهای سیاسی در جامعه به سود مدافعان طرحی دموکراتیک- ملی امکان‌پذیر است، طرحی که، برقراری حکومتی مدنی و دموکراتیک بر اساس اصول شهروندی، آزادی‌های مدنی، و عدالت اجتماعی، را خواهان باشد.
رفقای گرامی،
در این روزگار دشوار و پُرچالش، در حالی که توفان تغییر منطقه ما را در هم می‌نوردد، و با توجه به خطرهای جدّی‌ای که هر دو کشور ما با آنها روبه‌رویند، توسعه و تحکیم پیوندهای انترناسیونالیستی دوجانبه میان حزب توده ایران و حزب کمونیست عراق، و نیز استفاده از شکل‌های مؤثر و عملی همبستگی میان نیروهای کمونیست، ترقی‌خواه، و دموکراتیک در خاورمیانه و در سراسر جهان، اهمیت حیاتی دارد.
بار دیگر صمیمانه‌ترین آرزوهای قلبی خود را به کنگره ششم شما تقدیم می‌کنیم، و بر عزم خود برای توسعه و تحکیم پیوندهای برادرانه میان دو حزب خود و پیوندهای تاریخی میان دو ملت ایران و عراق، تأکید می‌کنیم.
با گرم‌ترین درودهای رفیقانه،
کمیته مرکزی حزب کمونیست عراق
۴ فوریه ۲۰۱۳[۱۶ بهمن‌ماه ۱۳۹۱ ]
به نقل از نامه مردم، شماره 916، 21 اسفند ماه 1391
