نشستِ هیئت اجرائیِ ”شورای جهانی صلح“
نمایندگان جنبش‌های مبارزه برای صلح از سراسر جهان، گسترش مبارزه و مخالفتِ فعال با ادامه دخالت‌های امپریالیسم در سوریه را تنها راه جلوگیری از شعله‌ور شدن جنگی تمام‌عیار در خاورمیانه دانستند. سخنران‌های همایش صلح‌خواهان جهان، در اینکه ادامه درگیری‌ها و جنگ داخلی در سوریه می‌تواند در حکم تخته پرشی برای تهاجم نظامی برضد ایران از سوی امپریالیسم مورد استفاده قرار گیرد، هم‌سخن بودند.
همایش هیئت اجرائیِ ”شورای جهانی صلح“ با میزبانی ”شورای صلح و همکاری پرتغال“، ۱۰ تا ۱۲ خرداد ماه، در لیسبون، پایتخت زیبا و تاریخی پرتغال، برگزار شد. با توجه به ژرفش بحران خاورمیانه بر اثر درگیری‌های نظامی در سوریه و تصمیم اخیر اتحادیه اروپا برای سرازیر کردن علنی سلاح‌های سنگین مدرن به نیروهای اپوزیسیون ارتجاعی اسلامی، و ضرورت بحث وتصمیم‌گیری برای برنامه‌ریزیِ کارزاری موثر، دبیرکل شورای جهانی صلح از نمایندگان چندین جنبش ضد جنگ در کشورهای منطقه برای شرکت در این همایش دعوت کرده بود. معاون دبیر کل کمیته دفاع از حقوق مردم ایران (“کودیر“)، به نمایندگی از طرف مبارزان صلح در ایران و در مقام مهمان در این همایش با اهمیت شرکت داشت.
اجلاس با سخنرانی خانم ”ایلدا فیگوئریدو“، صدر ملی ”شورای صلح و همکاری پرتغال“، که تا دو سال پیش عضو پارلمان اروپا بود، آغاز شد. رفیق پرتغالی ضمن خوش آمد به شرکت کنندگان در همایش، با اشاره به شرایط بسیار خطرناکی که به دلیل سیاست‌های تجاوزگرانه و تهاجمی امپریالیسم در خاورمیانه و آمریکای لاتین شکل گرفته است، اهمیت تبادل نظرها را در این اجلاس یاد‌آور شد. سخنران بعدی رفیق ”تناسیس پافیلیس“، عضو پارلمان یونان و دبیرکل نهاد بین المللی صلح بود، که ضمن ارائه گزارشی از عملکرد “شورای جهانی صلح” از برگزاریِ کنگره آن در کاتماندو، پایتخت نپال، در تیرماه گذشته، تا به امروز، به برخی عرصه‌های فعالیت آن که به بازنگری دقیق و راه گشایانه نیازمند است، اشاره کرد. همایش “شورای جهانی صلح“ آن‌گاه به گزارش کمیسیون‌های پنجگانه خود از: آمریکای لاتین، آفریقا، آسیا، اروپا، و خاورمیانه گوش کرد، و پس از بحث درباره کارکرد هر مورد گزارش کمیسیون‌ها در اجلاس، همراه با ارائه پیشنهادهایی مشخص، آن‌ها را به تصویب رسانید. رفیق دکتر عاقل طغز، رهبر جنبش صلح فلسطین و مسئول کمیسیون خاورمیانه، در گزارش خود به همایش به تحول‌های دو ساله اخیر در منطقه و تلاش‌های امپریالیسم برای بهره‌گیری از اوضاع به نفع خود و تحکیم هژمونی‌اش در خاورمیانه و از جمله به تحول‌های اخیر در فلسطین، لبنان، سوریه، مصر، و ایران اشاره کرد. رفیق سکورو گومز، رهبر جنبش صلح برزیل، که در سال‌های اخیر ریاست “شورای جهانی صلح“ را به عهده داشته است، در روز اول همایش از شرایط کنونی جهان، پیامدهای بحران اقتصادی سال‌های اخیر کشورهای سرمایه داری، رشد میلیتاریسم و جنگ طلبی، و سیاست ارگان‌های تجاوزگری نظیر ناتو، و ضرورت گسترش مبارزه برای صلح، تحلیلی جامع ارائه داد.
پس از ارائه گزارش نمایندگان جنبش‌های صلح در ایران و ونزوئلا- که مهمان اجلاس بودند- در سخنرانی‌هایی شرایط کنونی و خطرهایی که صلح در این دو کشور را تهدید می کند، مورد بررسی قرار دادند. رفیق ونزوئلائی که از رهبران حزب کمونیست و عضو پارلمان ونزوئلا است، در سخنرانی دقیقی، پس از اشاره به تحول‌های چندساله اخیر در ونزوئلا، نقش ویژه و برجسته رئیس جمهوری فقید این کشور، هوگو چاوز، در طرح، برنامه ریزی، و اجرای سیاست‌های رادیکال به نفع زحمتکشان کشور را مورد توجه قرار داد و آن ها را پایه محبوبیت وسیع او ارزیابی کرد. رفیق ”یول جابور“ در ادامه، به سیاست‌های ارتجاعی اپوزیسیون دست‌راستی و طرفدار امپریالیسم در رابطه با انتخابات ریاست جمهوری فروردین ماه ونزوئلا پرداخت، انتخاباتی که در آن رفیق نیکلاس مودرو، رهبر سندیکایی و از نزدیک ترین حامیان و دستیاران چاوز، پیروزِ آن گردید. بررغم اینکه تمامی ناظران بین‌المللی روند برگزاری انتخابات را سالم و شفاف و فارغ از دستکاری اعلام کرده اند، و همه کشورهای آمریکای لاتین دولت جدید را به رسمیت شناخته‌اند، نیروهای راستگرا و حامیان آمریکایی آن‌ها، از قبول نتیجه انتخابات خودداری کرده اند و به دامن زدن به بحرانی سیاسی- بین المللی سعی دارند تا به این وسیله دخالت خارجی را در کشور توجیه کنند.
نماینده “کودیر”، پس از تشکر از رهبری ”شورای جهانی صلح“ در فراهم کردن امکان شرکت در این بحثِ ویژه و توجه به شرایط بسیار حساس خاورمیانه، در سخنان خود به بررسی شرایط منطقه و وضعیت حاد مبارزه مردم برای صلح، دموکراسی، و عدالت اجتماعی در ایران پرداخت. محورهای اساسی سخنان نماینده ”کودیر“ عبارت بوند از: تشریحِ شرایط تهدیدآمیز منطقه، سیاست‌های محوری امپریالیسم برای هژمونی سیاسی- اقتصادی در خاورمیانه و تثبیت کنترل بلا منازع خود بر منابع اولیه سرشار و بی رقیب منطقه، سیاست‌های اقتصادی و اجتماعی به‌شدت ارتجاعی و مردم‌ستیز رژیم تئوکراتیک حاکم، و ضرورت گسترش کارزار برای دموکراسی و حقوق و آزادی‌های دموکراتیک در ایران در حکم عامل فراهم آورنده شرایط تحول‌های اساسی اقتصادی- اجتماعی. او تهدیدهای ایالات متحده و متحدان اتحادیه اروپایی و اسرائیلی‌اش به دست زدن به هر گونه اقدام نظامی‌ای برضد ایران را محکوم کرد، و گفت که، حمله نظامی به ایران، چه محدود و چه گسترده، تمامی منطقه وسیع خاورمیانه و غرب آسیا را به بی ثباتی خواهد کشید. نماینده “کودیر“ همچنین به شرایط اسفبار اقتصادی و فشارهای توان فرسا بر کارگران و زحمتکشان اشاره کرد، و بُعدهای فاجعه بیکاری، تورم، و فقر در کشور را ترسیم کرد.
نماینده ”کودیر“ همچنین از مبارزه کارگران کشور برای حقوق صنفی و سندیکایی خود که از سوی رژیم فقاهتی مورد تهاجم وحشیانه قرار می گیرند سخن گفت، و همبستگی با زحمتکشان ایران و نیروهای مترقی ایران را خواستار شد. او با برشماری پیامدهای تحریم‌های تحمیلی ویرانگر اقتصادی از سوی امپریالیسم برای زحمتکشان کشور، شورای جهانی صلح و همه نیروهای مترقی جهان را فراخواند تا مبارزه برای الغای این تحریم‌ها را در دستور کار قرار دهند. او تحریم‌ها را جنگی اعلام نشده برضد زحمتکشان دانست، و سیاست‌های متناقض و غیر‌عقلایی رژیم حاکم در رابطه با آن‌ها را زیر علامت سئوال قرار داد. در خاتمه دو روز بحث پیرامون جنبه‌های مختلف برنامه کار و فعالیت شورای جهانی صلح و پس از تصویب برنامه کار سال آتی آن، تنظیم قرارهای لازم، و بررسی سندها و از جمله بیانیه نهایی همایش، اجلاس به کار خود پایان داد. در بخشی از بیانیه نهایی همایش دبیرخانه شورای جهانی صلح، جمع‌بندی این ارگان مبارزان صلح در سراسر گیتی در رابطه با مسایل خاورمیانه، آمده است: ”شورای جهانی صلح مجدداً بر موضع‌گیری‌های اصولی خود در مخالفت با هر نوع دخالت خارجی در سوریه و بر اینکه مردم سوریه تنها مرجع مسئول و محق برای تصمیم گیری در رابطه با آینده‌شان‌اند، تأکید می‌ورزد.“
”دبیرخانه شورای جهانی صلح مجدداً موضع‌گیری‌اش را در مخالفت با: تحریم‌های اقتصادی تحمیل شده از سوی اتحادیه اروپا و آمریکا برضد ایران را، که تنها قربانیان آن مردم عادی‌اند، و همچنین در قبال هر گونه دخالت خارجی در امور داخلی ایران به هر بهانه‌یی، اعلام می‌دارد. ما همبستگی خود را با مردم ایران، برای مبارزه آنان در راه دموکراسی، حقوق و مطالبات اجتماعی و مردمی، و حق انحصاری آنان برای تعیین آینده و سرنوشت و مسیر توسعه کشورشان، اعلام می‌داریم.“
بیانیه نهایی همایش، در رابطه با راستای نگرش ترقی‌خواهانه “شورای جهانی صلح”، می‌گوید: شورای جهانی صلح حمایتش را از مبارزات مردم برای حق حفظ حاکمیت ملی خود و برضد مداخله خارجی، برضد سلطه و تهدیدهای امپریالیستی و همچنین دفاع از اصول منشور سازمان ملل متحد، که از سوی امپریالیسم در حکم یک ابزار به‌منظور نیل به هدف‌های خود مورد سوءِ استفاده قرار گرفته است، تائید می‌کند. دبیرخانه ”شورای جهانی صلح” تاکید می کند که، با وجود موازنه منفی نیروها به نفع سیاست‌های جنگ طلبانه امپریالیسم، شرایط چنان نیست که بشریت به نشستن و تماشایِ روی دادنِ جنگ‌های جدید امپریالیستی محکوم باشد. مردم و سازمان‌های توده‌ای متشکل‌شان (جنبش صلح، اتحادیه‌های کارگری، سازمان‌های جوانان و زنان) نیرویِ بالقوه و ظرفیت کشف و پرده برداشتن از برنامه‌ها و هدف‌های واقعی امپریالیسم در برپایی جنگ، به‌وجود آوردن شوربختی برای انسان‌ها، و بهره‌کشی از آنان را داراست. تلاش متحد و هماهنگ، در سطح کشورها، منطقه‌ای، و بین‌المللی از سوی نیروهای نام‌برده در بالا، می تواند همچون عاملی توازن قوا را برقرار کند، و در بسیج و گردهم آمدن توده‌ها برای مبارزه در مسیر منافع و حقوق اکثریت قریب به اتفاق مردم بر روی کره زمین، موثر باشد. “شورای جهانی صلح”، تمام نیرو و توانش را در ارتباط با این وظیفه خود بسیج خواهد کرد.
به نقل از “نامه مردم”، شماره 924، 10 تیرماه 1392
