جشن های سالگرد تأسیس حزب توده ایران
جشن سالگرد در سوئد
استکهلم امسال شاهد برگزاری جشن هفتاد و سه سالگی حزب توده های کار و زحمت بود. هوای پاییزی با دمایی لطیف یاری نمود تا رفقا٬ دوستان٬ هواداران و مهمان ها از شهرهای و محله های گوناگون سوئد گرد هم آیند و در فضایی مملو از مودّت و دوستی تا پاسی از شب سالروز تأسیس حزب ارانی و یارانش را گرامی بدارند. زمانی که یک دقیقه سکوت بپاس شهیدهای حزب و جنبش را طنین سرود چهارم حزبمان خاتمه داد٬ حس زیبا و دوگانۀ غرور و تجدید پیمان در چهرۀ تک تک رفقا و هواداران حاضر در سالن جشن به سهولت عیان بود. غرور بخاطر تعلق به تاریخی سراسر رزم و ایثار در راه کارگران و زحمتکشان میهن و تجدید پیمان برای تداوم این مسیر علیرغم شناخت به ناهمواری و خارایی آن. سالن مراسم با شعارها و سمبل های حزبی و کمونیستی آذین بسته شده بود و هر مهمانی را ناخودآگاه تحت تأثیر آرمان و اعتقاد توده ای ها قرار می داد. روحیه همبستگی بین المللی کارگری – کمونیستی جشن٬ با حضور رفقای کمونیست از سوئد٬ شیلی٬ بولیوی٬ پرو٬ یونان٬ عراق و افغانستان، حکایتی قاطع از اعتبار وزین حزب تودۀ ایران در عرصه جهانی داشت.
هیئت نمایندگی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) و نماینده ای از جبهه ملی در سوئد نیز از جمله مهمان های حاضر در مراسم بودند که به غنای جشن می افزوند.
مراسم امسال از دو بخش تشکیل شده بود.
دو سخنرانی که یکی فرازهایی از اعلامیۀ کمیتۀ مرکزی حزب تودۀ ایران و دیگری افشای سیاست اقتصادی دولت حسن روحانی و رابطه اش با بیکاری فزاینده در کشور را بیان می کردند٬ به همراه نمایش فیلم کوتاهی از تاریحچۀ حزب٬ از ابتدای بنیانگذاری آن تا به امروز٬ محتوی اصلی بخش اوّل را تشکیل می دادند. در همین بخش و در بین سخنرانی ها و نمایش فیلم٬ هنرمندی جوانی چند اثر ایرانی و کلاسیک را به مدد رقص سرانگشتان سحرآمیزش بر روی کلیدهای سفید و سیاه٬ ماهرانه تقدیم حاضرین در جشن کرد. هارمونی خوشایندی سراسر فضای سالن را از آن خود کرده بود. نخستین بخش برنامه با اعلام پیام های شادباش رسیده و قرائت برخی از آنها توسط نمایندگان حزب و سازمان متبوعه خود٬ و سپس با پخش سرود انترناسیونال به پایان رسید.
در بخش دوّم٬ مهمان ها به سالن غذاخوری راهنمایی شدند و صمیمانه در کنار هم ضمن صرف غذا به گفتکو نشستند. سپس مسابقه ای ابتکاری٬ آموزنده و گروهی٬ رقابت شاد و زنده ای بین شرکت کننده ها ایجاد نمود و هر گروهی برای کسب جایزه از دانش و حافظه گروهی خود یاری می جست تا گوی سبقت را از گروه دیگر برباید.
مراسم جشن با تقسیم و صرف کیک سفارشی و دستپخت یاران حزب، که نقش گل وخار را بر روی خود حمل می کرد، و سپس ترانه خوانی تا نیمه شب ادامه داشت.
گردآمدن یاران ارانی در اتریش
جشن هفتادوسومین سالگرد بنیادگذاری حزبمان در روز شنبه ۴ اکتبر با شرکت ده ها تن از هم میهنان ایرانی و همچنین مهمانان خارجی در شهر وین (اتریش) برگزار گردید. در میان مهمانان شرکت کننده در جشن دوستانی با اندیشه های دیگر نیز دیده می شدند. استقبالی که از این برنامه به عمل آمد بار دیگر نشان داد که حزب توده ها، سیامک ها، روزبه ها، فاطمه مدرسی ها، هاتفی ها و باقرزاده ها، را می توان سرکوب کرد، اما اندیشه ها و آرمان های بزرگ این حزب را نمی توان به بند کشید و نابود ساخت. سالن جشن بزرگداشت هفتادوسه سالگی حزب با شعارهای گوناگون تزئین شده بود. بر پیشانی سالن نوشته شده بود: “فرخنده باد هفتادو سومین سالگرد بنیادگذاری حزب تودۀ ایران” و “حزب تودۀ ایران برای صلح، دمکراسی و عدالت اجتماعی”. در اطراف سالن شعار هایی برای آزادی زندانیان سیاسی به فارسی و آلمانی به چشم می خورد. عکس هایی از رفقا حیدرعمواغلی، تقی ارانی، خسرو روزبه و فاطمۀ مدرسی وهمچنین پوسترهایی از رفقای جانباخته حزب در بخش ورودی سالن نصب شده بودند.
جشن با نواختن سرود حزب و به پا خاستن یکسره شرکت کنندگان آغاز شد. سپس مجری برنامه در سخنرانی خود به فارسی و آلمانی به مهمانان خوش آمد گفت و پس از اعلام برنامه از جمله اظهار داشت: “دو رژیم پادشاهی و جمهوری اسلامی تمامی تلاش خود را بکار بستند و در این زمینه از همکاری دولت های امپریالیستی نیز بهره جستند تا حزب تودۀ ایران را به زعم خویش ریشه کن کنند. شاه دسته دسته توده ای ها را پس از کودتای 28 مرداد به جوخۀ اعدام سپرد و رژیم جمهوری اسلامی سد ها تن از رهبران و کادر های حزب مان را پس از شکنجه های قرون وسطایی به طناب دار آویخت. با این خیال که خود را برای همیشه از توده ای ها و اندیشه های آنان خلاص سازند.
عیلرغم آن همین که ما امروز در این جا گرد آمده ایم و ۷۳ مین سالگرد حزب تودۀ ایران را جشن می گیریم، خود نشانه آن است که آن ها در این کار موفق نبوده اند. داغ این آرزو بر دل آنها مانده است و این را ما پیش از همه مدیون فداکاری ها و از خودگذشتگی ها ی رفقای شهیدمان هستیم. آن ها با گذشتن از جان خود در دخمه های رژیم شاهنشاهی و در شکنجه گاه های رژیم جمهوری اسلامی از آرمان ها و اندیشه های انسانی خود و از حقانیت حزبشان دفاع کردند. از میان آنان از جمله رفقایی که بیش از ۳۱ سال از عمر خود را در زندان های این دو رژیم سپری کرده بودند، سرانجام در سال ۱۳۶۷ اعدام شدند. نمی توان جنایت را دید و بی طرف ماند.” او سپس ازمهمانان در خواست کرد تا به یاد تمامی جانباختگان حزب و تمامی جانباختگان راه استقلال، آزادی، صلح و عدالت اجتماعی در ایران برای یک دقیقه سکوت، بپاخیزند. او همچنین گفت: “حزب تودۀ ایران علیرغم همۀ ضربه های خونین، امروز باز هم زنده و فعال، به عنوان یکی از سازمان یافته ترین و منسجم ترین نیروهای سیاسی چپ میهن، نقشی مهم در پیکار با رژیم جمهوری اسلامی ایفا می کند.”
سپس یکی از رفقای پیش کسوت حزبی به سخنرانی پرداخت و در سخنرانی خود فرازهایی ازاعلامیه کمیتۀ مرکزی حزب به مناسبت هفتادوسومین سالگرد بنیادگذاری حزب را خواند. در ادامهِ برنامه، یکی از دوستان به دکلمه شعر “مهرگان نو” از شاعر مردمی ه. ا. سایه پرداخت: ” گرمِ هر کار، مستِ هر پندار / همره هر پیام، هر سوگند / در دل هر نگاه، هر آواز / توی هر بوسه، روی هر لبخند / بسراییم: مهرگان خوش باد”
پس از آن نوبت به نمایندۀ حزب کمونیست اتریش و مسئول استان وین این حزب رسید تا پشت تریبون قرار بگیرد. او از جمله گفت: “از دعوت شما و همچنین از این که این فرصت رادر اختیار من گذاشته اید تا با شما سخن بگویم، سپاسگزاری می کنم. من فکر می کنم، آن چه که مربوط به ایران می شود شما خود بسیار بیشتر از من می دانید، اما اجازه بدهید کمی درمورد وضعیت جاری در عراق و سوریه بگویم. این روزها من بیشتر به مبارزین دلیر کرد و دیگر پیکارگرانی که در عراق و سوریه در برابر رژیمِ ترورِ داعش مبارزه می کنند، فکر می کنم. من فکر می کنم که همه ما موافقیم که باید با همه از امکانات در برابر این رژیم بربر استفاده کرد و این مبارزه همبستگی همه ما را می طلبد. زنده باد همبستگی بین المللی!” او سپس به مبارزه پیش روی حزب در اتریش و گسترش فقر در این کشور سخن گفت.
پس از آن نماینده و مسئول حزب کمونیست عراق در اتریش پیام این حزب را به فارسی قرائت کرد که مورد استقبال حاضران قرار گرفت. او در این پیام با ستایش از کارزارهای تاریخی و خونبار حزب توده ی ایران در برابر رژیم شاه و رژیم ولایت فقیه از جمله گفت: “از صمیم قلب ۷۳ سالگی بنیادگذاری حزب برادر، حزب تودۀ ایران را به همۀ اعضا و هواداران حزب در اتریش، در داخل و خارج از ایران تبریک می گوئیم. تحولات اخیر در منطقۀ خاورمیانه، به خصوص در عراق و سوریه بسیار مخاطره انگیز است. از جمله می توان از حمله های ضدبشری تروریست های نیروهای دولت اسلامی داعش به شهرهای موصل، سنجار، تکریت و دیگر شهرهای عراق و کردستان و کشتار دسته جمعی مردم و سربریدن هزار ها نفر از مردم بی گناه و اسیر کردن پنج هزار ایزدی و فروش زنان ایزدی در شهرهای عراق، سوریه و عربستان سعودی نام برد. حمله های هوایی آمریکا، فرانسه و بریتانیا بر ضد نیروهای داعش آغاز شده اند. در همین رابطه دخالت کشورهای خارجی از جمله جمهوری اسلامی ایران، آمریکا، بریتانیا، فرانسه، عربستان، قطر، امارات، اردن و دیگر کشورها بخصوص پس از تشکیل ائتلاف ضد داعش در عراق افزایش یافته است. نیروهای رژیم اسلامی ایران مستقیما در جنگ، به همراه هادی العامری (وزیر کنونی راه و ترابری این کشور وآخرین فرمانده سپاه بدر، شاخۀ نظامی مجلس اعلای اسلامی عراق) همراه چهار هزار شبه نظامی در آزادسازی شهر آمرلی با همراهی حمله های هوایی آمریکا شرکت داشتند.” او همچنین گفت که پشتیبانی ایزدی ها از حزب کمونیست عراق بسیار چشمگیر است واین حزب در انتخابات گذشته پارلمان عراق توانست بیش از ده هزار رای از سوی ایزدی ها به دست آورد. رفیق مسئول حزب کمونیست عراق در اتریش در پایان بار دیگر بر تحکیم و تقویت پیوندهای برادرانه میان کمونیست های ایران و عراق و پیوندهای تاریخی دوستی میان مردم ایران و عراق تاکید کرد. پس از آن رفیق نماینده حزب کار اتریش پشت تریبون قرار گرفت تا پیام شادباش و همبستگی رهبری این حزب را بخواند. رفیق از جمله گفت: “حزب ما که یک سال پیش به عنوان حزب پیکارجوی زحمتکشان اتریش تشکیل شده است، احترام عمیقی نسبت به تاریخ قهرمانانه جنبش کارگری ایران و کمونیست های آن که در حزب تودۀ ایران گرد آمده اند، دارد. غیرقانونی بودن ده ها سالۀ حزب شما و این امر که پیکار شما در برابر رژیم ارتجاعی در ایران شهیدان بسیاری را طلب کرده است، منجر به احترام ویژه ای نسبت به حزب شما در نزد مردم ایران و تمامی جامعۀ مترقی دنیا شده است. حزب ما صمیمانه به حزب شما در مفهوم همبستگی انترناسیونال پرولتری شادباش می گوید.”
از سوی رئیس شورای کشوری حزب مردم افغانستان در اتریش نیز پیام زیر به نمایندگی حزب در اتریش فرستاده شده بود: “رفقای ارجمند! صمیمانه ترین شادباش های ما را بمناسبت هفتادوسومین سالگرد بنیانگذاری حزب توده ایران بپذیرید. حزب پُر افتخار شما بمثابه یکی از کهن ترین احزاب داد خواه در منطقه ما، همواره پرچم مبارزه را بخاطر بر آورده ساختن منافع و آرمان های انسان زحمتکش، پیشرفت و داد اجتماعی بر افراشته نگهداشته و کار نامه های درخشان آن مملو از فداکاری های بی نظیر، مبارزات حماسه آفرین و رسانش اندیشه های پیشرو به توده های مردم بوده است. تجارب گرانبهای مبارزات سیاسی حزب توده ایران نه تنها مایه الهام همه رهروان راه مردم در سرزمین شماست، بلکه برای نهضت دموکراسی، ترقی و داد اجتماعی در کشور ما نیز انگیزه آفرین است. برای ما مایه خوشی فراوان است که روابط میان مبارزین هر دو کشورِ برادر همواره نزدیک و متکی بر دوستی، همبستگی و همکاری رفیقانه بوده و در آینده هم چنین خواهد بود. برای شما و همه هموندان حزب رزمنده تان پیروزی های بیشتر در پیکار عادلانه بخاطر دموکراسی، آزادی عدالت اجتماعی در شرایط دشوار سیاسی کنونی آرزو نموده و کامگاری های تان را خواهانیم. همیشه سبز باشید!” برنامه پس از بخش پیام ها با خوانش تکه ایی از نثر شاعرانه رفیق طبری از دفترچۀ “با پچپچۀ پائیز” ادامه پیدا کرد: “باز می گردم با پادشاهان تگرگ و ستارگان بانگ زن. باز می گردم با عصارۀ فراگیر سنبله ها. باز می گردم تا در همۀ ریشه ها هم آهنگی گرم آسمان ها را بنوازیم: در روزی معصوم، در روزی خردمند.” پس از آن از شرکت کنندگان در جشن با بوفه شام خوراک های رنگین ایرانی، که به همت چند تن از هواداران و دوستداران حزب تهیه شده بود، پذیرایی شد. دوستان و رفقا پس از صرف شام به برنامۀ هنری جشن که در جهت همبستگی با مردم فلسطین در نظر گرفته شده بود، گوش فرا دادند. مروان عابدو، آهنگساز، نوازنده، خواننده و شاعر فلسطینی به همراهی ساز عود، برنامه موسیقایی زیبای خود به نام “راشانا” (دریچه ای به سوی روشنایی) را اجرا کرد که مورد استقبال حاضران قرار گرفت. برنامه جشن هفتاد و سومین سالگرد بنیادگذاری حزبمان در اتریش با بریدن کیک تولد حزب، موسیقی شاد ایرانی و پایکوبی تا پاسی از شب ادامه داشت.
به نقل از نامه مردم – شماره ۹۵۸ – ۲۸ مهر ماه ۱۳۹۳
