اعلامیه فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری به مناسبت اول ماه مه

”اگر می پندارید، اگر چنین می پندارید که مرگ ما می تواند به خاموشی این جنبشی بینجامد که آتش امید را در دل میلیون ها ستم دیده ای که از فقر و تنگدستی رنح می برند، برافروخته است، هم اینک ما را به دار آویزید! با این کار تنها شراره هایی را خاموش می کنید. اما دیری نخواهد گذشت که، در پس و پیش شما شعله های آتش همه جا را فرا خواهند گرفت! شعله های این آتش نهان که هرگز توان خاموش کردنش را نخواهید داشت.“ آگوست اسپیس، ۳۱ ساله، ۲۰ اوت ۱۸۸۶

از جمله رهبران کارگران که در شهر شیکاگوی آمریکا به دار آویخته شدند.

 فدراسیون جهانی سندیکایی کارگری روز جهانی کارگر را به تمام کارگران جهان و سازمان های سندیکایی آنان که برای تحقق خواست های خود مبارزه می کنند، با درودهای  رزم جویانه تبریک می گوید. اول ماه ماه از سال ۱۸۸۶ تا به امروز به مثابه روزی نمادین در مبارزه کارگران جهان، هم چنان مهر ونشان خواست های کارگران مهاجر شیکاگو را برخود دارد. در روزگارما مبارزه آنان در مبارزه معاصر کارگران برای کار  ِ با ثبات و برخورداری از حقوق ایمنی و بهداشت،  آموزش رایگان و زندگی شایسته تداوم دارد. همان طور که، کارگران مهاجر ِ شیکاگو در ایالات متحده آمریکا به پیشتاز مبارزه طبقاتی بدل شدند، امرز نیز، میلیون ها کارگر مهاجر می توانند با مشارکت فعالانه و رزم جویانه خود در سندیکاها، مبارزه طبقاتی را علیه بربریت سرمایه داری تحکیم بخشند.  سالی که سپری شد، با تشدید تضادها در میان امپریالیست ها برپایه ی دست یابی به حداکثر تشدید بهره کشی از توده های زحمتکش، و خطر جنگ ِ همه گیر همراه بود. سیر حوادث در افریقا، خاورمیانه، آسیا و در اروپا نشانگر تعرض گسترده سرمایه علیه جنبش های کارگری بود؛ تعرضی که هزاران نفر را به روی آوردن به مهاجرت برای نجات خود از جنگ ها واداشته است و این در حالی است که اتحادیه اروپا و حکومت های اروپایی عوامفریبانه، خود، را حامی تداوم زندگی مهاجران می خوانند. کارگران در تمام جهان نگران تشدید دخالت های نظامی دولت ایالات متحده، دولت های عضو ناتو و متحدانشان و از جمله  بمباران مردم سوریه، قتل کودکان فلسطینی، سوق دادن مردم ونزوئلا به جنگ داخلی و به ویژه، تهدید به استفاده از سلاح های اتمی در شبه جزیره کره  هستند که، هدف از آن ها تنها کسب بازارهای جدید و غارت منابع طبیعی کشورهاست. آن هایی که در چند روز گذشته در افغانستان بزرگ ترین بمب غیراتمی را پرتاب کردند، همان امپریالیست هایی هستند که همبسته با دولت اوکراین از آن حمایت می کنند و، از پشتیبانی فاشیست ها برخوردارند؛ همان هایی که چشم بر سیاست های اسرائیل فروبسته اند و از این سباست ها حمایت می کنند. رقابت های درون امپریالیستی منجر به تشدید وخامت وضعیت اقتصادی کارگران و بازنشستگان شده است. تعرض همه جانبه ای علیه مزد ها و مستمری ها همراه باخصوصی سازی ِ تأمین اجتماعی، بهداشت و درمان، آموزش همگانی، افزایش بیکاری، کارسیاه و تحدید آزادی های سندیکایی در جریان است. در چنین شرایطی است که طبقه کارگر و توده های مردم با روحیه رزم جویانه به تدارک بزرگداشت جشن کارگری در روز اول ماه سال ۲۰۱۷ برآمده اند.

فدراسیون جهانی سندیکایی کارگری تمام اعضا و دوستان خود را در گرامی داشت روز جهانی کارگر در سراسر جهان فرامی خواند که با استفاده از تمامی امکانات در یک صدا شدن برای این فریاد بلند و رسا بکوشند:

 در مقابله با بربریت سرمایه داری مبارزه خود را برای تأمین نیازهای توده ها و جوانان ، برای جهانی عاری از بهره کشی و جنگ سازمان می دهیم.

فدراسیون جهانی سندیکایی کارگری به نمایندگی از سوی ۹۲ میلیون کارگر در ۵ قاره جهان همبستگی بین المللی خود را با مردم قهرمان کوبا که در روزهای سوم تا پنجم مه ۲۰۱۷ پذیرای شورای رهبری فدراسیون خواهند بود و نیز، با تمام کارگرانی که علیه تجاوزات امپریالیستی می رزمند، اعلام می دارد.

در سال ۲۰۱۷ و پس از برگزاری هفدهمین کنگره جهانی، فدراسیون با اتکا به نیروها و سازمان های جدید و به ویژه، با اتکا به تصمیم های نو،  قوی تر از همیشه سربرکرده است.

ما گسترده تر و قوی تر از همیشه در تمامی کشورها و قاره ها به سازماندهی تلاش های خود در راه رهایی طبقه کارگر و مبارزه در احقاق حقوق و خواست های آن و، علیه نظام بهره کشی که فقر، جنگ و مهاجرت را در پی دارد، برخاسته ایم.

دشمنان مردم شکست ناپذیر نیستند.

شکست ناپذیر مردم رزمنده اند.

فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری

۲۰ آوریل ۲۰۱۷

به نقل از «نامۀ مردم»، شمارۀ ۱۰۲۴، ۱۱ اردیبهشت ماه ۱۳۹۶