گوشههایی از همبستگی جهانی ﺑﺎ جنبش ﻣﺒﺎرزه در راه آزادی و دﻣﻮﻛﺮاسی در اﻳﺮان
*یادداشت همبستگی سندیکای بریتانیایی یونیسون (از بزرگترین سندیکاهای کارگری بریتانیا)
* فراخوان برای همبستگی جهانی با سندیکاهای کارگری ایران
* نامة اعتراض دبیر کل حزب کمونیست بریتانیا به سفارت ایران در لندن
* کمونیست های بریتانیا خواستار آزادی رهبران سندیکایی ایران شدند
*بیانیة فدراسیون جهانی جوانان دموکرات در همبستگی با مبارزة جوانان ایران
در حالی که از یک سو موج سرکوب آزادیها در کشورمان و اقدامهای ارتجاع برای وادار کردن نیروها و شخصیتهای آزادیخواه به سکوت در برابر تحولات سیاسی جاری ادامه دارد و تشدید شده است، از سوی دیگر تلاش نیروهای مترقی و دموکراتیک جهان برای گسترش همبستگی با زحمتکشان و آزادیخواهان میهن ما ابعاد تازهای یافته است. بیانیة فدراسیون جهانی جوانان دموکرات در همبستگی با جوانان و دانشجویان ایران و فراخوان برای آزادی دانشجویان زندانی، نامهها و یادداشتهای اعتراضی رهبران سندیکایی و حزبهای کمونیست جهان، مقالههای افشاگر در رسانههای بینالمللی دربارة شرایط فعالیت و مبارزة نیروهای مترقی در ایران، حمایت اجلاس سالانة ”مرکز بینالمللی دفاع از حقوق سندیکایی“ از فعالیت سندیکاهای مستقل در ایران، فقط برخی از نمونههای همبستگی جهانی با آزادیخواهان ایران است. در ادامه، گوشههایی از کارزار بینالمللی همبستگی با جنبش ملّی و دموکراتیک مردم ایران را برای اطلاع خوانندگان ”نامة مردم“ گزارش میکنیم.
* یادداشت سندیکای بریتانیایی یونیسون (از بزرگترین سندیکاهای کارگری بریتانیا با ۱ میلیون و ۳۰۰ هزار عضو) به رئیسجمهور ایران در ارتباط با دستگیری فعالان سندیکایی در ایران:
عالیجناب حسن روحانی، ریاست جمهوری اسلامی ایران
تهران، ایران، rouhani@csr.ir
۶ ماه مه ۲۰۱۴ [۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۳]عالیجناب،
بدینوسیله از جانب یونیسون (UNISON) اعتراض خود را نسبت به دستگیری شماری از رهبران پیشرو و برجستة سندیکایی ایران در روزهای اوّل و دوّم ماه مه در حالی که قصد شرکت در نشستهایی برای گرامیداشت روز جهانی کارگر را داشتند، به اطلاع شما میرسانیم. اگرچه برخی از دستگیرشدگان آزاد شدهاند امّا بسیاری از آنها هنوز در بازداشت هستند، از جمله آقای مازیار گیلانینژاد، که یکی از اعضای سرشناس سندیکای کارگران فلزکار و مکانیک است. او و شمار زیادی از اعضای سندیکا و خانوادههای آنها را پیش از دستگیری و انتقال به بازداشتگاهی نامعلوم، مورد ضرب و جرح قرار دادهاند. بر اساس اطلاعی که ما داریم، علاوه بر آقای مازیار گیلانینژاد، آقای رضا شهابی (از رهبران سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه)، آقای شاهرخ زمانی، و آقای محمد جراحی نیز هنوز در بازداشت به سر میبرند.
از شما میخواهیم که برای آزادی فوری این افراد و همکارانشان و اعضای خانوادههایشان اقدام کنید. بهعلاوه، از دولت جمهوری اسلامی ایران میخواهیم که مقاولهنامههای ۸۷ و ۹۸ سازمان بینالمللی کار را که حق پیوستن به سندیکا و فعالیت سندیکایی را تضمین میکند، به رسمیت بشناسد و آن را رعایت کند.
با احترام، دِیو پرنتیس، دبیرکل
رونوشت: جناب آقای ویلیام هیگ، نمایندة مجلس و وزیر امور خارجه
* فراخوان برای همبستگی جهانی با سندیکاهای کارگری ایران
اجلاس سالانة ”سازمان بینالمللی کار“ (آی.اِل.او.) در خرداد ماه با شرکت هیئت نمایندگی همة کشورهای عضو در مقر دائمی این سازمان در شهر ژنو، در سوئیس برگزار شد. طبق اساسنامة این سازمان، در ترکیب هیئتهای نمایندگی کشورها هر سه گروهِ نمایندگان دولت، نمایندگان کارفرمایان و نمایندگان تشکلهای کارگری میتوانند شرکت داشته باشند. البته از برخی از کشورها، و از جمله ایران، نمایندگان تشکلهای واقعی و مستقل کارگران حق شرکت در هیئت نمایندگی را ندارند، و به جای آنان نمایندگان تشکلهای زرد و وابسته به دولت در این نشست بینالمللی مهم شرکت میکنند که در آن دربارة مقاولهنامهها، مقررات و سیاستهای تعیینکننده و پراهمیت در ارتباط با شرایط کار کارگران بحث و تصمیمگیری میشود. همزمان با این نشست مهم، و همچون سالهای گذشته، نشست عمومی سالانة ”مرکز بینالمللی دفاع از حقوق سندیکایی“ نیز در محل ساختمان مرکزی ”آی.اِل.او.“ برگزار شد. رهبری این مرکز حقوقی سندیکایی که در زمینة حقوق و آزادیهای سندیکایی فعالیت میکند و یکی از سازمانهای معتبر و مورد مشورتِ ”آی.اِل.او.“ است، امسال با توجه به تحولهای سیاسی سال اخیر در ایران، از معاون دبیرکل ”کمیتة دفاع از حقوق مردم ایران“ (کودیر)، آقای جمشید احمدی، برای شرکت در نشست این مرکز دعوت کرده بود تا دربارة شرایط فعالیت و مبارزة سندیکاهای کارگری ایران برای حاضران صحبت کند و توضیحهایی بدهد. معاون دبیرکل کمیتة دفاع از حقوق ایران (کودیر) در صحبتهای خود خطاب به حاضران در این نشست به مسئلة سرکوب تشکلهای کارگری و تاریخچة سندیکاهای کارگری در ایران، تأثیر فعالیت این سندیکاها در بُرشهای تاریخی مهم، و نیز دشواریهای ایجاد شده برای کارگران در روزهای 10 اردیبهشت به بعد (در ارتباط با روز جهانی کارگر) پرداخت. نمایندة کودیر در سخنان خود در حضور نمایندگان جنبشهای کارگری و سندیکایی از آفریقا، اروپا، آسیا و آمریکای لاتین، شرایط دشوار و مخاطرهانگیزی را که در ایران برای فعالیت سندیکاهای کارگری وجود دارد توضیح داد و خواهان تشدید کارزار همبستگی بینالمللی با کارگران و سندیکالیستهای ایران شد. او ضمن اشاره به سرکوب دولتی در روز اول ماه مه و ممنوع کردن برگزاری مراسم بزرگداشت روز جهانی کارگر از سوی سندیکاهای مستقل کارگری، پیام سندیکای کارگران فلزکار و مکانیک به ”مرکز بینالمللی دفاع از حقوق سندیکایی“ را برای شرکتکنندگان خواند که در آن از جمله به مبارزة سندیکای کارگران فلزکار و مکانیک اشاره شده بود، سندیکایی که در سال 1339 تشکیل شده و پس از سرکوب شدن در سال 1362توسط رژیم حاکم بر ایران، بار دیگر در سال 1384 فعالیت خود را از سر گرفت. نمایندة کودیر در ادامة صحبتهایش به اهمیت فعالیت سندیکاهای مستقل برای احقاق حقوق کارگران، فراهم آوردن شرایط مناسب برای دستیابی زحمتکشان کشور به زندگی بهتر و پیشبُرد اتحاد عمل سندیکاهای کارگری اشاره کرد. او سپس در مورد نادیده گرفته شدن حقوق کارگران و برخورد غیرقانونی با اعضا و فعالان سندیکای کارگران فلزکار و مکانیک و سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی و دیگر فعالانی که روز اول ماه مه و صبح 12 اردیبهشت مورد اذیت و آزار قرار گرفتند و به حقوق برحقشان تجاوز شد صحبت کرد، و همچنین نشریة ”پیام سندیکا“ را به حاضران معرفی کرد که منعکسکنندة فعالیتهای چندین سندیکای کارگری در ایران است. در ادامه، معاون دبیر کل کودیر ترجمة متن شکایتنامة سندیکای کارگران فلزکار و مکانیک ایران در ارتباط با برخورد نیروهای امنیتی و مقامهای قضایی کشور با شرکتکنندگان در مراسم اول ماه مه در تهران و دستگیری و بازداشت فعالان سندیکایی را برای حاضران در نشست خواند و توضیحهایی داد.
گفتنی است که در جریان بحثهای نشست عمومی، نمایندگان برخی از ساختارهای جهانی سندیکایی سخنرانی کردند و پشتیبانی خود را از فراخوان برای تشدید کارزار همبستگی جهانی با سندیکاهای کارگری ایران اعلام کردند. در همین ارتباط، سندیکاهای کشورهای گوناگون که در نشست حاضر بودند آمادگی خود را برای انجام اقدامهای مشخص همبستگی با مبارزة زحمتکشان و فعالان سندیکایی ایران اعلام کردند. نشست تصویب کرد که برای تغییر دادن شرایط غیرقابلقبول سالهای اخیر بهویژه از لحاظ سرکوب سندیکاهای کارگری در ایران، اقدامهای مشخصی را سازمان دهد.
* نامة اعتراض دبیر کل حزب کمونیست بریتانیا به سفارت ایران در لندن
موضوع: دستگیری اعضا و رهبران سندیکای کارگران اتوبوسرانی شرکت واحد تهران
من این نامة اعتراض را در ارتباط با دستگیری 23 عضو اتحادیههای کارگری، به ویژه ابراهیم مددی، معاون رئیس سندیکای کارگران شرکت واحد در تهران، در 1 مه (11 اردیبهشت) به شما مینویسم.
این عده در حالی که در یک پایانة شرکت واحد اتوبوسرانی در غرب تهران شیرینی در میان کارگران توزیع میکردند، دستگیر شدند. این در شرایطی بود که مراسم سنّتی بزرگداشت اول ماه مه (روز جهانی کارگر) در ایران ممنوع اعلام شده است.
لازم است خاطر نشان کنم که این دستگیریها نقض فاحش مقاولهنامههای شماره 87 (1948م) و 98 (1949م) سازمان بینالمللی کار در مورد آزادی عضویت در سندیکاها و سازمانهای کارگری و فعالیت در آنهاست.
چنین اقدامهایی که آزادیهای مدنی شهروندان ایران را نقض میکند، برای سازمانهایی مثل ما که مخالف اِعمال تحریمهای اقتصادی علیه ایران است، دفاع از حقوق طبیعی ایران و مخالفت مؤثر با هرگونه مداخله در کشور شما را دشوارتر میکند.
خواهشمندیم این نظر ما را به اطلاع دولت ایران برسانید. ما خواستار آزادی فوری و بیدرنگ همة دستگیرشدگان هستیم.
با احترام
رابرت گریفیت
دبیرکل حزب کمونیست بریتانیا
* کمونیست های بریتانیا خواستار آزادی رهبران سندیکایی ایران شدند
روزنامة مورنینگ استار، چاپ لندن، با انتشار مقالهای در روز اول تیرماه دربارة همبستگی فعال حزب کمونیست بریتانیا با جنبش کارگری ایران، به اقدامهای مشخص کمونیستهای بریتانیا در کارزار برای آزادی رهبران زندانی سندیکاهای کارگری میهنمان اشاره کرد. به گزارش مورنینگ استار، وزارت امور خارجة بریتانیا در پاسخ به نامهای که رفیق رابرت گریفیت، دبیرکل حزب کمونیست بریتانیا، در ارتباط با شرایط غیرقابلقبول تحمیل شده بر رهبران زندانی اتحادیههای کارگری ایران نوشته بود، گفته است که: ”انتظار دارد که ایران حق تشکیل و پیوستن به سندیکا را در راستای پیمانهای بینالمللی در مورد حقوق مدنی و سیاسی را محترم بشمارد.“ این مقام وزارت امور خارجة بریتانیا تصریح میکند که ”در جمهوری اسلامی ایران اقدام به متشکل کردن کارگران عملی مخاطرهآمیز برای کارگران است.“
به نوشتة مورنینگ استار، در واکنش به درخواست رفیق گریفیت که از دولت بریتانیا خواسته بود که خواهان آزادی فوری و بیقید و شرط رهبران اتحادیههای کارگری بشود، مقام مسئول وزارت امور خارجه نگرانی خود را در مورد وضع اسفناک شاهرخ زمانی رهبر سندیکای کارگران نقاش و تزئینات ساختمانی، رضا شهابی خزانهدار سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، و محمد جراحی کارگر صنایع پتروشیمی ابراز کرد. مورنینگ استار به نقل از رفیق رابرت گریفیت نوشت که رهبران و فعالان سندیکایی متهم به ”اقدام علیه امنیت ملّی از طریق ایجاد یا عضویت در گروههای مخالف نظام“ شدهاند، اتهامی که رژیم اسلامی اغلب در مورد اتحادیههای کارگریای به کار میبرد که طبق موازین بینالمللی به رسمیت شناخته شده هستند. رضا شهابی که در ماه آوریل 2012 (فروردین 1391) به شش سال حبس محکوم شد، در روز اول ژوئن (10 خرداد ماه) در اعتراض به شرایط زندان اعتصاب غذای نامحدودی را آغاز کرد. طبق گزارشهای منتشر شده، رضا شهابی روز 16 ماه ژوئن در مسیر بهداری زندان ”رجایی شهر“ مورد ضرب و جرح یک نگهبان زندان قرار گرفت.
به گزارش مورنینگ استار، رفیق گریفیت واکنش ضعیف دولت بریتانیا نسبت به سرکوب سندیکاهای کارگری در ایران را بههیچوجه کافی ندانست و از دولت خواست تا اجازه ندهد که ”مصلحتطلبیهای دیپلماتیک“ حق دموکراتیک بنیادی برای سازمانیابی در سندیکاهای کارگری، چه در انگلستان یا در خارج از کشور را تحتالشعاع قرار دهد. او متذکر شد که جنبش کارگری بینالمللی باید به تلاش خود برای پشتیبانی از اعضای اتحادیههای کارگری که قربانی سرکوب میشوند- هر کجا که باشند- ادامه دهد، چرا که ”ما نمیتوانیم به سیاستمداران که حرفهای قشنگشان بهندرت با عمل و کردهشان تطابق دارد، اتکا کنیم.“
* بیانیة فدراسیون جهانی جوانان دموکرات در همبستگی با مبارزة جوانان ایران برای صلح، دموکراسی و عدالت اجتماعی
فدراسیون جهانی جوانان دموکرات مبارزة دشوار دانشجویان و جوانان دموکرات ایران برای دستیابی به صلح، دموکراسی و پیشرفت اجتماعی را همیشه دنبال کرده است. دانشجویان ایران، که ادامه دهندگان راستین سنّتهای انقلابی در دانشگاههای ایران هستند،پیشگام مبارزه برای تحقق حقوق دموکراتیک بودهاند و کوشیدهاند که دیوارهای سکوت و فضای خفقان تحمیل شده توسط رژیم دینسالار ایران را در دانشگاههای کشور بشکنند.
دانشجویان و جوانان ایران نقش عمدهای در جنبش اعتراضی مردمی آن کشور در سالهای اخیر داشتهاند و پرچم نبرد در راه آزادی، دموکراسی و عدالت اجتماعی را برافراشته نگاه داشتهاند. دانشجویان و جوانان چپ، ترقیخواه و کمونیست نقش و جایگاه عمدهای در این نبرد داشتهاند. ”سازمان جوانان توده“، که از اعضای فدراسیون است، و نیز ”سازمان جوانان و دانشجویان دموکرات ایران“، که هر دو در شرایط مخفی فعالیت میکنند، در مبارزة جوانان و دانشجویان ایران فعالانه شرکت دارند.
فدراسیون جهانی جوانان دموکرات نگران ادامة سرکوب دانشجویان ایران توسط نیروهای امنیتی رژیم و شرایط امنیتی دشواری است که بر دانشگاههای سراسر کشور تحمیل شده است. باخبر شدیم که مقامهای امنیتی ایران در واکنش به اعتراضی که دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلیتکنیک تهران) در داخل این دانشگاه سازمان داده بودند، اقدام تنبیهی علیه نُه دانشجوی این دانشگاه اعمال کردهاند.
فدراسیون جهانی جوانان دموکرات نگرانی خود را نسبت به ادامة زندانی کردن شماری از رهبران دانشجویی ایران و رهبران جنبش دموکراتیک دانشجویان ایران ابراز میکند که همچنان در شرایط دشوار زندان به سر میبرند. ما همچنین نگران سلامتی شماری از این دانشجویان زندانی هستیم، که از آن جملهاند بهاره هدایت و مریم شفیعپور، از دانشجویان دختر و فعالان ترقیخواه جنبش دانشجویی ایران، و مجید توکلی، از رهبران سرشناس دانشجویی، که همگی به علّت شرکت در فعالیتهای قانونی، دموکراتیک و مسالمتآمیز در ارتباط با جنبش دموکراتیک و ترقیخواهانة جوانان و دانشجویان ایران به زندانهای درازمدت محکوم شدهاند. خانم بهارة هدایت، که در سال ۱۳۸۸ بازداشت و به ۹ سال و نیم زندان محکوم شد، از کوشندگان برجستة حقوق زنان و عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت است که یک سازمان دانشجویی سراسری در ایران است. آقای مجید توکلی از رهبران دانشجویی ترقیخواه در دانشگاه صنعتی امیرکبیر است. فدراسیون جهانی جوانان دموکرات در جریان مبارزة ضدامپریالیستی، آزادیهای دموکراتیک برای مردم را امری مبرم و ضروری میداند که میتواند مشارکت سیاسی دموکراتیک و اتحاد میان مردم و جوانان ایران را تقویت و تحکیم کند. ما همبستگی خود را با جوانان و دانشجویان مبارز دلیر، ترقیخواه و دموکرات ایران اعلام میکنیم. ما همچنین خواهان آزادی همة زندانیان سیاسی ایران هستیم.
کمیتة مرکزی/دفتر مرکزی فدراسیون جهانی جوانان دموکرات ، بوداپست، مجارستان
۲۸ ژوئن ۲۰۱۴ (۷ تیر ۱۳۹۳)
به نقل از ”نامه مردم“ 951، 23 تیرماه 1393