حمایت حزب کمونیست برزیل از خانم دیلما روسِف در انتخابات ریاست‌جمهوری
در چند هفتة اخیر، علاوه بر آنکه برگزاری جام جهانی فوتبال در کشور برزیل توجه میلیون‌ها نفر را در دنیا به خود جلب کرده بود، وضعیت اجتماعی و سیاسی این کشور عضو ”بریکس“ نیز اینجا و آنجا، با نیّت‌های گوناگون، مورد توجه و بحث قرار داشت. ماهِ گذشته حزب برادر، حزب کمونیست برزیل (PCdoB) نشست پلنوم کمیتة مرکزی خود را در روزهای ۱۶ تا ۱۸ خردادماه برگزار کرد که در آن از جمله دربارة وضعیت سیاسی برزیل و مبارزة انتخاباتی پیشِ رو در در پاییز امسال بحث و گفتگو شد و تصمیم‌هایی گرفته شد.
در همین ارتباط، کمیتة مرکزی حزب کمونیست برزیل بیانیه‌ای منتشر کرد که در آن ضمن ارائة چکیده‌ای از وضعیت کنونی و آیندة سیاسی برزیل، در مورد تصمیم حزب برادر در حمایت از نامزدی خانم دیلما روسِف در انتخابات ریاست‌جمهوری پاییز امسال و تلاش برای انتخاب مجدد ایشان توضیح‌هایی داده شده است. در ادامه، ترجمة بخش‌های عمدة این بیانیه را برای اطلاع خوانندگان نامة مردم منتشر می‌کنیم. عکسِ همراه مطلب، مربوط به همایش کشوری انتخاباتی حزب کمونیست برزیل در روز ۲۷ خرداد برای اعلام حمایت از نامزدی خانم دیلما روسِف است که خود ایشان نیز در این همایش شرکت داشت.
***
درست پیش از برگزاری کنگرة حزبی و آغاز جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴، کشور ما سخت درگیر بحث‌های جدّی سیاسی دربارة انتخاباتی است که تعیین کنندة آیندة کشور است، آن هم در روزهایی که به علّت برگزاری مهم‌ترین رویداد ورزشی جهان در برزیل، مردم کشور آرزوهای بزرگی را در سر می‌پرورانند. در این گیرودار، مخالفان بار دیگر ”قهرمان“ نشدن را به میان کشیده‌اند و همگام با شماری از رسانه‌های همگانی جهانی و داخلی، جام جهانی را به بدترین شکل ممکن ”سیاسی“ کرده‌اند. اپوزیسیون همة تلاشش این است که برزیل به عنوان کشور میزبان این رویداد ورزشی عظیم، در برگزاری بازی‌ها موفق نباشد. آنها اهمیت دستاوردهای ورزشی، اقتصادی و اجتماعی کشور، و میراثی را که در نتیجة میزبانی این بازی‌ها برای برزیل به جا خواهد ماند نادیده و دست‌کم می‌گیرند.
اکنون لحظة تصمیم فرارسیده است و حزب کمونیست برزیل بار دیگر بر این ارزیابی خود تأکید می‌کند که در فاصلة سال‌های ۲۰۰۳ [۱۳۸۲ش] تا کنون، یعنی در مدتی که دولت‌های لولا داسیلوا و دیلما روسِف مصدر کار بوده‌اند، کارهای زیادی انجام شده است و بی‌تردید کشور ما که اکنون در وضعیت بهتری قرار دارد، در چهار سال آینده خواهد توانست بر موانع گذشته غلبه کند و وارد مرحلة نوینی از توسعه، همراه با تغییرهای بیشتر و اصلاحات ساختاری دموکراتیک بشود، که دستاوردها و پیروزی‌های باز هم بیشتری برای ملّت و کارگران به همراه خواهد داشت. بر اساس این ارزیابی و نظر بود که حزب ما در کنگرة سراسری‌اش تصمیم گرفت از نامزدی خانم دیلما روسِف از حزب کارگران در انتخابات ریاست جمهوری حمایت کند… ما به علّت‌هایی که از زمان برگزاری کنگرة ۱۳م در نوامبر سال گذشته مطرح کرده‌ایم، بر این تصمیم خود پایداریم و با توجه به مبارزة سیاسی جاری امسال، خط‌مشی خود را به‌روز کرده‌ایم.
سرنوشت برزیل در خطر است: حرکت به جلو یا به عقب؟
هرچه به زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری اکتبر امسال نزدیک‌تر می‌شویم، دشواری‌های سیاسیِ انتخابِ مسیر آیندة کشور روشن‌تر می‌شود. آیا با گام‌های سریع در راه تغییرهای بیشتر و حفظ پیروزی‌ها و دستاوردهای ۱۱ سال گذشته رو به جلو به حرکت ادامه دهیم، یا به گذشته بازگردیم تا اپوزیسیون محافظه‌کار دوباره به قدرت دولتی برسد، یعنی همان نیرویی که وقتی در دهة ۱۹۹۰ [۱۳۷۰ش] در قدرت بود، حکومتی ضدمردمی برپا کرد، دموکراسی را محدود کرد، و استقلال کشور را زیر پا گذاشت.
در این مرحله از مبارزه، الیگارشی مالی و محافظه‌کارترین بخش طبقات فرادست در درون اپوزیسیون به انتخاب آیِسو نِه‌ویس ”توکانو“ به عنوان نامزد برتر خود گرایش و امید دارند. او برای ثابت کردن اینکه بهترین گزینه برای نیروهای محافظه‌کار است، حاضر است همه کار بکند؛ گرد هم آوردن نظریه‌پردازان نولیبرال و مدیران رده بالای سرمایه‌داران جزو برنامه‌های اعلام شدة اوست. آیِسو نِه‌ویس، نامزد راستگرای انتخابات ریاست جمهوری، به بانکداران اطمینان می‌دهد که آماده است نسخه‌های آنها را، که چیزی جز حمله به حقوق و دستاوردهای مردم نیست، به کار بندد. برنامة او همان نسخه‌های نولیبرالی قدیمی است که در برزیل و کشورهای دیگر جهان ناکامی‌هایی به بار آورده است و اکنون او می‌خواهد آنها را در لفافه‌ای جدید دوباره به اجرا بگذارد.
دیلما روسِف، رهبری توانا برای رهمنون کردن برزیل به مرحلة نوین توسعه
برزیل در دورة ریاست جمهوری دیلما روسِف راه مقابله با پیامدهای منفی بحران سرمایه‌داری را آموخته است. این بحران فشار زیادی به اقتصاد جهانی وارد آورد، و و از پیامدهای آن، موجی از بیکاری گسترده و تجاوز به حقوق اجتماعی مردم در سراسر جهان بود. پرزیدنت روسِف از یک سو با این بحران مقابله و مبارزه می‌کند بدون اینکه بار آن را به دوش کارگران بیندازد، و از سوی دیگر به اجرای سیاست‌هایی که میلیون‌ها نفر را از فقر مفرط نجات داده است ادامه می‌دهد، به طوری که برزیل اکنون به مرحله‌ای رسیده است که در آستانة ریشه‌کن کردن فقر مفرط است. یکی از اقدام‌های دولت او، در پیش گرفتن سیاست سرمایه‌گذاری مشترک دولتی و خصوصی به منظور توسعة تولید انرژی و بهبود زیرساخت‌های راهبردی، و از این راه، افزایش رشد اقتصادی کشور است. بر اساس آمار اعلام شده توسط سازمان جهانی کار، میزان بیکاری در سال گذشته نزدیک به ۶ درصد کاهش یافت، که این روند همچنان ادامه دارد. سیاست ”افزایش حداقل دستمزد واقعی“ که اپوزیسیون آن را سیاستی غیرمسئولانه می‌داند، اهرم مهمی برای کاهش نابرابری اجتماعی بوده است.
در جریان تظاهرات سال پیش در چنین روزهایی، پرزیدنت روسِف تعهد خود را به بهبود دموکراسی نشان داد و با دفاع از اهمیت تظاهرات مردم و تلاش برای پاسخ دادن به خواست‌های مردم، در عمل ثابت کرد که چه ارزش والایی برای جنبش‌های اجتماعی قائل است… امّا از طرف دیگر، در حالی که تظاهرکنندگان در خیابان‌ها خواهان دموکراسی بیشتر بودند، اپوزیسیون با تلاشی که برای خنثی کردن طرح‌ها و ابتکارهای درست و ترقی‌خواهانة دولت کرد، بار دیگر ماهیت خودکامة خود را آشکار کرد.
برزیل با مشارکت در روند انسجام و یکپارچگی کشورهای آمریکای لاتین و کارائیب، و فعالیت در راه ایجاد یک قطب قدرت ضدسلطه در برابر امپریالیسم آمریکا، در چهار سال گذشته توانست استقلال خود را تحکیم بخشد. ماه آینده [تیرماه] رئیس‌جمهور میزبان نشست مهم کشورهای بریکس (برزیل، روسیه، هندوستان، چین و آفریقای جنوبی) خواهد بود. و البته این تلاش‌های دولت در حالی صورت می‌گرفت که خود مورد حملة خصمانة مجموعة اپوزیسیون، شامل نیروهای محافظه‌کار، الیگارشی مالی و انحصارهای بزرگ ارتباطات و مخابرات قرار داشت… در چنین شرایطی است که پرزیدنت دیلما روسِف، برخوردار از موقعیتی مستحکم‌تر از پیش، برای انتخاب شدن مجدد به سِمَت ریاست‌جمهوری به استقبال انتخابات می‌رود. طیف گسترده‌ای از حزب‌های کشور از چپ تا میانه، حمایت خود را از نامزدی دیلما روسِف اعلام کرده‌اند. به‌علاوه، او رهبری است مورد احترامِ جنبش‌های اجتماعی و مردم برزیل، که در شرایطی دشوار، توانمندی و شایستگی زنان برزیلی را نشان داد. به همة این علّت‌ها، دیلما روسِف رهبری است که می‌تواند امید را در مردم زنده نگه دارد و برزیل را در مرحلة نوین توسعه، با دگرگونی‌ها و دستاوردها و پیروزی‌های بیشتر به پیش ببرد… حزب کمونیست برزیل معتقد است که امسال مردم برای چهارمین بار در انتخابات پیروز خواهند شد و دیلما روسِف را بار دیگر به ریاست‌جمهوری برخواهند گزید. البته باید گفت که پیروزی گام به گام و خاکریز به خاکریز به دست می‌آید. در این مرحله، گستردگی ائتلاف انتخاباتی، نقش جنبش‌های اجتماعی و نیروهای چپ، و اعلام برنامه‌های مترقی و پیشرفته [برای دولت بعدی] در کارزار انتخاباتی ریاست جمهوری اهمیت زیادی دارد… در میان اصلاحات ساختاری دموکراتیک که انجام آنها ضرورت دارد، چهار مورد عمده در خور توجه است: اصلاحات سیاسی دموکراتیک با هدف افزایش مشارکت مردم در سیاست، تقویت احزاب و مقابله با نفوذ قدرت‌های مالی و اقتصادی در کارزارهای انتخاباتی؛ دموکراتیک کردن رسانه‌های انحصاری شدة موجود برای اینکه حق و امکان برخورداری از ارتباطات دموکراتیک به جامعه داده شود، و همراه با آن، تأمین و تضمین آزادی کامل بیان که امروز توسط انحصارهای رسانه‌یی خدشه‌دار و سرکوب شده است؛ اصلاحات شهری برای رفع بحران در شهرها، و از همه مهم‌تر حل مشکل وسایل رفت‌وآمد همگانی و تأمین امنیت مردم و رفع مشکل مسکن برای مردم؛ و بالاخره اصلاح مترقیانة نظام مالیاتی، افزایش مالیات ثروتمندان و ویژه‌خواران و سبک کردن بار مالیات از دوش کارگران و بخش تولید… این تغییرها برای تضمین رشد استوار و پایدار کشور و تولید بیشتر ثروت، که شرط اساسی ادامة پیشرفت اجتماعی است، حیاتی‌اند…
حزب کمونیست برزیل از همة رهبران و فعالانش می‌خواهد که به پشتوانة حمایت‌های مردمی و شبکة دوستان حزب، فعالیت خود را در همة جبهه‌های مبارزه برای پیروزی کمونیست‌ها در انتخابات دوچندان کنند. برای حمایت از نامزدهای حزب‌مان باید تلاش جانانه‌ای کرد. تقویت نیروهای چپ برزیلی، که شرط لازم برای پیشبُرد تغییرهای ضروری در کشور است، مستلزم حضور پرقدرت‌تر حزب کمونیست برزیل در دولت‌های ایالتی، و حضور گسترده‌تر نمایندگان ما در مجلس قانون‌گذاری است.
سائوپولو، ۸ ژوئن ۲۰۱۴ (۱۸ خرداد ۱۳۹۳)
کمیتة مرکزی حزب کمونیست برزیل (PCdoB)
به نقل از ”نامه مردم“ 951، 23 تیرماه 1393
