زندانیان سیاسی و انفعالِ «اپوزیسیون» مترقی
فضای رسانه‌ای و دنیای مجازی، در طول چندین هفتهٔ گذشته، حجم زیادی از خبرها و گزارش‌هایش را به وضعیت زندانی سیاسی شجاع، خانم نرگس محمدی، اختصاص داد. “کانون مدافعان حقوق بشر”، در ۲۴ مهرماه، با اعلام اینکه خانم نرگس محمدی “اخیراً طی حکم جدیدی که به‌قطعیت نیز رسیده است جمعاً به ۱۶ سال حبس محکوم شده که مدت ۱۰ سال آن لازم‌الاجرا است”، تقاضا کرد در ابراز همبستگی‌ای جهانی، از هیچ تلاش ممکنی به‌منظور کمک به آزادیِ “نرگس محمدی” فروگذار نکنند.
روزنامهٔ شرق، ۲۶ مهرماه، در رابطه با نامه‌یی که چند نفر از نمایندگان مجلس شورا به آملی لاریجانی [رئیس قوهٔ قضائیه] نوشته‌اند و در مورد مجازات “نرگس محمدی” درخواست عفو و تخفیف کرده‌اند، به‌نقل از علیرضا رحیمی، نمایندهٔ مجلس، نوشت: “ما نسبت به واکنش آیت‌الله لاریجانی خوش‌بین هستیم و بنده معتقدم در چنین شرایطی ریاست قوه قضاییه می‌تواند با استفاده از اختیارات قانونی و شرعی خود در تقویت همدلی و تحکیم فضای سیاسی کشور گام مؤثری بردارد.” روزنامهٔ شرق، در همان شماره، متن کامل نامهٔ نمایندگان [مجلس شورا] به رئیس قوه قضاییه را نیز چاپ کرده است. سایت سحام نیوز، ۲ آبان‌ماه، اظهارات محمدجعفر منتظری، دادستان کل ایران، را منتشر کرده که “امضاء کنندگان نامه درباره نرگس محمدی را مسئولانی که نادانسته و از روی جهل و غفلت حرکت‌هایی می‌کنند” قلمداد کرده است و گفته است: “نمایندگان [مجلس] قبل از نوشتن نامه در حمایت از عناصر مطرود، وضعیت پروندهٔ آن‌ها را بررسی کنند.” اژه‌ای- سخنگوی قوهٔ قضائیه- هم در سخنانی گفت: “حکم که قطعی شد در این مرحله رأفت اسلامی معنا ندارد و کاری از دست قاضی و اجرای احکام ساخته نیست.” نرگس محمدی در پاسخ به اظهارات دادستان خواستار انتشار صفحه به صفحهٔ کیفرخواست و دفاعیاتش شد. روزنامه شرق، ۳ آبان‌ماه، گفت‌وگوی فائزه هاشمی، فرزند هاشمی رفسنجانی، را آورده که در آن به‌تجلیل و تمجید از خود و خانواده فاسدش پرداخته و در آن اشاره‌هایی هم به زندانیان سیاسی و ماجرای زندان رفتنش و دیدارش با خانوادهٔ بهاییان کرده است. جالب اینکه در طول چند هفتهٔ گذشته هیچ صدایی از “فائزه هاشمی” در دفاع از “نرگس محمدی” یا دیگر “زندانیان سیاسی” تا کنون به‌گوش نرسیده است.
در خبری دیگر، در سایت سحام نیوز، آمده است: “به‌دنبال انتشار فایل صوتی آیت‌الله منتظری درخصوص اعدام‌های تابستان ۱۳۶۷، جلسه دادرسی احمد منتظری، به‌صورت غیرعلنی و بدون حضور وکیل مدافع و هیئت منصفه برگزار شد.” روز ۲۴ آبان‌ماه، بر اساس حکم شعبه اول دادگاه انقلاب ساوه، “جعفر عظیم زاده” و “شاپور احسانی”، هرکدام به یازده سال زندان محکوم شدند. جعفر عظیم زاده، چندی پیش، پس از اعتصاب غذایی طولانی‌مدت، از زندان آزاد شد و دوباره محاکمه و به زندان محکوم گردید.
سایت زیتون، ۲۵ مهرماه، خبر داد: “بستگان عیسی سحرخیز اعلام کرده‌اند او پس از دو هفته اعتصاب غذای تَر از روز دوشنبه ۲۶ مهرماه، به‌تدریج از مصرف دارو خودداری خواهد کرد.” به‌گزارش سایت کلمه، ۲۶ مهرماه، مادر “سهراب اعرابی” از سحرخیز خواسته است: “با توجه به وضعیت جسمی خطرناکش، به‌این اعتراض پایان دهد.”
منصوره شجاعی، فعال حقوق زنان، در مطلبی با عنوان: “نقش مادران و جوانان در شکستن سکوتِ خاوران”، که در سایت [رادیو] زمانه انتشار یافت، با تشریح وضعیت خفقان‌زده میهن، می‌نویسد:”در سایهٔ بلند بده بستان‌های مدنی و مبارزاتی، بسیاری از خانواده‌های خاورانی به گروه‌های دیگر، همچون مادران صلح، مادران پارک لاله، خانواده‌های زندانیان سیاسی… پیوستند و پرچم‌دار پیوند خاورانی با جنبش‌های اعتراضی، مدنی و مطالبه‌محور شدند. شکستنِ لاک ضخیم آن سکوت مقدس، گفتمان جنبش دادخواهی را در جامعه جاری ساخت.”
“نرگس محمدی” تنها زندانی سیاسی نبوده و نیست که با چنین وضعیتی روبه‌رو می‌شود. در رابطه با زندانیان سیاسی، دو شیوهٔ برخورد وجود داشته است، یکی از جانب حکومت و دیگری از طرف اپوزیسیون. جالب‌توجه اینکه، هر دو شیوه ثابت مانده‌اند و تغییری در آن‌ها صورت نگرفته است. شیوهٔ فشار مستمر و تداوم اقدام‌های سرکوبگرانه به‌راه‌های گوناگون به زندانیان از سوی حکومت و شیوهٔ عدم حرکت هماهنگ و گسترده از طرف اپوزیسیون باعث گردیده‌اند تا بهبودی در وضعیت زندانیان سیاسی به‌وجود نیاید. در همین چند هفته گذشته تعداد زیادی از گروه‌ها و فعالان سیاسی اعلامیه‌هایی در محکومیت در زندان کردن و در زندان ماندن “زندانیان سیاسی” صادر کردند. واقعیت آن است که اگرچه باید صدور بیانیه و اعلامیه در فضای مجازی، دست به افشاگری عملکرد رژیم زد ولی این امر به خودی خود به آزادیِ “زندانیان سیاسی” منجر نخواهد شد. چندی پیش که جعفر عظیم زاده پس از اعتصاب غذایی طولانی آزاد شد، بیشتر تحلیل‌های سیاسی به درستی بر این نکته تأکید داشتند که رژیم زیر فشار افکار عمومی ایران و جهان عقب‌نشینی کرده است. هفته گذشته دادگاهی در ساوه این فعال کارگری را دوباره محکوم و حکم حبس چندین ساله برای او صادر کرد. این عملکرد رژیم نشان می دهد که نیروهای مترقی همچنان رژیم را زیر فشار افکار عمومی قرار ندهند رژیم دوبار آزاد شدگان را مورد پیگرد قرار می دهد. نیروهای مترقی و آزادی خواه کشور تنها با حرکت مشترک و بسیج گسترده افکار عمومی اسران و جهان و تشدید فشار بر سران رژیم است که قادر خواهند بود رژیم استبدادی حاکم و دستگاه بیداد قضای آن را به عقب نشنینی وادار کنند.
