در سوگ مادری مبارز!

مطلع شدیم خانم نیره جلالی مهاجر مشهور به “مادر بهکیش”،  از جمله مادران خاوران که ۵ تن از فرزندان و یک دامادش در دهه ۶۰ اعدام شده بودند، بامداد ۱۳ دی ماه در گذشت. جعفر بهکیش، فرزند او در فیسبوک شخصی اش نوشت: مادر دادخواه بیداد کم نظیری بود که در مورد فرزندانش روا داشته بودند. او بیش از چهار دهه از عمرش را در پی دانستن چرائی و چگونگی پیگرد و قتل بیرحمانه فرزندانش بود.

مادر بهکیش در گزارشی که سایت به مادران پارک لاله تغییر نام داد منتشر کرد، درباره فرزندانش گفته بود: محمد را اسفند سال شصت، سیامک را مهر ماه ۶٠، زهرا را شهریور ۶۲، محسن را اردیبهشت ۶٤ و محمود و علی را شهریور ۶٧ کشتند. من بیشتر عمرم را جلوی در زندان ها، برای گرفتن ملاقات و در گورستان ها گذراندم.
او توضیح داده بود: جسد هیچ کدام از بچه هایم را به من ندادند. داغ فرزند خیلی سخت است. آن هم نه یکی نه دو تا پنج تا، با دامادم میشود شش تا. آن هم چه بچه هایی، یکی از یکی نازنین تر… امید دارم که روزی دادم را بستانم. محمود و علی را که کشتند، بعداز سه ماه فقط ساک انها را دادند و حتی وصیتنامه هایشان را هم ندادند و گفتند پاره کرده ایم. هر چه فریاد می زدم، التماس می کردم، بگویید کجا خاکشان کرده اید؟ نگفتند. مدتهای طولانی در راه اوین و بهشت زهرا سرگردان بودم. به بهشت زهرا می رفتم می گفتند بروید از اوین بپرسید ما نمیدانیم. به اوین می رفتم می گفتند بروید از بهشت زهرا بپرسید ما نمی دانیم. آخر، یکی از مامورهای بهشت زهرا دلش به حال ما سوخت و آدرس خاوران را داد که با همسرم به خاوران رفتیم ودیدیم چه فاجعه ای اتفاق افتاده…”  خانم بهکیش بازمانده این خانواده ی قتل عام شده،  و یکی از سمبل های مادران خاوران و خانواده های اعدام شدگان سیاسی در ایران بود.
 یاد این شیر زن دلیر گرامی باد!

به نقل از «نامۀ مردم» شمارۀ ۹۹۰، ۲۱ دی ماه ۱۳۹۴