بزرگداشتِ رُزا و کارل
دومین هفتهٔ ماه ژانویه- نخستین ماه در آغاز هرسال- یادآور فاجعه‌یی است که نیروهای راست فاشیست آلمان، در بحبوحهٔ “جنگ جهانی اول”، در برلین تدارک دیدند تا برای همهٔ نیروهای چپ، و در رأس‌شان حزب کمونیست، درس عبرتی باشد. از ترورِ دو کمونیست شریف و آزادی‌خواه که بنیان‌گذاران “حزب کمونیست آلمان” بودند، یعنی “رُزا لوکزامبورگ” و “کارل لیبکنشت”، نود و هشت‌سال می‌گذرد. این انسان‌های آزاده و صلح‌دوست، ازجمله کسانی بودند که نه می‌توانستند و نه می‌خواستند با تصمیم خائنانهٔ رهبریِ حزب سوسیال‌دمکرات برضدِ منافع زحمتکشان یعنی تصمیم به شرکت در جنگ، هم‌صدا و همگام باشند.
بنا به‌دعوت حزب کمونیست آلمان و دیگر گروه‌های چپ، ده‌ها هزار نفر که اکثرشان جوانان بودند، برای بزرگداشت یادِ رُزا و کارل و همهٔ قربانیان جنایت‌های رذیلانهٔ ترور و توحش راست افراطیِ ضدِمردمی و در اعتراض به آتش‌افروزی به‌منظور برپایی جنگی جدید و اعلام نفرت نسبت به ظهور فاشیسم و در ابراز همبستگی‌ای بین‌المللی برای عدالت و صلح، در راهپیمایی‌ای صلح‌آمیز و باشکوه‌تر از سال‌های گذشته-که معمولاً در مسیری از “دروازهٔ فرانکفورت” تا “گورستان سوسیالیست‌ها” طی می‌شود- شرکت کردند. هواداران “حزب تودهٔ ایران” در برلین، همچون سال‌های گذشته، با شرکت پرشورشان در این راهپیمایی، و بنا بر وظیفهٔ انقلابی و انترناسیونالیستی‌شان نیز، همراه و همگام با حزب کمونیست آلمان، یادِ رُزا، کارل و دیگر قهرمانان ضدِ جنگ و ضدِ فاشیسم را گرامی داشتند. باوجود بارش برف و هوای کاملاً سرد زمستانی، جوانان، از ساعت‌ها پیش از آغاز راهپیمایی، با برافراشتن پلاکاردهای (شعارنوشته‌های) قرمز، توزیعِ تراکت و روزنامه بین مردم و شرکت‌کنندگان در راهپیمایی، پخش موزیک و سر دادن سرودهای انقلابی، به فضای محل گردهمایی گرمایی ویژه بخشیده بودند. اعلامیهٔ حزب کمونیست آلمان، که با دیگر گروه‌ها و سازمان‌های چپ عضو “کمیته تدارکات” در نکته‌هایی که در زیر خواهد آمد اشتراک نظر داشت، در طول مسیر راهپیمایی و به‌وسیلهٔ بلندگو برای راهپیمایان خوانده می‌شد:
– گویا تاریخ در این سال‌ها به‌بازسازی و تکرارِ تراژیکش نشسته است: سازمان‌دهی و گسیلِ جنگ‌طلبان وحشی و سفاک داعشی به منطقه برای ایجاد “نظمی نوین”! با تکیه بر دروغ!
– ترور و جنگ، شگردِ همیشگی و مکررِ سیستم سرمایه‌داری برای گذار از بحران‌های گریزناپذیرش بوده است، اما این بار به‌علت ساختاری بودنِ بحرانش، باوجود صدها هزار کشته و آوارگی میلیون‌ها انسان بی‌گناه، ترور و جنگ نتوانست نجاتش دهد!
– جنگ در سوریه ثابت کرد که صلح با توازنِ نیرو رابطه‌ای دیالکتیکی و گسست‌ناپذیر دارد!
– رویدادهای منطقه و جهان درستیِ این نظر را بیش از گذشته آشکار کرده است: سوسیالیسم یا بربریت؟
وقتی‌که راهپیمایان به در ورودی گورستان مشهور به گورستان سوسیالیست‌ها که رُزا و کارل و دیگر شهدای انقلاب ۱۹۱۸ آلمان را در دل خود جای داده است، رسیدند طبق روال همیشگی، پلاکاردهای‌شان را پائین آوردند، بستند و در سکوتی احترام‌آمیز و ارج‌گزارنده به شهیدان راه آزادی و نهادن گل‌های میخک سرخ در کنار لوح یادبودشان، به مراسم پایان دادند.
به نقل از «نامۀ مردم»، شمارۀ ۱۰۱۷، ۴ بهمن ماه ۱۳۹۵
