تظاهرات گرامی داشت یاد روزا لوکزامبورگ و کارل لیبکنشت در برلین
هر ساله، در دومین یکشنبه از آغاز ماه ژانویه، بنا به دعوت حزب كمونيست آلمان و ديگر سازمانها و گروههاى چپ، مردم از همه شهرهای آلمان و حتی کشورهای اروپائی خود را به برلین می رسانند تا یاد رُزا لوكزامبورگ و کارل ليبكنشت را با شکوه هرچه تمامتر گرامی بدارند. سوم اوت ۱۹۱۴، بحبوهه جنگ جهانی اول، حزب سوسیال دمکرات آلمان تصمیم خیانت باری گرفت: حزب از سیاست نظامی گری و جنگ دولت آلمان، پشتیبانی كند!
تنها جمع كوچكى با این تصمیم خائنانه حزب مخالفت کردند و با تشكيل جمعیتی اعتراضات علیه جنگ و نظامیگری را سازمان دادند.
چرا كه مدافعین راستین و واقعی صلح و سوسیالیسم نمى توانستند بر موج نيرومند ناسیونال شوینیسم یا میهن‌پرستی افراطی و ستیزه‌جو كه حزب سوسيال دمكرات و ديگر گروهها و افراد سست بنيان و فرصت طلب بر آن سوار شده بودند، تكيه كنند. بدنبال همين حادثه بود که انترناسیونال دوم نيز عملا از هم پاشيده شد! پنجم ماه نوامبر سال ١٩١٨ عده قليلى از مردم آلمان برضد حكومتى كه در آن سوسيال دمكراتها در اكثريت بودند، بپاخاستند! قيام آنها به دليل عدم سازمان يافتگى، در هم كوبیده شد و بسيارى از مردم قتل عام شدند و چند ماه بعد از سركوب قيام، رُزا و كارل در روز ١٤ ژانویه ١٩١٩ به قتل رسيدند. لوحى كه در محل حادثه (ديواره كناره كانال معروف به لندور كانال، دقيقاً پشت هتل اينتركنتينتال) نصب كرده اند، از واقعه چنين ياد شده: ”در شب ١۵ ژانویه ١٩١٩، دکتر رزا لوکزامبورگ و دکتر کارل لیبکنشت به دست سربازان و افسران گارد سواره نظام کشته شدند. رُزا تا حد مرگ مضروب شد و جسدش در این نقطه به آب افکنده شد.
اندکی بعد دکتر کارل لیبکنشت را در كنار “درياچه جديد” (در چند متری شمال همین مکان)، به گلوله بستند. همانجا هم بنای یادبودى براى وی ساخته شده است”. هواداران حزب توده ايران در برلين چون هميشه با شركت خود در كنار همه احزاب و سازمانها و گروههای چپ اروپایی و دیگر ملیتهايى كه بيشترشان ترك و كرد و عرب بودند، یاد رُزا و كارل و همچنين تمامى قربانيان انقلاب ١٩١٨ را گرامى داشتند. براى ما توده ايها كه در هر دوره اى از تاريخ كشور خود از قربانيان صف مقدم مبارزه بوده ايم، ياد و روح نیرومند رُزا و كارل اين قهرمانان تاريخ جنبش كمونيستى و سوسیالیستی نه تنها در وجودمان هميشه جاويدان و زنده خواهد ماند، بلكه براى دفاع از شرافت و انسانيت همه قربانيان فاجعه ملى كه در گورستان خاوران بى نام و نشان، مدفون گرديده اند، آن جنايات ددمنشانه حاكمان اسلامى را هرگز فراموش نكنيم!
امسال بعلت جنگ ويرانگر و خانمانسوز در سوريه و سيل آوارگان جنگى به سوى كشورهاى اروپايى از طرفى و افزايش جو ضد پناهندگى و خارجى ستيزى ناشى از بحران اقتصادى اروپا از طرف ديگر، بر شعارهاى پلاكاردهاى گروههاى چپ انعكاس برجسته اى داشت. با وجود هوای سرد و بارانیِ فصل زمستان؛ آنچه كه برای همه شركت كنندگان و استقبال كنندگان برجستگی ویژه ای داشت، شركت انبوه جوانان در راهپيمايى و نظم و انتظام آنان در مراسم بود!
راس ساعت ١٠ صبح، راهپيمايان به همراه پخش موسیقی و خواندن سرودهای انقلابی و با شاخه اى گل میخک در دست، از دروازه فرانکفورت – محل شروع راهپيمايى – كه ايستگاه متروى خط شماره پنج برلين نيز مى باشد، به سمت گورستان سوسیالیست ها واقع در محله “فريدريش فلدِ” از منطقه “لیشتن برگ” ( در شرق برلین )، به حرکت در آمدند.
ساکنان دو طرف خیابان فرانكفورتر آلى در طول ٢/٣ كيلومتری مسیر راهپیمایی با تکان دادن دست و آويزان کردن پلاکادرهایی از نرده هاى بالکن همچنین از پنجره منزلشان که بعضا بر روی آنها عکس هاى رزا، لیبکنشت، لنين، ماركس، انگلس و استالين و شعارهايى علیه نژادپرستی و ضد جنگ نوشته شده بود، با راهپیمایان همراهى و استقبال كردند.
شرکت کنندگان قبل از ورود به قبرستان سوسياليست ها، به نشانه احترام، ابتدا پلاكاردهايشان را مى بندند و پس از عبور از درب ورودى با سكوتى مطلق در برابر بناى يادبود رُزا ايستاده در مركز ديواره اى بشکل نيم دايره به شعاع و ارتفاع تقريبا دو مترى جمله: “ما شما را هرگز فراموش نخواهيم كرد”! بر آن حك گشته، سرتعظيم فرود مى آورند و با نثار شاخه هاى گل میخک بر آرامگاه رُزا و كارل و ديگر قربانيان راه صلح و سوسياليسم كه نامشان بر روى همان ديواره نيم دايره اى مشاهده مى شود، به آرامى و بدون توقف، جا را براى ديگران خالى مى كنند و با حركت دايره وار از سمت چپ بناى يادبود، به این مراسم پایان می دهند.
تلى عظيم از گلهاى قرمز ميخك، بحق نشان از اين حقيقت دارد: ياد و خاطره همه قربانيان بى شك هرگز فراموش نخواهد شد!
به نقل از «نامه مردم»،شماره ۹۹۱، ۵ بهمن ماه ۱۳۹۴
