شرکت نماینده حزب توده ایران در سمینار بررسی تهدید جنگ و درگیری در جهان
به‌دعوتِ “کمیسیون صلح” حزب کمونیست انگلستان، نمایندگان ۷ حزب کمونیست و کارگری جهان در روز۳ اسفندماه [۲۲ فوریه ] برای بررسی خطرِ گسترش تهدید جنگ در نقطه‌های مختلف جهان، در لندن گردهم آمدند. این سمینار در چارچوب فعالیت‌ها و ابتکارهای نیروهای صلح طلب جهان در مسیرِ افشایِ پیامدهای جنگ جهانی اول (۱۹۱۴ تا ۱۹۱۸)- که امسال از آغاز آن ۱۰۰ سال می‌گذرد- و همچنین به‌منظورِ رویارویی با اقدام‌ها و طرح‌های امپریالیسم جهانی در گسترش نظامی‌گری و به‌وجود آوردنِ شرایطی که می‌تواند به آغازِ جنگ جهانی دیگری منجر شود برگزار شد و از سوی “شورای جهانی صلح“ مورد حمایت قرار گرفت.
نمایندگان حزب‌های کمونیست و کارگری از کشورهای بریتانیا، یونان، ایران، عراق، مجارستان، شیلی، و سودان در این سمینار- که رفیق لیز پین، عضو هیئت سیاسی و معاون صدر حزب کمونیست بریتانیا آن را اداره می‌کرد- شرکت کردند. رفیق لیز پین در سخنرانی گشایش سمینار به وضعیت خطرناکی که جهان در حال حاضر با آن روبه‌رو است، به تهدیدهایی که در خاورمیانه، سودان، افعانستان، آمریکای لاتین و آسیای جنوب شرقی صلح جهانی را به‌خطر می‌اندازند اشاره کرد و افزود که، وظیفة حزب‌های کمونیست و کارگری- در مقام پیش‌گامان جنبش صلح جهانی- مقابله با چنین وضعیتی است. پس از سخنان رفیق لیز پین، بحث‌های سمینار آغاز شد. رفیق جوآن استیونسون، عضو هیئت اجرائیه و دبیر کمیسیون صلح حزب کمونیست بریتانیا، در سخنان پرشوری به نقشی که نیروهای رادیکال چپ انگلستان، که در سال‌های پس از خاتمه جنگ جهانی در حزب کمونیست انگلستان متشکل شدند، در مخالفت با جنگ جهانی اول ایفاء کردند اشاره کرد. او در ادامه، با ارائه نمونه‌هایی مشخص از مخالفتِ اجتماعی در شهرها و منطقه‌های کارگری با سربازگیری و گسیل جوانان زحمتکش به جبهه‌ها گفت که، این افتخاری برای حزب کمونیست انگلستان است که پایه‌گذاران نخستینِ آن در صف‌های مقدم جنبش مخالفت با جنگ امپریالیستی بوده‌اند. رفیق استیونسون اعلام خطر کرد که، صد سال پس از ”جنگی برای خاتمه همه جنگ‌ها“، بهره‌گیری از حربة جنگ و نظامی‌گری از سوی کشورهای امپریالیستی به‌طورچشمگیری بیشتر شده است. او تاکید کرد که، کمونیست‌های انگلستان با توجه به ماهیت ارتجاعی، امپریالیستی و جنگ طلبِ محفل‌های حاکم در این کشور، می‌باید مبارزه برای صلح را در مرکز همه فعالیت‌های سیاسی- اجتماعی خود قرار دهند.
نمایندة کمیته مرکزی حزب توده ایران، در سخنرانی خود در این سمینار، به بحث در نتایج فاجعه‌بار جنگ و نظامی‌گری امپریالیسم از سویی، و از دیگر سو سیاست‌های جنگ طلبانه رژیم ”ولایت فقیه“ در دوره‌های مختلف سه دهه حاکمیت آن برای مردم ایران پرداخت، و همراه با آن، مبارزه و تلاش مردم ایران را برای تغییرهای بنیادین اجتماعی، اقتصادی و سیاسی، برای حاضران تشریح کرد.
او با توضیح پیامدهای اقتصادی و اجتماعی جنگ هشت ساله میان ایران و عراق که به دوام سلطة نیروهای راست و ارتجاعی در حاکمیت و به‌حاشیه رانده شدن جنبش انقلابی منجر گشت، اشاره کرد و گفت: ”در سال‌های دردناک جنگ خانواده‌یی در ایران نبود که از آثار و عواقب جنگ در امان بماند. هر خانواده‌یی عزیزی را در جنگ از دست داده بود و یا لااقل یکی از آنان به دلیل جنگ صدمه و آسیب دیده بود.“ بسیاری از مفسران جبهه‌های جنگ ایران و عراق را به‌لحاظ تاکتیک‌های به‌کار گرفته شده و استفاده از تسلیحات شیمیایی از سوی رژیم عراق و بمباران شهرها و منطقه‌های مسکونی و عدة تلفات انسانی به جنگ جهانی اول تشبیه می‌کنند. این حقیقتی است که رژیم دین‌سالار حاکم به دنبال شکست سیاست فاجعه بار “جنگ، جنگ تا پیروزی”، و پذیرش آتش‌بس در مردادماه ۱۳۶۷- از وحشت اینکه نیروهای مخالف ادامة جنگ بتوانند ادامه حیات آن را به‌چالش کشند- به جنایتی تاریخی دست زد و هزاران تن از زندانیان سیاسی و از جمله شماری از رهبران، کادرها، و اعضای حزب توده ایران را در جریان ”فاجعه ملی“ اعدام کرد. نماینده حزب‌مان آن‌گاه گفت که، سال‌های آخر جنگ ایران- عراق با شروع دورة افول قدرت اتحاد شوروی که در نهایت به فروریزیِ آن و نظام‌های سوسیالیستی در اروپای شرقی منجر شد مصادف بود. فروریزیِ اتحاد شوروی و نظام‌های سوسیالیستی در اروپای شرقی، دگرگونی‌هایی عمده در موازنة قوا در سطح جهانی را باعث گردید و به امپریالیسم اجازه داد تا قدرت هژمونیک‌اش را بر جهان تحمیل کند. ”عملکرد و سیاست‌های امپریالیسم در خاورمیانه بر پایة این شرایط، عمدتاً در جهتِ تغییرِ جغرافیای سیاسی این منطقه بسیار مهم و استراتژیک جهان و تضمین منافع امپریالیسم آمریکا[در آن] بود. اشغالِ کویت از سوی عراق و حمله نیروهای نظامی آمریکایی و متحدان اروپایی‌اش به این کشور در سال ۱۹۹۱ و متعاقب آن تسلیمِ عراق و آغازِ دوره‌یی از اِعمالِ تحریم‌های اقتصادی و سیاست‌های ایذایی برضدِ این کشور، حمله نظامی به افغانستان و اشغال این کشور- پس از حملة تروریستی به برج‌های دوگانة مرکز تجارت جهانی در نیویورک در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱- و درنهایت حملة نظامی به عراق و اشغالِ آن، به‌بهانة نابود کردن سلاح‌های کشتار جمعی در این کشور، عملاً نظم “نوین” ارتجاعی‌ای را در خاورمیانه به‌نفعِ امپریالیسم و زیرِ مهار آن، مستقر کرده است.“ نمایندة حزب‌مان در بخش پایانیِ سخنرانی‌اش، شرایط کشور و پیامدهای اجتماعی- اقتصادی و سیاسی سیاست‌های ارتجاعی، غیر مسئولانه، و ضد ملیِ رژیم در دورة ۸ ساله ریاست جمهوری احمدی‌نژاد برای مردم و زحمتکشان میهن‌مان را برای حاضران بررسی کرد. نماینده حزب‌مان در این بخش از سخنانش، به ارتباط تنگاتنگ میان سیاست‌های جنگ‌طلبانة ایالات متحده و متحدانش در اتحادیه اروپا و اسرائیل و کشورهای ارتجاعی منطقه، و سیاست‌های ماجراجویانه و تحریک آمیز و غیرمسئولانة رژیم ”ولایت فقیه“ اشاره کرد- و با توجه به تلاش امپریالیست‌ها به پیشبُردِ طرح امپریالیستی“خاورمیانة بزرگ“- تغییرِ منفیِ موازنه نیروها در منطقه را به‌زیانِ نیروهای طرفدار صلح و سوسیالیسم و جنبش‌های آزادی‌بخش ملی در منطقه دانست. او گفت که، بر پایه شواهدِ عینی، میانِ جنگ و نظامی‌گری با حمله به دستاوردهای مهم زحمتکشان، قدرت گیریِ نیروهای ارتجاعی و بنیادگرای اسلامی و درسایه قرار گرفتن خواست‌های به‌حق مردم برای استقرار دموکراسی، حقوق بشر و عدالت اجتماعی ارتباطی مستقیم و بلافصل وجود دارد. او به‌منظورِ توضیح وضعیت کنونی کشورمان درموردِ انتخابات مهندسی‌شدة ۲۴ خرداد‌ماه ۹۲ در ایران، انتخاب آقای روحانی در مقام نمایندة منافع و خواست‌های رژیم ولایت فقیه در مقطع کنونی، وجودِ نشانه‌های مشخصِ ارتباطِ نمایندگان رژیم با امپریالیسم در سال‌های اخیر و در راستای توافق‌های اساسی در ارتباط با هماهنگ کردنِ سیاست‌های دو طرف در خاورمیانه، انتظارِ امپریالیسم از دولت آقای روحانی برای پذیرشِ برعهده گرفتنِ نقشی ویژه در زمینة ”طرح خاورمیانه جدید“ به‌ویژه در زمینة مسائل سوریه، افغانستان وعراق، سخن گفت. او گفت که، میان مبارزه برای صلح و مبارزه برای دموکراسی، حقوق بشر و عدالت اجتماعی ارتباطی نزدیک و متقابل وجود دارد.
رفیق سلام علی، عضو کمیته مرکزی و از مسئولان شعبه روابط بین المللی حزب کمونیست عراق، در سخنرانی‌اش گفت: ”جنگ با ایران و جنگ‌های داخلی، سرکوب شدید کمونیست‌ها و نیروهای دموکراتیک، جنگ نسل کشی برضدِ خلق کُرد، همه در تبانی با امپریالیسم برنامه‌ریزی و به‌مرحله اجرا گذاشته شد. در کنارِ این‌ها، تحریم‌های اقتصادی و دو جنگِ خلیج فارس، همه و همه به فروپاشیِ زندگیِ سیاسی، اجتماعی، و اقتصادی در کشور ما منجر شد. فاشیسم و دیکتاتوری، جنگ را ترویج می‌کند. نبودِ حقوق دموکراتیک، مانع از اِعمالِ حاکمیتِ مردم می‌شود. مبارزه برای دموکراسی سیاسی ارتباط نهادین و دیالکتیکی با مبارزه با امپریالیسم دارد.“ رفیق عراقی در میان تشویق حضار توضیح داد که، حزب کمونیست عراق همواره، و به‌ویژه در طول هشت سال جنگ میان دو کشور[ایران و عراق]، در رابطه با حمایت از جنبش صلح برای پایان دادن به جنگِ برادرکشی و امپریالیسم‌خواسته، با حزب توده ایران همکاری کرده است.
”بن چاکو“، نماینده حزب کمونیست بریتانیا و معاون سردبیر روزنامه روزنامه ”مورنینگ استار“، که در زمینه تحول‌های سیاسی در کشور چین تخصص دارد و در دهه اخیر سال‌ها در این کشور زندگی و کار کرده است، محورِ سخنرانی‌اش را تنش‌های سیاسی اخیر در دریای چین و احتمال برخورد‌های نظامی میان چین و ژاپن قرار داد. او به کوشش‌های پردامنه‌ای که با تضعیف معاهدة صلح[پس از جنگ جهانی دوم که ژاپن متحدِ آلمان نازی و ایتالیای فاشیست بود] مرتبطند، که اهمیت آن در قانون اساسی ژاپن مورد تاکید قرار گرفته است، و حتی ایجاد ارتشی دائمی را ممنوع می‌داند، اشاره کرد. رفیق چاکو رشدِ تجدیدنظرطلبی‌های فزایندة اخیر و توجیه‌های سیاسی در مورد این معاهده[صلح] و تجاوزگریِ امپریالیسم ژاپن در طول جنگ جهانی دوم را نگران‌کننده دانست. اما ریشه این [تجدیدنظرطلبی‌ها و توجیه‌های سیاسی] – و بدتر از این- این واقعیت است که ایالات متحده به‌طورِ‌فزاینده‌ای چین را در حکمِ تهدیدی درحال رشد سریع در ارتباط با سلطة جهانیِ خود می‌بیند. این واقعیت که بیش از ۱۵۰ کشور در جهان، سه چهارم اعضای سازمان ملل، میزبانِ حضورِ چشمگیرِ نظامیِ آمریکا هستند، نمی‌تواند در این امر بی‌تاثیر باشد. ده‌ها هزار نفر از پرسنل نظامی ایالات متحده، چین را، که هیچ سابقه‌یی در تجاوز به کشورهای دیگرندارد، از طریق پایگاه‌های‌شان در کشورهای حوضه پاسیفیک[اقیانوس آرام] درمحاصره قرار داده‌اند. نقشِ چین، درحال حاضر همراه با روسیه، با حضوریافتنی مؤثرتر در شورای امنیت سازمان ملل، نقشی مثبت در برابر تجاوزگری در جهان است. رفیق عبدالعزیز یزید، نماینده حزب کمونیست سودان، در سخنرانی‌اش شرایط دشوار آفریقا و توطئه‌های موازی امپریالیسم و دیکتاتوری ارتجاعی را مورد بررسی قرار داد و به اوضاع اسف‌انگیزی که در جمهوری نوپای سودان جنوبی ایجاد شده است، اشاره کرد. رفیق سودانی ارتباط دیالکتیکی میان مبارزه برای صلح و مبارزه برای دموکراسی و حقوق دموکراتیک قائل شد.
رفیق ”النی جروپاناگیوتی“، نماینده حزب کمونیست یونان، سخنرانی‌اش را به رابطة میان ”بحرانِ سرمایه‌داری و جنگ“ اختصاص داد و تاکید کرد که، در شرایط بحرانِ سرمایه‌داری، تضادهای اوج‌گیرنده بین کشورهای سرمایه‌داری طبیعی است؛ و اینکه، فقط دستیابی به سوسیالیسم می‌تواند جهانی صلح آمیز را ممکن کند. او با نقد پایه‌ایِ سیستم سرمایه داری و توضیح تضادهای اساسیِ کاپیتالیسم بر آن بود که، مبارزه برای سوسیالیسم و صلح در کشورهای سرمایه‌داری از هم جدا نیستند. او نسبت به ماهیت سیاست‌های نیروهای چپِ غیرکمونیست و سوسیال‌دموکرات‌ها و اینکه چگونه در طول یک قرن اخیر این نیروها در مقطع‌های مختلف، و ازجمله در سال‌های پس از جنگ جهانی دوم در یونان، در جنگ‌های مخرب و نابود کننده در کنارِ بورژوازی قرار گرفته اند، هشدار داد و اعلام خطر کرد.
متنِ کاملِ تمامی سخنرانی‌ها و از جمله سخنرانیِ نماینده حزب توده ایران قرار است در شماره ویژة ”کمونیست رویو“، نشریة تئوریک حزب کمونیست بریتانیا، منتشر شوند.
