«دستاوردهای» دولت روحانی: آفتابه لگن هفت دست، شام و ناهار هیچی
حسن روحانی، رئیس‌جمهور، در جمع راه‌پیمایان در مناسبت چهلمین سالگرد انقلاب بهمن ۵۷، در سخنانی، به “دستاوردهای” دولتش اشاره کرد و با مکث بر انتخابات اردیبهشت ۹۶ برای ریاست جمهوری، گفت:”۷۳ درصد از واجدین شرایط در انتخابات شرکت کردند و حماسه بزرگی به‌وجود آوردند و این انتخابات و حماسه حضور مردم به‌عنوان پیروزی بزرگ رأی ملت ایران بود.” روحانی در ادامه سخنانش گفت: “در سال جاری نیز به‌حول و قوه الهی دارای رشد اقتصادی بیش از رشد جهانی خواهیم بود. در یک سال گذشته بیش از سال‌های دیگر سرمایه خارجی وارد کشور شد.”
روحانی در دنبالهٔ سخنانش یادآور شد: “همان‌طور که در علم و فرهنگ و بهداشت و درمان در بهترین شرایط منطقه خود هستیم به‌طوری‌که هزینه‌های درمانی برای مردم از ۳۶ درصد به شش درصد کاهش یافته است.” روحانی در اشاره به پیشرفت‌های نظامی، گفت: “امروز ناوچه، هلیکوپتر، هواپیما، تانک، موشک، رادار، ماهواره و ماهواره‌بر و موشک ضدهوایی را خودمان می‌سازیم و در سطح جهان اعلام کردیم که توانمند و قدرتمندیم و روی پای خود ایستاده‌ایم و در مسیر درست حرکت می‌کنیم.” روحانی همچنین تأکید کرد که اصلاح ساختار اقتصادی کشور ادامه خواهد یافت. روحانی ضمن اعتراف به مشکلات زیست‌محیطی، برنامه‌های طرح‌ریزی‌شده را نیز تشریح کرد. روحانی با تأکید بر اینکه ما مردم در برابر آلودگی و ریزگرد تسلیم نمی‌شویم اظهار کرد: “با کمک دولت، ملت، قوای سه‌گانه، نیروهای مسلح با این بلایا مقابله می‌کنیم، می‌ایستیم، هوا را سالم می‌کنیم، سلامت را به کشور برمی‌گردانیم و مردم را در رفاه قرار می‌دهیم.” او در ارتباط با برنامه‌های اشتغال‌زایی گفت: “من به مردم عزیز ایران اعلام می‌کنم که در بحث اشتغال که همواره خواست شما مردم بوده، در سال قبل ۷۰۰ هزار شغل درست کردیم و امید دارم سال بعد بیشتر از ا ین باشد اما بازهم عقب هستیم.” او همچنین ادعا کرد: “در علم و فرهنگ و بهداشت و درمان در بهترین شرایط در منطقه هستیم و مخارج مردم را در این حوزه از ۳۶ درصد به ۶ درصد کاهش دادیم.” چند روز قبل از این سخنان که به‌مناسبت سالگرد انقلاب بهمن ایراد شد، حسن روحانی نشستی مطبوعاتی برگزار کرد که صحبت‌هایی کمابیش مشابهی را ایراد کرد. تأمل‌برانگیز اینکه، پس از آن نشست سیل انتقادات از جانب حامیان خود روحانی متوجه او شد. روزنامه قانون، ۱۸ بهمن‌ماه، با اشاره به جریانی که اجازه نمی‌دهد رسانهٔ حامی اعتدال صدای منتقدان دلسوز را به گوش روحانی برساند، نوشت: “قصد داشتیم از آقای روحانی بپرسیم جناب رئیس‌جمهور آیا می‌دانید صدای اعتراض کف جامعه که به‌قول شما همه آن را شنیدند و حتی پرده گوش برخی را نیز پاره کرد به‌دلیل نبود سازوکار مناسب برای رساندن انتقاد و اعتراض به گوش مسئولان است؟! آیا می‌دانید نبود سندیکاهای مختلف و فلج کردن انجمن‌های صنفی یکی از عوامل آشفتگی‌های کشور است؟! آیا می‌دانید اگر اعتراضات کارگری به‌هر بهانه‌ای کنار زده نشود، وضعیت کشور به حالت اعتراضات دی مبدل نمی‌شود؟! بی‌شک خوب می‌دانید زیرا وزیری را برای وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی برگزیدید که گفته می‌شود رابطه خوبی با انجمن‌های صنفی ندارد. قصد داشتیم این دغدغه‌ها را از شما سؤال کنیم زیرا از حسن روحانی انتظار داشتیم و وی را فردی متفاوت می‌دانستیم. ما این انتظار را از احمدی‌نژاد نداشتیم ولی از شما خواستیم بپرسیم که آقای رئیس‌جمهور چه برنامه‌ای برای بهبود وضعیت سندیکاها در کشور دارید؟! آیا تلاشی در این زمینه کرده‌اید؟ این سؤالات ما نه خطری برای شما داشت و نه جایگاه شما و دوستانتان را زیر سؤال می‌برد ولی چرا زیردستان شما اجازه پرسیدن این سؤالات را ندادند و درعوض ۲۰ بار به رسانه‌های مرتبط با صداوسیما اجازه پرسیدن سؤالات تکراری و کلیشه‌ای را دادند، جای تأمل است.” عبدالله ناصری، در روزنامهٔ آفتاب یزد، ۱۸ بهمن‌ماه، نوشت: “به‌طورکلی بیان کلی حسن روحانی و اظهاراتی که آمرانه بود مبنی بر اینکه باید این کار انجام شود و باید آن کار انجام شود به‌گونه‌ای نبود که مردم را قانع کند و مشخص بود رئیس‌جمهور در این مورد چندان علاقه‌مند نبود که به تشریح جزئیات بپردازد.” روزنامهٔ آرمان، ۱۸ بهمن‌ماه، نیز به غیبت رسانه‌های حامی اعتدال پرداخت و نوشت: “دیروز رسانه‌های اصلاح‌طلب که مؤثرترین حامیان رسانه‌ای روحانی بودند در این نشست مظلوم‌ترین بودند چراکه تنها ۲ یا ۳ رسانه از این جریان به پشت تریبون رفتند و سؤال خود از رئیس‌جمهور را مطرح کردند.” نشریهٔ جهان صنعت، ۱۸ بهمن‌ماه، به قلم نادر کریمی جونی، با انتقاد از روحانی نوشت:”آنچه روحانی دیروز و در دومین کنفرانس خبری‌اش بیان کرد و نوید فرارسیدن روزهای شیرین و روشن را برای سال ۹۷ داد، اگرچه مانند سایر وعده‌هایی است که از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی مشاهده شده و هیچ‌وقت محقق نشده اما درعین‌حال از رئیس‌جمهوری که ادعای صداقت و شفافیت دارد، عجیب می‌نماید.” روزنامهٔ شرق، همان تاریخ، نوشت: “مطرح کردن عبارات کلی و ارائه آمارهایی تکراری اگر محور گفت‌وگوی مطبوعاتی رئیس‌جمهور با اهالی رسانه بود، اما از دیگرسو مجال نیافتن برای طرح پرسش‌های متفاوت از سوی خبرنگاران روی دیگر این نشست مطبوعاتی بود. نشستی که در آن به مطالبات مردم، شعارهایی که هنوز محقق نشده‌اند و وعده‌هایی که ظن فراموشی آن می‌رود، پرداخته نشد.” زیباکلام در مطلبی دیگر در همان روزنامه، ازجمله نوشت: “سخن گزافی نیست اگر گفته شود هر گفت‌وگویی که دکتر روحانی از زمان انتخاب در دُور دوم تا کنون انجام داده باعث ریزش شمار بیشتری از آرای او شده است. در خوش‌بینانه‌ترین حالت می‌توان گفت دست‌کم هیچ گفت‌وگویی باعث بالا رفتن محبوبیت رئیس‌جمهور نشده است.” به‌رغم این انتقادات شدید که از طرف حامیان خود روحانی بیان شده‌اند، او در جریان مراسم راه‌پیمایی ۲۲ بهمن، طوطی‌وار همان سخنان را ایراد کرد. روحانی چه در نشست مطبوعاتی‌اش و چه در سخنرانی مراسم ۲۲ بهمن خود، نشان داد نه دغدغهٔ نگرانی‌های حامیانش را دارد و نه دغدغهٔ مردم جان‌به‌لب رسیده را، بلکه هدف و نیتش برآورده کردن نیازهای جناح‌های انگلی رژیم در سرکوب و چپاول است.
به نقل از «نامه مردم» شماره ۱۰۴۵، ۳۰ بهمن ماه ۱۳۹۶
