کهریزک، جنایتی که مجازات ندارد
روزنامهٔ اعتماد، ۲۳ شهریورماه، مطلبی دارد در ارتباط با جنایت کهریزک و عذرخواهیِ مرتضوی. در این مطلب آمده است: “۷ سال باید میگذشت تا از آن واقعه به جنایت تعبیر کند. ۷ سال باید میگذشت تا در کنار نام قربانیان کهریزک، واژهٔ شهید را بهزبان بیاورد و ۷ سال باید میگذشت تا انتظار غروبی را بکشد که پایانبخشِ گناهان او باشد. او در پایان همهٔ این هفت سال به هفتمین عَرَفه۱ که میرسد دستهای خود را به سوی خداوند بالا برده و دعا میکند؛ دعای بخشش برای آنچه بر سه شهید کهریزک رفته و طلب عفو از خانوادههایی که در تمام این سالها، کابوس از دست دادن پسرانشان همنشین شبهایشان و اشک خونینشان، همدم روزهایشان بود.”
روزنامهٔ اعتماد، در قسمتی دیگر از این مطلب، پوزشخواهیِ مرتضوی را آورده و ازجمله نوشته است: “اینجانب بهعنوان دادستان عمومی و انقلاب تهران در زمان فتنهٔ بزرگ سال ۱۳۸۸ مطالبی را بهعنوان دفاع در پرونده منعکس نمودهام ولیکن در این جلسه که نوبت بهدفاع نهایی است با عنایت به اینکه انتظار بحق رهبر معظم و عزیزتر از جانمان این بود که مهار اغتشاش و خنثی نمودن فتنه حتی در آن شرایط اضطراری بدون ایراد خسارت و هرگونه لطمهای به شهروندان عزیز انجام شود. … در رابطه با واقعهٔ خونبار تیرماه ۸۸ که متعاقب فتنه بزرگ و توطئهٔ پس از انتخابات ریاستجمهوری به وقوع پیوست، رهبری معظم انقلاب بهخاطر عمق فاجعه از آن به جنایت تعبیر فرمودند. بهعنوان دادستان وقت عمیقاً ابراز تأسف و اعتذار مینمایم و از مقام شهیدان مظلوم این حادثه جوادیفر، روحالامینی و کامرانی طلب پوزش نموده و عُلُوِ درجات آنها را از خداوند بزرگ مسئلت مینمایم.” اینکه مرتضوی به چه دلیلهایی این پوزشخواهی را منتشر کرده است مشخص نیست، اما در همین سطرهای نامهاش، با بهمیان آوردنِ نام خامنهای، نشانه میدهد که اصولاً سرکوب بهدستور ولیفقیه بوده و، درنتیجه، اینجاوآنجا موردهایی همچون جنایت کهریزک هم بهوقوع پیوسته است. روزنامهٔ شرق، در همان روز، و در شرحِ ماجرای جنایت کهریزک، نوشت: “کهریزک جایی بود که شرایط بازداشتشدگان آن در کیفرخواست متهمان کهریزک در آذر ۸۸، اینگونه بیان شد: فضایِ کافی حتی برای نشستن وجود نداشت و بیشتر این بازداشتشدگان، بهطور ایستاده شب را بهروز میرساندند. برای تمام افراد، تنها دو دستشویی موجود بود که یکی از آنها خراب و دیگری فاقد دَر بود و بازداشتیها بهصورت پابرهنه در تمام محیط، ازجمله دستشویی، تردد میکردند. تمامی بازداشتیها دچار بیماریهای عفونی چشم شدند. ضربوشتم مداوم با باتوم، مشت و لگد، لوله و برخوردهای فیزیکی خشن در گرمای شدید تابستان، سبب آن شده بود تا بسیاری از بازداشتیهای حوادث اخیر، دچار ضعف، غش و ازهوشرفتگی شوند. … روزنامهٔ شرق در بخشی دیگر از این شرح، گفتههای احمدینژاد را آورده و نوشت: “محمود احمدینژاد در خطبههای پیش از نمازجمعه ششم شهریور ۸۸، دربارهٔ عاملان حمله به کوی دانشگاه و جریانات بازداشتگاه کهریزک، اظهارنظر جالبی کرد: حوادث بدی اتفاق افتاد. جمعی از مردم آسیب دیدند. حوادث بسیار تلخ بود. عدهای به کوی دانشگاه حمله و کارهای زشتی کردند. در برخی بازداشتگاهها (کهریزک)، اقدامات زشتی انجام شد. میخواهم اعلام کنم این کارهایی که در کوی دانشگاه و بازداشتگاه و امثال این انجام شد، اینها هم اجزای سناریوی دشمن بود؛ اینها به دست وابستگان به جریان براندازی انجام شد.” روزنامهٔ آرمان هم در این ارتباط نوشت: “سال گذشته بود که تابناک به بازخوانیِ پروندهٔ کهریزک پرداخت و چنین نوشت که: سردار احمدی مقدم، فرمانده وقت ناجا سخنانی بر زبان آورد که حکایت از آن داشت که پشت پردهٔ اعزام بازداشتشدگان روز هجدهم خرداد سال ۸۸ به کهریزک کسی نبوده جز دادستانِ وقت تهران.” روزنامهٔ آرمان، در قسمتی دیگر از مطلب خود، با اشاره به دادگاهِ مرتضوی در سال ۱۳۹۲ که او را به ۵ سال انفصال از خدمات دولتی و انفصال دائم از خدمات قضایی محکوم کرده بود، افزود: “سال ۹۴ اما مرتضوی در رابطه با معاونت در قتل و گزارش خلافِ واقع در پروندهٔ کهریزک، تبرئه شد که این امر با شکایت پدر مرحوم محسن روحالامینی مواجه شد و دو جلسهٔ دادگاهِ تجدیدنظر با حضور سعید مرتضوی در جایگاه متهم برگزار شد که در جلسهٔ سوم نامهٔ عذرخواهی او منتشر شد. هنوز مشخص نیست آیا خانوادهٔ روحالامینی بهواسطهٔ این عذرخواهی از پیگیری شکایت منصرف میشوند یا دادگاه حکم دیگری برای مرتضوی صادر خواهد کرد.” روزنامهٔ ابتکار، بهنقل از عبدالله ناصری، کارشناس سیاسی، مینویسد: “موضوعی که بنده بهعنوان یک شهروند مطالبهگر آن هستم بررسی پروندههایی بوده که آقای مرتضوی در ارتباط با مسائل مختلف در آن نقش داشته است، چراکه تنها در مورد جرائم وی در اتفاقات سال ۸۸ مطرح نیست. هماکنون درست است که آقای مرتضوی به سه قربانیِ حوادث کهریزک لقب شهید داده، اما واقعیت این بوده که سهم وی از وقایع سال ۸۸ بیشتر از این موارد است. بهعنوان نمونه، ایشان در قالب دادستان قبل از برگزاری انتخابات ۲۲ خردادماه سال ۸۸ بر اساس کدام مجوز حکمِ دستگیری برای برخی فعالان انتخاباتی صادر کرده بود؟! و این موضوعی بود که هیچگاه برای آن به افکارعمومی پاسخی داده نشد.”
مرتضوی تنها عضوِ جنایتکار قوهٔ قضاییهٔ رژیم نبوده و نیست، و حتی هماکنون هم که از خدمت در این قوهٔ بیعدالتی و جنایت و سرکوب معلق شده است سِیر و نحوهٔ محاکمههای او تا کنون بهروشنی نشان میدهند که انتظار محاکمه و مجازات این جنایتکاران خیالی عبث است. پوزشخواهیِ مرتضوی بهدلیلِ استیصال مقامهای سرکوبگر در رویارویی و لوث کردن این جنایت بهدلیل آگاهی مردم از آن و فشارِ افکارعمومی است. واقعیت اما آن است که، مراتب و اقتدار سعید مرتضوی نمادِ ارادهٔ جریانی است که با گماردن جنایتکاران در مراتب حساس محاکم قضایی برنامههای سرکوبگرانه خود را پیش میبرد. اگر پوزشخواهیِ مرتضوی بابت کشته شدن سه نفر را با ابرازِ افتخار پورمحمدی- که شمار بسیاری از زندانیان سیاسی ازجمله بهدستور او اعدام شدند و به مخاطبانش اطمینان داد که از این بابت خدشهیی به خواب راحت او وارد نشده- قیاس کنیم، روح حاکم بر قوه قضاییه رژیم ولایتفقیه بیشتر آشکار و مشخص میشود.
———————-
۱. ۹ ذیحجه، ۲۱ شهریور، را روز عَرَفه- پیش از عید قربان- گویند. این روز از روزهای مهم برای مسلمانان و از جمله شیعیان و همچون عید است. امام سوم شیعیان، پس از مراسم حج، در این روز حرکت خود را به سوی کربلا آغاز کرد. روز ۹ ذیحجه امسال مرتضوی نامهٔ عذرخواهیاش را منتشر کرد.
به نقل از «نامۀ مردم»، شمارۀ ۱۰۰۸، دوشنبه ۲۹ شهریور ماه ۱۳۹۵