سرکوب و خشونت، سیاست تثبیت‌شدهٔ حاکمیت در برابر نیروهای مترقی
هفتهٔ گذشته علی خامنه‌ای، ولی فقیه رژیم، در سالگرد درگذشت آیت‌الله خمینی، سخنانی گفت که با سیاست‌های سرکوب‌گرانهٔ حکومت در طول نزدیک به چهار دهه ارتباط مستقیم داشت. سخنان خامنه‌ای به‌خصوص جوانان را نشانه رفت و در این‌باره گفت: “مخاطب اصلی توضیحات امروز من درخصوص امام، جوانان هستند، ضمن آنکه ذهن نسل جوان، بیش از دیگران در معرض حملات تحریف کنندگان قرار دارد” [خبرگزاری تسنیم، ۱۴ خردادماه].
خامنه‌ای در تشریح اوضاع سیاسی از جمله گفت: “انقلاب اسلامی، یک دیکتاتوریِ بسته و ارثی و وابسته به بیگانگان و دنباله‌روِ آن‌ها را به یک حکومت مردم‌پایه و متکی به مردم و مستقل و سربلند و دارای هویت تبدیل کرد.” خامنه‌ای در این قسمت از سخنانش سعی دارد ذهن جوانان را نسبت به رژیم دیکتاتوریِ شاه روشن کند و در این مورد اتفاقاً واقعیت‌ها را بیان می‌کند، اما متوجه نیست که جوانان امروزی این سوآل را دارند که، اگر انقلاب بهمن ۵۷ بر ضد دیکتاتوری بود و هدف آن برپایی حکومتی متکی بر ارادهٔ مردم بوده است، چگونه است که او نزدیک به دو دهه روش‌هایی در امر حکومت به‌کار برده است که با سیاست‌های رژیم سابق در اصلی‌ترین خط‌های آن مشابهت کامل دارد؟ خامنه‌ای در جایی دیگر از سخنانش به هدف‌های حداکثریِ آیت‌الله خمینی اشاره کرد و این هدف‌ها را ایجاد جامعه‌یی با هویت و دارای استقلال و اصالت دانست و علت این “موفقیتِ” او را آن دانست که “توانست آحاد مردم به‌ویژه جوانان را به صحنه بیاورد و آنان را در صحنه نگه دارد.” این سخنان خامنه‌ای در زمانی بیان می‌شود که چالش‌هایی جدی را در برابر جوانان در همهٔ عرصه‌های گوناگون زندگی‌شان شاهدیم. بیکاری مزمن جوانان موضوعی نیست که بتوان آن را پنهان یا انکار کرد. سخت گرفتن به جوانان از لحاظ اجتماعی و سرکوب اعتراض‌های جوان به‌خصوص در محیط‌های آموزشی، در طول نزدیک به چهار دهه انکارپذیر نیستند.
علی خامنه‌ای در جایی دیگر از گفتارش، به سرکوب‌های دههٔ شصت خورشیدی اشاره کرد و گفت: “دههٔ شصت یک دههٔ مظلوم و در عین حال بسیار مهم و سرنوشت‌ساز در تاریخ انقلاب اسلامی است که متأسفانه ناشناخته مانده و اخیراً هم به‌وسیلهٔ برخی بلندگوها و صاحبان آن‌ها مورد تهاجم قرار گرفته است.” او در ادامه گفتارش اظهار داشت: “تروریست‌های مورد حمایت قدرت‌ها، در دههٔ شصت، هزاران نفر از آحاد مردم و مسئولین را به‌شهادت رساندند که در میان آن‌ها از کاسب معمولی تا جوان و فعال سیاسی و شخصیت‌های بزرگ دیده می‌شوند.” خامنه‌ای در نتیجه گیری‌اش هشدار داد: “مراقب باشیم تا در دههٔ شصت، جای شهید و جلاد عوض نشود، زیرا ملت ایران در دهه شصت مظلوم واقع شد و به‌دلیل اینکه تروریست‌ها و منافقین و پشتیبانان آن‌ها به امام و ملت ایران ظلم و خباثت کردند، ملت در موضع دفاع قرار گرفت و در نهایت هم پیروز شد.”
لازم به یادآوری است که چندین ماه پیش که فرزند آیت‌الله منتظری نوار صوتی مرتبط با اعدام زندانیان سیاسی در ۱۳۶۷ را در فضای مجازی برای استفادهٔ عموم قرار داد، تقریباً تمامی مقام‌های حکومتی از جناح‌های مختلف این اقدام فرزند آیت‌الله منتظری را مستقیم و غیرمستقیم محکوم کردند. اعتدالیون و اصلاح‌طلبان حکومتی هم این اقدام فرزند آیت‌الله منتظری را محکوم کردند. این موضوع از آن روی مهم است که اتفاقاً نیروهای موسوم به اصلاح‌طلب و اعتدال‌گرا در زمان انتشار نوار آقای منتظری جریان سیاسی غالب در کشور بودند. اصلاح طلبان حکومتی هنوز از دههٔ شصت همچون دورانی طلایی یاد می‌کنند. سایت “کلمه”، ۱۴ خردادماه، به‌مناسبت درگذشت آیت‌الله خمینی مقاله‌یی را با عنوان: “در رثای روح الله”، انتشار داد که در آن از مقام او تجلیل شده است. موضوع دیگر که باید بر آن تاکید کرد این است که موضوع سرکوب نیروهای سیاسی دگراندیش منحصر به دههٔ شصت نیست. اکنون دیگر بر همگان آشکار شده است که از ابتدای برقراری حکومت اسلامی در ایران، عزمی برنامه‌ریزی‌شده برای حذف دگراندیشان وجود داشت.
رژیم اسلامی حاکم رژیمی ضد مردمی و حافظ منافع اقلیت حاکم است و نیروهای فعال در جناح‌های حکومتی آن در رابطه با تمامی سرکوب‌های صورت گرفته مسئول بوده و در انجام آن‌ها اتفاق نظر داشته‌اند. تا کنون هم یا از این سرکوب‌گری‌ها دفاع کرده‌اند یا اگر دفاع نکرده‌اند سکوت کرده‌اند. در دهه‌های هفتاد، هشتاد و دهه کنونی، با اینکه خشونتی از سوی نیروهای اپوزیسیون صورت نگرفت، اما حاکمیت در رویارویی با خواست‌های به‌حق نیروهای سیاسی و مترقی و فعالان اجتماعی نهایت خشونت و اعمال سرکوب را در شکل و شمایل گوناگون به‌کار گرفت. محدود کردن سرکوب‌ها به دههٔ شصت با توجیهِ آن‌ها با اقدام به خشونت از سوی اپوزیسیون مترقی، موضع‌گیری‌ای ریاکارانه در پیراستن چهره‌یی منزه و بی‌گناه از حاکمیت اسلامی است. نکته‌یی دیگر که در این‌باره باید بر آن تاکید کرد این است که این نخستین بار نیست که سخنانی از این دست را از زبان علی خامنه‌ای می‌شنویم. خامنه‌ای همواره، به‌تکرار و به‌مناسبت‌های گوناگون به‌تمجید از کارنامهٔ نکبت‌بار و خونین جمهوری اسلامی پرداخته و می‌‌پردازد و از آن دفاع کرده و می‌کند. هدف از تکرار تمامی این سخنان تلاشی است بی‌ثمر در این زمینه تا قشرهای مختلف جامعه و به‌خصوص جوانان را متقاعد کند که استقرار حکومت اسلامی با دستاوردهایی درخشان برای تمامی مردم و کل کشور همراه بوده است.
به نقل از «نامه مردم»، شماره ۱۰۲۷، ۲۲ خرداد ماه ۱۳۹۶
