حزب توده ایران در: کنفرانس مارکسیسمِ قرن بیستویکم [۱۱ تا ۱۲آبان ماه، لندن-انگلستان]
کتابخانة یادبودِ مارکس، و سالن‌های گردهمائی‌ها در مجاورت آن، در لندنِ، میزبان کنفرانس سالانه مارکسیسمِ قرن بیستویکم بود. این کنفرانس که با تدارک و برنامه‌ریزیِ حزب کمونیست انگلستان سازمان داده می‌شود، هر ساله با دعوت از چهره‌های برجسته و مطرح جنبش کارگری و سندیکائی، رهبران سیاسی چپ و رادیکال انگلستان، ونیز اعضایی از حزب‌های کمونیست جهان به‌شرکت و سخنرانی در آن، به صحنه بحث‌های جدی‌ای در زمینة مسئله‌های اقتصادی، محیط‌زیستی، ایدئولوژیک، و سیاسی تبدیل می‌شود.
علاقمندانی از سراسر انگلستان، ایرلند، آلمان، و بلژیک در کنفرانس شرکت داشتند. نمایندگان حزب‌های کمونیست ایالات متحده، آفریقای جنوبی، مردم فلسطین، آکل قبرس، سودان، و حزب توده ایران، برای سخنرانی در کنفرانس دعوت شده بودند.
خودِ محلِ برگزاری کنفرانس ابداع توجه‌برانگیزی است. کتابخانه یادبودِ مارکس که مرکز نگاه‌داری از بسیاری آثار مارکسیستی و سوسیالیسم علمی است، در ساختمانی مستقر است که بیش از ۲۰۰ سال برای فعالیت نهادها و سازمان‌های کارگری و مترقی از آن استفاده می‌شده است. در سال‌های ۱۹۰۲-۱۹۰۳، که ولادیمیرایلیچ لنین در لندن اقامت داشت، ۱۷ شماره از نشریة ”ایسکرا“] جرقه] را در دفتر کارش در این ساختمان منتشر کرد. این کتابخانه در دهه‌های اخیر به مرکز نگهداری از آثار مارکسیستی و اسناد جنبش کمونیستی جهان تبدیل شده است
نشست‌های کنفرانس به شکل کلاس‌های بحثِ هم‌زمان دربارة چندین مطلب روز و در قالب نشست‌های همگانی سازمان داده می‌شوند. نماینده کمیته مرکزی حزب توده ایران به‌همراه نماینده حزب مردم فلسطین- رفیق ”قصوب قدبان“- در نخستین نشستِ آغاز کار کنفرانس با مضمون: ”مبارزه با خطرِ جنگ و برایِ صلح در خاورمیانه“، سخنرانی کردند. نماینده حزب‌مان با تحلیلِ شرایط سیاسی حاکم بر خاورمیانه و تشریح موازنه نامساعد نیروها در منطقه، به ادامة هدفمندِ اجرای طرح ”خاورمیانه نوین“ از سوی ایالات متحده و متحدان آن در اتحادیه اروپا، ترکیه، اسرائیل، و دولت‌های مرتجع حاشیه خلیج فارس اشاره کرد و بر نقشِ منفیِ نیروهای ”اسلام سیاسی“ توجه ویژه کرد. رفیق حزبی آنگاه بر پایة تحول‌های مشخص در میهن‌مان، به نتیجه‌های برآمده از عملکردهای به‌غایت ارتجاعی رژیم ولایت فقیه در طول سه دهه- از جمله به‌ناکامی کشاندنِ هدف‌های انقلاب بهمن ۵۷ ، و همچنین به‌نابودی سوق دادنِ سرمایه‌های ملی، طبیعی، و انسانی کشور- پرداخت. او در ادامه سخنانش، به مبارزه مردم میهن‌مان در راهِ صلح، دموکراسی، و عدالت اجتماعی و تاثیرِ آن بر مبارزه خلق‌های خاورمیانه اشاره کرد، و شرکتِ میلیون‌ها تن از طبقه‌ها و لایه‌های مختلف اجتماعی با خواستِ آزادی، دموکراسی، و حقوق اجتماعی در جریان خیزش مردم در رویارویی با کودتای انتخاباتی سال ۱۳۸۸ را نمونة ویژه‌ای از این مبارزه دانست. نماینده حزب در بخش نهایی سخنانش به پیامدهای سیاست‌های واپس‌گرایانه و غیرعقلانیِ رژیم به‌ویژه در عرصة دیپلوماسی پرداخت و تحمیل هزینه‌هایی همچون تحریم‌های اقتصادی همه جانبه سال‌های اخیر بر گُردة زحمتکشان میهن‌مان را فاجعه‌بار دانست. او آنگاه به مسئله انتخاباتِ مهندسی‌شدة ریاست جمهوری در خرداد‌ماه سال جاری، شرایط پیروزیِ حسن روحانی، و محتوایِ واقعیِ سیاست ”نرمشِ قهرمانانه“ رژیم پرداخت و نسبت به گراش‌هایی که به‌منظورِ نجاتِ رژیم فقاهتی به‌بهای مصالحه‌های استراتژیکِ اقتصادی- سیاسی به‌زیانِ مصالح عالیه مردم میهن‌مان جواز صادر می‌کنند، اعلام نگرانی کرد.
در طول این کنفرانس دو روزه، مسئله‌های گونه‌گونی مانند: آیندة تحول‌های پردامنه در چین، مبارزه برای تغییر به‌نفع مردم در آفریقا و نقشِ نیروهای چپ، مشخصه‌های جبهه‌یی متحد از نیروها برای مبارزه با محافظه‌کاران در انگلستان، تاریخ جنبش چپ، رابطة هنر و مبارزه برای سوسیالیسم، به‌بحث گذاشته شدند.
مباحثه دربارة موضع‌گیریِ چپ در ارتباط با عضویت انگلستان در اتحادیه اروپا را ”باب کرو“، دبیرکل محبوب و مارکسیستِ سندیکای کارگران حمل‌ونقل و راه‌آهن اروپا، درحالی‌که با تشویقِ پرشورِ شرکت‌کنندگان در کنفرانس روبه‌رو می‌شد، با پیش کشیدن این نکته که ”اساسی‌ترین تضاد، تضادِ میان کار و سرمایه است“، آغاز کرد. باب کرو از بخش‌هایی از جنبش سندیکایی که سعی دارند با وجود اینکه “اتحادیه اروپا“ هیچ قانونی برای بالا برنِ سطحِ زندگی کارگران و بهبودِ آن تدوین و تصویب نکرده، شعارهای توخالی و غیرواقعی در مورد توانِ بالقوة اتحادیه اروپا به ارائة اصلاحات پایه‌ای سر می‌دهند، انتقاد کرد. سخنران بعدی این نشست خانم ”لیندا کاوچر“- فعالِ سندیکایی و پژوهشگر در زمینة قراردادهای تجاری بین‌المللیِ اتحادیه اروپا- بود که به رابطه بین دستورکار دولت محافظه‌کار حاکم در انگلستان و اتحادیه اروپا پرداخت. او تهدیدهای جدی‌ای که از سوی اتحادیه اروپا متوجه سیستم بهداشتِ ملی است فاش کرد، و گفت: ”سیاستِ دولت کنونی در بخشِ بهداشت و سلامت و رسیدگی به قشرهای ضعیف طوری طراحی شده است که با موافقت‌نامة تجارتِ آزاد میان ایالات متحده و اتحادیه اروپا هم‌خوان باشد.“ رابرت گریفیث، دبیرکل حزب کمونیست انگلستان، که اداره کنندة این نشست بود، جنبش کارگری را فراخواند تا موضع ضدیت با اتحادیه اروپا را مورد تاکید مجدد قرار دهد، و گفت: ”نظرسنجی‌ای به‌تازگی نشان داد که ۸۴ درصد از کارفرمایان انگلستان در بخشِ مالی طرفدار اتحادیه اروپا هستند. اتحادیه اروپا منافع کارگران در بریتانیا، اسپانیا، فرانسه، ایرلند، و جز این‌جاها را نمایندگی نمی کند، بلکه طرفدار و حامی منافع بانکداران، صاحبان صنایع، و بنگاه‌های بزرگ و طبقه‌ها در شهر لندن است.“
به‌درخواستِ رهبریِ حزب برادر، ریاست جلسه بین‌المللی کنفرانس که نمایندگان برجستة حزب کمونیست انگلستان، آکل قبرس، حزب مردم فلسطین، و حزب کمونیست سودان در آن سخنرانی می‌کردند، به نماینده حزب توده ایران واگذار شده بود. نماینده حزب توده ایران در سخنان آغازین گشایش بحث‌های اجلاس که همه شرکت‌کنندگان کنفرانس در آن حضور داشتند، به اهمیت حیاتی همبستگی بین‌المللی و نقش کمونیست‌ها در مبارزه خلق‌ها برای صلح و ترقی اشاره کرد و بر ضرورت حیاتی این امر مهم تأکید ورزید. او در بخشی دیگر از سخنانش به این نکته که امسال با چندین سالگرد، از جمله شصتمین سالگرد کودتای ننگین ۲۸ مرداد، چهلمین سالگرد کودتای شیلی، سی‌امین سالگرد حملة تبه‌کارانه به حزب توده ایران، و بیست‌و پنجمین سالگرد فاجعه ملی مصادف بوده است، اشاره کرد و بر ضرورتِ همبستگیِ بین‌المللی با قربانیانِ تجاوز از سوی امپریالیست‌ها و نیروهای ارتجاعی تاکید کرد.
در نشستِ پایانیِ کنفرانس، ”آلکس گوردون“، رهبر سندیکایی انگلستان، رفیق ”اروین مارکویت“، از حزب کمونیست آمریکا، رفیق ”لیز پین“، عضو هیئت سیاسی حزب کمونیست بریتانیا و از گردانندگان کنفرانس، و رفیق ”آن فیلد“، از رهبران جنبش سندیکایی انگلیس، بر پایه بحث‌های کنفرانس در ارتباط با موضوعیتِ مبارزه برای سوسیالیسم و نقشِ حزب کمونیست در جامعه، سخنرانی کردند. کنفرانس با همسراییِ سرودِ انترناسیونال به‌وسیلة شرکت‌کنندگان، با موفقیت به‌پایان رسید.
