شرکت اعضاء و هواداران حزب تودهٔ ایران در مراسم سال‌روزِ اول ماه مه، روزِ جهانی کارگر
شرکت اعضاء و هواداران حزب تودهٔ ایران در مراسم اول ماه مه شهرهای:
برلین
هامبورگ
فرانکفورت
کلن
هانوفور
وین
کپنهاک (دانمارک)
استکهلم (سوئد)
گوتنبرگ (سوئد)
اسلو (نروژ)
تورنتو (کانادا)
اول ماه مه امسال با شرکت صدها هزار تن از از کاگران و زحمتکشان یدی و فکری آلمانی و خارجی، با شعار “اول ماه مه، روزِ همبستگی بیشتر”، در شهرهای مختلف آلمان برگزار شد.
زحمتکشان و شرکت‌گنندگان در راه‌پیمایی‌های سالگشتِ این روز تاریخی و با اهمیتِ جنبشِ جهانی کارگران، بار دیگر اراده‌شان را در جهت غلبه بر دشواری‌هایی که در زمینهٔ معیشت، امنیت شغلی، و معضلِ دوران بازنشستگی با آنها دست‌به‌گریبانند و نیز عملی کردنِ خواست‌های بی‌درنگ‌شان را در منظر افکارعمومی اعلام کردند و با صدای رسا به گوش سیاستمداران و صاحبان ثروت و قدرت رساندند. زحمتکشان در تمامی بیان‌های‌شان، اعم از نوشتاری و گفتاری، بر اجرایِ عدالت اجتماعی به‌مثابهٔ امری کلیدی و محوری تأکید کردند، ازجمله اینکه، تنها یک درصدِ بالایی ثروتمندان آلمانی در ۱۰ سال گذشته یک‌صد میلیارد یورو بر ثروت‌شان افزوده شده است. ده درصدِ جمعیتِ آلمان ۶۰ درصدِ ثروتِ جامعه را دراختیار خود دارد. فاصلهٔ میان فقر و ثروت افزایش بسیار یافته است و یک‌سومِ از جمعیت آلمان هیچ‌گونه ثروتی ندارند. فقر در دوران کهولت و بازنشستگی به معضلی جدی تبدیل شده است. فقر در دوران کهولت یعنی دسترسی نداشتن به غذای کافی، داروهای موردنیاز، و خدمات پزشکیِ رضایت‌بخش، و مهم‌تر از همه، برخوردار نبودن از زندگی‌ای مناسب و شایستهٔ شأن انسانیِ زحمتکشانی که دَه‌ها سال کار کرده‌اند و حق بیمهٔ بازنشستگی‌شان را پرداخته‌اند. زحمتکشان در آلمان تغییرِ سیاستهای حاکم بر قوانین بازنشستگی را خواستارند، و این درحالی است که نمایندگان دولت در این عرصه، از افزایش سنِ بازنشستگی تا مرز هفتاد سالگی سخن به‌میان می‌آورند در عینِ حال که نیمی از شاغلان در آلمان پیش از رسیدن به سن بازنشستگی از کار بیکار می‌شوند و بسیاری دیگر نیز به‌دلیل بیماری نمی‌توانند به کار ادامه دهند و درنتیجه به بازنشستگی دست نمی‌یابند. نمونه‌های متنوع و پرشمار از این‌گونه بی‌توجهی‌ها به وضعیت شاغلان- که برآمده از خصلتِ بهره‌کشی از نیروی کار بر بسترِ حفظ و گسترش منافع طبقاتیِ صاحبان ثروت و قدرت است- گسترش فقر را موجب گردیده و جامعهٔ آلمان را با بحران‌هایی بسیار جدی و خطرناک روبه‌رو کرده است. این وضعیت نمی‌تواند بدون تغییر ادامه یابد. کارگران آلمان بر این عقیده اند که دستمزدها حتماً باید افزایش یابند. در این ارتباط، زنان به‌طورِ قطع از دستمزدِ مساوی با مردان، در کاری مشابه، باید برخوردار گردند. علاوه بر این، زنان بعد از کارِ پاره‌وقت باید بتوانند به کارِ تمام‌وقت بازگردند. سیاست آزادسازیِ دستمزدها باید کنار گذاشته شود. خانه‌سازی باید در مرکز توجه دولت قرار گیرد تا زحمتکشان تواناییِ دسترسی به مسکن را بتوانند پیدا کنند.
برای عملی شدنِ خواست‌های یاد شده در بالا، و همچنین واداشتنِ دولت به حلِ مسئله‌های پیشِ رویِ کارگران و زحمتکشان، فعالیت اتحادیه‌های کارگری اهمیتی بسیار چشمگیر دارد. علاوه بر این، همبستگیِ طبقهٔ کارگر در مسیر این مبارزه، عملی شدنِ این خواست‌ها را امکان‌پذیر می‌سازد.
زحمتکشان به بحران اقتصادیِ اروپا و پیامدهای زیان‌خیز این بحران برای آنان، توجه ویژه‌‌ای دارند. در حال‌حاضر خطرِ فروپاشیِ “اتحادیهٔ اروپا”، به‌صورت مسئله‌یی جدی درآمده است. ۲۲ میلیون نفر در اروپا بیکارند. نزدیک به یک‌چهارم از جمعیت اروپا- یعنی حدود ۱۲۵ میلیون انسان- در معرضِ تهدیدِ جدی فقرند. میزانِ بیکاری در اسپانیا و یونان به ۲۰ درصد می‌رسد. این میزان بیکاری در بین جوانان به ۵۰ درصد می‌رسد. ادامهٔ این وضعیت، بر زندگیِ کارگران و زحمتکشان آلمانی نیز اثرهای منفی‌اش را بر جا می‌گذارد. بر این اساس، سیاست تحمیلِ ریاضت اقتصادی به اقتصادهای اروپا، یعنی سیاستی که دولت آلمان در هدایتِ آن نقش دارد، باید تغییر کند.
به‌دلیلِ حضور میلیون ها پناهنده در آلمان، در نمایشات خیابانی اول ماه مه امسال به دشواری‌هایی که پناهندگان با آنها روبه‌رویند- و هم‌زمان با آن- دفاع از حقوقِ آنان، از سوی اتحادیه‌های کارگری و سازمان‌های مترقی به‌طورِخاص توجه شد. برای پیش‌گیری از سوءِ استفاده و بهره‌کشیِ سرمایه‌داران از نیروی کار فراوان و ارزانِ کنونی [پناهندگان] و مانع شدن از پیامدهای بلاخیزِ آن برای طبقهٔ کارگر، اتحادیه‌های کارگری شعار دستمزدِ مساوی در برابر کارِ مساوی را مطرح کردند.
در مراسم سال‌روزِ اول ماه مه امسال، صدها هزار تن از زحمتکشان دیگر بار به سیاستهای کنونی دولت آلمان اعتراض کردند، و همراه با این اعتراض، اراده‌شان را برای مبارزه در راه برقراری عدالت اجتماعی، صلح، برپاییِ جهانی فارغ از تحجر و تعصب و نژادپرستی را در صفی هماهنگ به‌نمایش گذاشتند.
شركتِ اعضا و هوادارانِ حزب تودهٔ ايران در تظاهرات باشكوه اول ماه مه، روزِ همبستگىِ جهانىِ كارگران – برلین 
اعضا، هواداران، و دوستداران حزب تودهٔ ايران، حزب طبقهٔ كارگر ايران، همراه با اعضاى اتحاديهٔ سنديكاهاى آلمان (“دِ گِ بِ” و “اِ گِ متال”) و گروه‌هاى مدافع محيط زيست و تشكل‌هاى مترقى و دمكراتيك و همچنين ديگر حزب‌های چپ آلمانى و خارجى از کشورهاى مختلف – از آمريكا و آمريكاى لاتين گرفته تا اروپا،آفريقا، خاورميانه و آسيا- بر ضدِ جنگ و خارجى‌ستيزى و نظام سرمایه‌داری با بحران‌هايش، و در همبستگى با هم، در تظاهراتى عظيم و با شكوه به‌مناسبتِ اول ماه مه، روز جهانى و همبستگىِ طبقهٔ کارگر، فريادشان را براى اجرایِ عدالت و برابرى و امکانِ زندگى بهتر، يكى كردند. آنان، همبستگى بين‌المللى‌شان را كه از رزمى مشترك با دشمنى مشترك و در راهِ هدفى مشترك نشأت می‌گیرد، در خيابان‌هاى مركزى شهر برلين با تراكت ها، پلاکاردها، و پرچم‌هاى متنوع و رنگارنگ و شعارهاى سياسى گونه‌گون، طنين انداز كردند. به‌حق مى‌توان گفت كه آرزوىِ ماركس، رهبر زحمتكشان جهان مبنى بر “كارگران همه كشورها متحد شويد!” را متجلى کردند.
راه‌پيمايان در راس ساعت دهِ صبح از مقابل دفتر مركزى اتحاديهٔ سنديكاهاى برلين، كه پشتِ میدان “مارکس- انگلس” سابق- و “هَکشه مارکت” کنونی- واقع است، تظاهرات را آغاز و با عبور از چند خيابان خودشان را به ضلعِ غربى دروازهٔ براندنبورگ، جایی كه غرفه‌هاى تبلیغاتى سندیکاها، سازمانها، و حزب‌های سیاسى که در دو سوی خیابان “١٧یونى” تا بنای یادبودِ “پیروزى ارتش سرخ بر فاشیسم هيتلرى” برپايند، رساندند.
شعار “آزادى براى همهٔ زندانيان سياسى!” از فاصلهٔ دورى توجه همهٔ راه‌پيمايان را به سوى چادر حزب تودهٔ ايران جلب مى‌كند. چادر حزب تودهٔ ايران درست روبه‌روى همين بناى يادبود چنان واقع است كه گويى از يك طرف تظاهركنندگان را و از طرف ديگر بناى يادبود را در آغوش گرفته است.
دیوارهٔ بيرونىِ چادر تبليغاتى حزب طبقهٔ كارگر ايران با عكس شهداى كشتار فاجعهٔ ملى زندانيان سياسى تابستان سال ٦٧ به‌دستور خمينى جنايتكار و دیوارهٔ درونى‌اش با شعارهاى حزب به‌مناسبت روز جهانىِ كارگر تزئين شده‌اند. ميز كتاب که شماره‌های “نامه مردم”، ارگان مركزىِ حزب، و اعلاميهٔ حزب به‌مناسبت روز جهانىِ كارگر، بر آن چیده شده بودند، مورد استقبال راه‌پيمايان قرار گرفت. مراجعه كنندگان به غرفهٔ حزب در مورد وضعيت كارگران و زحمتكشان كشورمان در شرايط كنونى سؤال‌هایى مطرح كردند كه رفقاى مسؤل خلاصه‌وار پاسخ دادند.
برگزاری مراسم روزِ جهانیِ کارگر – فرانکفورت
امسال نیز همچون دهه‌های گذشته میز اطلاعاتی حزب تودهٔ ایران حاوی کتب و اعلامیه‌های حزب به زبان فارسی و آلمانی، همچنین “نامهٔ مردم”- ارگان مرکزی حزب تودهٔ ایران- در معرض دیدِ دیداردیدکنندگان از میز حزب، قرار داشت. در جنب میز حزب، پوسترهایی دربردارندهٔ شعارهایی با مضمون آزادی برای همهٔ زندانیان سیاسی، و نیز پوسترهایی که بر آن مهم‌ترین خواست‌های کارگران و زحمتکشان میهن‌مان ایران، ازجمله حقِ ایجاد تشکل مستقل صنفی، مبارزه با خصوصی‌سازی و مقررات‌زدایی بر آنها نقش بسته بود، آویخته شده بودند. رفقای حاضر در مراسم، به پرسش‌های دیدارکنندگان از میز که دربارهٔ طیف متنوعی از مسائل پیرامون حزب و معضل‌های داخل کشور بود پاسخ می‌گفتند، و با توضیحات‌شان برای آنان تلاش می‌کردند صدای حق‌طلبانه و راستین کارگران و زحمتکشان ایران را به گوش جامعهٔ میزبان برسانند و یاری و همبستگیِ نیروهای مترقی‌شان با زحمتکشان ایران در مبارزهٔ عادلانه‌شان جلب کنند. در این روز تاریخیِ طبقهٔ کارگر، رفقا و هواداران حزب تودهٔ ایران، همدل و هم‌آوا با هزاران هزار تن از کارگران و زحمتکشان پنج قارهٔ جهان، دست در دست یکدیگر سرودخوانان نمایش باشکوهی از ارادهٔ یگانهٔ رنجبران جهان در نیل به هدف‌های انسانی‌شان را به‌نمایش گذاشتند. عرصهٔ همایش روز جهانی کارگر در این شهر، جلوه‌گاهِ شکوه‌مندِ سرور و ابراز همبستگی و آراسته با پرچم‌های سرخ ظفرنمونِ جنبش کارگری و راهپیمایی اعضای دهها سازمان و حزب مترقی و خروشِ فریاد هزاران حنجره بر ضدِ ستم، بی‌عدالتی، جنگ‌افروزی و خوشامدگویی به مبارزه در راهِ زندگی‌ای شایستهٔ شأن و منزلت انسان بود. امسال در تظاهرات این روزِ تاریخی، روز جهانی کارگر، نه‌تنها مسئله‌های صنفی و طبقاتی مرتبط با کارگران و زحمتکشان بلکه معضل‌های مرتبط با جامعهٔ آلمان و اتحادیهٔ اروپا- که به‌سرعت رو به پیچیده‌تر شدن دارند- و ازجملهٔ آن‌هاست: رشدِ نیروهای ماوراءِراست و افراطی مانند حزب تازه تأسیسِ “آ.اف.د” (“آلترناتیو برای آلمان”) و پیامدهای بی‌شک منفی آن در آیندهٔ زحمتکشان، موردتوجه جدی شرکت‌کنندگان بود. در همین ارتباط، اعلام همبستگی با پناهجویان و اقدام اتحادیه‌ها به‌هدف یاری رساندن به آنان موردتأکید قرار گرفت. مراسم امسال روز اول ماه مه، نمادِ همبستگی و مبارزهٔ رزم‌جویانهٔ کارگران و زحمتکشان، با حضور پررنگِ جوانان با جلوه‌یی خاص و به‌صورتی پرشکوه پایان یافت.
مراسم روز جهانی کارگر- هامبورگ
بزرگداشت اول ماه مه، روز جهانی کارگر در هامبورگ، با راهپیمایی از مسیر هاسل بروک- بارمبک آغاز گردید، و در طول مسیر راهپیمایی، اعضای دیگر حزب‌ها و نیروهای مترقی، با حمل پلاکاردهایی با مضمونِ اعتراض به سیاستهای اقتصادی و ماجراجویانهٔ کشورهای عضوِ “اتحادیهٔ اروپا”، به‌خصوص آلمان، در همسویی با آمریکا، و در حمایت از منافعِ زحمتکشان و حقوق بگیران و در حمایت از آزادی‌های فردی، اجتماعی، و بیان (روزنامه‌نگاران)، به یکدیگر پیوستند. این راهپیمایی حدود یک ساعت به‌طول انجامید. در محل برگزاریِ بزرگداشتِ اول ماه مه- بارمبک- واحد هامبورگ حزب تودهٔ ایران، بنابر سنت دیرینه و همیشگی‌اش در همگامی با زحمتکشان و حزب‌ها و نیروهای مترقی در آلمان به‌منظور بزرگداشتِ روز جهانی کارگر، چادر و میزِ کتاب دایر کرده بود. چادر رفقای هامبورگ در این روز به جای‌گاهی برای پذیرایی از بازدیدکنندگان از چادر و میزِ کتاب حزب تبدیل شده بود. از بازدیدکنندگان با کیک، چای، و قهوه پذیرایی می‌شد. بر گرداگردِ دیواره‌های چادر و پیرامونِ میز کتاب- که بر آن تازه‌ترین نشریات حزب، از جمله “نامه مردم” ویژهٔ روز کارگر، کتابهای تازه منتشر شدهٔ “انتشارات حزب”، اعلامیهٔ کمیتهٔ مرکزی حزب به‌مناسبت روزِ جهانی کارگر، و همچنین شماره‌های مختلف نشریهٔ “توده اینفو” و اعلامیه‌های حزب به زبان آلمانی برای عرضه چیده شده بودند- پوسترهایی همراه با شعارهایی به زبان‌های آلمانی و فارسی در زمینهٔ آزادیِ همه زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران، خواستِ آزادی کارگران زندانی، آزادیِ زنان مبارز گرفتار در بندِ رژیم، و جز این‌ها، آویخته شده و زینت‌بخش آنها بود. چادر و میز و نشریه‌های حزب از سوی بازدیدکنندگان مورد استقبال قرار گرفت.
برگزاری با شکوه اول ماه مه- کلن
اول ماه مه امسال، ۱۱ اردیبهشت‌ماه ۹۵، روزِ جهانیِ کارگر، مثل هر سال و بنابر دعوت اتحادیهٔ سرتاسری سندیکاهای آلمان (“دِ گِ بِ”) با شکوهِ تمام برگزار شد. مراسم با شکوه روز کارگر در شهر کلن آلمان با شرکت وسیع و تظاهرات هزاران نفر از فعالان سندیکایی، کارگران، و تودهٔ مردم در شهر کلن و همراه با راه‌پیمایی‌ای بزرگ برگزار گردید. تظاهرات‌کنندگان سپس در میدان هوی‌مارکت این شهر، جمع شدند و به سخنرانی نمایندگان سندیکایی و حزب‌های مترقی گوش فرادادند. چادر حزب تودهٔ ایران، با میز کتابش، که اعلامیه‌ها، انتشارات، و نشریه‌های حزب- به‌فارسی و آلمانی- بر آن چیده شده بود، مورد استقبال بازدیدکنندگان قرار گرفت. به‌ویژه اعلامیهٔ حزب توده ایران به زبان آلمانی در نشریهٔ “توده اینفو” از سویِ بازدیدکنندگان آلمانی‌ای که مایل بودند از وضعیت کارگران در ایران باخبر شوند، با استقبال زیاد روبه‌رو شد. در کنار میز حزب تودهٔ ایران، برخی از سازمان‌های ایرانی و نیز حزب‌ها، گروههای سیاسی، و سازمان‌های صنفی از دیگر کشورها از جمله سندیکاهای کارگری آلمان، و حزب چپ، و حزب کمونیست آلمان نیز حضور داشتند. نمایش پرشکوه همبستگیِ کارگران از همهٔ کشورهای جهان، با اجرایِ موسیقی پس از ایراد سخنرانی‌ها، به‌پایان رسید.
برگزاری جشن روز جهانی کارگران- هانوفر
مانند سالهای پیش، رفقا از صبح زود دست به‌کار تدارک برپاییِ چتر حزب شدند. اعلامیه حزب به زبان فارسی و آلمانی و کتابهای انتشارات حزب بر میزِ کتاب چیده شد. رفقا، در استقبال از این روزِ بزرگ تاریخی، با شکلات و شیرینی از بازدیدکنندگان پذیرایی و اعلامیهٔ حزب را بین آنان توزیع می‌کردند. امسال از نظر تعداد بازدیدکنندگان ایرانی از میز حزب و فضای گفت‌وگو، بی‌نظیر بود. از تمام گروه‌ها و احزاب ایرانی و آلمانی به میز حزب می‌‌آمدند و بحث و گفتگو می‌کردند.
شرکت هواداران حزب در مراسم بزرگداشت روز جهانی کارگر در شهر وین (اتریش)
هواداران حزب در اتریش امسال نیز در روز اول ماه مه همانند هر سال، در برنامه بزرگداشت روز جهانی کارگر که از سوی حزب کمونیست اتریش برگزار می شود شرکت داشتند. این برنامه مطابق هر سال با راه پیمایی از کنار مجسمه های یادبود قربانیان فاشیسم آغاز و سپس با تجمع و سخنرانی در برابر پارلمان اتریش به پایان می رسد. رفقای تودهای امسال نیز در این برنامه به ویژه در جلوی پارلمان با برپایی میز کتاب، شامل کتابهای سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، تاریخی و همچنین کتابهای تئوریک مارکسیستی ـ لنینیستی که در چندساله اخیر توسط حزب نشر و بازنشر یافته اند و پخش ده ها اعلامیه به زبان فارسی و آلمانی (توده اینفو) نقشی پررنگ داشتند
.
از آن روی که مرحله دوم انتخابات ریاست جمهوری اتریش در روز 22 ماه مه برگزار می شود، بیشتر سخنرانی های تجمع پایانی این مراسم در این رابطه بود. هم اکنون دو کاندیدا به مرحله دوم این انتخابات راه یافته اند و مبارزه بین نوربرت هوفر نماینده حزب راست افراطی اتریش که بیشترین رای را در مرحله نخست انتخابات بدست آورد و آلکساندر فان دربلن نماینده مورد پشتیبانی از سوی حزب سبزهای اتریش در جریان است. به علت قطبی شدن مبارزه انتخاباتی و برای جلوگیری از پیروزی و رئیس جمهور شدن نوربرت هوفر بخش های گوناگونی از جامعه اتریش، از جمله هنرمندان و روشنفکران، سیاستمداران قدیمی، بخشی از کارگران و زحمتکشان یدی و فکری و اقلیت های خارجی به حرکت در آمده اند و به کارزار طرفداری از آلکساندر فان دربلن پیوسته اند. از همین روی رهبر حزب کمونیست اتریش هم در سخنرانی خود از جمله گفت که این حزب از آلکساندر فان دربلن پشتیبانی می کند، هر چند که هیچ توهمی ندارد و می داند که پس از پیروزی فان دربلن هم سیاست های اقتصادی نولیبرالی ادامه خواهند یافت. در اثر پشتکار رفقا توده ای هم اکنون سال هاست که محل برگزاری میز کتاب حزب در روز اول ماه مه در وین در جلوی پارلمان به محل گردِهم آمدنِ بخشی از ایرانی های ساکن وین و حتی دوستانی که از شهرهای دیگر در این روز به وین می آیند، شده است. در این روز بازدید کنندگان مختلف به ویژه ده ها تن از هم میهنان ایرانی از میز کتاب حزب ما بازدید کردند ودرخلال بحث ها و گفتگوهای دوستانه با رفقای توده ای با نظرات حزبمان پیرامون مسائل ایران و جهان آشنا شدند.
گزارش مراسم اوّل ماه مه، دانمارک
مراسم امسال اول ماه مه طبق روال هرساله و بنا به سنت جنبش کارگری دانمارک در پارک مرکزی شهر کپنهاگ – فله پارک – برگزار شد. سندیکاهای کارگری، حزب‌های کمونیست و چپ و انجمن‌ها و نهادهای مترقی با برپایی غرفه‌هایی به مناسبت روز جهانی کارگر، سیاستهای امپریالیستی، برنامه‌های اقتصادی دیکته‌شده ازسوی اتحادیه اروپا و مسایل مرتبط با حقوق زحمتکشان را که ازسوی دولت دست راستی مورد یورش قرارگرفته، افشا کرده و سیاستهای جایگزین نیروهای مترقی و خواست‌های سندیکاهای کارگری را بیان و تبلیغ کردند. در مراسم اوّل ماه مه امسال یکی از نکات محوری مورد مخالفت سندیکاهای کارگری و حزب‌های کمونیست و چپ و نیز نهادها و انجمن‌های مردمی و مترقی دانمارک کارزار علیه پیمان تجارت آزاد میان آمریکا و اتحادیه اروپا (تی – تی – آی – پی) بود. بخش بزرگی از غرفه مربوط به اتحادیه‌های کارگری در پارک مرکزی شهر – فله پارک به این مساله اختصاص داشت. غرفه حزب توده ایران در بخش همبستگی – چادرهای همبستگی – در قلب پارک و محل برگزاری مراسم روز جهانی کارگر برپا شده‌بود. نامه مردم ارگان مرکزی حزب ما، اعلامیه اوّل ماه مه کمیته مرکزی حزب و کتاب‌ها و جزوات حزب همراه با شعارهایی مانند طرد رژیم ولایت‌فقیه و برقرار باد جبهه واحد ضد دیکتاتوری تزیین بخش غرفه حزب ما بود و به تمامی مراجعه‌کنندگان ارایه می‌شد.
غرفه حزب در محل همبستگی به مانند سالیان گذشته میعادگاه و محل تجمع بسیاری از هم میهنان ما بود. نقطه نظرات و تحلیل‌های حزب توده ایران در رابطه با تحولات کشور، انتخابات مجلس دهم، مواضع حزب در خصوص مسایل جنبش کارگری و سندیکایی به مراجعه‌کنندگان عرضه می‌شد.حضور چشمگیر جمعیت ازجمله تعداد قابل توجهی از ایرانیان از ویژگی‌های مهم روز جهانی کارگر و مراسم آن در کپنهاگ بود. پیش از آغاز مراسم، نشست سنتی مطابق رسم هرساله در دبیرخانه حزب کمونیست در دانمارک به مناسبت روز جهانی کارگر برگزار شد که درآن مسئولان حزب برادر بر تقویت نقش حزب در رخ‌دادهای کنونی و حضور فعال در جنبش سندیکایی تاکید ورزیده و بر اتحادعمل گسترده با دیگر نیروهای چپ علیه اتحادیه اروپا اشاره نمودند.
گزارش مراسم اوّل ماه مه، نروژ
برنامه اول ماه مه، در اسلو در منطقه اصلی شهر همراه با نواختن سرود انترناسیونال توسط گروه موسیقی آغاز شد. اول ماه مه همچون سالهای گذشته با حضوراحزاب چپ و مترقی و سندیکاهای کارگری نروژ و نیز برخی کشورها از جمله ایران برگزار شد .میدان محل مراسم روز جهانی کارگر با پلاکاردهای مخصوص حزب ها و سندیکاها تزئین شده و سندیکا ها و حزب ها در صف های اختصاصی خود در راهپیمایی و مراسم سراسری حضور داشتند.
حزب کمونیست نروژ نیز به مانند هر سال در جایگاه همیشگی خود، همراه با پوستر و شعارهای ضد انحصارات مالی امپریالیستی و در دفاع از خواست های مردمی حضور پر رنگی همراه با نیروهای جوان داشت. در نروژ طبق سنت هرساله سازمان جوانان حزب کمونیست نروژ همراه با حزب کمونیست نروژ با برگزاری یادبود بر سر مزار شهدای این حزب در اسلو با سخنرانی و شعرخوانی به پیشباز روز جهانی مبارزه کارگران گرد هم آمدند. طبق رسم اسلو رفقای حزب همراه با رفقای حزب برادر با شعارهای مبارزه با فاشیسم و جنگ؛ توقف فوری گروههای افراط طلب دست راستی؛ فاشیسم را نابود کنید، در راهپیمایی این روز شرکت کردند.
نکته مهم در سخنرانی های روز اول ماه مه، آمار بیکاری در کشور و شکست سیاست های دولت دست راستی حاکم بود.
شرکت سازمان حزب توده ایران در کانادا در جشن اول ماه مه در تورنتو
امسال جشن اول ماه مه، روز کارگر، در سراسر جهان در شرایط متفاوتی برگزار شد. بحران مزمن جهانی سرمایه داری که از سالهای میانی دهه گذشته تا کنون همچنان ادامه داشته هر روز ابعاد و شدت خود را بیشتر نمایان می سازد. در این روزها زحمتکشان در سراسر جهان شاهد بیکاری بیشتر، عدم امنیت شغلی بیشتر، سیر رو به رشد قیمتها و کاهش قدرت خرید و در نتیجه فقر رو به گسترش هستند. در کنار بحران اقتصادی میتوان به بحران در ابعاد دیگر آن همچون بحرانهای اجتماعی، سیاسی، امنیتی، اخلاقی و روانی اشاره کرد که در جای خود زندگی زحمتکشان جوامع مختلف را تحت تاثیر قرار می دهد. در کانادا نیز طبقه کارگر و زحمتکشان دوران دشواری را سپری می کنند. اجرای سیاستهای نئولبیرالی در سه دهه گذشته بخصوص در دوران دولت محافظه کار استیون هارپر(Stephen Harper) ، که در انتخابات سال گذشته شکست سختی را متحمل شد، بنیه اقتصادی و بخصوص تولیدی کشور را به شدت تضعیف کرده است و در نتیجه افتصاد کشور را به شدت ضربه پذیر ساخته است. افت قیمت نفت در بازارهای جهانی و وابستگی شدید کانادا به صدور نفت، افتصاد این کشور را در موقعیتی بسیار دشوار قرار داده است. آنانکه بیش از همه دشواری وضع موجود را بطور روزمره در زندگی خود تجربه و احساس می کنند طبقه کارگر و زحمتکشان کانادا هستند. یکی از مسائلی که جامعه کانادا در هفته های اخیر با آن روبرو بوده است مسئله خودکشی بخصوص در بین جوانان و حتی نوجوانان در جوامع بومیان این کشور است. آنچه در هفته های اخیر به شکل وسیعی در مطبوعات این کشور مطرح شد مسئله 
خودکشی جوانان و نوجوانان بومی در شهری بنام اتاواپیسکت (Attawpiskat)در شمال انتاریو(Ontario) بود که در عرض مدت چند هفته سر به دهها نفر زد. جشن اول ماه مه امسال در تورنتو کانادا در اینچنین شرایطی از اوضاع کار و زندگی زحمتکشان این کشور برگزار شد. جشن اول ماه مه در کانادا شامل مراسم و فعالیتهای مختلفی کوچک و بزرگ در سراسر کشور است. در تورنتو کانادا در سالهای اخیر دو مراسم اهمیت ویژه ای را کسب کرده اند. یکی مراسمی است که توسط “کمیته متحد روز اول ماه مه” برگزار می شود و دیگری راهپیمایی روز اول ماه مه.
جشن اول ماه مه امسال در روز شنبه، ۳۰ اوریل در سالن “اتحادیه کارگران پولاد” کانادا برگزار شد. در ابتدای برنامه، بعد از اعلام برنامه توسط مجریان، یکی از فعالین بومیان کانادا ضمن اجرای قطعه ای از موسیقی بومیان، در مورد اشغال تاریخی سرزمینشان توسط نیروهای اشغالگر اروپایی و همچنین فقر گسترده درمیان بومیان و ریشه های مسائل و مشکلات کنونی انها از جمله آمار بسیار بالای خودکشی در بین جوانان و نوجوانان سخن گفت. سخنران بعدی، الفردو مولانو براوو (Alfredo Molano Bravo) ، جامعه شناسی از کشور کلمبیا بود که در رابطه با اوضاع کنونی این کشور و دولت دست راستی آن و مذاکرات صلح با فارک (FARC) که با وساطت کوبا در جریان است صحبت کرد. او در بیانات خود تاکید کرد که سرکوبها علیه سندیکاهای کارگری و فعالین چپگرا و کارگری بدون وقفه ادامه دارد و همچنین اشاره کرد که دولت در تدارک تهیه قانون اساسی جدیدی برای کلمبیا است.
در بخش دیگر برنامه دبیر کل لیگ جوانان کمونیست کانادا (Young Communist League of Canada)پیام کمیته مرکزی حزب کمونیست کانادا را برای حضار قرائت نمود. در این پیام ضمن استقبال از رای مردم در انتخابات گذشته در جهت شکست محافظه کاران، به مردم کانادا هشدار داده می شود که باید هشیاری خودشان را در برابر دولتهای لیبرال چه در سطح فدرال و چه در سطح استانی حفظ کنند و دمی از مبارزه باز نایستند.
سخنرانان دیگر همچنین در مذمت جهانی سازی سرمایه داری و اوضاع زندگی و کار طبقه کارگر وهمچنین در رابطه با اوضاع خاورمیانه و بخصوص سوریه و همچنین بحران پناهندگی و پشتیبانی نیروهای ارتجاعی منطقه همچون عربستان صعودی و کشورهای حومه خلیج فارس از مخالفان دولت سوریه صحبت کردند.
آنچه در مراسم روز کارگر امسال به وضوح قابل مشاهده بود بالا رفتن روحیه رزمندگی نیروهای چپ و خوشبینی انها نسبت به آینده بود.
امسال نیز، همچون سالهای گذشته، سازمان حزب توده ایران در کانادا در کنار حزب کمونیست کانادا، حزب کمونیست شیلی و حزب کمونیست سودان و همچنین سازمان فدائیان خلق ایران – اکثریت و سازمانها و گروههای متعدد دیگر در تمام مراحل برنامه ریزی و اجرای این برنامه شرکت فعال داشت.
در روز اول ماه مه نیز تظاهرات و راهپیمایی در مرکز شهر تورنتو برگزار شد که مورد استقبال مردم قرار گرفت.
جشن اول ماه مه در استکهلم (سوئد)
امسال برای اولین بار در شهر استکهلم، دو حزب کمونیست در سوئد (حزب کمونیست سوئد و حزب کمونیست به اتفاق سازمان جوانان انقلابی آن)، صف متحد کمونیست‌ها را در تظاهرات روز اوّل ماه مه سازماندهی کردند. طبیعی است که احزاب کمونیست برادر، از جمله واحد حزب توده ایران در استکهلم نیز با اشتیاق به این صف متحد پیوستند.
واحد حزبی ما ابتدا در مراسمی که همه ساله در کنار مجسمه «دست» (سمبل فداکاری داوطلبانه،سندیکایست‌ها، فعالان کارگری و کمونیست‌های سوئد در جنگ‌های ضدفاشیسم داخلی اسپانیا) برگذار می‌گردد، حاضر و با ادای احترام به پاس جان‌فشانی ۵۵۰ مبارز سوئدی، یاد و خاطره آنها را گرامی داشتند. امسال در این مراسم کمونیست جوانی از حزب کمونیست عراق، از جمله سخنران‌ها بود. وی با مخاطب قراردادان شرکت‌کنندگان در مراسم اظهار داشت:
«تاریخ به ما نشان می‌دهد که چگونه منافع امپریالیسم منجر به فاشیسم و جنگ شد. تاریخ همچنین به ما نشان می‌دهد که چرا مبارزه مهم است، مبارزه‌ای که همیشه وجود داشته و بایستی ادامه یابد.
آن دسته‌های بین‌المللی در حقیقت، همبستگی طبقه کارگر بود در مبارزه برعلیه فاشیسم و ناسیونالیست‌های اسپانیاییِ دوران فرانکو. آنها نیروهای داوطلبی بودند
از شهروندان دیگرکشورها، اغلب از آگاهان چپ و همچنین نیروهای سیاسی مستقل لیبرال. این حزب کمونیست فرانسه بود که توانست جلب و جذب نیروهای داوطلبِ هوادار جمهوری علیه فرانکو را بسیج کند تا یک مبارزه برعلیه دیکتاتوری و ستم آغاز گردد.
در خلال بمباران روستاها گوئرنیکا در باسک، امپریالسیت‌ها متحد فاشیست‌های اسپانیا بودند. پیکاسو این جنایت را در نقاشی گوئرنیکای خود به تصویر کشیده است. یکی از قوی‌ترین نقاشی‌های ضدجنگ در طول تاریخ. همین‌جا بود که هواپیماهای جنگی آلمان و ایتالیا به درخواست ناسیونالیست‌های اسپانیایی دهکده را بمباران کردند… زجر قربانیان غیرنظامی در کتاب «آخرین شاهدان»، نوشته سِوِتیانا آلکسی‌‌ویچ برنده جایزه ادبی نوبل 2015، شرح ماجرا را داده است. آخرین شاهدان این جنگ ده‌ساله بودند که آلمان فاشیستی، اتحاد شوروی را اشغال کرد…
دم‌به‌دم ما شاهد سوءاستفاده امپریالیسم و فاشیسم از نقطه‌ضعف‌ها جهت تقویت موقعیت خودشان هستیم. آمریکا به عراق به بهانه وجود سلاح‌های امحاءجمعی حمله کرد. واقعیت نشان داد که ادعایشان صحت نداشت… بله، یک دیکتاتور سرنگون شد ولی کشوری ویران و آشفته برجای گذاشت که امروز جهان از وجود آن رنج می‌برد. عراق از گهواره تمدن به گهواره داعش مبدل شده و امپریالیسم نظاره‌گر است…
در وصیت‌نامه داوطلبان، مبارزه علیه فاشیسم و جنگ، از جمله وظائف همبستگی بین‌المللی طبقه کارگر شمرده می‌شود.امروز بیش از پیش ما باید فداکاری این مبارزان علیه فاشسیسم و جنگ را بیاد بیاوریم و پرچم این مبارزه را برافراشته نگه‌داریم.
آگاهی بعد از وقوع فاجعه آسان است ولی آگاهانه عمل کردن قبل از آن مهم است. سوئد باید غیرمتعهد باقی بماند و به پیمان نظامی ناتو نپیوندد. سوئد بهتر است پناهنده‌پذیر باشد ولی قبل از هرچیز علیه علل بروز جنگ اقدام کند. رونق صنایع نظامی و علاقه مالی امپریالیسم به وجود کانون‌های جنگ ازجمله دلائل بروز جنگ هستند. برای تقویت نیروهای ضدجنگ، امسال ما کمونیست‌ها با صفی متحد در تظاهرات اول ماه مه شرکت می‌کنیم. علیه فاشیسم، علیه امپریالیسم، علیه جنگ.»
پس از اتمام مراسم یادبود، رفقا به محل تجمع کمونیست‌ها روانه و با حمل باندرول «نه به ناتو» و بَنِر روز اوّل ماه مه حزب توده ایران در صف راهپیمایی آنها بطرف میدان سِرگِل، واقع در مرکز شهر استکهلم، همراه شدند. سخنرانی‌ها،و پیام‌ها و سرودها برای تجدیدعهد با آرمان‌های جنبش کارگری سوئد و جهان در محل، یکی پس از دیگری جایگزین هم می‌شدند. حضور فراوان مردم که هوای مطبوع و نیمه آفتابی شهر نیز مزید علت بود، پرچم‌های سرخ با شعارهای انقلابی در حمایت از جنبش کارگری سوئد، انترناسیونالیسم و همبستگی با کارگران و زحمتکشان جهان، غرفه‌های فروش کتاب و نشریه و… زینت‌بخش فضای محل تجمع کمونیست‌ها بود که تا ساعت‌ها از روز ادامه داشت و با اجرای سرود انترناسیونال به پایان رسید.
گزارش برگزاری اول ماه مه در گوتنبرگ سوئد
امسال نیز چون سالهای گذشته سازمان حزب در شهر گوتنبرگ سوئد، اول ماه مه، روز جهانی کارگر را در کنار نمایندگان احزاب، سازمانها و تشکلهای چپو کارگری سوئد در میدان راه آهن « این شهر گرامی داشتند. Järntorget»
آنچه که مراسم امسال را از سالهای پیش متمایز میساخت، همکاری رفقای ما با رفقای حزب کمونیست سوئد، حزب کمونیست عراق و رفقای سازمان فداییان خلق ایران اکثریت در این روز بود.
مدت زمان زیادی نیست که نمایندگان این چهار جریان سیاسی در تشکلی بنام شبکه صلح و عدالت اجتماعی
Nätverket för fred och social rättvisa
با یکدیگر همکاری نزدیک تری را آغاز نموده اند.
برگزاری مشترک و در کنار هم و همچنین تهیه صدور بیانیه مشترک و تهیه پوستر مشترک بمناسبت روز جهانی کارگر با امضاء «شبکه صلح و عدالت اجتماعی» ، اولین ثمره این همکاری مشترک بود.
امسال نیز چادر و میز کتاب حزب، میزبان هواداران، دوستان و بازدید کنندگان بود. رفقای ما در این روز ضمن پذیرایی از بازدید کنندگان با چای، قهوه و شیرینی، اعلامیه کمیته مرکزی حزبمان را بمناسبت روز جهانی کارگر به همراه ترجمه سوئدی فرازهایی از آن را نیز توزیع نمودند.
«نامهٔ‌مردم»، شمارهٔ ۹۹۹، ۱۳ اردیبهشت ماه ۱۳۹۵
