حرفهٔ پرستاری، و زندگیِ دشوارِ پرستاران کشور
ه
مزمان با هیاهوی تبلیغاتی رژیم مبنی بر گسترش فعالیت گشت‌های انصار حزب‌الله و عفاف و حجاب، مطابق توصیه و دستورالعمل شورای عالی انقلاب فرهنگی لباس حرفه‌ای (اونیفورم) پرستاران سراسر کشور تغییر می‌کند و با «اصول اسلامی» انطباق می‌یابد.
خبرگزاری مهر، ۲۱تیرماه، در گزارشی با عنوان:» لباس پرستاران متحدالشکل می‌شود«، ازجمله نوشت:»عضو شورای عالی نظام پرستاری گفت، تهیه لباس متحدالشکل پرستاران در دستور کار سازمان نظام پرستاری و معاونت پرستاری وزارت بهداشت قرارگرفته، این لباس به لحاظ پوشش اسلامی، ترکیب‌بندی و رنگ باید مورد تایید قراربگیرد. کمیته‌ای ویژه با حضور روحانیون تشکیل شده است. «این اقدام وزارت بهداشت و شورای‌عالی انقلاب فرهنگی- که در چارچوب گسترش عفاف و حجاب در تمام سطوح جامعه انجام می‌گیرد- علاوه برآنکه اعتراض گروهی از پزشکان و پرستاران را برانگیخته است، با مخالفتِ شمار چشمگیری از رؤسای بیمارستان‌های سراسر کشور نیز روبه‌رو شده است. خبرگزاری ایسنا، با انتشار گزارشی از قول یکی از اعضای خانه پرستار، تاکید کرد که، به‌جای صرف هزینه‌های میلیاردی برای لباس متحدالشکل، بهتر است وضعیت شغلی و خصوصاً دستمزد پرستاران مورد توجه و حمایت قرار بگیرد. پیش از این هم دبیرکل خانه پرستار به خبرنگار خبرگزاری مهر، ۱۱تیرماه، گفته بود:»تبعیض در پرداخت‌ها – دستمزد و مزایای قانونی – مهم‌ترین چالش جامعه پرستاری کشور است. آنچه که پرستاران زحمتکش را آزار می‌دهد، تبعیض در پرداخت‌هایی است که اتفاق می‌افتد. درحالی که پرستاران بیشترین بار نظام سلامت را بر دوش دارند… جامعه پرستاری همواره به اختلاف ۳۰۰ برابری در پرداخت‌های نظام سلامت معترض بوده و الان با اجرای طرح تحول نظام سلامت در کشور، این اختلاف و تبعیض افزایش یافته است. .. غالب منابع (مالی) نظام سلامت به جیب گروهی خاص می‌رود. … درهیچ کجای دنیا نمی‌توان شاهد بود که برخی پرسنل درمانی نظام سلامت ۸۰ میلیون دریافتی داشته باشند و یک نفر (پرستار) ۱۰۰ هزار تومان بگیرد. «
پرستاران آن بخشی از زحمتکشان کشورند که در سالیان اخیر سطح دستمزدشان به‌شدت کاهش یافته است و با خصوصی‌سازی بیشترِ مراکز درمانی و پزشکی و حضور ویرانگر شرکت‌های بیمه خصوصی، امنیت شغلی‌شان نابود و پایمال گردیده است. خبرگزاری مهر، ۲۳ تیرماه، نوشت:»تحمیل اضافه‌کار اجباری به پرستاران تا ۲۰۰ ساعت. حرفه پرستاری به عنوان یک شغل سخت و زیان‌آور شناخته شده که همراه با استرس و اضطراب برای پرستار است… بااین حال، به‌دلیل کمبود نیروی پرستاری و نداشتن اعتبار پاداش پایان‌خدمت، امکان استفاده پرستاران از مزایای قانون مشاغل سخت و زیان‌آور وجودندارد… اضافه‌کار پرستاران نباید بیشتر از ۸۰ ساعت باشد و البته این اضافه‌کار باید با توافق پرستار صورت‌گیرد، متاسفانه بیمارستان‌ها… برخلاف قانون عمل می‌کنند و بعضاً تا ۲۰۰ ساعت اضافه‌کاری برای پرستاران درنظر می‌گیرند که این‌امر، تخلف آشکار است. … این وضعیت در بیمارستان‌های تهران بیشتر مشاهده می‌شود… درحالی‌که متوسط ساعت کار پرستاران دریک ماه می‌بایست بین ۱۴۰ تا ۱۵۰ ساعت باشد. «
همچنین شایستهٔ یادآوری است که، در بیمارستان‌های خصوصی پرستاران را فقط با قراردادهای موقت استخدام می‌کنند و هیچ‌گونه مزایای قانونی از قبیل بازنشستگی و بیمه و حق اولاد و مسکن شامل حال آنان نمی‌شود. پرستاران در مقام بخشی از زحمتکشان کشور، نیازمند سندیکای واقعی و مستقل خودند تا از منافع صنفی‌شان در قبال دولت و کلان سرمایه‌داران دفاع کنند. تحمیل اضافه‌کاری اجباری در کنار کاهش سطح حقوق‌ها، زندگی و امنیت شغلی پرستاران را تهدید می‌کند.
مبارزهٔ هم‌دوش با دیگر زحمتکشان و حضورِ فعال‌تر و موثر در مبارزاتِ جنبشِ سندیکایی، وظیفهٔ تاخیرناپذیر پرستاران زحمتکش و فعالان صنفی آنان است!
به نقل از نامه مردم – شماره ۹۵۳ – ۲۰ مرداد ماه ۱۳۹۳
