مسایل زنان

در سالن اجتماعات کتابخانه یادبود مارکس: بزرگداشتِ روزِ جهانی زن

تشکیلات دموکراتیک زنان ایران، با حمایت از کارزارِ بین‌المللی برای آزادیِ بهاره هدایت، آزادیِ همه زندانیان سیاسی زن را خواستار است! 
امسال هم بنابر سنت سال‌های اخیر، به‌دعوت کمیتة زنان سازمان‌های حزب‌های کارگری- کمونیستی جهان، روزِ ۸ مارس (۱۷ اسفندماه ۹۲)، در مراسم  جالب و با شکوهی در سالن اجتماعات کتابخانة یادبود مارکس در مرکز لندن، گرامی داشته شد.

 

نمایندگان سازمان‌های ترقی‌خواه زنان از انگلستان، یونان، سودان، ایران، و عراق در این مراسم شرکت فعال داشتند. اعضاء و هواداران حزب تودة ایران در انگلستان در رابطه با سازمان‌دهیِ این مراسم و برگزاری آن نقش برجسته‌ای داشتند. حضور فعال برخی از شخصیت‌های زن فعال در صحنه سیاسی انگلستان در این مراسم بازتاب‌دهندة جایگاه ویژه این مراسم و پذیرش آن همچون بخشی از تقویم مبارزاتی جنبش کارگری این کشور بود. در این مراسم رفیق ”آنیتا رایت“ دبیر کل ”مجمع ملی زنان انگلستان“- سازمانی که مورد حمایت حزب کمونیست انگلستان، جنبش سندیکایی این کشور و جناح چپ حزب کارگر است-  و هم چنین رفیق ”آنیتا هالپین“، عضو رهبری اتحادیة روزنامه‌نگاران و عضو پیشین شورای عمومی کنگره اتحادیه‌های کارگری انگلستان، شرکت و سخنرانی کردند.
اداره مراسم که دربردارندة بخش‌های سیاسی و فرهنگی بود به‌عهدة رفیق  لیز پین، عضو هیئت سیاسی و مسئول بخش زنان حزب کمونیست انگلستان بود، که در آغاز، ضمن خوش‌آمد به حاضران و شرکت کنندگان، در ارتباط با مضمون گزین شده برای مراسم بزرگداشت روز جهانی زن امسال توضیح‌هایی داد. مضمون محوری سخنرانی‌های مراسم روز جهانی زن امسال بررسیِ نقش زنان در مبارزه با سیاست‌های ریاضت کشی تحمیلی از سوی کشورهای سرمایه‌داری و حمایت از این نقش بود. 
رفیق آنیتا هالپین، به نمایندگی از سوی زنان کمونیست انگلیسی، در رابطه با نقش ویژه و مهمی که زنان در جنبش سندیکایی انگلستان و در مبارزه برضد سیاست‌های اعمال شده از سوی دولت ائتلافی راستگرای حاکم ایفا می‌کنند، سخن گفت.  او توجه نیروهای ترقی‌خواه  به ضرورتِ از میان برداشتن مانع‌های سنتی بر سر راهِ زنان برای شرکت مؤثر در صحنه مبارزات اجتماعی و سیاسی سخن گفت و به نقش آگاهی دهنده و پیشاهنگ حزب کمونیست اشاره کرد. رفیق ”النی گروپاناگیوتی“، دبیر سازمان حزب کمونیست یونان در انگلستان و از کادرهای برجسته این حزب، در سخنرانی خود ضرورت برجسته کردن جنبه‌های طبقاتی مبارزات برابری‌خواهانة زنان را مورد توجه قرار داد. رفیق یونانی یادآور شد که در جنبش زنان هم گرایش‌های طبقاتی متفاوت با شعارها و خواست‌های مشخص خود در مبارزه شرکت می کنند و به همین دلیل ضرورتِ توجه به مبارزة طبقاتی در جنبش زنان بسیار اهمیت دارد.
نماینده تشکیلات زنان از ایران سخنران بعدی بود که با ارائه یکی از جامع‌ترین سخنرانی‌های مراسم امسال حضار را با شرایط سیاسی حاکم در کشور، ماهیت واقعی دولت ”تدبیر و اعتدال“ که در خردادماه ۹۲ به قدرت رسید، و شرایط مبارزاتی زنان در کشورمان آشنا کرد. نماینده زنان مبارزه‌جو و عدالت‌خواه میهن‌مان سخنرانی‌اش را با بیان تاریخچه‌یی از جنبش معاصر زنان در یک قرن اخیر، برگزاری مراسم بزرگداشت روز جهانی در ایران، تشکیل اولین سازمان‌های زنان در ایران در نزدیک به صد سال پیش، و پایه گذاریِ تشکیلات زنان ایران آغاز کرد.  سخنران در ترسیم شرایط زندگی زنان در میهن به سیاست‌های دولت‌های حاکم در نقض فاحش حقوق انسانی زنان و محروم کردن آنان از بسیاری حقوق طبیعی‌شان اشاره کرد و به‌ویژه به پیامدهای سیاست‌های ۸ سال دولت محمود احمدی نژاد پرداخت. سیاست‌های محوری دولت‌های ارتجاعی و به‌خصوص در سال‌های پس از به قدرت رسیدن احمدی نژاد در خردادماه سال ۱۳۸۴ در راستایِ سیاست‌های نولیبرالیستی متوجهِ حذف زنان از حیات اقتصادی کشور، راندن آنان به کنج خانه‌ها و کوشش برای بهره برداری از فقر و محنت‌های اقتصادی آنان در جامعه بوده است. او به رشد و گسترش فعالیت‌های اعتراضی زنان در دهه‌های اخیر در ایران و تبدیل جنبش زنان به یکی از گردان‌های اصلی مبارزه برای آزادی، دموکراسی و صلح و عدالت اجتماعی در کشور اشاره کرد و یادآور شد که، اکنون هیچ نیرویی در جامعه نمی‌تواند بر این موقعیت ویژه زنان چشم بربندد. یکی از پیامدهای رشد یافتن سازمانی و تاثیربخش مبارزه زنان، شدت‌گیریِ موج سرکوب دولتی برضد زنان مبارزه‌جو و سازمان‌ده کشور است. سخنران با اشاره به بستنِ برخی امیدها به عملکرد متفاوت دولت حسن روحانی، دولت ”تدبیر و اعتدال“، در دوره کارزارهای انتخابات ریاست جمهوری در خردادماه ۹۲، به ادامه سخت‌گیری‌ها و به‌کارگیری سیاست‌های ارتجاعی برضد زنان در ماه‌های بعد از به‌قدرت رسیدن آقای روحانی توجه داد و موج جدید دستگیری‌ها و صدور حکم‌های ظالمانه زندان برای زنان و از جمله حکم ۷ سال زندان برای مریم شفیع پور، دانشجوی دانشگاه قزوین را تقبیح ومحکوم کرد. 
رفیق «ثیکرا علی»، نماینده لیگ زنان عراق، در سخنرانی خود شرایط دشوار زندگی و مبارزه زنان در عراق را در سال های اخیر تصویر کرد.  او به ویژه نقش نیروهای اسلامی حاکم در عراق را مورد انتقاد قرار داد که در رابطه با حقوق زنان جامعه را به عقب رانده اند.  رفیق عراقی در رابطه با کارزار زنان در کشور همسایه، که دولت آن ارتباط های بسیار نزدیکی با جمهوری اسلامی ایران دارد، بر ضد ”قانون جعفری“ که در مجلس عراق به بحث گذاشته شده است و حقوق زنان در جامعه و در خانواده را شدیداٌ نقض و پایمال می کند، سخن گفت.

از راست به چپ: رفقا لیز پین، عضو هیئت سیاسی حزب کمونیست بریتانیا، رفیق امیره عثمان، از سودان، پولین فریزر، از حزب کمونیست بریتانیا، و خانم لورا میلر، مسئول کتابخانه مارکس
رفیق ”امیره عثمان“، نماینده حزب کمونیست سودان و مسئول سازمان‌دهی زنان سودانی در انگلستان و ایرلند، در سخنان خود درون‌مایة مشخص دو سخنران پیش از خود را در ترسیم نتیجه‌های سیاست‌های اسلامی کردن حیات جامعه و نقش فاجعه بار دولت اسلامی حاکم در سودان نشان داد.  رفیق سودانی یادآور شد: ”به‌منظور تضعیف دستاوردهای زنان، از سوی دولت اسلامی جدید و نهادهای آن قرائت جدیدی از اسلام در رابطه با بحث جنسیتی مطرح شده است. قوانین و سیاست های ویژه که در تضاد با قانون اساسی‌اند مطرح شده‌اند که حقوق زنان را زیر پا می‌گذارد، و با هدف محدود کردن نقش آنان در حوزه عمومی زنان را از اشتغال در برخی رشته‌ها و حرفه‌هایی که در آن‌ها برای مدت‌ها کار کرده‌اند مانع می‌شوند و از کار اخراج می‌کنند. برای مثال، رژیم نه تنها به دستاوردهای زنان هجوم آورده است بلکه همچنین از طریق تحمیل  پروژه اسلامی کردن جامعه بسیاری از قوانین و رسومی را در جامعه جاری کرده است که حاصل آن‌ها تحقیر زنان، برخورد با آنان به‌شیوه‌های تحقیرآمیز و محدود کردن نقش آن‌ها در بسیاری حوزه‌هاست.  در منطقه‌های جنگ‌زده زنان در معرض حمله‌های مداوم، ربوده شدن و گرسنگی‌اند. نقش معمول زنان در جامعه زیر علامت سئوال قرار گرفته است. برنامه‌های دولت برای کمک به زنان و فرزندان‌شان، مثل خدمات بهداشتی و درمانی، دیگر در دسترس نیستند. زندگی زنان از امنیت و ثبات برخوردار نیست. در بسیاری از موارد آنان باید به‌طورمداوم از یک منطقه به منطقة دیگری کوچ کنند.   تجاوز به‌عنف و خشونت مبتنی بر جنسیت در منطقه‌های جنگی مانند دارفور نیز برای زنان مطرح بوده است و دارفور در دو دهه اخیر اصولاً مترادف با قتل عام، ربودن زنان و دختران و تجاوز به آنان بوده است. علاوه بر این‌ها، مردم بومی از سوی دولت سودان و شبه‌نظامیان مورد حمایت آن مورد ”پاکسازی قومی“ قرار گرفته‌اند. در سال ۲۰۰۹، عمر ال بشیر، رئیس جمهور سودان، در مقام نخستین رئیس دولت در تاریخ از سوی دادگاه جنایی بین‌المللی متهم به نسل کشی گردید.“   پس از به‌پایان رسیدن سخنرانی‌ها، رفیق آنیتا رایت، دبیر کل ”مجمع ملی زنان انگلیس“، به دعوت مسئول مراسم در جایگاه سخنرانی قرار گرفت و ضمن اشاره به تاریخچة مبارزه و فعالیت مجمع، عضویت آن در فدراسیون جهانی زنان دموکرات، کوشش‌های سال‌های اخیر در تقویت نقش و عملکرد آن در انگلستان را توضیح داد. مجمع در سال‌های اخیر با جلب زنان ترقی‌خواه فعال در جنبش چپ توانسته است تاثیر ویژه‌ای در سازمان‌دهی مبارزه زنان برضد سیاست‌های ریاضت کشی که از سوی دولت حاضر اعمال می‌شود و قربانیان اصلی آن زنان و کودکان خانواده‌های کارگری‌اند هستند، داشته باشد. پس از پایان بخش سیاسی جلسه،  از حضار با غذاهای سنتی متنوعی که از سوی فعالان کشورهای مختلف تهیه شده بود پذیرایی شد. درانتها بخش هنری مراسم به مدیریت و شرکت فعال خانم ”رزی مکرگور“، از رهبران جنبش سندیکایی در جنوب غرب انگلستان، با سرودهای مربوط به تاریخچه جنبش زنان در دفاع از حقوق خود و کسب برابری جو بسیار شاد و سرورآمیزی را به‌وجود آورد. مراسم موفق و خاطره انگیز ”روز جهانی زن“ با خواندن دسته جمعی سرود ”انترناسیونال“ به‌وسیلة حضار به پایان رسید.

به نقل از نامه مردم، شماره 943، 4 فروردین ماه 1393

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا