پوپولیستهای اعتدالگرا و نمایش حضورِ زنان در ورزشگاه
روزنامه ایران، ۲۱ خردادماه، در رابطه با حضور زنان در ورزشگاه آزادی برای دیدن بازی والیبال، با عنوان: “تعبیر یک رؤیا”، نوشت: “بعدازظهر جمعه ورزشگاه ۱۲ هزارنفری آزادی حالوهوای خاصی داشت. تا حدودی متفاوت از آنچه پیش از این تجربه کرده است. در این روز بانوانی که تعدادشان کم و انگشتشمار نبود [۳۰۰ نفر] آمده بودند تا بازی ایران و بلژیک را از نزدیک ببینند. آنها بازی را دیدند و ما شوق و ذوق و هیجانشان را.” روزنامهٔ جهان صنعت، در همان تاریخ و در همین ارتباط، مطلبی داشت که مشخص میکرد حضور زنان بهدلیل اجباری بود که بر فدراسیون والیبال تحمیل شده بود، چراکه در غیر این صورت ایران از میزبانی این بازیها محروم میشد.
جهان صنعت نوشت: “باز هم ایران میزبان لیگ جهانی والیبال شد، آن هم بهلطف حضور نمایشی و فرمایشی زنان دستچینشدهای که بهسفارش فدراسیون والیبال در ورزشگاه آزادی برای تشویق میآیند که بهعنوان نمونه میتوان به بازی با بلژیک اشاره کرد.
نمایش حضور زنان برای فریب دادن لیگ جهانی و عدم محرومیت از میزبانی کشورمان، نهتنها توهین به زنان این سرزمین است بلکه زیر سؤال بردن بسیاری از ارزشهای فرهنگی و ورزشی است که زنان این مرز و بوم برای ایران به ارمغان آوردهاند.”
روزنامه ایران با اینکه از این حضور نمایشی اطلاع داشت، اما برای تبلیغ بهنفع روحانی تیتر خبر را طوری تنظیم کرده بود که محدودیت حضور زنان در ورزشگاهها با شروع دُور دوم ریاستجمهوری حسن روحانی آزاد شده است و این توهم درحالی دامن زده شد که روزنامه جهان صنعت تعداد شرکتکنندگان زن در ورزشگاه آزادی را ۳۰۰ نفر اعلام کرده بود. سایت فرارو، ۲۱ خردادماه، در رابطه با حق مشروط حضور زنان در ورزشگاهها، نوشت: “شهیندخت مولاوردی تیرماه سال گذشته اعلام کرد که دولت تلاشهایی در راستای حضور زنان در ورزشگاهها انجام داده ولی بهدلیل موضعگیری برخی از مراجع از این مسئله صرفنظر کرده است.” فرارو در ادامه و با اشاره بهحضور گزینشی زنان در ورزشگاه، بهنقل از طیبه سیاوشی، آورد: “آغاز هر فعالیت بزرگ اجتماعی نیاز بهمدیریت ویژه دارد تا آن فعالیت با موفقیت بهانجام برسد، بنابراین کمی شکیبایی و حوصله میتواند شرایط هماهنگ شدن همه اجزای یک اتفاق خوب را رقم بزند.”
پروانه سلحشوری، در گفتوگو با روزنامهٔ آرمان، در اشاره به طومار امضا بهمنظور توقف حضور زنان در ورزشگاهها که از طرف حزبالله انتشار یافت، گفت: “در انتخابات امسال بیش از ۲۳ میلیون نفر با رأی خود پیام دادند که چه مطالباتی دارند، اما این بحثها خلاف مطالبه اکثریت مردم است. این درحالی است که در ورزشگاه ۱۲ هزارنفری آزادی، بانوانی که برای تماشای والیبال به استادیوم رفته بودند، بهصورت محدود و گزینشی انتخاب شده بودند و این امر تنها بهاین دلیل صورت گرفته بود که سازمان والیبال جهانی تهدیدهای جدی درخصوص عدم برگزاری مسابقات در ایران کرده است.
روزنامه اعتماد، ۲۸ خردادماه، در رابطه با “بنر جنجالی علیه حضور زنان”، گفتوگویی را با حسین اللهکرم انجام داده است. روزنامهٔ اعتماد از اللهکرم دربارهٔ تعداد امضاهای جمعآوریشده، دغدغه و نگرانی اصلی گروه حزبالله سؤال میکند و در جایی دیگر میپرسد: “برای زنانی که تماشای مسابقات را دوست دارند و در شرایطی هستند که بهدلیل این هیجانات نمیتوانند در ورزشگاه حضور پیدا کنند راهحلی دارید؟” و در جایی دیگرتر هم سوال میکند که آیا “در این زمینه جلسهای با ناجا داشتید که ببینید ضعف و مهار و کنترل هیجانات دقیقاً از کجاست؟” و باز هم در جایی دیگر میپرسد: “از زمانی که حزبالله برای مقابله با این موضوع اعلام آمادگی کرد بسیاری بر این تصور هستند که انصار حزبالله بهدنبال اقدام خشن است. آیا امکان اقدام خشن وجود دارد؟”
جوابهایی که اللهکرم بهاین سؤالها داده همان صحبتهای کلیشهای است که بارها و بارها از زبان مرتجعان حاکم بیان شده است و ما درصدد تمرکز بر آنان نیستیم. اما نکتهٔ موردنظر ما اتفاقاً بیشتر سؤالها هستند. نحوهٔ سؤالهای روزنامه اعتماد- روزنامهیی که به جناح اعتدالگرا نزدیک است- این ظن را قوت میبخشد که ما با مصاحبه با شخصی روبروئیم که هم در مسند قضا و هم در منصب اجرایی همهکاره و تصمیمگیرندهٔ اصلی است. با اینکه اللهکرم و انصار حزبالله رسماً مسئولیت جزایی، کیفری و اجرایی ندارند اما چه سؤالکننده و چه جوابدهنده، چنین شخصی را در ذهن خواننده متصور میکنند. روزنامه اعتماد حتی جرئت ندارد این سؤال را بپرسد که، بر اساس کدامیک از قوانین جمهوریاسلامی شخص و گروهی معلومالحال میتواند با این صراحت و روشنی هرآنچه را که اراده کند بهاجرا درآورد؟ جالب اینکه مخالفت انصار حزبالله با حضور زنان در ورزشگاهها در ارتباط با سخنان خامنهای دانسته شده است که دستور “آتش بهاختیار” را اخیراً صادر کرده است. نکتهٔ مغفولمانده در این میان انکار این واقعیت است که گروه انصار حزبالله و شخص حسین اللهکرم برای جامعه ما ناشناخته نیستند. این گروه بهرهبری اللهکرم بهمدت چند دهه وظیفهٔ حمله وحشیانه به گردهماییهای سیاسی و مدنی را بهعهده داشته و در اِعمال خشونت بر ضد تفکر مترقی صاحب اختیار- و در حقیقت آتش بهاختیار- بوده است. نکته دیگری که باید در اینجا آن را مورد تأکید قرار داد این است که روزنامههای طرفدار اعتدالگرایی در ایران با توجه به اعتراضهای ضدانقلاب در ونزوئلا و مشکلات اقتصادیای که گریبان مردم این کشور را گرفته است، مادورو رئیسجمهور مردمی این کشور را پوپولیست معرفی میکنند. حال باید پرسید تبلیغات روزنامههای طرفدار اعتدالگرایی که خبر مخدوش آزادی ورود زنان به ورزشگاهها را تیتر اول کردند را نباید در چارچوب تبلیغات پوپولیستی این اقتداکنندگان بهولایت ارزیابی کرد؟
به نقل از «نامۀ مردم»، شمارۀ ۱۰۲۸، ۵ تیر ماه ۱۳۹۶