همبستگی با مردم ونزوئلا
در پاسخ به “فرمان اجرایی “یا اَمریه‌ای که پرزیدنت باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا، روز پنج‌شنبه سوّم مارس (۱۳ اسفند ۹۴) برای بار دوّم صادر کرد و در آن ونزوئلا را به طور غیرمنصفانه‌ای “تهدیدی غیرعادی و فوق‌العاده برای امنیت ملّی و سیاست خارجی آمریکا “اعلام کرد، حزب کمونیست ونزوئلا “بیانیهٔ همبستگی با مردم ونزوئلا “را تدوین کرد که توسط تعداد قابل توجهی از حزب‌های برادر، به منظور پشتیبانی از مردم و جنبش مردمی ونزوئلا، امضا شد. حزب تودهٔ ایران نیز این بیانیهٔ همبستگی با حزب و ملّت برادر را امضا کرد.
همچنین، برای روز ۱۹ آوریل (۳۱ فروردین)، کارزاری جهانی برای همبستگی با مردم و جنبش مردمی ونزوئلا در راه صلح و پیشرفت تدارک دیده شده است که در کشورهای جهان برگزار خواهد شد. حزب توده ایران نیز در این کارزار همبستگی شرکت فعال خواهد داشت. پیام این کارزار جهانی این است که “ونزوئلا تنها نیست و بهترین انسان‌های دنیا از ونزوئلا و مردم آن پشتیبانی و با آنها همراهی می‌کنند. “ابتکار این روز جهانی همبستگی با مردم ونزوئلا یکی از برنامه‌های ضدامپریالیستی پیشنهادی حزب کمونیست ونزوئلا در سطح ملّی و جهانی بوده است. حزب تودهٔ ایران برای مردم و جنبش مردمی ونزوئلا، و به‌ویژه حزب کمونیست ونزوئلا، در مبارزه با نقشه‌های ویرانگر امپریالیستی و برای دستیابی به استقلال، پیشرفت، و عدالت اجتماعی و حفظ و گسترش آن، آرزوی موفقیت دارد. در ادامه، ترجمهٔ متن بیانیهٔ همبستگی با مردم ونزوئلا را که حزب ما و دیگر حزب‌های برادر امضا کرده‌اند برای اطلاع خوانندگان “نامهٔ مردم “منتشر می‌کنیم.
حزب‌های کمونیست، انقلابی، و کارگری جهان پشتیبانی قاطع خود را از مردم ونزوئلا، دولت قانونی پرزیدنت نیکولاس مادورو موروس، حزب کمونیست ونزوئلا، کمیتهٔ همبستگی انترناسیونالیستی (COSI) که عضو کمیتهٔ اجرایی شورای جهانی صلح است، و قربانیان موج تازهٔ مداخلهٔ خشن و بی‌پروای امپریالیسم آمریکا که پیش‌درآمدی بر اعلام جنگ است، اعلام می‌کنند، و با آنها ابراز همبستگی می‌کنند.
“فرمان اجرایی “پرزیدنت باراک حسین اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا، بار دیگر در روز پنج‌شنبه سوّم مارس (۱۳ اسفند ۹۴) صادر شد. این فرمان به عمده‌ترین دولت تجاوزکننده به حق حاکمیت و خودمختاری ملّت‌ها امکان می‌دهد که به اقدام‌های بیشتر و گسترده‌تری برای مقابله با روند سیاسی اجتماعی جاری در ونزوئلا دست بزند. طبق این فرمان، در مقابل به‌‌اصطلاح “تهدید غیرعادی و فوق‌العاده برای امنیت ملّی و سیاست خارجی آمریکا، “وضعیت اضطراری ملّی “اعلام شده است. صدور این فرمان اقدامی تحریک‌آمیز و مداخله‌جویانه است که قوانین بین‌المللی، حقوق بشر، و صلح را در جمهوری بولیواری ونزوئلا و کل منطقهٔ آمریکای لاتین و کاراییب نقض می‌کند.
ما چنین اقدام‌هایی را که هدفشان بی‌ثبات کردن دگرگونی‌های مردمی به‌ویژه در ونزوئلا و مقابله با روند تغییرهایی است که کل منطقهٔ آمریکای لاتین و کاراییب را تحت تأثیر قرار داده است، و تلاشی برای بازگرداندن سلطهٔ امپریالیستی و کنترل راهبردی-جغرافیایی آمریکاست، محکوم می‌کنیم.
سه روز پس از اقدام اوباما، و در تهاجمی بین‌المللی توسط بورژوازی ونزوئلا که مقهور و مطیع امپریالیسم است، و در توافقی بین‌المللی میان نیروی متحد راست افراطی در جهان، یک رئیس‌جمهور اسپانیا و ۲۶ رئیس‌جمهور پیشین آمریکای لاتین خواستار استفاده از سازوکاری شدند که “سازمان کشورهای آمریکایی “(OAC) بتواند از آن طریق ملّت ما را مجازات کند.
در حالی که مردم ما در راه توسعهٔ مستقل و خودمختار، عدالت اجتماعی، و صلح می‌کوشند، امپریالیسم در فکر کودتا، اشغال نظامی خونین، و نقض خشن حقوق بشر است. ونزوئلا در سال ۲۰۱۵ [سال گذشتهٔ میلادی] همراه با دیگر ملّت‌های منطقه، خواستار اعلام سراسر آمریکای لاتین و کاراییب به عنوان “منطقهٔ صلح“، و منع کاربرد سلاح‌های هسته‌یی و برچیدن پایگاه‌های نظامی آمریکایی از این منطقه شد. در حال حاضر، آمریکا ۷۴ پایگاه نظامی در سراسر آمریکای لاتین و کاراییب دارد، و سلاح‌های کشتار جمعی آن، حق حاکمیت و خودمختاری ملّت‌ها را هدف قرار داده است. سیزده پایگاه ونزوئلا را در محاصره گرفته‌اند. میلیاردها دلار از پول‌های حاصل از قاچاق مواد مخدّر و نیز کمک‌های مالی آمریکا به سوی سازمان‌هایی مثل آژانس آمریکایی توسعهٔ بین‌المللی (USAID) و موقوفهٔ ملّی برای دموکراسی (NED) سرازیر می‌شود که صرف سازمان‌دهی و پشتیبانی از گروه‌های نو-فاشیستی و ایجاد بی‌ثباتی در دولت‌های دموکراتیک و مردمی مثل دولت قانونی جمهوری بولیواری ونزوئلا می‌شود.
سیمون بولیوار، قهرمان جنبش رهایی‌بخش آمریکای لاتین، روز ۵ اوت ۱۸۲۹ [نزدیک به ۱۹۰ سال پیش] در نامه‌ای به وزیر مختار بریتانیا در آمریکا هشدار داد که: »به نظر می‌آید که ارادهٔ ایالات متحد آمریکا بر این است که به نام آزادی، قارهٔ آمریکا را به فلاکت و تیره‌روزی بکشاند.«
در حالی که دولت اوباما و متحدان »ناتو«یی آن در واکنش به بحران نظام جهانی سرمایه‌داری، مقررات‌زدایی در اشتغال، اخراج‌های گسترده، و پایمال کردن حقوق بنیادی را ترویج می‌کنند که منجر به این شده است که مردمشان به مرز سیه‌روزی و مرگ برسند، در ونزوئلا وعدهٔ حقوق سیاسی، اجتماعی، و اقتصادی طبقهٔ کارگر و اکثریت محروم محقق شده است. بر پایهٔ این واقعیت‌ها، حزب‌های کمونیست، کارگری، انقلابی، و جنبش‌های اجتماعی و شخصیت‌های امضاکنندهٔ زیر،
همبستگی کامل و فعّال خود را با مردم ونزوئلا، دولت قانونی پرزیدنت نیکولاس مادورو موروس، حزب کمونیست ونزوئلا، کمیتهٔ همبستگی انترناسیونالیستی (COSI) که عضو کمیتهٔ اجرایی شورای جهانی صلح است، و قربانیان موج تازه و خطرناک‌تر از پیشِ تجاوز دولت آمریکا اعلام می‌کنند. خواستار بازپس گرفتن فرمان جدید مداخله‌گرانه و ننگین امضا شده توسط پرزیدنت باراک حسین اوباما برضد جمهوری بولیواری ونزوئلا هستند. به فراخوان مشترکی می‌پیوندند، و مثل سال پیش، روز ۱۹ آوریل [۳۱ فروردین] را “روز جهانی همبستگی با مردم ونزوئلا “اعلام می‌کنند.
جنبش‌های اجتماعی و سازمان‌هایی را که زحمتکشان و طبقهٔ کارگر را در خود متشکل می‌کنند و نمایندگی می‌کنند فرامی‌خوانند که در مراسم بزرگداشت روز جهانی کارگر، اوّل ماه مه، همبستگی مبارزه‌جویانهٔ خود را با ونزوئلا اعلام و ابراز کنند.
در همهٔ پارلمان‌های کشورهای جهان طرح‌ها و پیشنهادها و اقدام‌هایی را با هدف طرد قاطع اقدام‌های مداخله‌جویانه برضد ونزوئلا و حق طبیعی آن برای استقلال و خودمختاری مطرح می‌کنند.
اقدام تروریستی هماهنگ شده توسط رئیس‌جمهور‌های پیشین راست‌گرای افراطی از اسپانیا و ۲۶ کشور آمریکای لاتین را محکوم می‌کنند که از سازمان کشورهای آمریکایی (OAS) خواسته‌اند تا با توسّل به بندهایی از “منشور دموکراتیک قارهٔ آمریکا»، مجازات‌هایی را به‌ناروا علیه خواست و ارادهٔ مردم ونزوئلا اعمال کنند.
حزب‌های امضاکننده:
حزب کمونیست آلبانی
حزب کمونیست آلمان
حزب کمونیست آرژانتین
حزب دموکراسی و سوسیالیسم الجزایر
حزب کمونیست استرالیا
حزب کار اتریش
حزب کارگران بلژیک
حزب کمونیست برزیل (PCB)
حزب کمونیست برزیل (PCdoB)
حزب کمونیست کنگو
حزب کمونیست بوهم و موراوی
حزب مترقی زحمتکشان قبرس (آکل)
حزب کمونیست در دانمارک
حزب نیروی انقلابی دومینیکن
حزب کمونیست مردم اسپانیا
حزب کمونیست اسپانیا
حزب کمونیست کاتالونی
حزب کمونیست فیلیپین (PKP-1930)
حزب کمونیست انقلابی (فرانسه)
حزب کمونیست فرانسه
قطب رنسانس کمونیستی در فرانسه
حزب چپ (فرانسه)
حزب کمونیست یونان
حزب کار گوآتمالا
حزب کمونیست نوین هلند
حزب کارگران مجارستان
حزب کمونیست هندوستان (مارکسیست)
حزب کمونیست هندوستان
کانون وحدت سوسیالیستی هندوستان (کمونیست)
حزب کمونیست بریتانیا
حزب کمونیست عراق
حزب تودهٔ ایران
حزب رفونداسیون کمونیست – چپ اروپایی (ایتالیا)
حزب کمونیست لبنان
حزب کمونیست لوکزامبورگ
حزب کمونیست مالت
حزب کمونیست مارتینیک
حزب کمونیست مکزیک
حزب سوسیالیست خلقی مکزیک
حزب سوسیالیست خلقی مکزیک (APN)
حزب کمونیست پاکستان
حزب کمونیست پرو
حزب کمونیست پرتغال
حزب کمونیست فدراسیون روسیه
حزب کمونیست‌های صرب
حزب کمونیست سودان
حزب کمونیست سوئد
حزب کمونیست آفریقای جنوبی
حزب کمونیست اوروگوئه
جبههٔ رهایی‌بخش چپ (اوروگوئه)
حزب کمونیست نوین یوگسلاوی
به نقل از «نامۀ مردم»، شمارۀ ۹۹۷، ۳۰ فروردین ماه ۱۳۹۵
