هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق: بدرود رفیق جعفر صدای وطن
با کمال تاسف باخبر شدیم که رفیق جعفر صدای وطن عضو حزب توده ایران بدرود حیات گفت. وی که در تاریخ ۱۳۰۶ متولد شده بود، یکی از پر سابقه ترین و وفادار ترین اعضای حزب توده ایران بشمار می امد. رفیق جعفرصدای وطن در دوران رژیم ستم شاهی ۸ سال از بهترین دوران زندگی خویش را در زندانهای رژیم پهلوی سپری کرد .
مادر پیر این رزمنده راه توده ها در این دوران سخت برای کسب حداقل زندگی در کافه های قهوه فروشی به امرار معاش ادامه داد وهرگز در مقابل دژخیمان سر فرود نیاورد . رفیق صدای وطن پس از اتمام دوران ۸ ساله زندان توام با شکنجه و تبعید در مناطق بد آب و هوای کشور از زندان آزاد شده و نزد خانواده ش بازگشت.
رفیق فداکارو یار دیرین کارگران که همواره سعادت و بهروزی مردم دغدغه او بود، با پایبندی به آرمانهای حزب توده ایران فعالیت پرارزش سیاسی اش را ادامه داد. رفیق جعفرهمسری پرمهر،صبر و شکیبا، انساندوست و معتقد به آرمان های توده ای و یاری‌کننده داشت.
رفیق جعفر تمام عمر خود را بدون هیچگونه توقع و چشم‌داشتی صرف مبارزه برای رهایی کارگران و زحمتکشان کرد. با آغاز فعالیت حزب توده ایران و پس از پیروزی انقلاب بهمن۱۳۵۷، رفیق صدای وطن فعالیت های علنی خود را پی گرفت. در این دوران نیز با تمام وجود برای استحکام پایه های حزب از هیچ تلاشی فروگذار نمی کرد و هر آن چه در توان داشت به خدمت می گرفت. رفیق صدای وطن تا زمان یورش ددمنشانه رژیم به حزب تودهٔ ایران و دیگر سازمان‌های مدافع طبقه کارگر، به کار وفعالیت سیاسی خود در صفوف حزب توده ایران ادامه داد. درجریان یورش وحشیانه گزمگان استبداد به کهن‌ترین حزب و سازمان سیاسی کشور، به منزل رفیق جعفر صدای وطن نیز یورش بردند. دژخیمان جمهوری اسلامی با یک تیر دو نشان به اهداف دد منشانه خویش زدند، زیرا در آن لحظه رفیق عبدالحسین آگاهی (عضو کمیته مرکزی حزب توده ایران) هم در منزل وی بسر می برد. دژخیمان با تیری که به پای رفیق آگاهی زدند ، هر دو را دستگیر و به شکنجه گاههای قرون وسطائی خویش انداختند، و یکبار دیگر رفیق صدای وطن به زندان محکوم گشت و از تاریخ ۱۳۶۱تاسال۱۳۷۰ به مدت نه سال در زندان های رژیم ولایت فقیه بسر برد.
رفیق صدای وطن پس از آزادی از زندان هرگز به آرمانهای توده ای خویش پشت نکرد و تنها آرزویش این بود که رفقا و آزادیخواهان وطنش گاهی از وی یادی نمایند. وی که ۱۵ سال از بهترین دوران زندگیش را در زندانهای دو رژیم ستم شاهی و ولایت فقیه بسر برد، با غرور و افتخار از راه وآرمانهای حزبیش دفاع نمود و با این عشق چشم از جهان فرو بست.
به راستی که نام فامیلش (صدای وطن ) برازنده این انسان والا بود. یادش گرامی و راهش پرتوان باد.
به نقل از «نامه مردم» شماره ۱۰۴۲، ۱۸ دی ماه ۱۳۹۶
