اوج‌گیریِ تظاهرات مردمیِ ضددولتی، در ترکیه!
بر اساس گزارش های رسیده تاکنون در جریان حمله نیروهای پلیس و نیروهای ویژه ضد شورش به مردم صدها نفر زخمی، و حد اقل دو نفر از تظاهر کنندگان به قتل رسیدند و تعداد وسیعی دستگیر شده اند.
روز یکشنبه 12 خرداد ماه نیرو های پلیس به دفتر حزب کمونیست و مرکز فرهنگی- اجتماعی ”ناظم حکمت“ در استانبول حمله کردند. تاکنون 500 نفر از اعضای حزب زخمی شده اند، 9 نفر در بازداشت هستند و از سرنوشت ده ها نفر خبری نیست .
جنبش مقاومت ”پارکِ قزی در میدان تقسیم“، که از روز ۷ خرداد‌ماه شکل گرفته بود، در روزهای جمعه و شنبه گذشته به اوج خود رسید، و به جنبشی توده‌ای تبدیل شد. علت آغاز این حرکت، تصمیم دولت به بازسازی پادگانی قدیمی (توپخانه خلیل پاشا یا پادگان نظامی تقسیم) در محوطه پارک محلی و کوچک ”قزی“ در نزدیکی میدان تقسیم در بخش اروپایی استانبول بود، که ساختِ یک مرکز خرید بزرگ نیز در آن منظور شده بود. اعتراض مردم، و به ویژه هواداران محیط زیست، به این بود که دولت خودسرانه و بدون مشورت با مردم محل تصمیم به تخریب پارک و بازسازی پادگان نظامی کرده است و مسائل شهری، زیست‌محیطی، و نیازهای اجتماعی مردم را نادیده گرفته است. بی‌توجهی دولت محلی به خواستِ مردم، و سرانجام به‌کارگیری زور از سوی نیروهای امنیتی و پلیس و ضرب‌وشتم مردم و پرتاب گاز اشک‌آور به سوی آنان در روز جمعه، موجب شد تا جرقه‌های اعتراض پیرامون میدان تقسیم استانبول، تظاهرات اعتراضی در دیگر شهرهای ترکیه از جمله: آنکارا، ازمیر، و آدانا را نیز شعله‌ور کند، که این خود از آمادگی زمینه‌های اجتماعی- سیاسی برای اعتراض برضد دولت اسلام‌گرای ترکیه نشان دارد. به گزارش خبرگزاری‌ها، و همان‌طور که در اعلامیه “حزب کمونیست ترکیه” آمده است: ”صدها هزار تن به خیابان‌های استانبول و دیگر شهرهای ترکیه آمدند تا برضد حمله غیرانسانی و ناجوانمردانه نیروهای دولتی حزب عدالت و توسعه به تظاهرکنندگان، صدای اعتراض خود را بلند کنند… جنبش توده‌ای عظیم و تاریخی دیروز [جمعه ۱۰ خرداد‌ماه] خروش خشم مردم بود که در طول ۱۱ سال حکومت حزب عدالت و توسعه در دل‌ها تلبنار شده است.“
در تظاهرات اواخر هفته گذشته در شهرهای ترکیه، حضور مردمی با گرایش‌های سیاسی و اجتماعی گوناگون دیده می‌شد که همگی پیرامون هدفی مشترک و برای اقدامی مشترک برضد دولت دست به دست یکدیگر دادند و فریادشان را در خیابان‌ها سردادند. برخلاف آنچه رسانه‌ها سعی دارند نشان دهند که این اعتراضی است به ساختمان یک مرکز خرید، نشانه‌های واقعی در خیابان‌ها و ترکیب تظاهرکنندگان- به گفته بیانیه حزب کمونیست ترکیه- حکایت از آن دارد که: ”این واکنش و خیزش مردمی ماهیتی سکولار و ضدامپریالیستی دارد و کاملاً در ارتباط با مخالفت مردم با سیاست‌های جنگ‌طلبانه دولت در سوریه و اسلامی کردن زندگی مردم است.“ گفتنی است که، اخیراً دولت ترکیه قوانینی را در ارتباط با منع مصرف نوشیدنی‌های الکلی و بوسیدن زن و مرد در خیابان‌ها مطرح کرده است که با مخالفت جدّی مردم روبه‌رو شده است. به‌رغم خشونت پلیس، به‌ویژه در روز جمعه که به دستگیری و زخمی شدن صدها نفر منجر شد، مردمِ اعتراض‌کننده، آگاهانه و هشیارانه، از دست زدن به اقدام‌های خشونت‌آمیز و تحریک‌آمیز پرهیز کردند تا به دست نیروهای امنیتی بهانه‌یی ندهند. مردم در شهرهای گوناگون ترکیه، بدون ترس، به کیلومترها راه‌پیمایی اعتراضی‌شان در خیابان‌ها ادامه دادند. بر روی پوسترهایی که مردم در شهر ازمیر در دست داشتند این شعارها دیده می‌شد: ”همه‌جا تقسیم است، همه‌جا مقاومت است“؛ ”تقسیم مقاومت کن، ازمیر همراه توست“؛ و ”اردوغان شیمیایی!“ در بخش پایانی بیانیه حزب کمونیست ترکیه، آمده است: ”مسئولیت کامل این وضع تا این لحظه به‌طورِکامل برعهده دولت است. رجب طیب اردوغان، نخست وزیر ترکیه، سعی کرد این حرکت اعتراضی مردم را دست‌کم بگیرد و کوچک بشمرد، اما اینک باید برای روبه‌رو شدن با واقعیت تلخ آماده باشد: مردم دیگر از این دولت نمی‌ترسند و می‌خواهند هرچه زودتر از شر آن رها شوند… زمانی که مردم برای دست یافتن به حق خود برمی‌خیزند، پایان دولت سرکوبگر نزدیک است.“ سیاست‌های اقتصادی نولیبرالی دولت اسلام‌گرایان ترکیه در سال‌های اخیر، اختلاف طبقاتی در کشور را گسترش داده است، و فقر به واقعیتی روزمره در زندگی مردم هم در شهرها و هم در منطقه‌‌های روستایی تبدیل شده است. عده پرشماری از فارغ التحصیل‌ها و آموزگارهای بیکار و همچنین جوانان نا امید نسبت به آینده‌یی تحمل‌پذیر، شرایط اجتماعی را به شدت بی ثبات کرده است.
به نقل از “نامه مردم”، شماره 922، 13 خرداد ماه 1392
