توده ای ها در جشنواره های کمونیست های فرانسه و اتریش
- · حضور چشمگیر و امیدبخش ایرانیان مقیم اروپا و دوستداران و هواداران حزب تودهٔ ایران در غرفهٔ حزب و بحث و گفتگوی آن‌ها با نمایندگان حزب
- · حضور نمایندگان سازمان فداییان خلق ایران- اکثریت، اتحاد فداییان و دیگر شخصیت‌های سیاسی چپ ایران در غرفهٔ حزب
- · بازدید هیئت‌های نمایندگی حزب‌های چپ و کمونیست از کشورهای مختلف، ازجمله فرانسه، انگلستان، آلمان، قبرس، مراکش و عراق از غرفهٔ حزب. حضور دبیرکل حزب کمونیست عراق در غرفهٔ “نامهٔ مردم” و گفتگو و تبادل‌نظر با رفقای حزبی دربارهٔ شرایط بغرنج منطقه
جشنوارهٔ اومانیته، در روزهای ۲۴، ۲۵ و۲۶ شهریورماه ۹۶ (۱۵، ۱۶ و ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۷) در حومه پاریس باشکوه و شور فزاینده برگزار شد. بیش از پانصد هزار نفر در این بزرگ‌ترین جشنوارهٔ قاره اروپا در فضایی که امید به جنبشی فراگیر را نوید می‌داد حضور یافتند، جشنواره‌یی برازندهٔ نام روزنامهٔ وابسته به حزب کمونیست فرانسه، با نام “اومانیته” یعنی “انسانیت”. شرکت انبوه جوانان بانشاط، مملو از شور و شوق زندگی، تشنهٔ بحث و گفتگو و آموختن، پیام‌آور آمادگی توده‌ها برای مقاومت و مبارزه در جهان پرمخاطرهٔ کنونی است.
گوشه‌گوشهٔ پارک عظیم محل برگزاری جشنواره، صحنهٔ تجلیِ عرصه‌هایی از این جو مبارزاتی بود. اینجا دانشمندی مشهور در برابر صدها نفر از پیچیدگیِ حیات و ناپایداری محیط زیست و خطرهای گرم شدن کره زمین می‌گوید، آنجا و همه‌جا ندای همبستگی و همبستگی‌های بیشتر است. در غرفه عظیم اومانیته، در قلب جشنواره، بسیج فردا برای مقابله با تخریب قانون کار درحال شکل‌گیری و پیشرفت به سوی همگرایی توده‌ها در برابر قدرت پول و سرمایه مشهود است.
در گوشه‌هایی دیگر از پارک، بی‌پروایی یک طنزپرداز، قصیده‌های یک شاعر، موسیقی رَپ خشم‌آلود را می‌شنویم. در جشن اومانیته، مبارزه تلاش دارد تا با خوشی همگام باشد. این‌گونه بود که در گوشه‌یی دیگر دادگاه نمادینِ محکوم کردن قانون کار با شرکت حقوق‌دانان متخصص امور سندیکایی در رویارویی با هنرمندانی که نقش طرفداران ماکرون، رئیس جمهور فرانسه، را بازی می‌کردند، در فضایی پرشور و خندان، برگزار می‌شد و همراه با دست‌افشانی تماشاکنندگان، دست‌اندازی به دستاوردهای زحمتکشان که ماکرون قصد دارد بدون بحث و گفتگو در پارلمان به‌تصویب برساند را محکوم می‌کردند.
شنبه ۲۵ شهریورماه/ ۱۶ سپتامبر
پاتریک هیاریک، سردبیر روزنامهٔ اومانیته، به حاضران در مراسم گشایش دهکدهٔ جهانی و ازجمله دبیران حزب کمونیست فرانسه، دبیرکل سندیکای “ث ژ ت”، تعدادی از نمایندگان چپ پارلمان و سنای فرانسه و نمایندگان هیئت‌های دعوت‌شده به مراسم از کشورهای گوناگون ازجمله نمایندهٔ حزب تودهٔ ایران، خوش‌آمد گفت و از حضورشان تشکر کرد و از آنان خواست تا جشنوارهٔ اومانیته را به سکوی “ضد حمله” به یورش نولیبرالی به دستاوردهای اجتماعی تبدیل کنند. او گفت:”جشنوارهٔ ما باید سزاوار نام زیبایش یعنی ٬انسانیت٬ باشد” و نیز از طوفان ایرما و جمع‌آوری کمک به آسیب‌دیدگان توفان در سطح جشنواره اومانیته سخن گفت: “توفانی که آشکارا نشانگر شتاب تغییرهای آب‌وهوایی و نیاز بی‌درنگ به گذار از سیستم سرمایه‌داری است و در طول جشنواره هم به‌آن پرداخته می‌شود و همچنین بازتاب معضل‌های اجتماعی در برابر توفان عظیم ضدِ اجتماعی‌ای است که به‌نام قدرت پول، قصد دارد در مسیرش همه چیز را از بین ببرد و کل سیستم اجتماعی فرانسه را دگرگون کند.”
پاتریک هیاریک چنین ادامه داد:” این جشن، در برابر تهدید اتمی‌ای که ناگهان در آسیا بروز کرده است، در مسئلهٔ زندانیان فلسطینی یا مسئلهٔ پاک‌سازی قومی در میانمار (برمه)، پیام صلح و خلع‌سلاح را ندا می‌دهد. همان‌گونه که ژان دووینیو جامعه‌شناس می‌گوید: ٬بیایید ایده‌هایی نو بسازیم، خواست‌ها و امیدهای‌مان را زنده نگه‌داریم٬.”
سردبیر روزنامه اومانیته گفت: “آگاهی جهانی را دربارهٔ ناسازگاری شیوهٔ تولید در سرمایه‌داری با حفاظت از کرهٔ زمین را افزایش دهیم، خشونت نابرابری‌ها در سطح جهان را برملا کنیم. مسیری برای رسیدن به شیوه‌یی نو از توسعه بیابیم که پیشرفتِ اجتماعی را با حفاظت از محیط زیست درهم آمیزد.”
غرفهٔ “نامهٔ مردم” در قلب جشنوارهٔ اومانیته!
در دهکدهٔ جهانی، ندای مبارزه‌جویی توده‌ها برای آزادی مردم فلسطین، برای صلح در خاورمیانه، بر ضد گسترش سلاح‌های هسته‌ای، برای عدالت، آزادی، صلح از همه سو به‌گوش می‌رسید: ایده‌آل‌هایی زیبا که برنامه‌های آینده برای برپایی تمدنی انسانی را پیام‌آور است. در خیابان‌های دهکدهٔ جهانی غرفه‌های نیروهای سیاسی ایرانی، ازجمله غرفهٔ نامهٔ مردم، فعالیت چشمگیری داشتند.غرفهٔ نامه مردم با پرچم، نام حزب تودهٔ ایران، سرخ‌گلِ سمبل حزب، پوسترها و بَنرهایی که تصویرِ گویای مبارزهٔ خستگی‌ناپذیر مردم زحمتکش میهن‌مان، شرایط دشوار این مبارزه و ابعاد سیاست‌های سرکوبگرانهٔ رژیم ولایی، نقش ویژه حزب توده ایران بودند، تزئین شده بود. بر دیواره‌های غرفه پوسترهایی متعدد و گویا آویخته بود که کارزارهای داخلی و بین‌المللی برای آزادی کوشندگان و رهبران جنبش سندیکایی کشورمان، مناسبت بیست‌ونهمین سالگرد فاجعهٔ ملیِ قتل‌عام زندانیان سیاسی در۶۷، مخالفت با تحریم‌های اقتصادی ویرانگر از سوی ایالات‌متحده و اتحادیهٔ اروپا بر ضد مردم ایران، و تصویری گویا در به‌چالش طلبیدن مجازات اعدام از سوی حزب تودهٔ ایران و اینکه در فاصله بین نیمهٔ دی‌ماه ۹۵ و هفتهٔ آخر تیرماه ۹۶ نزدیک به ۳۲۰ نفر- به‌طور میانگین هر هفته بیش از ۱۲ نفر- در ایران اعدام شده‌اند را نمایشگر بودند. در بخشی از غرفه نیز بَنر و پوسترهایی به‌مناسبت جشن‌های صدمین سالگرد انقلاب اکتبر به‌نمایش گذاشته شده بودند. در غرفهٔ نامه مردم همچنین بر میز کتاب اسناد و کتاب‌هایی که به‌وسیلهٔ حزب توده ایران به زبان‌های فارسی، فرانسه و انگلیسی به‌چاپ رسیده‌اند به‌منظور آشنایی دیدارکنندگان از غرفه با فعالیت‌های انتشاراتی حزب چیده شده بودند. رفقای گردانندهٔ غرفه همچنین با ارائه اعلامیه‌یی ویژه به‌زبان فرانسه که تاریخچهٔ مختصر حزب تودهٔ ایران و مبارزات حزب، شرایط سیاسی کنونی ایران و منطقه و تحلیل و سیاست حزب دربارهٔ آن‌ها، ازجمله انتخابات اخیر ریاست‌جمهوری در ایران را در برداشت، مراجعه‌کنندگان را با مبارزهٔ مردم ایران برای تغییرهایی ترقی‌خواهانه آشنا می‌کردند. در طول مدت جشنواره صدها شهروند ایرانی مقیم فرانسه، آلمان، بلژیک، آمریکا از غرفه حزب دیدار کردند و ضمن بحث و گفتگو با مسئولان غرفه و هواداران حزب، در جریان تحول‌های سیاسی کشورمان از دیدگاه حزب، قرار گرفتند. فعالان و هواداران حزب با غذاهای ایرانی و ازجمله آش‌رشته و شُله‌زرد و کباب و چای از مراجعه‌کنندگان به غرفه پذیرایی می‌کردند. در طول زمان برگزاری جشنواره، کادرها و نمایندگان سازمان‌های سیاسی چپ ایران و ازجمله رفقای سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) و سازمان اتحاد فداییان از غرفهٔ نامهٔ مردم بازدید کردند و با رفقای مسئول در رابطه با چالش‌های پیشِ روی جنبش مردمی برای دستیابی به صلح، پیشرفت و دموکراسی واقعی به‌گفتگو و تبادل‌نظر پرداختند. در روز دوم جشنواره هیئت نمایندگی حزب تودهٔ ایران با حضور در غرفه مشترک سازمان‌های چپ ایرانی با رفقای مسئول غرفه در زمینه‌های مرتبط با تحول‌های سیاسی کشور، بر ضرورت رسیدن به اتحادِ عمل نیروهای چپ و ترقی‌خواه در عرصه‌های مورد توافق گفتگو کردند. همچنین فعالان، مسئولان و نمایندگان حزب‌های کمونیست و چپ جهان ازجمله عراق، افغانستان، انگلستان، مراکش، تونس و فرانسه از غرفه نامه مردم دیدار کردند. نمایندگان کمیتهٔ مرکزی حزب تودهٔ ایران با مسئولان حزب‌های کمونیست – کارگری و چپِ فرانسه، آلمان، افغانستان، عراق، سنگال، کلمبیا، تونس، مراکش و فلسطین دیدار کردند و دربارهٔ شرایط کنونی مبارزه در راه صلح و پیشرفت گفتگو کردند.
پیر لوران، دبیر ملی حزب کمونیست فرانسه، در سخنرانی مراسم پایانی جشنواره، در غروب روز یکشنبه ۲۶ شهریورماه، گفت: “این جشنواره به شما تعلق دارد، مکان آزادی و گفتگو، اینجا از همه دعوت کردیم، همه صحبت کردند و ما ادامه خواهیم داد، قوی‌تر، با انرژی‌ای که در اینجا کسب کردیم. در این شرایط، فعالیتِ ازهم‌گسیخته و هر کس برای خودش، مفهوم ندارد. سندیکاها، سازمان‌های سیاسی، جنبش‌های اجتماعی، همه، می‌توانند ابتکار عمل داشته باشند. ما در تمام قرارهای مبارزاتی شرکت و گسترش آن را تشویق و ترغیب می‌کنیم، تنها هدف، گسترش کلیِ جنبش، هماهنگ کردن و تقویت آن است، تا کارگران و حقوق‌بگیران خود بتوانند محتوا و هدف‌های جنبش را دراختیار خود داشته باشند (چند نمایندهٔ پارلمان و سخنگوی جنبش فرانسهٔ نافرمان- ژان لوک ملانشون، کاندیدای حزب کمونیست فرانسه- و همچنین بنوا آمون، دیگر کاندیدای چپ در انتخابات ریاست جمهوری، و رهبر سندیکای ث ژ ت در جشنواره حضور داشتند و به‌طورمفصل مطالبی ایراد کردند که همگرایی را ندا می‌داد). شور و شوق شما مرا تشویق می‌کند که از اینجا همهٔ جوانان فرانسه را فرابخوانم و بگویم که، شما می‌بایست می‌آمدید اینجا و می‌دیدید انبوهِ جوانانی را که پیشنهاد می‌دهند و تبادل‌نظر می‌کنند. خوانندهٔ رَپ اس کرو را می‌شنیدید که می‌خواند ٬رپ همیشه موسیقی سرکشان و نافرمانان بوده٬ و صحنهٔ بزرگ جشن را با ده‌ها هزار شرکت‌کننده به‌لرزه درآورد. به همهٔ جوانان پیام می‌دهم که، آنان که تحصیلات عالی کرده‌اند، و آنان که شغلی ندارند، دانشجویان، آنان که از این کارآموزی به کارآموزی دیگر می‌روند، آنان که ۷۰ ساعت در هفته بدونِ مجوز تاکسی‌رانی می‌کنند و می‌شنوند که دولت می‌گوید ٬این بهتر از کنار خیابان ایستادن و یا فروش مواد مخدر است٬، به همهٔ جوانانی که خواهان استقلال و آزادی‌اند و آگاهند که دامی برای‌شان گسترده شده و نمی‌خواهند از رؤیای جهانی بهتر دست‌بردارند، پیام می‌فرستم. باهم حقوق نوینی را بسازیم که به شما اجازه می‌دهد همان‌گونه که می‌خواهید زندگی کنید، به آرزوهای‌تان برای برپایی زندگی‌ای آزاد و مستقل برسید… انجمن‌ها، سندیکاهای دانشجویی، دانش‌آموزی، کارگران، معلمان و سازمان‌های سیاسی را برای ورود به مبارزه به‌منظور بنا کردن جامعهٔ فردا پر کنید. باهم ٬جامعهٔ اشتراکی٬ را بسازیم که همهٔ ما به‌آن نیاز داریم. در جشن اومانیته شما در منزل خود هستید. در حزب کمونیست هم در منزل خود باشید به ما کمک کنید تا آن را تغییر دهیم و با تمامی تجربه‌های اجتماعی و سیاسی و تحول‌های جامعه همسو کنیم. اگر قانع نشده‌اید، بروید از روز ۲۷ سپتامبر [۵ مهرماه] فیلم کارل‌مارکس جوان به‌کارگردانی رائول پک را ببینید تا بدانید که در سن‌وسال شماست که انقلاب‌های بزرگ ظهور می‌کنند. امروز در اینجا به‌ویژه، می‌خواهم به شما پیشنهاد کنم: بیش‌ازپیش ٬سازندهٔ جامعهٔ اشتراکی٬ باشید، سازندگان جامعه‌یی نو، گردانندگان دائمی دستاوردهای شهروندان در جنبش‌های مدنی‌ای باشید که آزادی جامعه از بندها و سلطهٔ سرمایه‌داری، تبعیض‌های جنسیتی، نژادپرستی، استعمار را امکان‌پذیر می‌کند. جوانان فرانسه و همهٔ شما فرامی‌خوانم: بیایید باهم جهانِ صلح و انسانیت را بر پایهٔ احترام متقابل، برابری و عدالت بنا کنیم.”
پاتریک هیاریک، سردبیر روزنامه اومانیته، یک روز پس از برگزاری جشنواره، در مقاله‌یی در اومانیته، چنین بیان می‌کند: “آری، در شرایط ویژه، جشن اومانیته از نو پیروزی مردمی و فرهنگی مهمی به‌دست آورد. پیروزی در گردهم آوردن فعالان اجتماعی، سیاسی. بحث و گفتگویی پرشور که آوای قدرتمندش، یعنی ندایِ وحدت، در آن به‌تدریج بالا و بالاتر می‌گیرد. اتحادی مردمی در برابر هجوم مخرب و وحشتناکِ ماکرون بر ضد حقوق سیاسی و اجتماعی و دمکراتیک شهروندان. پیروزی بررغم مانع‌هایی که ایجاد کردند. در رسانه‌ها، از میکروفون‌های مختلف رادیو و تلویزیون‌ها می‌شنویم که گاهی جشن اومانیته را گردهمایی‌ای سنتی و عامیانه و گاهی میراث باستانی می‌نامند. شاید آن‌ها هرگز به جشنوارهٔ اومانیته پا نگذاشته‌اند؟ آن‌ها حداقل از خشونتی که نسبت به جوانانی که در جستجوی آینده‌شان هستند روا داشته می‌شود- یعنی شرکت‌کنندگان در جشنواره- آگاه‌اند؟ جوانانی تشنهٔ موسیقی و فرهنگ، با اشتهای سیاسی‌ای به‌معنای اصلی آن، به‌دور از سیاست‌زدگانی که فضای رسانه‌ای را پر کرده‌اند. آری، جشنوارهٔ اومانیته با این وضعیت داخلی و شرایط ویژهٔ جهان از نو پیروزی آفرید. چرا همهٔ کانال‌های تلویزیونی در مورد جشنواره سکوت کرده‌اند؟ سکوت در مورد بحث و گفتگوی نمایندگان پارلمان از حزب کمونیست فرانسه، ٬جنبش فرانسهٔ نافرمانِ٬ ژان لوک ملانشون و حزب سوسیالیست، رودررویی فیلیپ مارتینز، دبیرکل سندیکای ث ژ ت، و الکساندر سوبو، یکی از رهبران سندیکای کارفرمایان، در مورد محیط زیست، و دیگر برنامه‌ها.”
غرفۀ نامۀ مردم در جشن ندای مردم در شهر وین
غرفه ”نامه مردم“ ارگان مرکزی حزبمان امسال نیز همانند سال های گذشته در جشن با شکوه ”ندای مردم“ جشن نشریۀ حزب کمونیست اتریش شرکت داشت. امسال این جشن در روز های شنبه و یکشنبه ۲ و ۳ سپتامبر برگزار شد.
هواداران حزب تودۀ ایران در اتریش از سال ۱۹۶۳ تا به امروز، همه ساله در این جشن بزرگ و کارزار همبستگی با نیروهای کمونیست و پیشرو در جهان و برای بازتاب مبارزات مردم ایران و جلب همبستگی بین المللی با پیکار مردم ایران برای آزادی، استقلال، صلح و عدالت اجتماعی شرکت کرده اند. در خلال این سال ها همیشه مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران بخشی مهم از فعالیت واحد حزب در این جشنواره را به خود اختصاص داده است. رفقای توده ای امسال نیز همراه با پخش سدها (صدها) اعلامیه به زبان فارسی و آلمانی (نشریه توده اینفو) در باره سالگرد فاجعه ملی و اعتصاب زندانیان سیاسی در ایران، در گفتگو با ده ها مراجعه کننده از میز کتاب و چادر حزب از آزادی برای زندانیان سیاسی و عقیدتی، مبارزه با دیکتاتوری در ایران، صلح در منطقه و در جهان، عدالت اجتماعی و همبستگی بین المللی سخن گفتند و در گفتگو با علاقمندان، تبلیغات زهرآگین امپریالیست ها و سرمایه داری نو لیبرال و اقدامات آنان را در دستبرد به منافع ملی کشورها و غارت میلیون ها انسان زحمتکش
به چالش کشیدند و افشا کردند. موضوع انتخابات پارلمانی در اتریش که در روز ۱۵ اکتبر برگزار می شود به همراه موضوع جنگ در خاورمیانه و مسئله برخورد با پناهجویان محورهای مهم جلسه های گفتگو، میز گردها و سخنرانی ها در چادرهای حزب کمونیست اتریش و دیگر نیروهای مترقی اتریشی را تشکیل می دادند. امسال نیز ده ها تن از دوستداران و علاقمندان (ایرانی، افغانی، اتریشی،عراقی، سودانی و از دیگر کشورها) از میز کتاب و چادر حزب بازدید کردند و مایل بودند تا از نظرهای حزب پیرامون رویدادها و روندهای گوناگون در ایران، خاور میانه و جهان آگاه شوند و از تاریخ و مبارزه حزب ما بیشتر بدانند. رفقای ما در این دو روز و درخلال ده ها بحث و گفتگوی دوستانه با بازدیدکنندگان تلاش کردند تا در حد توان خود، بازتاب دهنده و فریادگر مبارزه مردم کشورمان در ایران، به ویژه زندانیان اعتصابی در زندان های ایران بر علیه دیکتاتوری حاکم باشند و از حقوق و کرامت انسانی، میلیون ها انسان زحمتکش و اسیر جنگ وکشتار و غارتِ امپریالیسم و سرمایه داری نولیبرال در جهان دفاع کنند.
به نقل از «نامۀ مردم»، شمارۀ ۱۰۳۵، ۱۰ مهر ماه ۱۳۹۶
